«Στείλε μου όταν φτάσεις». Δυστυχώς, η λέξη «Τέμπη» έχει γίνει, πλέον, συνώνυμη της τραγωδίας, των εγκληματικών παραλείψεων, των δολοφονικών λαθών. Η λέξη που «μυρίζει» θάνατο. Το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έκοψε απότομα το νήμα της ζωής 57 ανθρώπων, δεν ήταν το πρώτο που συγκλόνισε την Ελλάδα. Είχε προηγηθεί αυτό της 13ης Απριλίου του 2003 όταν 21 μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας, δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Δε γύρισαν ποτέ στα σπίτια τους. Στο χωριό τους.
Το ανατριχιαστικό με τη συγκεκριμένη τραγωδία είναι πως συνεχίζεται μέχρι και σήμερα καθώς κάθε τόσο επανέρχεται στην επικαιρότητα αποδεικνύοντας πως τα τραύματα στο σώμα μπορεί κάποια στιγμή να γιατρευτούν. Αυτά της ψυχής, ωστόσο, θα μείνουν για πάντα εκεί και θα «ματώνουν» ξανά και ξανά.
Η εκδρομή που μετατράπηκε σε θρήνο
Ήταν Κυριακή. Αργά το απόγευμα. Λίγο πριν τις 8. Οι μαθητές της Α' Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας, ικανοποιημένοι, χαρούμενοι και γεμάτοι εικόνες επέστρεφαν στο χωριό τους μετά από εκδρομή στην Αθήνα. Ο χάρος, ωστόσο, τους είχε στήσει καρτέρι στα Τέμπη. Τη στιγμή που το λεωφορείο με τους μαθητές βρισκόταν στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη, ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου κινούταν στο ρεύμα προς Αθήνα. Κακό συναπάντημα. Μοιραία συνάντηση.
Ο οδηγός του φορτηγού έχασε τον έλεγχο και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Η σύγκρουση από μόνη της ίσως και να μην ήταν τόσο φονική. Τα νοβοπάν, ωστόσο, έκοψαν το πούλμαν στη μέση και θέρισαν τους μικρούς μαθητές. Οι εικόνες ήταν φρικτές. Οι διασώστες που έφτασαν στο σημείο προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους κλαίγοντας. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε μπροστά του. Την ίδια ώρα ολόκληρη η Ελλάδα «παγωμένη», παρακολουθούσε τα έκτακτα δελτία ειδήσεων που μετέφεραν λεπτό προς λεπτό τα όσα τραγικά είχαν συμβεί στα Τέμπη την ώρα που οι γονείς τους έψαχναν να τα βρουν ζωντανά ή νεκρά στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης. Τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες. Δυστυχώς, για 21 παιδιά ήταν πολύ αργά. Εννέα ακόμα τραυματίστηκαν.
Οι αιτίες της φονικής σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά ποτέ δεν έγιναν γνωστές όλες οι λεπτομέρειες που οδήγησαν στην τραγωδία με τα 21 νεκρά παιδιά. Ο οδηγός του φορτηγού οδηγούσε έξι ολόκληρες ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του οχήματος δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη, το λεωφορείο - πούλμαν που μετέφερε τους μαθητές είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.
Η δίκη έγινε πέντε χρόνια μετά το τροχαίο δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 2008 μέσα σε κλίμα οργής και ανείπωτου πόνου. Ο οδηγός του λεωφορείου αθωώθηκε. Ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δε θα γυρίσουν ποτέ πίσω».
Οι 21 άτυχοι μαθητές
Το Μακροχώρι, η Βέροια, ο Νομός Ημαθίας, η Ελλάδα δεν ξεχνά τα 21 παιδιά...
