Το καλοκαίρι είναι η εποχή που οι γυναικολογικές λοιμώξεις είναι πιο συχνές, δημιουργώντας αρκετά και ενοχλητικά προβλήματα, που οδηγούν σε δυσφορία, ακόμη και πόνο.
Η ζέστη, η υγρασία και η συχνή αφυδάτωση, μπορούν να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη μικροοργανισμών, προκαλώντας λοιμώξεις, όπως βακτηριακή και μυκητιασική κολπίτιδα καθώς και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος (UTIs).
Στις λοιμώξεις αυτές, την πρόληψη και αντιμετώπισή τους αναφέρεται η Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Σαμάνθα Κασπαριάν.
Η «ένοχη» τετράδα
1. Μυκητιασική κολπίτιδα: Είναι νόσος της αναπαραγωγικής ηλικίας, με έξαρση τους θερινούς μήνες. Η αυξημένη εφίδρωση και η υγρασία μπορούν να δημιουργήσουν ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, το οποίο ευνοεί την ανάπτυξη επιβλαβών μικροοργανισμών όπως η candida albicans, λόγω της αλλαγής του κολπικού Ph.
Ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι ο κνησμός (φαγούρα) αλλά και η αύξηση της ποσότητας των κολπικών υγρών, με παχύρευστες υπόλευκες εκκρίσεις που θυμίζουν κομμένο γιαούρτι. Επίσης, μπορεί να παρουσιαστεί ερυθρότητα έσω και έξω γεννητικών οργάνων και πόνος κατά την σεξουαλική επαφή.
2. Βακτηριακές κολπίτιδες: Οφείλονται σε διάφορους μικροοργανισμούς με συχνότερο την Gardnerella vaginalis, ένα αναερόβιο βακτήριο που ενοχοποιείται για το 95% των περιπτώσεων. Σε συμπτωματικές περιπτώσεις το κολπικό έκκριμα είναι λιγοστό και γκριζόλευκο με δυσάρεστη οσμή ψαριού. Αποτελεί κύρια αιτία κολπικής υπερέκκρισης ή κακοσμίας και μπορεί να είναι είτε περιοδική είτε να διαρκέσει μεγαλύτερο διάστημα.
3. Τριχομοναδική κολπίτιδα: Οφείλεται σε ένα αναερόβιο πρωτόζωο, την τριχομονάδα, το οποίο ευρίσκεται στο 20% περίπου των γυναικών, χωρίς να δίνει συμπτώματα κολπίτιδας. Χαρακτηρίζεται από μια δύσοσμη λευκοκίτρινη κολπική έκκριση, συχνά αφρώδη, που συνοδεύεται από ερυθρότητα και ερεθισμό του αιδοίου. Είναι συνήθης στην αναπαραγωγική ηλικία. Θεραπεία θα πρέπει να λαμβάνουν και οι σεξουαλικοί σύντροφοι, ενώ παράλληλα θα πρέπει να συστήνεται αποχή από τις σεξουαλικές επαφές μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας.
4. Ουρολοίμωξη/ κυστίτιδα: Περιλαμβάνουν συμπτώματα όπως η επείγουσα ούρηση, η συχνοουρία, η δυσουρία (δυσκολία στην ούρηση), η αιματουρία (ίχνη αίματος στα ούρα) και ο πόνος χαμηλά στην κοιλιά. Παρουσιάζονται συχνά με έντονη και απότομη έναρξη των συμπτωμάτων. Απαιτείται η κατανάλωση πολλών υγρών, τακτική ούρηση κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη και τήρηση των συνθηκών υγιεινής.
Διάγνωση και θεραπεία
Σύμφωνα με την ειδικό, για τη διάγνωση των γυναικολογικών λοιμώξεων συνήθως απαιτείται γυναικολογική εξέταση και εργαστηριακός έλεγχος. Ο εργαστηριακός έλεγχος μπορεί να περιλαμβάνει ανάλυση ούρων και καλλιέργεια για τη διάγνωση ουρολοιμώξεων ή καλλιέργεια κολπικού υγρού για τη διάγνωση βακτηριακής ή μυκητιασικής κολπίτιδας.
«Η βακτηριακή κολπίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά είτε από του στόματος είτε κολπικά, ενώ η μυκητιασική κολπίτιδα με αντιμυκητιακά φάρμακα. Οι ουρολοιμώξεις μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά και οι μη επιπλεγμένες κυστίτιδες με χρήση προβιοτικών.
Οι φυσικές θεραπείες μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των γυναικολογικών λοιμώξεων. Τα προβιοτικά συμπληρώματα και τροφές, όπως το γιαούρτι μπορεί επίσης να βοηθήσουν στην αποκατάσταση υγιών βακτηρίων στην περιοχή του κόλπου», τονίζει η κ. Κασπαριάν.
«Σε κάθε περίπτωση, η επικοινωνία με τον/την ιατρό σας θα πρέπει να είναι άμεση, ώστε να λάβετε υπεύθυνα καθοδήγηση.
Οι γυναικολογικές λοιμώξεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να είναι άβολες και δυνητικά επώδυνες. Ωστόσο, με σωστή υγιεινή, άνετα ρούχα και επαρκή ενυδάτωση, μπορεί να αποφευχθεί η λοίμωξη. Η αναζήτηση άμεσης ιατρικής φροντίδας είναι σημαντική για την πρόληψη επιπλοκών και τη διασφάλιση της ταχείας ανάρρωσης», προσθέτει και δίνει απλές συμβουλές για την πρόληψη των γυναικολογικών λοιμώξεων, που είναι η καλύτερη… θεραπεία:
- Χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή
- Ούρηση πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή
- Ενυδάτωση
- Αλλαγή του βρεγμένου μαγιό με στεγνό
- Σχολαστική καθαριότητα της περιοχής των γεννητικών οργάνων
- Χρήση βαμβακερών εσωρούχων
- Σιδέρωμα των εσωρούχων
- Αλλαγή ταμπόν κάθε 2-3 ώρες (αν μπορείτε, αποφύγετε τη χρήση)
- Ούρηση κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη (η αποφυγή ούρησης, συμβάλλει στην ουρολοίμωξη)
- Πάντα να ξαπλώνετε σε καθαρή πετσέτα ή ψάθα (όχι απευθείας στην άμμο ή σε ξαπλώστρα)
- Κατανάλωση γιαουρτιού με ζωντανούς μικροοργανισμούς, που προστατεύει τη φυσιολογική χλωρίδα του οργανισμού
- Αποφυγή ζάχαρης που βοηθά στην εμφάνιση λοιμώξεων
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
