Κάθε μέρα έφευγαν τούφες από τα μαλλιά της. Ξυπνούσε το πρωί και δεν ήξερε τι θα αντικρίσει στον καθρέφτη, δεν ήξερε αν θα έχει μαλλιά. Δεν ήθελε να είναι το κορίτσι που θα δέχεται περίεργα βλέμματα ή κοιτάγματα λύπησης. Προσπαθούσε να το κρύψει απ' όλους, γιατί αν το αποδεχόταν, θα γινόταν πραγματικότητα.
Η Δωροθέα Ιατρού είναι 23 ετών και πάσχει από γυροειδή αλωπεκία. Έχει γεννηθεί στην Αθήνα, αποφοίτησε από το μουσικό σχολείο Παλλήνης και στην εφηβεία της έκανε πρωταθλητισμό στο άλμα εις μήκος. Αυτή την περίοδο, εργάζεται ως μοντέλο και personal trainer. Η ιστορία της όπως την αφηγήθηκε στο Reader:
«Όταν ήμουν 7 ετών, η μαμά μου ανακάλυψε πως σε ένα σημείο του κεφαλιού μου, υπήρχε μια μικρή περιοχή που δεν είχε μαλλιά. Πήγαμε κατευθείαν στο δερματολογικό νοσοκομείο Συγγρός, όπου και διαγνώστηκα για πρώτη φορά με γυροειδή αλωπεκία. Προσωπικά δεν θυμάμαι εκείνη την ημέρα, όμως θυμάμαι έντονα κάθε αποτυχημένη θεραπεία που έκανα».
«Σε κάθε καινούργια θεραπεία που δοκίμαζα, μου έλεγαν ότι δουλεύει και μου έδειχναν αποτελέσματα ανθρώπων που τα είχαν καταφέρει – όμως εγώ κάθε φορά αποτύχαινα, παρά το γεγονός ότι ακολουθούσα τις οδηγίες. Ήθελα τόσο πολύ το μαλλί μου, ήθελα να νιώσω και εγώ φυσιολογική, να μπορώ να πιάσω μια αλογοουρά, να μπορώ να βουτήξω το μαλλί μου στη θάλασσα ή να πάω στο κομμωτήριο και να μην ντρέπομαι».
«Στα 18 πήρα την πρώτη μου περούκα»
«Η εφηβεία είναι μια παρεξηγημένη περίοδος της ζωής μας. Σίγουρα έχει πολλή πίεση και αλλαγές, αλλά στην εφηβεία μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς τι θες να κάνεις με τη ζωή σου. Αλλάζει το σώμα σου, αλλάζουν οι παρέες σου, αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τους φίλους, αλλάζουν τα συναισθήματα σου και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις καταστάσεις. Εκεί ξεκινάνε οι πρώτοι έρωτες, τα πρώτα ταξίδια, καινούρια ενδιαφέροντα».
«Φυσικά όλες αύτες οι αλλαγές μπορεί να γίνουν δυσβάσταχτες και να στιγματίσουν την εφηβεία σου με λάθος τρόπο. Εγώ στην εφηβεία μου έχασα τα μαλλιά μου. Αυτό δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη, όμως ήταν κάτι που έβλεπα να συμβαίνει από όταν ήμουν 8 ετών, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι όντως θα συμβεί».
«Όταν έκλεισα τα 18, μου έκανα δώρο γενεθλίων την πρώτη μου περούκα και είμαι πολύ ευγνώμων γι΄ αυτό. Τότε είχα χάσει κάθε αυτοπεποίθηση και δεν μπορούσα να βγω έξω γνωρίζοντας πως φαίνεται ότι έλειπαν σχεδόν όλα τα μαλλιά μου».
«Τώρα που είμαι μεγαλύτερη, ξέρω ότι είμαι τυχερή που το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι έχασα μόνο τρίχες και ότι ειμαι υγιής. Τότε όμως ένιωθα ότι είχα στερηθεί πολλά και ότι θα ήμουν καλύτερα αν είχα τα μαλλιά μου όπως τα υπόλοιπα κορίτσια. Απλά υπάρχει και το ψυχολογικό φορτίο που έρχεται με μια τέτοια αλλαγή. Την μικρή Δωροθέα θα την είχε βοηθήσει να ξέρει ότι δεν ήταν η μόνη που το πέρασε».
