«Έχω ένα όνειρο, ότι μία μέρα τα 4 μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μια χώρα όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το χαρακτήρα τους» είναι η ιστορική φράση από την ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην οποία περιγράφει το όραμά του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία.
Οι ΗΠΑ των φυλετικών διακρίσεων
Το καλοκαίρι του 1963 οι Ηνωμένες Πολιτείες ζούνε μία από τις πιο δύσκολες εποχές όσον αφορά τις φυλετικές διακρίσεις. Ειδικά στις πολιτείες του Νότου το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο. Η γνωστή οργάνωση Κου Κλουξ Κλαν η οποία υποστήριζε την υπεροχή των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό, και τον ρατσισμό γενικότερα μαζί με την αστυνομία προκαλούσε ωμή βία εναντίον τόσο των μαύρων όσο και των λευκών που υποστήριζαν το τέλος των φυλετικών διακρίσεων.
Την ίδια στιγμή αρχίζει και εδραιώνεται το αντιρατσιστικό κίνημα με πρωταγωνιστή έναν ποιμένα του δόγματος των Βαπτιστών, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ειρηνιστής, ο οποίος γίνεται ηγέτης του Αφροαμερικανικού Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των έγχρωμων ανθρώπων. Ο ίδιος όπου βρεθεί και σταθεί δίνει διαλέξεις ενώ οργανώνει και μη βίαιες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσει το αμερικανικό κράτος να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα των φυλετικών διακρίσεων θεσπίζοντας παράλληλα νομοθεσία που θα δίνει πολιτικά δικαιώματα στους Αφροαμερικανούς.
Το 1962 ηγήθηκε του αγώνα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού στο Όλμπανυ της Τζόρτζια (Κίνημα του Όλμπανυ) και το 1963 βοήθησε στη διοργάνωση ειρηνικών πορειών διαμαρτυρίας στην πόλη Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα) της Αλαμπάμα. Η απάντηση της αστυνομίας είναι η βίαιη διάλυση της συγκέντρωσης με αστυνομικούς σκύλους και πυροσβεστικές αντλίες. Τα επεισόδια αυτά αποτέλεσαν πρώτο θέμα στα ΜΜΕ της εποχής ευαισθητοποιώντας ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου να αντιδράσει στην αστυνομική βία και καταστολή.
Η πορεία στην Ουάσιγκτον και ο ιστορικός λόγος
Ο Κινγκ, εκπροσωπώντας την οργάνωσή του, ήταν ένας από τους 6 ηγέτες οργανώσεων για τα πολιτικά δικαιώματα, που συμμετείχαν στην «Πορεία προς την Ουάσιγκτον για δουλειά και ελευθερία».
Μια πορεία προς την πρωτεύουσα των ΗΠΑ λευκοί και μαύροι, συναντήθηκαν στο μνημείο του Αβραάμ Λίνκολν που για να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε κάθε μορφή διάκρισης. Εκεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ θα δώσει τον τον περίφημο λόγο του διάρκειας 17 λεπτών ξεκινώντας με μια φράση η οποία θα έγραφε ιστορία. «Έχω ένα όνειρο», στον οποίο οραματίστηκε έναν κόσμο όπου δε θα υπάρχουν φυλετικές διακρίσεις.
Η πορεία αυτή είχε τέτοια επιτυχία που ανάγκασε το αμερικανικό ο Κογκρέσο το 1964 να θεσπίσει τον Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων, που τερμάτιζε κάθε διάκριση μεταξύ των ανθρώπων με βάση τη φυλή, το φύλο, τη θρησκεία ή την καταγωγή. Τον Απρίλιο του 1968 λίγο μετά τις 18:00 κι ενώ ο ίδιος βρισκόταν στο μπαλκόνι της οδού Μέλμπερι, στο ξενοδοχείο «Λορέν» του Μέμφις, όταν σφαίρα μιας κυνηγετικής καραμπίνας Ρέμινγκτον, από το παράθυρο της απέναντι πανσιόν τον βρίσκει στο σβέρκο Δέκα λεπτά αργότερα, οι γιατροί του νοσοκομείου που τον εξέτασαν, διαπίστωσαν τον θάνατό του και το πέρασμα στην αθανασία.
Η ζωή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ συμβολίζει τους αγώνες για ισότητα, που τιμά τον άνθρωπο εξίσου ισότιμα, χωρίς αστερίσκους.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
