Όταν κάποιος μιλάει για τα ολοκαυτώματα που έκαναν οι Ναζί στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το πιθανότερο είναι πως θα αναφερθεί σε αυτό των Εβραίων. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως υπάρχει ένα ακόμα το οποίο σήμερα θεωρείται λίγο – πολύ ξεχασμένο. Είναι το Ολοκαύτωμα των Ρομά. Το Porrajmos (Ποράιμος) όπως το λένε στη γλώσσα τους το οποίο, σύμφωνα με υπολογισμούς, στοίχισε τη ζωή σε 800.000 ανθρώπους μόνο μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το «τρικ» του Χίτλερ για να διατάξει το Ποράιμος
Στην ιδρυτική διακήρυξη του Ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας γινόταν αναφορά στους μη άρειους οι οποίοι αποτελούσαν κίνδυνο για την καθαρότητα της λευκής φυλής γενικότερα και ειδικότερα για την καθαρότητα του γερμανικού λαού. Πριν ακόμα αναλάβουν την εξουσία είχαν αρχίσει να «ενθαρρύνουν» τους Εβραίους (που θεωρούσαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο) να φύγουν από τη Γερμανία και να μεταναστεύσουν. Με την ανάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο Χίτλερ, ωστόσο, η «ενθάρρυνση» για την οποία έγινε λόγος νωρίτερα, μετατράπηκε σε πογκρόμ (με αποκορύφωμα την Kristalnacht, τη Νύχτα των Κρυστάλλων).
Με νόμο της ναζιστικής κυβέρνησης οι Εβραίοι υποβαθμίστηκαν σε κάτι λιγότερο από... ανθρώπους κάτι που στο εξής θα δικαιολογούσε οποιαδήποτε δίωξη σε βάρος τους. Στην αρχή οι Ναζί ήθελαν να υφαρπάξουν από τη Γαλλία τη Μαδαγασκάρη και να τη μετατρέψουν σε «αποθήκη Εβραίων». Το συγκεκριμένο σχέδιο, ωστόσο, κρίθηκε δύσκολο στην εφαρμογή του καθώς ήταν ξεκάθαρο πως απαιτούσε πολλά ναυτικά μέσα, τα οποία το Γ' Ράιχ δε διέθετε. Μετά σκέφτηκαν να πάνε τους εβραϊκούς πληθυσμούς σε μια απομονωμένη περιοχή πέρα από τα Ουράλια αλλά και αυτή η λύση θεωρήθηκε μη αποδοτική. Κάπως έτσι φτάσαμε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκεί οι Εβραίοι θα εξολοθρεύονταν μέσα από την πείνα, τις κακουχίες και την εξοντωτική εργασία. Αυτό το μέτρο, ωστόσο, αν και αποδοτικό αποδείχθηκε... αργό και έτσι προκρίθηκε η «Τελική Λύση» και οι θάλαμοι αερίων.
Οι Ναζί, ωστόσο, δεν ξεδιψούσαν μόνο με το αίμα των Εβραίων. Στράφηκαν, λοιπόν, στους Ρομά οι οποίοι επίσης χαρακτηρίστηκαν κίνδυνος για την καθαρότητα της άρειας φυλής. Υπήρχε, ωστόσο, ένα... μικρό πρόβλημα. Οι ανθρωπολόγοι του Γ' Ράιχ αναγνώριζαν στους Ρομά την άρεια καταγωγή κυρίως λόγω γλώσσας αλλά και επειδή είχαν εγκατασταθεί στην Ευρώπη πολλούς αιώνες πριν! Αυτό δημιουργούσε πρόβλημα στον Χίτλερ ο οποίος ήθελε μεν την εξόντωσή τους αλλά αν το έκανε χωρίς «προφανή» (στη ναζιστική ''λογική'') λόγο τότε θα τον κατηγορούσαν ότι απλά εξοντώνει όσους θεωρούσε κατώτερους.