«Οι αδερφές και οι φίλες μου, μπορεί να μεγάλωναν μαζί μου, όμως έβρισκαν τον εαυτό τους. Εγώ όμως έχανα τον εαυτό μου, έχανα τη λάμψη μου και έψαχνα συνεχώς να βρω που πατάω και που οδεύω».
«Ένιωθα ξένη μέσα στο σώμα μου»
«Από τα 8 μέχρι τα 18, άλλαζε συνέχεια το μαλλί μου, άλλαζαν τα κενά που είχα στο κεφάλι μου, αλλά πάντα είχα στόχο να το κρύψω από όλους. Δεν ήθελα να είμαι η Δωροθέα που δεν έχει μαλλιά».
«Η γυροειδής αλωπεκία είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα στο οποίο ουσιαστικά το σώμα σου θεωρεί ως ξένο σώμα την τρίχα και την απομακρύνει. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τόσο το τριχωτό της κεφαλής, όσο και το πρόσωπο και το υπόλοιπο σώμα. Δεν είναι κάτι κολλητικό, ούτε κληρονομικό. Δεν σχετίζεται με το στρες, είναι αυτοάνοσο».
«Φυσικά δεν βοηθάει η κακή ψυχολογική κατάσταση, αλλά υπάρχει τίποτα στο οποίο να βοηθά το άγχος; Όταν ήμουν μικρή όλοι μου έλεγαν να μην αγχώνομαι, οπότε ένιωθα τεράστια ευθύνη, θεωρώντας πως εγώ το προκάλεσα αυτό στον εαυτό μου. Αυτό είναι κάτι πολύ βαρύ για ένα μικρό κορίτσι».
«Όταν ήμουν 19, έχασα πλέον όλα μου τα μαλλιά. Ήταν μεγάλο σοκ όταν ξύρισα την τελευταία τούφα που μου είχε απομείνει. Εκείνη την ημέρα ένιωσα πολύ μόνη, αλλά παράλληλα πολύ δυνατή. Ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί, αλλά αυτή η μέρα ήρθε μετά από μια περίοδο που δεν ήθελα καν να βγαίνω από το δωμάτιό μου. Ντρεπόμουν να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, φοβόμουν».
«Έπεφταν τα μαλλιά μου σε τούφες κάθε μέρα, σε σημείο που ξυπνούσα και δεν ήξερα αν θα έχω μαλλιά. Έτσι, για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια με αλωπεκία, αποφάσισα να επιλέξω εγώ τι θα γίνει. Ξύρισα το μαλλί μου, ή τουλάχιστον ότι είχε απομείνει από αυτό».
«Ήταν τεράστια ανακούφιση. Θεωρούσα πως έφτασα στο χειρότερο σημείο, οπότε το συνήθισα σχετικά γρήγορα, αγκάλιασα την αλωπεκία μου και αποδέχτηκα τον εαυτό μου».
«Όταν έγινα 20 ετών, έχασα τα φρύδια και τις βλεφαρίδες μου. Ήταν από τα χειρότερα συναισθήματα. Είχα παλέψει πολύ να είμαι καλά χωρίς μαλλιά και με είχα συνηθίσει. Θεωρούσα ότι τελείωσα, αλλά από το πουθενά, μέσα στην καραντίνα, έπρεπε να διαχειριστώ και αυτή την απώλεια».
«Ένιωθα ξένη μέσα στο σώμα μου. Δεν πλησίαζα σε καθρέφτη, ούτε ήθελα να υπάρχει φωτογραφία μου στην κατάσταση που ήμουν. Ηθελα να αποφύγω την πραγματικότητα. Ένιωσα πολύ αδικημένη».
«Ειλικρινά δεν ξέρω πως κατάφερα να το διαχειριστώ. Το πήγαινα από μέρα σε μέρα. Δεν πιστεύω πως υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος διαχείρισης. Όταν ήμουν μικρότερη, ο μηχανισμός αντιμετώπισης που είχα, ήταν να το κρύβω. Δεν ήμουν έτοιμη να δεχτώ ερωτήσεις ή περίεργα βλέμματα».