- Ευαγγελία Θ. Γάτου - Ετών 16
- Αναστασία Π. Παυλίδου - Ετών 16
- Περιστέρα Ι. Ουστά - Ετών 16
- Γεωργία Δ. Τραπεζανλή - Ετών 16
- Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος - Ετών 15
- Ηλίας Π. Τσολερίδης - Ετών 16
- Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης - Ετών 16
- Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης - Ετών 16
- Χριστίνα Ε. Σταματέλλου - Ετών 16
- Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης - Ετών 16
- Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος - Ετών 16
- Ευανθία Κ. Ψαλίδα - Ετών 16
- Δημήτριος Α. Κοσμίδης - Ετών 15
- Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος - Ετών 16
- Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου - Ετών 16
- Σάββας Λ. Παναγιωτίδης - Ετών 16
- Αθανάσιος Μαρκανταράς - Ετών 16
- Γιώργος Κ. Μήτσκας - Ετών 16
- Ιωάννα Θ. Καστίδου - Ετών 16
- Δημήτριος Θ. Σίγγας - Ετών 16
- Όλγα Β. Αγγελίνα - Ετών 15
Ο 22ος νεκρός της τραγωδίας των Τεμπών
Και τα χρόνια πέρασαν. Οι υπόλοιποι μαθητές, οι χαροκαμένες μάνες, οι τραγικοί πατεράδες, έπρεπε να μάθουν να ζουν με αυτό το φρικτό γεγονός που σημάδεψε τις ζωές τους μια για πάντα. Η ζωή, άλλωστε, λένε πως δεν περιμένει. Έτσι λένε... Κάποια στιγμή, έγινε γνωστή η ιστορία του Μακάριου. Ήταν ένας από τους μαθητές που είχαν γλιτώσει από το φριχτό τροχαίο και ο οποίος χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης μερικά χρόνια αργότερα. Ο Μακάριος Λιακόπουλος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό, μετά από το φοβερό δυστύχημα. Αυτός ήταν ο τρόπος του για να αντέξει. Κάποιοι άλλοι δεν άντεξαν. Την ιστορία ενός από αυτούς την έμαθε η Ελλάδα το καλοκαίρι του 2022.
Στις αρχές Ιουλίου η κοινωνία «παγωμένη» μάθαινε πως οι νεκροί από το δυστύχημα δεν ήταν, πλέον 21 αλλά 22. Ο τελευταίος αυτής της μακάβριας λίστας φαίνεται πως πέθαινε κάθε ημέρα εκείνα τα 19 χρόνια μέχρι που τελικά αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Ο 35χρονος Ανέστης Αντωνόπουλος έδωσε τέλος στη ζωή του, με δίκαννο κυνηγετικό όπλο μέσα στο σπίτι του, ήταν ένας από τους μαθητές που διασώθηκαν από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στις 13 Απριλίου του 2003. Ήταν ειδικότερα ένας από τους τέσσερις μαθητές που νοσηλεύτηκαν στην εντατική μετά το δυστύχημα.
Ο πατέρας του 35χρονου περιέγραψε τη στιγμή που βρήκε νεκρό το παιδί του. Όπως είπε η εξώπορτα του σπιτιού ήταν κλειδωμένη και χτυπούσε, αλλά δεν άνοιγε κανείς. Έτσι, κάλεσε έναν γνωστό του για να τον βοηθήσει να ανοίξουν την πόρτα και κατάφεραν να μπουν στο σπίτι περίπου μία ώρα μετά.
«Ήταν όλα κλειστά, αμπαρωμένα. Πάτησα κουδούνια, φώναζα "Ανέστη"... τίποτα (...). Τον βρήκα στο μπάνιο και το όπλο μέσα στην μπανιέρα με το νερό να τρέχει. Μία χαρά παιδί ήταν. Ήταν καλά, δεν ξέρω γιατί το έκανε. Δε μιλούσε για τα Τέμπη. Θεωρούσα ότι το είχε ξεπεράσει. Είναι τρομερά δύσκολα, έχασα το στήριγμα μου» είπε χαρακτηριστικά.