Τότε εμφανίστηκε ως «από μηχανής θεός» ο Χανς Γκίντερ, Γερμανός συγγραφέας, υπέρμαχος του επιστημονικού ρατσισμού και ευγονιστής στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και στο Γ' Ράιχ. Αυτό που είπε ο Γκίντερ ήταν πως ναι μεν αναγνωρίζεται στους Ρομά η άρεια καταγωγή αλλά επειδή είναι νομάδικος λαός που έφτασε στην Ευρώπη από διάφορες περιοχές του πλανήτη (Αίγυπτος, Ινδία) τότε δεν είναι ακριβώς άρειοι αλλά... κάτι λιγότερο από άρειοι. Όπως χαρακτηριστικά είχε πει, οι Ρομά προέρχονται από «κατώτερη γενιά» και άρα η εξολόθρευσή τους προκειμένου να προστατευθεί η ανωτερότητα της άρειας φυλής ήταν όχι απλά σωστή αλλά επιβεβλημένη.
Η «επιστημονική» αυτή άποψη, όπως ήταν φυσικό άρεσε πάρα πολύ στον Αδόλφο Χίτλερ αφού στην πραγματικότητα του «έλυνε» τα χέρια. Έτσι ο «Φύρερ» έδωσε εντολή στον αρχηγό των SS, Χάινριχ Χίμλερ να αναλάβει τα... υπόλοιπα!
Porrajmos σημαίνει Αφανισμός
Κάπως έτσι φτάνουμε στις 15 Νοεμβρίου του 1943. Ο Χίμλερ εκδίδει μια διαταγή σύμφωνα με την οποία οι Ρομά ως ανθρώπινα όντα «υποβιβάζονται» στο επίπεδο των Εβραίων και έτσι η εξολόθρευσή τους γίνεται κάτι σαν... καθήκον. «Ο στόχος των ληφθέντων μέτρων από το Κράτος για την υπεράσπιση της ομογένειας του γερμανικού έθνους πρέπει να είναι ο φυσικός διαχωρισμός των Τσιγγάνων από το γερμανικό έθνος, η αποφυγή επιμειξιών και τελικά, η ρύθμιση του τρόπου ζωής των καθαρών και μη Τσιγγάνων» εξηγούσε ο Χίμλερ.
Η τελική διαταγή δόθηκε στα τέλη εκείνου του μήνα από τον ίδιο τον Χίτλερ που εξέδωσε ένα συμπληρωματικό διάταγμα των Νόμων της Νυρεμβέργης (Σεπτέμβριος του 1935) στον πυρήνα των οποίων βρισκόταν η «συντήρηση της καθαρότητος του γερμανικού αίματος», ως βασικό τμήμα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Με τους Νόμους της Νυρεμβέργης, πέρα από την καθιέρωση της σβάστικας ως νέας εθνικής σημαίας της Γερμανίας, απαγορευόταν οι γάμοι και οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων, απαγορευόταν κάποιος να προσλάβει Εβραίο στη δουλειά του και πολλά άλλα που ήταν μόνο η αρχή. Πλέον, όλα αυτά θα αφορούσαν και τους Ρομά.
Αυτό που ακολούθησε, μετά την έκδοση της διαταγής από τον Χίμλερ, ήταν αναμενόμενο. Αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις, εγκλεισμοί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταναγκαστική εργασία και μαζικές δολοφονίες σε θαλάμους αερίων.
Αρχικά, μάλιστα, οι Ρομά μεταφέρονταν σε φυλακές εντός της Γερμανικής επικράτειας που οι Ναζί είχαν ονομάσει «Τσιγγάνικα Οικογενειακά Στρατόπεδα»! Εκεί οι Ρομά αναγκάζονταν να φορούν καφέ, μαύρα ή πράσινα τριγωνικά μπαλώματα (κάτι ανάλογο με το κίτρινο αστέρι του Δαυίδ που φορούσαν οι Εβραίοι), το οποίο ήταν το σύμβολο για τους «επαγγελματίες εγκληματίες». Ερευνητές έχουν βρει πως υπήρχαν Ρομά που φορούσαν το γράμμα «Ζ», από τη λέξη «Zigeuner», που σημαίνει Τσιγγάνος στα γερμανικά.
