Η πιο διάσημη υπόθεση δολοφονίας του Χόλιγουντ δεν είναι κινηματογραφική. Είναι πραγματική και οι κάτοικοι της αμερικανικής, λαμπερής, μεγαλούπολης την έζησαν από κοντά και όχι μέσα από κάποια ταινία. Εκτυλίχθηκε μια ημέρα σαν σήμερα, στις 15 Ιανουαρίου 1947, όταν η 22χρονη επίδοξη ηθοποιός Elizabeth Short, η κοπέλα που έμεινε στην ιστορία ως «Μαύρη Ντάλια», βρέθηκε νεκρή σε ένα οικόπεδο της λεωφόρου Norton μεταξύ των οδών 39th και Coliseum στο Λος Άντζελες. Όλα αυτά που ακολούθησαν μετά δημιούργησαν τον μύθο του διασημότερου και αγριότερου εγκλήματος που έγινε ποτέ στο Χόλιγουντ. Ένα έγκλημα με δεκάδες υπόπτους, εκατοντάδες θεωρίες συνωμοσίας αλλά ανεξιχνίαστο μέχρι και σήμερα.
Η απάνθρωπη και ανεξιχνίαστη δολοφονία
(Προσοχή! Ακολουθούν σκληρές περιγραφές)
Το πρωί της 15ης Ιανουαρίου 1947, η Betty Bersinger περπατούσε με τη μικρή της κόρη στη γειτονιά του Leimert Park, όταν είδε κάτι που αρχικά θεώρησε ότι είναι μια κούκλα βιτρίνας κομμένη στη μέση. Δεν ήταν. Το κομμένο στα δυο σώμα άνηκε στη νεαρή επίδοξη ηθοποιό Elizabeth Short. Ο δολοφόνος δεν αρκέστηκε απλά στο να της κόψει το νήμα της ζωής. Έκοψε την ίδια στα δύο. Της είχε αφαιρέσει όλο το αίμα. Είχε αφαιρέσει όλα τα εντόσθια της νεαρής κοπέλας και της είχε σκίσει το πρόσωπο. Στη συνέχεια έπλυνε και καθάρισε το πτώμα και έπειτα το άφησε στο σημείο που το βρήκε η Betty Bersinger.
Τα εντόσθια ήταν στοιβαγμένα με προσοχή κάτω από τα οπίσθιά της. Σε ολόκληρο το σώμα υπήρχαν βαθιές χαρακιές ενώ κομμάτια σάρκας είχαν αφαιρεθεί. Το στομάχι της ήταν παραγεμισμένο με περιττώματα. Στον κόλπο της είχε τοποθετηθεί ένα ασύμμετρα κομμένο κομμάτι δέρματος από τον αριστερό μηρό, στο σημείο όπου κάποτε η Elizabeth Short είχε κάνει τατουάζ ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Ο δολοφόνος είχε τοποθετήσει το ένα κομμάτι του σώματος σε απόσταση ενός μέτρου από το άλλο. Ήθελε να είναι ξεκάθαρο πως είχε κόψει στη μέση την Elizabeth Short. Αυτό που από την πρώτη στιγμή έκανε εντύπωση στους αστυνομικούς ήταν η παντελής έλλειψη αίματος. Δε βρέθηκε ούτε μια σταγόνα αίμα στο σημείο που βρέθηκε η νεαρή ηθοποιός. Αυτό σημαίνει πως ο δολοφόνος αλλού σκότωσε τη γυναίκα, αλλού την έκοψε στη μέση και μετά την τοποθέτησε στο σημείο που βρέθηκε το πτώμα της.
Η σορός της άτυχης κοπέλας, είχε σημάδια από σχοινιά γύρω απ’ τους καρπούς και τους αστραγάλους της και ο ιατροδικαστής που την εξέτασε κατέληξε στο συμπέρασμα πως η νεαρή επίδοξη ηθοποιός, ευτυχώς για την ίδια, είχε πεθάνει πριν το αρρωστημένο μυαλό του δολοφόνου βάλει σε εφαρμογή το μακάβριο σχέδιό του. Η επίσημη αιτία θανάτου της ήταν εγκεφαλική αιμορραγία πιθανότατα από το αρχικό χτύπημα που δέχθηκε.
Η ταυτότητα του θύματος προέκυψε μετά από εξέταση των αποτυπωμάτων που είχαν πάρει οι αρχές από την Elizabeth Short όταν την είχαν συλλάβει στη Santa Barbara επειδή κατανάλωνε αλκοόλ σε ηλικία μικρότερη των 21 ετών.
