«Οι άνθρωποι δε γίνονται καλύτεροι όταν πεθαίνουν, απλά τους μνημονεύουμε σαν να είναι καλύτεροι. Είναι ένα ψέμα! Οι άνθρωποι είναι πάντα καθίκια, απλά είναι νεκρά καθίκια». Θα μπορούσε αυτή η ατάκα που είχε πει ο Lemmy Kilmister να αφορούσε και τον ίδιο; Δεν αποκλείεται. Για τον Lemmy μιλάμε, άλλωστε. Όλα είναι πιθανά. Ο τύπος έζησε 70 χρόνια όταν, υπό φυσιολογικές συνθήκες, με αυτά που είχε κάνει και – κυρίως – αυτά που είχε πιει θα έπρεπε να είχε ζήσει το πολύ τα μισά.
«Born to lose, live to win»
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ian Fraser Kilmister και το πρώτο πράγμα που έμαθε στη ζωή του ήταν να μισεί την εκκλησία. Όχι, δεν ήταν σατανιστής ή οτιδήποτε σχετικό. Παιδικό τραύμα ήταν αυτό που δημιούργησε αυτό το μίσος. Ο πατέρας του ήταν εφημέριος στην τοπική εκκλησία και παράτησε την οικογένειά του όταν ο Ian (το σιχαινόταν να τον φωνάζουν έτσι. Μόνο τη μητέρα του άφηνε) ήταν μόλις τριών μηνών. Τους ξαναείδε όταν ο Lemmy ήταν, πλέον, 25 ετών. «Ένα καθίκι με καράφλα και γυαλιά ήταν που τον έδιωξαν ακόμα και από την εκκλησία» έλεγε για τον πατέρα του.
Η αγάπη του Lemmy για το ροκ, τα κορίτσια και τα άλογα ξεκίνησε όταν ήταν περίπου 14 ετών. Ήταν η εποχή που τον έδιωξαν από το σχολείο που πήγαινε επειδή έριξε σφαλιάρα στον διευθυντή του σχολείου. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Lemmy είχε κάνει κάτι που εξόργισε έναν από τους καθηγητές του ο οποίος και τον έστειλε στο διευθυντή για τα... περαιτέρω. Ο διευθυντής πήρε έναν χάρακα και χτύπησε τον Lemmy στο χέρι που είχε χτυπήσει μερικές ημέρες νωρίτερα και το είχε δεμένο με επίδεσμο. Η πληγή άνοιξε ξανά και το αίμα έκανε κόκκινο τον επίδεσμο. Ε, και ο Lemmy αντέδρασε. Και «απάντησε». Χαστούκισε τον διευθυντή του. Με το δεμένο χέρι.
Κάπου εκεί, στην εφηβεία, ο εκτός ελέγχου Lemmy «τσίμπησε» και το παρατσούκλι που τον συνόδευσε στο υπόλοιπο της ζωής του και με το οποίο έγινε γνωστός στα πέρατα του κόσμου. Ακόμα και ο ίδιος δεν θυμόταν πως ακριβώς το απέκτησε. Έλεγε, όμως, πως το πιθανότερο σενάριο είναι να προέκυψε από τη φράση «lemmy [lend me] a quid till Friday», όπερ μεθερμηνευόμενον εστί «δάνεισέ μου κάποιες λίρες ως την Παρασκευή». Τη συγκεκριμένη φράση την έλεγε συχνά επειδή δανειζόταν συνέχεια λεφτά από φίλους και γνωστούς για να παίζει «φρουτάκια»!
Όταν έφυγε από το σχολείο, έπιασε δουλειά σε μια φάρμα και εκεί αναπτύχθηκαν οι δυο μεγάλες αγάπες του. Τα άλογα και το ροκ! Άρχισε να ακούει από Billy Fury μέχρι Elvis Presley. Μεγάλη του αγάπη και επιρροή, ωστόσο, ήταν ο Little Richard. Στα 16 του χρόνια είδε τους Beatles να παίζουν ζωντανά και κάπου εκεί η ζωή του άλλαξε οριστικά.