«Στην αρχή πήρα περούκα για να το κρύψω, γιατί τα καπέλα και οι κορδέλες δεν με κάλυπταν πλέον και αργότερα προσπάθησα να σχεδιάσω ψεύτικα φρύδια. Όταν τα παιδιά στο σχολείο σχολίαζαν ότι δεν έχω μαλλιά, τους απαντούσα ότι έχω. Δεν ήθελα να το αποδεχτώ, γιατί θα ερχόμουν αντιμέτωπη με την πραγματικότητα».
«Μέχρι να συνηθίσουν την εικόνα μιας γυναίκας χωρίς μαλλιά, εγώ θα κάνω μόντελινγκ»
«Τώρα που έφτασα 23, έχουν επιστρέψει σχεδόν όλα. Όμως αυτό με βάζει σε μια περίεργη φάση στην ζωή μου, γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί να ξαναχάσω τα πάντα. Θεωρώ πως αν μου συμβεί θα είμαι έτοιμη».
«Το έχω περάσει μια φορά, μπορώ να το καταφέρω ξανά. Χαίρομαι που πέρασα όλα τα στάδια. Όταν χάνεις τα μαλλιά σου, είναι σαν να περνάς ένα χωρισμό - έτσι το βίωσα εγώ. Πρέπει να περάσεις όλα τα στάδια – θυμού, στεναχώριας και αποδοχής για να μπορείς μετά να το ξεπεράσεις και να προχωρήσεις».
«Πλέον, με έχω αγαπήσει σε κάθε εκδοχή μου, έχω περάσει κάθε στάδιο που είχε η αλωπεκία. Δεν με αγαπώ για την εμφάνισή μου, με αγαπώ γιατί με έχω δει στα χειρότερά μου, γιατί καταφέρνω κάθε στόχο που βάζω και γιατί δεν τα παράτησα ποτέ. Και κατάφερα όταν δεν μπορούσα να αγαπώ ούτε τον εαυτό μου, να δίνω αγάπη στους γύρω μου».
«Το modeling δεν το ξεκίνησα σαν δουλειά, το ξεκίνησα έτσι ώστε να φανούμε και εμείς που δεν είμαστε όμορφοι σύμφωνα με τα κυρίαρχα στερεότυπα. Δεν ήμουν πλέον η Δωροθέα με το ξανθό μαλλί, αλλά είχα βαρεθεί να ακούω από τους γύρω μου ότι είναι κρίμα επειδή ήμουν όμορφη. Η αλωπεκία δεν μου στέρησε την ομορφιά μου. Όταν ήμουν μικρότερη, δεν έβλεπα πουθενά κοπέλες ή αγόρια σαν εμένα, ένιωθα μόνη, αισθανόμουν ότι όλοι συνδέουν την απώλεια μαλλιών με κάτι κακό».
«Έχω στόχο να δείξω ποσο όμορφο είναι να αγαπάς τον εαυτό σου. Να δείξω ότι η διαφορετικότητα είναι κάτι που σε κάνει να ξεχωρίζεις. Θεωρώ ότι όταν ήμουν μικρή, θα με βοηθούσε πολύ να δω σε περιοδικό, σε φωτογραφία ή σε διαφήμιση, κάποια σαν εμένα. Το modeling το έκανα για κάθε μικρή Δωροθέα που νιώθει μόνη. Δεν θέλω να νιώσει κανείς όπως εγώ. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να 'εκτεθώ' και να βγω έξω χωρίς περούκα, να δείξω πως είμαι πραγματικά».
«Όποιος έχει να πει κάτι αρνητικό για την αλωπεκία, να κάνει κάποιο σχόλιο ή να γίνει επικριτικός, ας το κάνει σε εμένα, όχι σε ένα μικρό κορίτσι που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του. Μέχρι να συνηθίσουν την εικόνα μιας γυναίκας χωρίς μαλλιά, εγώ είμαι στο χώρο του modeling με τον σκοπό να κάνω φυσιολογική την διαφορετικότητα».