Ο «Γολγοθάς» του Ανέστη, ωστόσο, ήταν γνωστός τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα παιδιά που είχαν επιζήσει. Ο Ανέστης πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις. Τελείωσε το σχολείο, έπιασε δουλειά ως φύλακας αρχαιοτήτων αλλά οι βασανιστικές σκέψεις τον στοίχειωναν καθημερινά. Πάλεψε με νύχια και με δόντια προκειμένου να βγει ζωντανός από αυτή την περιπέτεια. Όσοι τον γνώριζαν έλεγαν πως ήταν πάντα κλειστός ως χαρακτήρας και μοναχικός. Δεν είχε παρέες και δεν ανοιγόταν σε κανέναν: «Λες και είχε μείνει για πάντα σε εκείνες τις στιγμές. Έκανε προσπάθειες και πολλές, όμως χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Είχε χάσει με τόσο βίαιο τρόπο την αθωότητα του, που ενώ η εικόνα του ήταν μια χαρά η ψυχολογία του ήταν ίδια με ζωντανό – νεκρό».
Η επιζήσασα που δολοφόνησε το μωρό της
Μόλις εννέα μέρες από την έλευση του 2024 η Ελλάδα συγκλονισμένη έστρεψε για μια ακόμα φορά το βλέμμα της στο Μακροχώρι Ημαθίας. Η είδηση προκάλεσε σοκ: Μια 37χρονη γυναίκα δολοφόνησε το μόλις έξι μηνών βρέφος της. Η γυναίκα χτύπησε μέχρι θανάτου το μωράκι της, μπροστά στα έντρομα μάτια των δυο άλλων παιδιών της, ηλικίας 6 και 7 ετών αντίστοιχα.
Από τη διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής προέκυψε ότι το μωρό υπέστη κάταγμα κρανίου και πολλαπλές κακώσεις προσώπου και στοματικής κοιλότητας.
Όταν η γυναίκα ξεκίνησε να χτυπάει το μωρό, ουρλιάζοντας τα δυο μικρά παιδιά πήγαν στο σπίτι της θείας τους που βρίσκεται απέναντι από το δικό τους για να ζητήσουν βοήθεια. Αμέσως έφτασαν στο σπίτι οι παππούδες του μωρού αλλά και ένας γείτονας.
Μάλιστα οι τρεις τους προσπάθησαν να της πάρουν το μωρό από την αγκαλιά, καθώς δεν ήθελε να το αφήσει. Το μωρό μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο Βέροιας και εκεί διαπιστώθηκε πως δεν είχε σφυγμό.
Η 37χρονη συνελήφθη και είπε στους αστυνομικούς πως δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει το μωρό της και όλα όσα συνέβησαν ήταν πάνω στην προσπάθειά της να το ταΐσει. «Δεν το έκανα εγώ. Το έκανε ο έξω από εδώ» φέρεται να ήταν τα πρώτα λόγια της μετά το θάνατό του.
Η είδηση, ωστόσο, έγινε ακόμα χειρότερη όταν αποκαλύφθηκε πως η 37χρονη βρεφοκτόνος ήταν μαθήτρια στην τραγική τάξη του 2003, που ξεκληρίστηκε στο δυστύχημα στα Τέμπη. Η ίδια δεν είχε πάει στην εκδρομή καθώς, τελευταία στιγμή δεν επιβιβάστηκε στο μοιραίο λεωφορείο, καθώς οι γονείς της δεν της το επέτρεψαν!
Έκτοτε, ωστόσο, απέκτησε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, γνωρίζοντας ότι 21 συμμαθητές της έφυγαν από τη ζωή με ένα τόσο αποτρόπαιο τρόπο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η 37χρονη έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη αλλά και από μια μορφή σοβαρής ψυχικής νόσου, ενώ είχε πέσει θύμα στο παρελθόν ενδοοικογενειακής βίας και γι’ αυτό είχε επιστρέψει στο Μακροχώρι Ημαθίας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
