Ένας κανόνας που επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά είναι πως πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας οι άνθρωποι που μας χαρίζουν απλόχερα το γέλιο ζουν μια ζωή που συνήθως είναι δύσκολη, γεμάτη προβλήματα και τραγικά περιστατικά. Τα φώτα της δημοσιότητας συνήθως «κρύβουν» τα όσα βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Ένας από αυτούς είναι ο αγαπημένος ηθοποιός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ο οποίος με το αστείρευτο χιούμορ του και το ανεξάντλητο ταλέντο του χάρισε σε όλους μας στιγμές γέλιου και ξεγνοιασιάς. Η ζωή του, ωστόσο, ήταν κάτι παραπάνω από δύσκολη και στιγματίστηκε από ένα θανατηφόρο τροχαίο το οποίο έγινε μια ημέρα σαν σήμερα.
Η περιπετειώδης ζωή του Διονύση Παπαγιαννόπουλου
Ο σπουδαίος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1912 στο Διακοφτό. Ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Ο άνθρωπος που άλλαξε τη ζωή του ήταν ένας δάσκαλος που είχε στο γυμνάσιο. Ο εκπαιδευτικός αυτός έφτασε στο Διακοφτό από την Αθήνα με φρέσκιες ιδέες και όρεξη να δουλέψει με τα παιδιά. Μεταξύ των όσων έκανε ήταν να «σκαρώνει» θεατρικές παραστάσεις. Σε μια από αυτές πήρε μέρος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Όταν μεγάλωσε, αποφάσισε να φύγει και να πάει στην Αθήνα να σπουδάσει υποκριτική. Οι γονείς του αντέδρασαν. Το να είσαι ηθοποιός εκείνη την εποχή ήταν συνώνυμο της... τεμπελιάς. «Όλα τα παιδιά μου φύγανε, άλλα παντρευτήκανε, άλλα φύγανε για την Αμερική. Τουλάχιστον εσύ που είσαι από τους πιο μικρούς κάτσε εδώ να μας βοηθήσεις. Να μείνει και κάποιος στο Διακοφτό» του έλεγε ο πατέρας του αλλά ο Διονύσης είχε πάρει τις αποφάσεις του.
Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε στον ρόλο του ιππότη στον «Βασιλιά Ληρ». Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα Παιδιά της Αθήνας. Συνολικά έπαιξε σε 133 ταινίες (κάποιες από τις οποίες ήταν τεράστιες και, όπως αποδείχθηκε, διαχρονικές επιτυχίες) ενώ επί 46 χρόνια υπηρέτησε πιστά το θέατρο συμμετέχοντας στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος βρήκε τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο έφεδρο υπολοχαγό να πολεμάει στα βουνά τους κατακτητές. «Δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και αν περάσουν. Πώς να σβήσει από τη μνήμη μου η εξόρμησις στο ύψωμα του Αγίου Αθανασίου στη Χειμάρα; Ανεβήκαμε με χέρια και πόδια, πολεμώντας με πέτρες. Είχα, θυμάμαι, πέντε φυσίγγια επί 20 ώρες. Εκεί που είχαμε σκαρφαλώσει, δεν μπορούσαν να μας φτάσουν τα μεταγωγικά. Και εμείς πολεμούσαμε με πέτρες» έλεγε ο ίδιος. «Στον πόλεμο παραφρονείς, αν θυμηθείς για μια στιγμή πού ήσουν πριν», είχε πει σε συνέντευξη που είχα παραχωρήσει στον Φρέντυ Γερμανό, ο αγαπημένος «Νιόνιος» ο οποίος διακρίθηκε για την ανδρεία του στη διάρκεια της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής που έζησε ποτέ ο κόσμος.
Μετά από εκείνη την συνταρακτική εμπειρία του πολέμου ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος δεν ήταν ο ίδιος άνθρωπος. Είχε αλλάξει. Δε δίσταζε να «τζογάρει» με την καριέρα του. Είχε, όμως, τόσο ταλέντο που ότι και αν έκανε θα είχε επιτυχία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν από τους ελάχιστους ηθοποιούς που διακρίθηκαν σε ένα συγκεκριμένο είδος (ο «Νιόνιος» στην κωμωδία) και δε δίστασαν να παίξουν και ρόλους εντελώς αντίθετους από αυτούς που τους είχε συνηθίσει ο κόσμος. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος πέρασε στη σφαίρα του θρύλου με τη συμμετοχή του στην εμβληματική τηλεοπτική σειρά «Λούνα Παρκ» όπου «τρύπωσε» στα σπίτια των Ελλήνων ως ο αγαπημένος «Κυρ-Γιώργης».
