«Ένας Τούρκος στο Παρίσι», «Και τι ζητάω», «Τερατάκια τσέπης», «Έλα ψυχούλα μου», «Διδυμότειχο μπλουζ», «Μικρός τιτανικός» και τόσα άλλα. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει ένα από τα τραγούδια του αξέχαστου Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, σκορπίζοντας τη θλίψη σε ολόκληρη τη χώρα. Και δεν είναι καθόλου υπερβολικό αυτό το τελευταίο. Είτε κάποιος άκουγε τα τραγούδια και τη μουσική του, είτε όχι, αναγνώριζε στο πρόσωπο του Μαχαιρίτσα έναν εξαίρετο καλλιτέχνη και έναν άνθρωπο που δεν προκαλούσε με τη δημόσια παρουσία του.
«Εάν ο Σαββόπουλος έδωσε ανατρεπτικά στοιχεία στο ρεπερτόριο του '60, ο Λαυρέντης ανέλαβε τον ίδιο ρόλο είκοσι χρόνια μετά. Έστρωσε δρόμους στο παραπαίον και ομιχλώδες στιλιστικό ελληνικό ροκ του '80, αντιπροτείνοντας λυρικές και μέσα στο πλαίσιο του μεσογειακού μας κλίματος μελωδικές φράσεις του» είχε πει για τον Μαχαιρίτσα ο αξέχαστος Νότης Μαυρούδης.
Γεννημένος μουσικός
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με τη μουσική μέσα από το ροκ. Το «Help» των Beatles ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασε όταν ήταν εννέα χρόνων και έπειτα στα 12 το «Revolver».Ήταν γιος του Δημήτρη Μαχαιρίτσα ο οποίος ήταν συνθέτης και διευθυντής της κρατικής ορχήστρας της ΕΡΤ. Ο Λαυρέντης μετακόμισε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών, αφού έχασε τον πατέρα του και σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο.
Ξεκίνησε να εργάζεται από νεαρή ηλικία στην αποθήκη μιας δισκογραφικής εταιρίας. Ακόμα και όταν δεν δούλευε σαν μουσικός, δούλευε... κοντά στη μουσική! Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα στο πλευρό του Πάνου Τζαβέλα στην μπουάτ «Συντροφιά» στην Πλάκα, τραγουδώντας αντάρτικα τραγούδια. Όταν ήταν 20 χρονών ο Μαχαιρίτσας επιχείρησε να ακολουθήσει τα «βήματα» του συντοπίτη του Βαγγέλη Παπαθανασίου και μαζί με τον Πάνο Κιρκιλή, τον Τάκη Βασαλάκη και τον Αντώνη Μιτζέλο δημιούργησαν το συγκρότημα «P.L.J. Band» στα... πρότυπα των Aphrodite's Child. «Τελικά, έφαγα τα μούτρα μου», έλεγε με αυτοκριτική διάθεση και μπόλικο χιούμορ.
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γνώριζε από μικρός τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Λίγο πριν από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των PLJ Band που είχε τον τίτλο «Arnagedon», ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης κανόνισε να μεταβεί το συγκρότημα στο Παρίσι για να ακούσουν την δουλειά τους οι Γάλλοι της Polygram. Το γκρουπ μαζεύει ότι λεφτά μπορεί και αναχωρεί με ένα παλιό Ford που είχε ο αδερφός του Λαυρέντη, το οποίο ανέβαζε κατακόρυφα θερμοκρασία, όταν η ταχύτητα ξεπέρναγε τα 80 χιλιόμετρα! Φτάνουν ταλαιπωρημένοι στην Πόλη του Φωτός και αφήνουν το υλικό στη δισκογραφική, η οποία τους λέει να περιμένουν απάντηση και να μη φύγουν. Λεφτά για ξενοδοχείο δεν υπάρχουν και έτσι το συγκρότημα κοιμάται μέσα στο Ford, κάτω από γέφυρες, ενώ κάποια βράδια τριγυρνούν πεινασμένοι στους δρόμους.