Άρχισε και ο ίδιος να παίζει κιθάρα και να ζει όσο πιο ροκ γινόταν. Ταξίδια, αλκοόλ, γυναίκες και μουσική. Μπόλικη μουσική. Έπαιξε σε πολλά μικρά γκρουπ, έκανε πολλές περιοδείες, συνδέθηκε ερωτικά αρχικά με την Cathy και αργότερα με την Tracy. Ήταν δυο από τις πολλές γυναίκες με τις οποίες πήγε. Η ειδική αναφορά σε αυτές έχει να κάνει πως με αυτές τις δυο απέκτησε ισάριθμους γιους!
Μέσα σε αυτόν το κακό χαμό ο Lemmy γνωρίζει τον αξεπέραστο Jimmy Hendrix στον οποίο, όπως έλεγε, θα χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη γιατί του έμαθε να παίζει σωστά και κυρίως του έμαθε να βρίσκει καλά ναρκωτικά στα πιο απίθανα μέρη!
Το 1971 ο Lemmy μπήκε στους Hawkwind ως κιθαρίστας. Μια μέρα, ωστόσο, που το συγκρότημα έπρεπε να γράψει έναν δίσκο ο μπασίστας έλειπε και ο Lemmy ανέλαβε να παίξει μπάσο. Και κάπως έτσι άφησε οριστικά την κιθάρα και το μπάσο έγινε η φυσική προέκταση του σώματός του. Το 1975 απολύθηκε από τους Hawkwind για έναν εντελώς... Lemmy λόγο. Συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης και το συγκρότημα τον απέλυσε επειδή εκείνος προτιμούσε τα «σπιντάτα» ναρκωτικά ενώ οι υπόλοιποι του γκρουπ ήθελαν να «τριπάρουν» στο χαλαρό. Με λίγα λόγια, απολύθηκε επειδή έκανε τα λάθος ναρκωτικά!
«Ace of Spades»!
Κάπως έτσι, όταν έμεινε χωρίς συγκρότημα αποφάσισε να φτιάξει το δικό του. Αρχικά το «βάπτισε» με το εύγλωττο «Bastard», ωστόσο, ο μάνατζερ του συγκροτήματος του είπε να το αλλάξει διότι, αν είχε ελπίδες να κάνει καριέρα με το συγκεκριμένο σχήμα, με αυτό το όνομα δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να δει άσπρη μέρα. Κάπως έτσι προέκυψε το «Motorhead» (σσ: στην αμερικανική αργκό σημαίνει αυτός που έχει τρέλα με την ταχύτητα) το οποίο ήταν ο τίτλος του τελευταίου τραγουδιού που έγραψε ο Lemmy για τους Hawkwind. Η πρώτη πρόβα του συγκροτήματος έγινε σ’ ένα μαγαζί επίπλων στο Chelsea το 1975 ενώ ο ίδιος ο Lemmy είχε πει πως έκλεβαν ηχεία, κονσόλες ήχου κλπ διότι δεν είχαν τον απαραίτητο για τις πρόβες εξοπλισμό.
Δίπλα στον Lemmy και το μπάσο του εκείνη την εποχή ήταν ο Larry Wallis στην ηλεκτρική κιθάρα και τον Lucas Fox στα ντραμς. Το συγκρότημα έκανε αίσθηση από την αρχή και σύντομα έφτασε να είναι το support γκρουπ των Blue Oyster Cult και υπέγραψαν συμβόλαιο στην United Artists. Στη διάρκεια των ηχογραφήσεων για το πρώτο άλμπουμ των Motorhead ο Fox εκδιώχθηκε με... τις κλωτσιές και στη θέση του πίσω από τα τύμπανα πήρε ο Phil «Philthy Animal» Taylor. Δίσκο εκείνη την περίοδο δεν κυκλοφόρησαν αφού το αποτέλεσμα ήταν ένα «χάλια» σύμφωνα με τη δισκογραφική αλλά τουλάχιστον το γκρουπ είχε βρει τον ντράμερ που ζητούσε! Το 1976 αποφασίστηκε πως πρέπει να υπάρξει και δεύτερος κιθαρίστας και έτσι προσελήφθη ο «Fast» Eddie Clarke. Λίγο καιρό αργότερα ο Wallis έφυγε και κάπως έτσι η τριάδα Lemmy - Taylor και Clarke δημιούργησαν τον μύθο των Motorhead.
