Ένα από τα πιο ωραία «παιχνίδια» που κάνουν μεταξύ τους οι ιστορικοί είναι το λεγόμενο «what if». Τι θα είχε γίνει δηλαδή αν κάποιο σημαντικό γεγονός της Ιστορίας είχε διαφορετική εξέλιξη από αυτή που τελικά είχε. Για παράδειγμα, Τι θα είχε γίνει αν στις 20 Ιουλίου του 1944 ο Χίτλερ είχε σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της σε βάρος του βομβιστικής επίθεσης και είχε επιτευχθεί η ανατροπή του Ναζιστικού καθεστώτος (Επιχείρηση Βαλκυρία); Στο ίδιο μήκος κύματος: Τι θα είχε συμβεί αν μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 105 χρόνια, ο ηγέτης της Ρωσικής επανάστασης είχε πέσει νεκρός από τη σε βάρος του δολοφονική επίθεση;
Η γυναίκα που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Λένιν
Επειδή, όμως, η Ιστορία δε γράφεται με «αν» και όλα τα παραπάνω είναι ένα παιχνίδι ας δούμε μια γυναίκα που θα μπορούσε να την αλλάξει: την Φάνια Καπλάν. Η Φέιγκα Χαΐμοβνα Ρόϊτμπλατ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1890 στην επαρχία Βολχίνιαν της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα η περιοχή ανήκει στην Ουκρανία). Ήταν ένα από τα επτά παιδιά μιας φτωχής εβραϊκής οικογένειας.
Από μικρή ηλικία η Φάνια έπιασε δουλειά σε ένα εργοστάσιο παραγωγής καπέλων και παράλληλα εντάχθηκε στους Εσέρους, στο Κόμμα των Σοσιαλεπαναστών. Αν και μόλις 16 ετών ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη του κόμματος και συμμετείχε σε μια βομβιστική επίθεση. Όχι, μια απλή βομβιστική επίθεση. Επιχείρησε μαζί με άλλους Εσέρους να δολοφονήσουν τον Τσάρο στο Κίεβο! Δυστυχώς, για την ίδια, ωστόσο, από ένα λάθος στη συνδεσμολογία η βόμβα έσκασε πάνω της και η τραυματισμένη Φάνια μαζί με τον σύντροφό της συνελήφθη και οδηγήθηκε σε φυλακή της Σιβηρίας για να εκτίσει ποινή ισοβίων δεσμων. Ο σοβαρός τραυματισμός της είχε επιπτώσεις στην όρασή της αφού ποτέ ξανά στη ζωή της δεν είδε καθαρά το φως του ήλιου. Η Φάνια, όπως και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι που είχαν πολεμήσει τον τσαρισμό, απελευθερώθηκε τον Φεβρουάριο του 1917.
Συμμετείχε στην «Οκτωβριανή Επανάσταση», που ανέτρεψε την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Κερένσκι και ξεκίνησε την οικοδόμηση του κομμουνισμού στην αχανή Ρωσική επικράτεια.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, οι Μπολσεβίκοι διέλυσαν την Ρωσική Εθνοσυνέλευση (όπου πλειοψηφούσαν οι Εσέροι) προκειμένου η εξουσία να περάσει στα Σοβιέτ. Η κίνηση αυτή φέρνει την πρώτη ρήξη στην επαναστατημένη Ρωσία αφού προκαλεί την έντονη αντίδραση των Εσέρων και των Μενσεβίκων αλλά και την καχυποψία στο στρατόπεδο των Σοσιαλεπαναστατών και των αναρχικών.
Όταν τον Ιούλιο του 1918, η Ρωσία του Λένιν υπέγραψε τη Συνθήκη του Μπρεστ – Λιτόφσκ, με την οποία η Ρωσία αποσύρθηκε από τα πεδία των μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ρήξη στο εσωτερικό της επαναστατημένης χώρας ήταν οριστική και η Φάνια αποφάσισε πως αυτό που δεν κατάφερε να κάνει με τον Τσάρο, θα το έκανε με τον Λένιν.
