Η πανδημία του κορονοϊού ήταν πολύ άγρια συνθήκη για τους περισσότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Όμως, όσοι είναι εντελώς μόνοι κατά τη διάρκεια της καραντίνας, λένε ότι αντιμετωπίζουν έναν ακόμη χειρότερο συναισθηματικό Γολγοθά. Και ειδικά εκείνοι, που πριν τον ερχομό του Covid-19 δήλωναν ικανοποιημένοι από την συζυγική ελευθερία τους, ήταν οι πρώτοι που ζήλεψαν τα παντρεμένα ζευγάρια.
Ο Γκάγκαν Μπατναγκάρ, σύμβουλος ψυχολογίας σε ογκολογική κλινική του Λονδίνου, λέει σε ρεπορτάζ των New York Times: «Τους πρώτους μήνες σκέφτηκα ότι μερικές εβδομάδες εργασίας από το σπίτι είναι μια χαρά. Αλλά όσο παρατεινόταν η καραντίνα, μια μέρα συνειδητοποίησα ότι είχαν περάσει τρεις μήνες από τότε που άγγιξα έναν άνθρωπο».
Μέσα από τους λογαριασμούς του στα social media, ο 35χρονος εργένης ψυχολόγος, κατάφερε να επικοινωνήσει με χιλιάδες άτομα που βίωναν το ίδιο πρόβλημα προσπαθώντας να τους ψυχολογική υποστήριξη, συχνά ολοκληρώνοντας με την εξής φράση: «Τι είναι μερικοί μήνες μοναξιάς όταν γύρω μας πεθαίνουν πολλοί άνθρωποι από τον Covid;».
Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του επίπεδο άνεσης όντας ανύπαντρος. Υπάρχουν κάποιοι που ίσως και κάτω από αυτές τις συνθήκες πανδημίας να απολαμβάνουν πραγματικά το χρόνο που περνούν μόνοι τους. Αλλά υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που εν μέσω καραντίνας βιώνουν μια εξαιρετικά αβάσταχτη απογοήτευση. «Το πρόβλημα με έναν εργένη είναι πως ακόμη και οι φίλοι του έχουν απομακρυνθεί κοινωνικά, προτιμώντας να μένουν με την οικογένειά τους -όσοι μπορούν- ή, επίσης ολομόναχοι», λέει ο Μπατναγκάρ.
Η απουσία «κανονικών» ραντεβού με άτομα του αντίθετου φίλου, βαραίνει ακόμη περισσότερο το φορτίο κατάθλιψης ενός εργένη. Πολλοί ανέφεραν στον Μπατναγκάρ ότι οι κοινωνικά απομακρυσμένοι περίπατοι μέσα στο κρύο -ένας από τους λίγους ασφαλείς τρόπους για να συναντηθούν με άτομα που γνωρίστηκαν στο διαδίκτυο- δεν ευνοεί τη δημιουργία μιας ερωτικής σχέσης. «Το σεξ είναι σημαντικός παράγοντας μείωσης του στρες και της κατάθλιψης, αλλά δεν είναι μόνο αυτό», λέει ο ψυχολόγος, και εξηγεί: «Η καθημερινή επαφή, οι αγκαλιές στον καναπέ, τα χάδια, η αίσθηση ότι κοιμάσαι με κάποιον που σου αρέσει πολύ, όπως και η κοινή ψυχαγωγία ακόμη και μέσα στο σπίτι, δημιουργούν ισχυρή συναισθηματική ενδυνάμωση. Και αν δεν υπάρχουν τέτοιες συνθήκες για μεγάλο χρονικό διάστημα, το άγχος και η κατάθλιψη παίρνουν τη θέση τους».
Η κλινική ψυχολόγος Τίφαννυ Φιλντ, διευθύντρια του Ινστιτούτου Touch Research στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, δήλωσε στο ίδιο ρεπορτάζ ότι οι έρευνες δείχνουν πως η αίσθηση της αφής και της αγκαλιάς με ένα άλλο πρόσωπο είναι ένας ισχυρός σταθεροποιητής της διάθεσης. «Για να υπάρχει ευεξία, πρέπει να υπάρχει επαφή», λέει.
Στο νεοεκδοθέν βιβλίο της How to Be Alone (Πώς να Ζείτε Μόνοι), η Λέιν Μουρ, μια γνωστή Αμερικανίδα κωμικός, σκηνοθέτης, μουσικός και συγγραφέας, γράφει: «Ένας σύντροφος μπορεί να σας ηρεμήσει όταν ο εγκέφαλός σας αρχίσει να πολιορκείται από το στρες και το φόβο. Ακόμα και εκείνοι που μέχρι χθες θεωρούσαν τον εαυτό τους πλήρως ικανοποιημένο από την εργένικη ζωή, μέσα στην πανδημία έχουν αισθανθεί τα δόντια του τέρατος της κατάθλιψης. Όσα τηλέφωνα και αν κάνουν με φίλους, όσες διαδικτυακές επιτυχίες έχουν στο φλερτ με το άλλο φύλο, όσα πάρτι κι αν διοργανώνουν μέσω online βίντεο με τις παρέες, τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγκαλιά, το χάδι και το φιλί, πόσω μάλλον με το σεξ».
«Είναι χάλια», γράφει στον Μπατναγκάρ μια ανύπαντρη 24χρονη. «Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος κοντά μου και δεν ξέρω πώς να χαλιναγωγήσω τις αρνητικές συναισθηματικές, πνευματικές και σωματικές μου αντιδράσεις. Ο ψυχολόγος της απάντησε: «Είναι χάλια για όλους. Με διαφορετικά αποτελέσματα για τον καθένα. Αλλά δεν πρέπει να το κρύβετε. Μιλήστε όπου και όπως μπορείτε μοιραζόμενοι το πρόβλημά σας, γνωρίζοντας καλά ότι όλο αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει. Τι είναι μερικοί μήνες μοναξιάς όταν γύρω μας πεθαίνουν τόσοι άνθρωποι από τον Covid;».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