Όπως είχε αποκαλύψει, δεκαετίες μετά από εκείνο το ταξίδι, ο Δημήτρης Βασαλάκης - αρχικά κιθαρίστας και μετέπειτα μπασίστας στους Τερμίτες - «στο Παρίσι μας έδιωχναν οι αστυνομικοί από τον Πύργο του Άιφελ, επειδή το σαραβαλάκι μας τους χαλούσε το τοπίο. Έχουμε κοιμηθεί μέσα σε νεκροταφεία χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι και μας ξυπνούσαν το πρωί οι κηδείες».
Όταν δεν αντέχουν άλλο την αναμονή, επιστρέφουν στην Ελλάδα και περιμένουν τηλεφώνημα από τους Γάλλους της Polygram. «Περιμέναμε το τηλεφώνημα που θα άλλαζε τη ζωή μας, ενώ εγώ δεν είχα ούτε καν τηλέφωνο στο σπίτι. Κομμένο ρεύμα είχα» θα πει ο Λαυρέντης στην συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει οι «Τερμίτες» στο «Πρώτο Θέμα».
Οι «Τερμίτες» και ο δρόμος προς την επιτυχία
Το 1983 είναι μια κομβική χρονιά. Το συγκρότημα (στο οποίο έχει προστεθεί και ο Φίλιππος Σπυρόπουλος) μετονομάζεται σε «Τερμίτες», όνομα το οποίο παραπέμπτει στα «Σκαθάρια» από το Λίβερπουλ. Μια από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) επιτυχία του συγκροτήματος φυσικά και είναι το τραγούδι «Πόσο σε θέλω», το οποίο, μάλιστα, ακούστηκε για πρώτη φορά στη συναυλία που είχε δώσει το συγκρότημα στον Λυκαβηττό το 1986.
Δυο χρόνια αργότερα το συγκρότημα θα διαλυθεί, δίνοντας, όμως, την υπόσχεση πως δέκα χρόνια μετά θα επανενωθεί, πράγμα που έγινε. Από το 1989 και έπειτα ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ακολούθησε solo καριέρα η οποία κάθε άλλο παρά μοναχική δεν ήταν αφού στη διάρκειά της συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες. Μια από αυτές τις συνεργασίες ήταν και αυτή που απογείωσε την καριέρα του. Πρόκειται για τον δίσκο «Διδυμότειχο Μπλουζ», με τον Γιώργο Νταλάρα να τραγουδάει την ομώνυμη ροκ μπαλάντα. Ακολούθησαν άλλοι 16 προσωπικοί δίσκοι με τη μια επιτυχία να διαδέχεται την άλλη. «Ρίξε κόκκινο στη νύχτα» (1993), «Παράθυρα που κούρασε η θέα» (1995), «Παυσίλυπον» (1997), «Το διάλειμμα κρατάει δύο ζωές» (2001) δίσκος ο οποίος είναι ο πιο εμπορικός του, «Τόσα χρόνια μια ανάσα» (2007), «Η εποχή των αμνών» (2010) κλπ κλπ
Δισκογραφικά συνεργάστηκε με τους: Μαρία Φαραντούρη, Γιώργο Νταλάρα, Διονύση Σαββόπουλο, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρη Μητροπάνο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πυξ Λαξ, Γιάννη Κότσιρα, Γιώργο Μαργαρίτη, Μίλτο Πασχαλίδη, Κατερίνα Στανίση, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Βαρδή, Γιάννη Ζουγανέλη, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Μagic De Spell, Νότη Μαυρουδή, Σάκη Μπουλά, Δημήτρη Μπάση, Διονύση Τσακνή, Νίκο Πορτοκάλογλου και πολλούς άλλους.
