Στις 14 Μαρτίου το 44 πΧ ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ, ο πανίσχυρος αυτοκράτορας της Ρώμης παραβρέθηκε σε ένα συμπόσιο. Ανάμεσα στα άλλα που συζητήθηκαν ήταν και το ζήτημα του θανάτου. Κάποιος από τους παρευρισκόμενους ρώτησε τον Καίσαρα ποιο θάνατο θα προτιμούσε. Εκείνος, αφού το σκέφτηκε λίγο, απάντησε πως θα ήθελε «έναν απροσδόκητο θάνατο». Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν είχε κάποιο προαίσθημα ή απλά είπε τη συγκεκριμένη ατάκα πάνω στην κουβέντα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εκείνη η νύχτα ήταν και η τελευταία του. Λίγες ώρες αργότερα θα έπεφτε νεκρός έχοντας δεχθεί 23 μαχαιριές!
«Αι ειδοί του Μαρτίου» και η προειδοποίηση
Η 15η ημέρα του Μαρτίου δεν ήταν μια τυχαία ημέρα για τους Ρωμαίους. Αι ειδοί ή «Idus Martii» ή «Idus Martiae», προέρχονται από το λατινικό «idus» που σημαίνει «ήμισυ» - δηλαδή η ημέρα που διαιρεί τον μήνα σε δύο, σχεδόν, ίσα μέρη. Ο όρος «ειδοί» (έχει μόνο αιτιατική, «τις ειδούς») δεν αναφερόταν μόνο στον Μάρτιο, αλλά στη 15η ημέρα των Μαΐου, Ιουλίου, Οκτωβρίου και τη 13η μέρα των άλλων μηνών, πάντα κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο.
Οι Ειδοί του Μαρτίου ήταν αργία για τους Ρωμαίους, αφιερωμένη στον θεό Άρη και γι’ αυτό εκείνη την ημέρα γίνονταν στρατιωτικές παρελάσεις. Άλλωστε, η λέξη «Μάρτιος» σημαίνει «Άρης» (< Λατινικά Mars, –tis).
Αυτό που δεν ήξεραν οι Ρωμαίοι, ωστόσο, ήταν πως η 15η Μαρτίου θα έμενε για πάντα στην ιστορία και θα είχε πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που μετά από μια σύντομη εκστρατεία του στην Ασία το 47 π.Χ. (τρία χρόνια πριν, δηλαδή) νίκησε μέσα σε πέντε μέρες τον βασιλιά του Κιμμερίου Βοσπόρου Φαρνάκη και ανήγγειλε στη Σύγκλητο τη νίκη του με την ιστορική φράση: «Ήρθα, είδα, νίκησα!».
Ο Ιούλιος Καίσαρας δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος και το είχε αποδείξει πολλές φορές. Στη Ρώμη υπήρχε ένας ξεκάθαρος όσο και περίεργος νόμος. Ο νόμος αυτός έλεγε πως όποιος στρατηγός ερχόταν από τον Βορρά και ήθελε να μπει στη Ρώμη θα έπρεπε να διαλύσει τον στρατό του πριν διαβεί τον ποταμό Ρουβίκωνα. Τι εστι Ρουβίκωνας; Ήταν (και είναι ακόμα και σήμερα, βέβαια) ένας ποταμός μήκους περίπου 80 χιλιομέτρων, που πηγάζει από τους πρόποδες των Κεντρικών Απεννίνων και, αφού διασχίζει με κατεύθυνση νοτιοδυτική – βορειοανατολική το νότιο τμήμα της επαρχίας Εμίλια – Ρομάνια ανάμεσα στις πόλεις Ρίμινι και Τσεζένα, εκβάλλει στην Αδριατική θάλασσα, λίγο βορειότερα από το Ρίμινι.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, οι Ρωμαίοι, στην ουσία η Σύγκλητος, ήθελαν με αυτόν τον περίεργο νόμο να διατηρήσουν την ειρήνη στην καρδιά της Δημοκρατίας τους. Την Ρώμη. Για όσους παραβίαζαν, μάλιστα, το συγκεκριμένο νόμο, τους περίμενε ο θάνατος. Οι παραβάτες στρατηγοί και οι άνδρες τους εθεωρούντο ένοχοι εσχάτης προδοσίας, κάτι που επέσυρε την ποινή του θανάτου.
Στις 10 Ιανουαρίου του 49 π.Χ., ωστόσο, ο Καίσαρας έφτασε στον ποταμό με τη 13η Λεγεώνα και αποφάσισε πως αυτός ο μικρός ποταμός δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του προς την εξουσία. Ο μετέπειτα αυτοκράτορας, η αλήθεια είναι, πως το σκέφτηκε αρκετά αλλά τελικά διέσχισε ένοπλος τον Ρουβίκωνα και κατευθύνθηκε προς τη Ρώμη. Όταν αποφάσισε να περάσει τον ποταμό με τη λεγεώνα του, είπε την περίφημη φράση «ο κύβος ερρίφθη» (στα Λατινικά: alea jacta est).