Στα προσωπικά του ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν συνειδητά (και φανατικά) εργένης. Λάτρης του ωραίου φύλου και μέγας γυναικοκατακτητής, συνήθιζε χαριτολογώντας να λέει: «τη βλέπεις αυτή την καράφλα; Όσες τρίχες τις λείπουν τόσες γυναίκες έχουν μείνει ικανοποιημένες»! Αν, όμως, κάποιος τον ρωτούσε για τις κατακτήσεις του δεν έδινε ποτέ περισσότερες λεπτομέρειες φροντίζοντας πάντα να κρατάει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τις κατακτήσεις του απόλυτα προστατευμένες από κουτσομπολιά.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, πέθανε ολομόναχος, στο διαμέρισμά του στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στις 13 Απριλίου του 1984. Βρέθηκε νεκρός μερικές ημέρες αργότερα.
Το θανατηφόρο τροχαίο που στιγμάτισε τη ζωή του «Νιόνιου»
Στις 12 Ιανουαρίου ο θίασος του Παπαγιαννόπουλου ανέβασε το έργο «Ο Μαγκούφης» στα Φάρσαλα. Την επόμενη ημέρα θα εμφανίζονταν στη Χαλκίδα και έτσι στις 9 το πρωί ξεκίνησαν με το αυτοκίνητου του 27χρονου ηθοποιού Μιχάλη Μιχαλάκου το ταξίδι. Στο όχημα επέβαιναν ακόμα η συμπρωταγωνίστρια του «Νιόνιου» Πόπη Λάζου και οι ηθοποιοί Μίνα Πολίτου και Χάρι Λουκέα.
Ο χιονιάς των προηγούμενων ημερών είχε κάνει τους δρόμους εξαιρετικά επικίνδυνους και το κακό δεν άργησε να συμβεί. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Μιχαλάκος, στο 6ο χιλιόμετρο Φαρσάλων – Μικροθηβών, εξετράπη της πορείας του, βγήκε από το δρόμο και έπεσε με ταχύτητα πάνω σε έναν στύλο του ΟΤΕ. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και η Πόπη Λάζου τραυματίστηκαν πολύ σοβαρά. Ο «Νιόνιος» μεταφέρθηκε βαριά τραυματίας στο νοσοκομείο της Λάρισας όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κάταγμα της δεξιάς κλείδας και θλαστικό τραύμα στο κεφάλι.
Από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου, ωστόσο, ανασύρθηκε νεκρή η Χάρις Λουκέα η οποία έχασε τη ζωή της επί τόπου. Η άτυχη γυναίκα καθόταν στη θέση του συνοδηγού και δέχθηκε την ισχυρότερη πίεση από τη σύγκρουση. Η Λουκέα ήταν μια νεαρή, όμορφη και ιδιαίτερα ταλαντούχα ηθοποιός και φωτομοντέλο. Ήταν ξαδέλφη της Σταρ Ελλάς Τζένης Λουκέα και είχε εμφανιστεί στο θίασο της Δέσποινας Στυλιανοπούλου, ενώ είχε ρόλους και σε αρκετές ταινίες στον κινηματογράφο, όπως «Η Γκόλφω, «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» με τον Μάνο Κατράκη και «Η κυρά μας η Μαμμή» με τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Ορέστη Μακρή και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ήταν παντρεμένη και μητέρα ενός μικρού αγοριού.
Το τραγικό δυστύχημα έγινε πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες της εποχής. Όλοι προσπαθούσαν να κρύψουν από τον «Νιόνιο» ότι η Λουκέα είχε χάσει τη ζωή της. Όταν, μετά από ημέρες, τον ενημέρωσαν ο αγαπημένος ηθοποιός κατέρρευσε. Ο τρόπος που έφυγε από τη ζωή η νεαρή ηθοποιός τον στιγμάτισε για πάντα. Ο Παπαγιαννόπουλος απέφευγε να μιλήσει για εκείνο το θανατηφόρο τροχαίο.
Στις ελάχιστες φορές που αναφέρθηκε στο γεγονός, ο Νιόνιος» έκανε λόγο για «την κακιά την ώρα» και τόνιζε ότι ίσως η Λουκέα να μην είχε σκοτωθεί αν το αμάξι έπεφτε σε κάποιον από τους «λόφους» που είχαν σχηματιστεί από το χιόνι δεξιά και αριστερά του δρόμου και δε συγκρουόταν με τον στύλο. Κάποιοι λένε πως μετά από εκείνο το τραγικό τροχαίο ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος άλλαξε σαν άνθρωπος. Έγινε πιο κλειστός. Απέκτησε μια κρυφή μελαγχολία. Όσο και αν έκανε τους άλλους να γελάνε ο ίδιος κουβαλούσε τον δικό του σταυρό.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