Από εκεί και πέρα όλα είναι γνωστά. Η ιστορία κατέγραψε τους Motorhead ως ένα από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα heavy metal (κυριάρχησαν την εποχή του New Wave of British Heavy Metal) και ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών.
Ο Lemmy έκανε τα πάντα στην καριέρα του και έζησε μια ζωή στα κόκκινα. Οι ιστορίες που έχει διηγηθεί είναι αξεπέραστες. Όπως αυτή με τη φανατική οπαδό του συγκροτήματος που σε μια συναυλία ανέβηκε πάνω στη σκηνή και έκανε στον Lemmy στοματικό. «Τι να έκανα; Συνέχιζα να παίζω. Είμαι επαγγελματίας, φίλε», έλεγε ο ίδιος γελώντας. Η την άλλη που κατέρρευσε και λίγο έλειψε να πεθάνει λίγο πριν ξεκινήσουν τις ηχογραφήσει του εμβληματικού «Ace of Spades». Όπως είχε πει ο ίδιος ο Lemmy είχε κάνει χρήση ναρκωτικών πριν πάει στο στούντιο και όταν πήγε εκεί ξαναέκανε γιατί του έδωσε μια όμορφη κοπέλα. «Ήταν πανέμορφη. Δεν μπορούσα να της πω όχι» έλεγε ο ίδιος!
Τη δεκαετία του 1980 ο Lemmy σκέφτηκε πως μετά από τόσα χρόνια καταχρήσεων ίσως θα ήταν καλό να πάει και να αφαιρέσει όλο το αίμα που είχε προκειμένου να το αντικαταστήσει με καινούργιο. Καθαρό. «Σκέφτηκα πως θα ήταν κάτι σαν αλλαγή λαδιών στη μηχανή. Πετάς το κακό λάδι και βάζεις καινούργιο. Ο γιατρός, όμως, μου είπε πως με δεδομένο πως ο οργανισμός μου έχει μάθει στην τοξικότητα από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, το πιθανότερο ήταν το καθαρό και φρέσκο αίμα να με σκότωνε»!
Ο Lemmy εκτός από τους Motorhead έγραφε τραγούδια και για αγαπημένους του φίλους. Ένας από αυτούς και ο (έτερος θεότρελος της metal σκηνης) Ozzy Osbourne στον οποίο ο Lemmy έγραψε τα τραγούδια «Hellraiser», «Desire», «I Don’t Want to Change the World» και «Mama I’m Coming Home» για το δίσκο «No More Tears».
Του άρεσε να συλλέγει αντικείμενα των Ναζί από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά ο ίδιος δήλωνε αναρχικός. «Οι κακοί είχαν πάντα τα πιο ωραία αντικείμενα. Είμαι κατά του κομμουνισμού και κατά του φασισμού», έλεγε.
Ο Lemmy δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ο έρωτας της ζωής του ήταν η Susan Bennett, η φίλη του όταν ήταν 19 χρονών, η οποία πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Το περιοδικό «Maxim» τον έχει κατατάξει όγδοο στη λίστα με τους «Living Sex Legends», αναφέροντας ότι έχει κάνει σεξ με πάνω από 1.200 γυναίκες. «Μπορεί να με σκοτώσουν οι πολλές γυναίκες, το ποτό ή η πολλή μουσική, όμως αυτός είναι ένας υπέροχος τρόπος να πεθάνει κανείς», είχε πει ο ίδιος. Τελικά, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν τον σκότωσαν. Αυτό το «ανέλαβε» ο καλπάζων καρκίνος που τον «έφαγε» μέσα σε λίγες ημέρες.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