Την αποκάλυψη της δολοφονίας ακολούθησε μια φρενίτιδα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που χαρακτήρισαν τη δολοφονία «βίαιη, μισογυνική και με τελετουργική φύση». Όταν οι δημοσιογράφοι έμαθαν το ονοματεπώνυμο της, ένας ρεπόρτερ πήρε τηλέφωνο τη μητέρα της και προκειμένου να αρχίσει να αντλεί πληροφορίες είπε πως της τηλεφωνεί γιατί η κόρη της είχε κερδίσει έναν διαγωνισμό ομορφιάς! Όταν πήρε αυτά που ήθελε και πριν κλείσει το τηλέφωνο ενημέρωσε τη γυναίκα πως η κόρη της δεν είχε κερδίσει κάποιον διαγωνισμό ομορφιάς αλλά είχε δολοφονηθεί άγρια!
Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τη ζωής της Short. Η βαθιά θλίψη μετά τον θάνατο ενός άνδρα που ερωτεύτηκε παράφορα ήταν ένα από τα σημεία που εστίασαν πολλοί. Επιπλέον, οι πολλές σχέσεις με άντρες και η έντονη ζωή της, καθιστούσαν σχεδόν αδύνατο για την αστυνομία να εντοπίσει με ποιον θα μπορούσε να ήταν πριν δολοφονηθεί με αυτόν τον τρόπο.
Ξόδευε τα χρήματά της αγοράζοντας ακριβά ρούχα και πλησίαζε εύπορους «καβαλιέρους» για να εξασφαλίζει ακριβά γεύματα σε πολυτελή εστιατόρια. Πολλοί δημοσιογράφοι είχαν περίπου δεδομένο πως η Elizabeth Short ήταν πόρνη πολυτελείας. Κάτι τέτοιο, μάλλον δεν ίσχυε, καθώς δεν τεκμηριώθηκε επαρκώς. Έβγαινε πολλά ραντεβού, με πολλούς επίδοξους μνηστήρες, αλλά δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι αυτό ήταν κάτι που το έκανε «επαγγελματικά». Ίσα ίσα το αντίθετο. Σχεδόν όλοι είπαν πως δεν είχαν σεξουαλικές επαφές με εκείνη διότι δεν τους άφηνε. Έβγαινε μαζί τους αλλά αρνούνταν να ενδώσει σεξουαλικά, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι είναι παρθένα, αρραβωνιασμένη ή παντρεμένη.
Το τελευταίο διάστημα της ζωής της η Elizabeth Short βρισκόταν σε σχέση με έναν αεροπόρο. Έμεναν και μαζί για ένα διάστημα αλλά χώρισαν και εκείνος έφυγε από το Λος Άντζελες. Επτά μέρες μετά η Elizabeth Short βρέθηκε νεκρή.
Η «Μαύρη Ντάλια» και οι... εκατοντάδες ομολογίες ενοχής
Η αστυνομία προσπαθούσε να βγάλει άκρη μέσα σε μια εκτός ελέγχου κατάσταση. Εννέα ημέρες μετά τη δολοφονία ένας φάκελος έφτασε στην εφημερίδα «The Los Angeles Examiner». Περιείχε μια επιστολή που χρησιμοποιούσε κομμένες λέξεις από αποκόμματα εφημερίδων και έλεγε: «Εδώ είναι τα υπάρχοντα της Dahlia». Μέσα στο φάκελο υπήρχαν το πιστοποιητικό γέννησης της Short, επαγγελματικές κάρτες, φωτογραφίες, ονόματα γραμμένα σε κομμάτια χαρτιού και μια ατζέντα που περιείχε τα ονόματα 75 ανδρών (όλοι τους είχαν άλλοθι ή είπαν πως την είχαν γνωρίσει για λίγο και δεν είχαν συναντηθεί ποτέ ξανά μαζί της). Το περιεχόμενο του φακέλου είχαν καθαριστεί με βενζίνη, παρόμοια με τον τρόπο που είχε καθαριστεί το πτώμα. Η αστυνομία ήταν πεπεισμένη πως το γράμμα ήταν σίγουρα από τον δολοφόνο της αλλά δεν μπόρεσε να βρει κάτι παραπάνω.