«Νιώθω πως πλέον δεν προβάλλονται μόνο τα στερεοτυπικά μοντέλα, έχουμε εξελιχθεί αρκετά. Προσωπικά δεν αντιμετώπισα πολλές διακρίσεις, όμως θεωρώ ότι έχουμε πολλά βήματα να διανύσουμε στην Ελλάδα».
«Το ταξίδι της αποδοχής είναι δύσκολο»
«Προσπαθώ να χρησιμοποιώ τα social media για να δείξω τον πραγματικό μου εαυτό και για να μπορέσω να αγγίξω ένα ευρύτερο κοινό. Ωστόσο είναι ένας πολύ περίεργος χώρος. Θεωρώ πως μπορούν να κάνουν πολύ καλό και πολύ κακό ταυτόχρονα».
«Προσπαθώ να μην τα παρουσιάζω όλα εύκολα και παραμυθένια, θέλω να είμαι ρεαλίστρια. Υπάρχει ένα community με άτομα με αλωπεκία που μπορείς να μιλήσεις να συναναστραφείς, και θεωρώ πως αυτό βοηθά πολύ κόσμο. Στα social μπορείς να βρεις οποιοδήποτε community σε εκφράζει και σου ταιριάζει και είναι ωραίο που άνθρωποι έστω και online μπορούν να ενταχθούν σε μια ομάδα».
«Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω την αλωπεκία να με ρίξει για πάντα. Κάποια στιγμή πρέπει να πάρεις τον έλεγχο. Όσο μεγαλώνω, μου αρέσει που είμαι διαφορετική και είμαι ευγνώμων που έχω αυτό το αυτοάνοσο».
«Δεν ξέρω αν θα ήμουν ίδια, αν δεν είχα βιώσει όλα αυτά. Πολλοί θεωρούν ότι δεν έχω μαλλιά επειδή έχω περάσει άλλη ασθένεια ή ότι έχω χάσει την θηλυκότητά μου. Μου λένε να μη στεναχωριέμαι, γιατί συνδυάζουν την απωλεια μαλλιών με την κακή ψυχολογική κατάσταση. Γενικά προσπαθώ να μην δίνω ενέργεια σε αρνητικά σχόλια και βλέμματα».
«Η αλωπεκία δεν μου στάθηκε εμπόδιο στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Η κολλητή μου ήταν μαζί μου από την πρώτη μέρα, με έχει δει και με έχει αγαπήσει όπως και να είμαι. Στις σχέσεις μου είχα πάντα πολύ αυτοπεποίθηση, γιατί με ήθελαν γι' αυτό που είμαι, καθώς ήξεραν ότι η εμφάνισή μου άλλαζε. Από μικρή το είχα άγχος αν θα με αγαπήσει κάποιος επειδή είμαι διαφορετική, αλλά αν δεν μπορείς εσυ να αγαπάς τον εαυτό σου, πως μπορείς να δεχτείς αγάπη από κάποιον άλλο;».
«Αν έστω και ένα άτομο βοηθηθεί από εμένα, θα έχω καταφέρει αυτό που θέλω. Ξέρω πως το ταξίδι της αποδοχής είναι δύσκολο. Είναι ζόρικο να είσαι διαφορετικός και μερικές μέρες θες απλά να μην ξεχωρίζεις μέσα στο πλήθος. Μερικές μέρες είναι δυσκολότερο να διαχειριστείς τα βλέμματα».
«Αλλά δεν υπάρχει τιποτα πιο φυσιολογικό από το να είσαι διαφορετικός. Πάρε το χρόνο σου και αγκάλιασε κάθε στάδιο. Αυτό δεν αφορά μόνο τα άτομα με αλωπεκία. Θεωρώ ότι πολλοί μπορούν να ταυτιστούν με αυτά τα συναισθήματα και όλοι μπορούν να το ξεπεράσουν - ο καθένας με τον χρόνο του. Αν καταφέρεις να αγαπήσεις τον εαυτό σου, θα φανούν όλα πιο εύκολα».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