Επιστρέφοντας στο μοιραίο πρωινό της 15ης Μαρτίου του 44 πΧ, η Καλπουρνία, η σύζυγος του Καίσαρα, ξύπνησε αναστατωμένη και διηγήθηκε πως είχε δει ένα εξαιρετικά κακό όνειρο. Είχε δει πως τον αγκάλιαζε όντας αυτός νεκρός. Δολοφονημένος. Επίσης είχε δει πως είχε καταρρεύσει η οροφή του σπιτιού τους.
Ο Καίσαρας ίσως θορυβημένος ίσως για να την καθησυχάσει κάλεσε τους οιωνοσκόπους. Όλοι του είπαν οτι οι οιωνοί για εκείνη την ημέρα ήταν αρνητικοί. Κάποιοι, μάλιστα, του θύμισαν πως ο οιωνοσκόπος Σπουρίννας τον είχε προειδοποιήσει για έναν κίνδυνο «όχι μετά από τις ειδούς του Μαρτίου»!
Η άγρια δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα
Τόσο η ανησυχία της γυναίκας του όσο και οι προειδοποιήσεις των οιωνοσκόπων έκαναν τον Καίσαρα να έχει δεύτερες σκέψεις. Τελικά, πείστηκε και αποφάσισε να ακυρώσει τη συνάντηση με τους συγκλητικούς. Αποφάσισε να στείλει τον Αντώνιο για να τους ενημερώσει.
Τότε, ωστόσο, εμφανίστηκε ο Βρούτος (τα «κουτσομπολιά» της εποχής έλεγαν πως ήταν νόθος γιος του) ο οποίος όταν ενημερώθηκε για τις προθέσεις του Καίσαρα άρχισε να περιγελά τους οιωνοσκόπους που είχαν τρομάξει έναν τόσο σπουδαίο άνδρα. Όταν είδε πως ο Καίσαρας δεν αλλάζει γνώμη τον έπεισε πως το σωστό ήταν να πάει ο ίδιος και να ανακοινώσει στους συγκλητικούς πως θα αναβάλει τη συνάντησή τους. Ο Καίσαρας παρά τις προειδοποιήσεις από όλους, πείστηκε και αποφάσισε να πάει. Ο Βρούτος ήταν αυτός που έσπευσε να του φορέσει τα υποδήματά του προκειμένου να επισπεύσει την αναχώρησή τους. Ούτε αυτό έβαλε σε σκέψεις τον Καίσαρα.
Οι δυο τους ξεκίνησαν με προορισμό τη Στοά του Πομπηίου όπου θα γινόταν η συνάντηση. Στο δρόμο πλήθος κόσμος προσπάθησε να πλησιάσει τον Καίσαρα για να τον χαιρετίσει. Μέσα στον όλο πανικό ο Έλληνας σοφιστής Κνίδιος κατάφερε να πλησιάσει τον αυτοκράτορα της Ρώμης και να του δώσει ένα σημείωμα με τον οποίο τον πληροφορούσε για τη συνωμοσία που βρισκόταν σε εξέλιξη εναντίον του. Ο Καίσαρας πήρε το σημείωμα αλλά δεν το διάβασε γιατί ήθελε να φτάσει το συντομότερο.
Μέσα στον κόσμο ο Καίσαρας βλέπει τον οιωνοσκόπο Σπουρίννα. «Ιδού ήλθον οι Ειδοί του Μαρτίου!», του είπε ειρωνικά ο Καίσαρας και ο μάντης του απάντησε «αλλ’ ου παρήλθον».
Η αντίστροφή μέτρηση, πλέον, για τον Καίσαρα, είχε ξεκινήσει. Μόλις ο Καίσαρας μπήκε στο χώρο της συνάντησης οι συγκλητικοί χωρίστηκαν σε δυο ομάδες. Οι μισοί «περικύκλωσαν» το έδρανο στο οποίο θα καθόταν ο αυτοκράτορας της Ρώμης και οι άλλοι μισοί στάθηκαν μπροστά του. Μετά από μια «στημένη» λογομαχία ο συγκλητικός Τίλιος Κίμβρος τράβηξε δυνατά, με τα δύο του χέρια την τήβεννο του Καίσαρα. Ήταν το σύνθημα. Όλοι οι συνωμότες είχαν μαζί τους ένα μαχαίρι. Όλοι έπρεπε να τον μαχαιρώσουν. Ακόμα και ο Βρούτος τον μαχαίρωσε. Ο Καίσαρας προσπαθούσε μάταια να ξεφύγει. Στο τέλος εγκατέλειψε και άφησε την τελευταία του πνοή. Ξεψύχησε κάτω από το άγαλμα του Πομπηίου.
Ο διάσημος γιατρός Αντίστιος που εξέτασε τη σορό του αυτοκράτορα της Ρώμης (λέγεται πως αυτή ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη νεκροψία – νεκροτομή στην ιστορία της ανθρωπότητας) διαπίστωσε πως ο Καίσαρας είχε δεχθεί 23 μαχαιριές αλλά μόνο μία από αυτές ήταν η κρίσιμη. Αυτή που τον βρήκε στην καρδιά ήταν αυτή που του έκοψε και το νήμα της ζωής.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