Τα ναρκωτικά και το αυτοβιογραφικό «Διδυμότειχο Μπλουζ»
Ο ίδιος ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε δηλώσει πολλές φορές δημόσια πως είχε υπάρξει χρήστης ναρκωτικών ουσιών. Έμεινε πάντα στα «ελαφριά» και μόνο με την καπνική μέθοδο, όπως έλεγε χαρακτηριστικά. «Με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, για παράδειγμα, κάναμε παρέα. Ένα πρωί τα έκοψα όλα μαχαίρι. Όταν γνώρισα τη γυναίκα μου είχαμε το πρώτο μας ραντεβού σε ένα μαγαζί. Νωρίτερα είχα πάει σε ένα φίλο μου και κάναμε ''τσιγάρο''. Στο ραντεβού, η γυναίκα μου μου μιλούσε και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Μάλιστα, είχε έρθει με μία φίλη της, η οποία γύρισε κάποια στιγμή και ρώτησε ''τι λέει αυτός;''. Εκεί είπα ''τέρμα δεν ξανακάνω''. Κάποια στιγμή με κούρασε αυτό το πράγμα. Και τώρα, ως πατέρας, λέω στην κόρη μου και στα νέα παιδιά ''μακριά''. Ευτυχώς, οι φόβοι μου με συγκράτησαν και δεν έπεσα σε επικίνδυνα πράγματα. Γι’ αυτό σταμάτησα. Είπα, ''άσε, προτιμώ να ζήσω''», είχε πει ο ίδιος.
Όπως ήδη αναφέρθηκε το τραγούδι που εκτόξευσε την καριέρα του Μαχαιρίτσα ήταν το «Διδυμότειχο Μπλουζ». Το τραγούδι αυτό αρχικά προοριζόταν για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου αλλά τελικά το ερμήνευσε μοναδικά ο Γιώργος Νταλάρας. Όπως είχε πει ο ίδιος ο Μαχαιρίτσας σε συνέντευξη του στο περιοδικό «ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ», λίγο πριν κυκλοφορήσει το τραγούδι, ήταν έτοιμος να παρατήσει τη μουσική και να εγκατασταθεί μόνιμα στον Βόλο.
Σαν μια ύστατη προσπάθεια να μείνει σε αυτό που τόσο αγαπούσε, το 1991 παρουσίασε στην εταιρεία Minos το «Διδυμότειχο μπλουζ», το οποίο εμπνεύστηκε από τα χρόνια του στον στρατό. «Το τραγούδι αυτό είναι βιογραφικό κι αφορά την προσωπική μου ιστορία στον στρατό. Τη διηγούμουνα μια μέρα στον Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλο και τ’ απόγευμα μου την έφερε σε στίχους! Ετοίμασα το δίσκο και περίμενα ότι θα κάνει κάποια επιτυχία ένα άλλο τραγούδι, το ''Σε στυλ να μη ξεχνιόμαστε''. Όταν όμως ολοκληρώθηκε το ''Διδυμότειχο Blues'' και το τραγούδησα μαζί με τον Νταλάρα, είδα τις αντιδράσεις όλων στην εταιρεία, που έλεγαν ότι με το τραγούδι αυτό θα γίνει της κακομοίρας! Το είχε καταλάβει ο Μάτσας! Είχε και τρομερές εμπειρίες βέβαια αυτός. Εγώ δεν περίμενα τίποτα και γι’ αυτό ήμουν κι ελεύθερος. Κι όμως, ήταν καταιγιστική η επιτυχία του. Το ''Διδυμότειχο Blues'', τώρα, μετά από τόσα χρόνια, το καταλαβαίνω, είναι ένα διαχρονικό τραγούδι κι ένα τραγούδι που δεν ξεφτίζει με τίποτα», είχε πει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας πέθανε στον ύπνο του, σε ηλικία 63 ετών, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 στο εξοχικό του στον Πτελεό Πηλίου, όπου παραθέριζε, προδομένος από την καρδιά του η οποία τον είχε «προειδοποιήσει» λίγα χρόνια νωρίτερα όταν και χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση bypass. Την επομένη επρόκειτο να εμφανιστεί μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου στο Ηρώδειο σε μια φιλανθρωπική συναυλία υπέρ του σωματείου «Μαζί για το Παιδί». Ο Γιάννης Ζουγανέλης είχε αποκαλύψει το πως πέρασε τις τελευταίες του ώρες ο Μαχαιρίτσας. «Μια μέρα πριν από το δυσάρεστο αυτό γεγονός, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου είπε ''σήμερα το βράδυ θα δω στην τηλεόραση τον Ναδάλ που παίζει στο τένις. Στις 12 ξεκινά ο αγώνας''. Η γυναίκα του, η Ελένη, μου είπε ότι μέχρι τις 3 το πρωί έβλεπε τον αγώνα. Και μετά ήρθε αυτός ο βίαιος θάνατος».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