Πώς προέκυψε το «Μαύρη Ντάλια»; Την προηγούμενη χρονιά είχε βγει στους κινηματογράφους μια ταινία με τίτλο «Blue Dahlia» (σσ: Η μπλε Ντάλια). Πολλοί τη θυμήθηκαν και επειδή η Elizabeth Short είχε κατάμαυρα μαλλιά δεν άργησε να δοθεί και όνομα σε αυτό το αδιανόητο έγκλημα: «Η δολοφονία της Μαύρης Ντάλιας»! Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, το τραγικό τέλος της «Μαύρης Ντάλιας» έχει γίνει η έμπνευση για πανεπιστημιακές διατριβές, κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, έργα τέχνης και το όνομα μιας death metal μπάντας, καθώς και αναφορές σε βιντεοπαιχνίδια και τηλεοπτικές εκπομπές.
Ο συγγραφέας James Ellroy που έγραψε ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα που έγινε best seller και είναι εμπνευσμένο από τα όσα είχαν συμβεί λέει πως αυτή είναι «μια υπόθεση που δε θα λυθεί ποτέ γιατί δεν είναι γραφτό να λυθεί ποτέ». Ακόμα και το FBI, πάντως, φαίνεται να συμφωνεί με αυτή την άποψη. Όχι ότι είναι γραφτό να μην εξιχνιαστεί ποτέ αλλά ότι δε θα εξιχνιαστεί ποτέ. Στην επίσημη ιστοσελίδα της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφέρεται πως «ο δολοφόνος δε βρέθηκε ποτέ, και δεδομένου του χρόνου που έχει περάσει, μάλλον δε θα βρεθεί ποτέ. Ο θρύλος μεγαλώνει…»!
Περισσότεροι από 50 ύποπτοι (άνδρες αλλά και γυναίκες) ανακρίθηκαν για να διαπιστωθεί αν έχουν κάποια ανάμιξη στο φρικιαστικό έγκλημα. Οι θεωρίες για το τι πραγματικά είχε συμβεί εκείνη τη νύχτα είναι περισσότερες από αυτές που μπορεί να «επεξεργαστεί» ο άνθρωπος. Και δεν είναι ότι σταμάτησαν μετά από μερικά χρόνια. Συνεχίζονται μέχρι και στις ημέρες μας. Η πιο εντυπωσιακή από αυτές προήλθε από το στόμα του Steve Hodel ο οποίος ήταν πρώην στέλεχος του τμήματος Ανθρωποκτονιών του LAPD και σόκαρε τους πάντες όταν βγήκε δημόσια και είπε πως ο δολοφόνος της «Μαύρης Ντάλιας» ήταν ο... πατέρας του ο οποίος ήταν γιατρός και ήξερε πολύ καλά τι έκανε και πως το έκανε στο σώμα της άτυχης νεαρής ηθοποιού. Τόνισε, μάλιστα, πως πριν από την Elizabeth Short είχε δολοφονήσει και άλλους ανθρώπους και κάποια οστά, όπως του είχε πει, είναι θαμμένα στο υπόγειο του σπιτιού τους. Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνες αλλά τελικά αποδείχθηκε πως όλο αυτό είχε προέλθει από την καλπάζουσα φαντασία του πρώην αστυνομικού.
Ακόμα και αυτή η ιστορία είναι ενδεικτική, πάντως, για το τι προκαλεί ακόμα και σήμερα στον κόσμο η φρικιαστική αυτή δολοφονία. Υπήρχε ακόμα και ένας άνδρας ο οποίος αυτοκτόνησε και στο σημείωμα που άφησε έλεγε πως αυτός ήταν ο φονιάς αλλά ήταν πολύ δειλός για να παραδοθεί. Αποδείχθηκε πως ούτε αυτός είχε κάποια σχέση με το έγκλημα! Λέγεται πως περίπου 500 άνθρωποι έχουν ομολογήσει πως σκότωσαν τη «Μαύρη Ντάλια». Κάποιοι δεν είχαν γεννηθεί καν στις 15 Ιανουαρίου 1947! Σε κάθε περίπτωση, όποιος και να ήταν ο δολοφόνος, είναι δεδομένο πως δικαιοσύνη δε θα αποδοθεί ποτέ αφού σήμερα πλέον είτε θα έχει πεθάνει είτε θα είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία.
Στη δημόσια βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες κατατίθενται συνεχώς, ακόμα και τόσες δεκαετίες μετά, αιτήματα από ανθρώπους που θέλουν να μελετήσουν τους φακέλους που υπάρχουν γιατί «ερευνούν» την υπόθεση. Μια φορά, μάλιστα, μια γυναίκα είχε πάει εκεί και είχε ζητήσει χάρτες του 1947 γιατί θα χρησιμοποιούσε τις... μεταφυσικές δυνάμεις που έχει για να εξιχνιάσει τη δολοφονία της Elizabeth Short!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