Η απόπειρα δολοφονίας και η «Ερυθρά Τρομοκρατία»
Μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 105 χρόνια, ο ηγέτης της Ρωσικής επανάστασης επισκέφθηκε και μίλησε στους εργαζόμενους του μεταλλουργικού εργοστασίου «Σφυρί και Δρεπάνι» στη Μόσχα. Όταν τελείωσε την ομιλία του, κατέβηκε από το βήμα και άρχισε να κατευθύνεται προς την έξοδο και το αυτοκίνητό του. Η μικροκαμωμένη γυναίκα τον πλησίασε από πίσω, φώναξε «Σύντροφε, Λένιν» και όταν εκείνος γύρισε και την κοίταξε, εκείνη τον πυροβόλησε τρεις φορές! Η μία σφαίρα βρήκε τον ηγέτη των Μπολσεβίκων στην περίφημη τραγιάσκα του, οι άλλες δύο όμως έπληξαν ζωτικά όργανά του και σφηνώθηκαν η μία στον πνεύμονα και η άλλη στον ώμο. Λέγεται πως για να είναι σίγουρη για την επιτυχία της απόπειρας της η Φάνια είχε εμβαπτίσει τις σφαίρες σε δηλητήριο.
Αμέσως μετά τα πρώτα κρίσιμα δευτερόλεπτα, η Φάνια Καπλάν συλλαμβάνεται και ο Λένιν ο οποίος διατηρούσε τις αισθήσεις του ζήτησε να μεταφερθεί στο Κρεμλίνο και όχι στο νοσοκομείο καθώς φοβήθηκε πως η εναντίον του απόπειρα μπορεί να είχε και συνέχεια εκεί. Ο ηγέτης της Ρωσικής επανάστασης χειρουργήθηκε εκεί και τελικά αν και βαριά τραυματισμένος επέζησε με πολλούς, πάντως, να λένε πως ουδέποτε κατάφερε να επανέλθει πλήρως από εκείνη την απόπειρα (πέθανε έξι χρόνια αργότερα).
Η Φάνια οδηγήθηκε στα κρατητήρια της ΤσεΚά, της πανίσχυρης μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, προδρόμου της γνωστής μας Κα-Γκε-Μπε. «Ονομάζομαι Φανί Καπλάν. Πυροβόλησα σήμερα τον Λένιν. Το έκανα εθελοντικά, με δική μου απόφαση. Δε θα σας πω από πού προμηθεύτηκα το περίστροφό μου. Πήρα την απόφαση να σκοτώσω τον Λένιν εδώ και καιρό. Τον θεωρώ προδότη της επανάστασης. Ήμουν εξόριστη στο Ακατούι επειδή συμμετείχα στην απόπειρα δολοφονίας του Τσάρου στο Κίεβο. Πέρασα εκεί επτά χρόνια σκληρής καταναγκαστικής εργασίας. Ήμουν υποστηρίκτρια της Συντακτικής Συνέλευσης και παραμένω ακόμα τέτοια», είπε μεταξύ άλλων στην απολογία της.
Η μικροκαμωμένη γυναίκα κρατήθηκε για τρεις ημέρες. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1918, η Καπλάν εκτελέστηκε μέσα στα γραφεία της Τσεκά, με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, από τον αξιωματικό του ναυτικού Πάβελ Μάλκοφ, ο οποίος ανέφερε ότι «ποτέ στη ζωή μου δε διατάχθηκα να επιβάλω μια ποινή τόσο δίκαιη όσο αυτή». Η διαταγή προέβλεπε, εκτός από την εκτέλεση, να μη μείνει κανένα ίχνος από το σώμα της Καπλάν. Έβαλαν το πτώμα της σε ένα βαρέλι το οποίο στη συνέχεια πυρπόλησαν.
Προκειμένου να εκτελεστεί η Καπλάν ακυρώθηκε ο Νόμος για την κατάργηση της θανατικής ποινής, που είχε ψηφισθεί 10 μήνες νωρίτερα, στις 28 Οκτωβρίου 1917. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 6.000 αντίπαλοι του κομμουνιστικού καθεστώτος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και 800 σοσιαλιστές. Ήταν η έναρξη της περιόδου που αποκλήθηκε «Ερυθρά Τρομοκρατία», δεν σταμάτησε μέχρι και το 1921 και περιελάμβανε ακόμα την αιματοβαμμένη εξέγερση της Κροστάνδης, την τελευταία μαζική απόπειρα αμφισβήτησης του κομμουνιστικού καθεστώτος, όταν αναρχικοί εξεγέρθηκαν ενάντια στους μπολσεβίκους του Λένιν και ο Κόκκινος Στρατός τους επιτέθηκε με σφοδρότητα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
