Τι πιο λογικό από το να αυξάνουμε τον θερμοστάτη όσο πέφτει ο υδράργυρος τον χειμώνα; Και όμως, αυτή η επιλογή ενδέχεται να μας εκθέσει στον κίνδυνο του «σιωπηλού φονιά», όπως αποκαλείται ο σακχαρώδης διαβήτης.
Ο Δρ. Michael Mosley αποκάλυψε στην Daily Express ότι το να διατηρείς το σπίτι σου λίγο πιο κρύο θα μπορούσε να προσφέρει «εκπληκτικά οφέλη» για τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 - μια νόσο που ονομάζεται «σιωπηλός δολοφόνος», καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να εμφανιστούν με μεγάλη καθυστέρηση.
Το κρύο είναι φίλος μας
Καθώς ο Δεκέμβριος είναι μία εποχή όπου κατά κόρον «καίει» το καλοριφέρ και τα υπόλοιπα θερμαντικά σώματα, ο γιατρός εξήγησε ότι το κρύο δεν είναι πάντα «ο εχθρός».
«Το κρύο είναι κάτι που μπορούμε να αξιοποιήσουμε με τρόπους που μπορούν να ωφελήσουν την υγεία και την ευημερία μας. Είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχουν οφέλη από τη μείωση της θερμοκρασίας».
Ο ειδικός εξήγησε πως οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να ρυθμίσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα καθώς και τον μεταβολισμό, ενώ μνημόνευσε έρευνα που υπέδειξε ότι το κρύο μας «θωρακίζει» ενάντια στον σακχαρώδη διαβήτη.
Τι λέει η έρευνα
Σύμφωνα με τον Δρ Mosley, η βιβλιογραφία υποστηρίζει αυτή την υπόθεση. Για παράδειγμα, μελέτη διαπίστωσε ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ένα σχετικά δροσερό δωμάτιο μπορεί να βελτιώσει τον μεταβολισμό της γλυκόζης, πράγμα που σημαίνει ότι ο οργανισμός απομακρύνει πιο αποτελεσματικά τη ζάχαρη από το αίμα όταν «κρυώνει».
Για τη διεξαγωγή του πειράματος οι επιστήμονες εξέθεταν μία ομάδα ατόμων για 10 ημέρες σε ψυχρό περιβάλλον, 14 έως 15 βαθμών Κελσίου, για έξι ώρες κάθε μέρα. Παράλληλα, είχαν μετρήσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα των συμμετεχόντων πριν και μετά την πειραματική παρέμβαση.
«Είδαμε ότι μετά από 10 ημέρες εγκλιματισμού στο κρύο, υπήρξαν πραγματικά κάποιες βελτιώσεις στον μεταβολισμό της γλυκόζης», αναφέρει η Hannah Pallubinsky, μία από τις ερευνήτριες και επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ. Η γιατρός εξήγησε ότι ο λόγος για τον οποίο το κρύο μπορεί να ωφελήσει τη γλυκόζη του αίματός βρίσκεται στους μύες μας.
Όταν ο οργανισμός εκτίθεται στο κρύο, οι μύες μας αρχίζουν να συσπώνται, προκαλώντας την αύξηση μίας συγκεκριμένης πρωτεΐνης που τυχαίνει να συμβάλλει στην απομάκρυνση των σακχάρων από το αίμα.
Τι πρέπει να κάνετε
Η ειδικός προτείνει να ξεκινήσουμε χαμηλώνοντας τον θερμοστάτη μας μόλις μερικούς βαθμούς. «Αν αισθάνεστε άβολα, δοκιμάστε να χαμηλώσετε τη θερμοκρασία για μερικές μόνο ώρες, και στη συνέχεια αυξήστε την».
«Μόλις το συνηθίσετε, δοκιμάστε να "κατεβείτε" έναν ή δύο βαθμούς χαμηλότερα και δείτε πώς θα πάει. Αλλά μέχρι εκεί, για να μην κινδυνέψετε από υποθερμία». Αν και το να ζούμε σταθερά στους 18 βαθμούς Κελσίου μπορεί να ακούγεται βασανιστήριο, η Pallubinsky εξήγησε ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί να προσαρμοστούν σε χαμηλότερες θερμοκρασίες με την πάροδο του χρόνου.
«Είδαμε ότι οι άνθρωποι ένιωθαν πραγματικά άνετα με το κρύο και δεν δυσανασχετούσαν τόσο πολύ μετά από ένα διάστημα. Ένιωθαν ζέστη παρόλο που η θερμοκρασία ήταν ίδια».
Αυτό το άρθρο στο Reader δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη γνωμάτευση ενός ιατρού. Για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας έχετε, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιο επαγγελματία υγείας.