Οι τοπικές κοινωνίες, ωστόσο, άρχισαν να διαμαρτύρονται στους αξιωματούχους και να λένε πως οι μεταφορά των Ρομά δίπλα στα χωριά και στις πόλεις τους θα μπορούσε να δημιουργήσει κινδύνους για τα δημόσια ήθη, τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια! Οι διαμαρτυρίες αυτές ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του Χίμλερ ο οποίος έδωσε νέα εντολή σύμφωνα με την οποία οι Ρομά θα έπρεπε να εκτοπιστούν στα ανατολικά. Όλοι ήξεραν τι σήμαινε αυτό.
Οι Ρομά μεταφέρθηκαν σε όλα τα γνωστά κολαστήρια της ναζιστικής θηριωδίας (Νταχάου, Μαουτχάουζεν, Άουσβιτς - Μπιρκενάου κλπ). Στην πραγματικότητα, ωστόσο, το μέρος που μαρτύρησαν ήταν το στρατόπεδο εξόντωσης στο Κέλμνο, στην Πολωνία. Εκεί ήταν μια πραγματική κόλαση για τους Ρομά. Εκεί βρήκαν φρικτό θάνατο δεκάδες χιλιάδες Ρομά. Οι Ναζί, μάλιστα, έβαζαν τους Εβραίους που χρησιμοποιούσαν σαν «βοηθητικό προσωπικό» να μεταφέρουν μακριά από τα κρεματόρια τις στάχτες.
Παράλληλα, εκτός από τους θαλάμους αερίων χιλιάδες ήταν και οι Ρομά που έπεσαν στα χέρια του Γιόζεφ Μένγκελε, του επονομαζόμενου και «Άγγελο του Θανάτου». Τα «ιατρικά» πειράματα που έκανε το Μένγκελε περιλάμβαναν την τοποθέτηση Ρομά σε θαλάμους πίεσης, τη δοκιμή ναρκωτικών ουσιών, την κατάψυξή τους, την απόπειρα αλλαγής του χρώματος των ματιών τους με την έγχυση χημικών στα μάτια των παιδιών, τον ακρωτηριασμό των άκρων τους χωρίς αναισθησία κλπ.
Στην Κροατία, οι φασίστες της Ουστάζι δεν περίμεναν ειδικές οδηγίες από τον Χίμλερ. Εξόντωσαν δεκάδες χιλιάδες Ρομά μόνοι τους. Τους υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια, προχωρούσαν σε δημόσιες, μαζικές εκτελέσεις και τους έθαβαν σε ομαδικούς τάφους. Για την «καλή δουλειά» που έκαναν έλαβαν, φυσικά, τα συγχαρητήρια του αρχηγού των SS.
Σήμερα, οι ιστορικοί εκτιμούν ότι περίπου 800.000 Ρομά εξοντώθηκαν από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σοβιετική έρευνα ανεβάζει τον συγκεκριμένο αριθμό σε 1,5 με 2 εκατομμύρια θύματα!
Η Δυτική Γερμανία αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ρομά μόλις το 1982. Η κυβέρνηση της χώρας, ωστόσο, αν και έδωσε αποζημιώσεις πολέμου σε Εβραίους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, στους Ρομά αρνήθηκε κάθε παρόμοιο δικαίωμα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η μέρα που οι Ρομά επέλεξαν να μνημονεύουν το δικό τους ολοκαύτωμα δεν είναι η μέρα που επέλεξε ο Χάινριχ Χίμλερ να τους εξομοιώσει με τους Εβραίους, αλλά η 2α Αυγούστου. Και αυτή η ημερομηνία δεν είναι τυχαία. Στις 2 Αυγούστου 1944, τη χειρότερη ημέρα του Porrajmos, μέσα σε λίγες ώρες, τις νυχτερινές ώρες κυρίως, εξοντώθηκαν στους θαλάμους αερίων του «Τσιγγάνικου Οικογενειακού Στρατοπέδου» του Άουσβιτς, 2.897 γυναίκες και παιδιά!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
