Μενού
tempi
Το μοιραίο λεωφορείο | eurokinissi
  • Α-
  • Α+

Μετά την πρόσφατη πολύνεκρη τραγωδία με το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, πολλοί αποκάλεσαν την συγκεκριμένη περιοχή «καταραμένη», επειδή θυμήθηκαν μια άλλη πολύνεκρη τραγωδία. Αυτή που έγινε σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια και στέρησε τη ζωή από 21 μαθητές του Λυκείου από το Μακροχώρι της Ημαθίας. Στην πραγματικότητα, βέβαια, καμία «κατάρα» δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο μέρος. Ανθρώπινες παραλείψεις, ανθρώπινα λάθη, κανόνες που δεν ακολουθούνται, πολιτεία απούσα, «κράτος κλειστόν». Και έτσι απλά η απόλυτη χαρά από τον απόλυτο θρήνο απέχουν μερικά δευτερόλεπτα. Λίγες στιγμές. Και μετά ακολουθεί ο αιώνιος πόνος.

Η εκδρομή που μετατράπηκε σε θρήνο

Ήταν Κυριακή. Αργά το απόγευμα. Λίγο πριν τις 8. Οι μαθητές της Α' Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας, ικανοποιημένοι, χαρούμενοι και γεμάτοι εικόνες επέστρεφαν στο χωριό τους μετά από εκδρομή στην Αθήνα. Ο χάρος, ωστόσο, τους είχε στήσει καρτέρι στα Τέμπη. Τη στιγμή που το λεωφορείο με τους μαθητές βρισκόταν στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη, ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου κινούταν στο ρεύμα προς Αθήνα. Κακό συναπάντημα. Μοιραία συνάντηση.

Ο οδηγός του φορτηγού έχασε τον έλεγχο και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Η σύγκρουση από μόνη της ίσως και να μην ήταν τόσο φονική. Τα νοβοπάν, ωστόσο, έκοψαν το πούλμαν στη μέση και θέρισαν τους μικρούς μαθητές. Οι εικόνες ήταν φρικτές. Οι διασώστες που έφτασαν στο σημείο προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους κλαίγοντας. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε μπροστά του. Την ίδια ώρα ολόκληρη η Ελλάδα «παγωμένη», παρακολουθούσε τα έκτακτα δελτία ειδήσεων που μετέφεραν λεπτό προς λεπτό τα όσα τραγικά είχαν συμβεί στα Τέμπη την ώρα που οι γονείς τους έψαχναν να τα βρουν ζωντανά ή νεκρά στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης. Τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες. Δυστυχώς για 21 παιδιά ήταν πολύ αργά. Εννέα ακόμα τραυματίστηκαν.

Οι αιτίες της φονικής σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά ποτέ δεν έγιναν γνωστές όλες οι λεπτομέρειες που οδήγησαν στην τραγωδία με τα 21 νεκρά παιδιά. Ο οδηγός του φορτηγού οδηγούσε έξι ολόκληρες ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του οχήματος δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη, το λεωφορείο -πούλμαν που μετέφερε τους μαθητές είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.

Η δίκη έγινε πέντε χρόνια μετά το τροχαίο δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 2008 μέσα σε κλίμα οργής και ανείπωτου πόνου. Ο οδηγός του λεωφορείου αθωώθηκε. Ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω».

Οι 21 άτυχοι μαθητές

Το Μακροχώρι, η Βέροια, ο Νομός Ημαθίας, η Ελλάδα δεν ξεχνά τα 21 παιδιά...

  • Ευαγγελία Θ. Γάτου - Ετών 16
  • Αναστασία Π. Παυλίδου - Ετών 16
  • Περιστερά Ι. Ουστά - Ετών 16
  • Γεωργία Δ. Τραπεζανλή - Ετών 16
  • Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος - Ετών 15
  • Ηλίας Π. Τσολερίδης - Ετών 16
  • Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης - Ετών 16
  • Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης - Ετών 16
  • Χριστίνα Ε. Σταματέλλου - Ετών 16
  • Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης - Ετών 16
  • Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος - Ετών 16
  • Ευανθία Κ. Ψαλίδα - Ετών 16
  • Δημήτριος Α. Κοσμίδης - Ετών 15
  • Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος - Ετών 16
  • Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου - Ετών 16
  • Σάββας Λ. Παναγιωτίδης - Ετών 16
  • Αθανάσιος Μαρκανταράς - Ετών 16
  • Γιώργος Κ. Μήτσκας - Ετών 16
  • Ιωάννα Θ. Καστίδου - Ετών 16
  • Δημήτριος Θ. Σίγγας - Ετών 16
  • Όλγα Β. Αγγελίνα - Ετών 15

Ο 22ος νεκρός της τραγωδίας των Τεμπών

Και τα χρόνια πέρασαν. Οι υπόλοιποι μαθητές, οι χαροκαμένες μάνες, οι τραγικοί πατεράδες, έπρεπε να μάθουν να ζουν με αυτό το φρικτό γεγονός που σημάδεψε τις ζωές τους μια για πάντα. Η ζωή, άλλωστε, λένε πως δεν περιμένει. Έτσι λένε... Κάποια στιγμή, έγινε γνωστή η ιστορία του Μακάριου. Ήταν ένας από τους μαθητές που είχαν γλιτώσει από το φριχτό τροχαίο και ο οποίος χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης μερικά χρόνια αργότερα. Ο Μακάριος Λιακόπουλος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό, μετά από το φοβερό δυστύχημα. Αυτός ήταν ο τρόπος του για να αντέξει. Κάποιοι άλλοι δεν άντεξαν. Την ιστορία ενός από αυτούς την έμαθε η Ελλάδα πέρυσι το καλοκαίρι.

Στις αρχές Ιουλίου η κοινωνία «παγωμένη» μάθαινε πως οι νεκροί από το δυστύχημα δεν ήταν, πλέον 21 αλλά 22. Ο τελευταίος αυτής της μακάβριας λίστας φαίνεται πως πέθαινε κάθε ημέρα εκείνα τα 19 χρόνια μέχρι που τελικά αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Ο 35χρονος Ανέστης Αντωνόπουλος έδωσε τέλος στη ζωή του, με δίκαννο κυνηγετικό όπλο μέσα στο σπίτι του, ήταν ένας από τους μαθητές που διασώθηκαν από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στις 13 Απριλίου του 2003. Ήταν ειδικότερα ένας από τους τέσσερις μαθητές που νοσηλεύτηκαν στην εντατική μετά το δυστύχημα. 

Ο πατέρας του 35χρονου περιέγραψε τη στιγμή που βρήκε νεκρό το παιδί του. Όπως είπε η εξώπορτα του σπιτιού ήταν κλειδωμένη και χτυπούσε, αλλά δεν άνοιγε κανείς. Έτσι, κάλεσε έναν γνωστό του για να τον βοηθήσει να ανοίξουν την πόρτα και κατάφεραν να μπουν στο σπίτι περίπου μία ώρα μετά.

«Ήταν όλα κλειστά, αμπαρωμένα. Πάτησα κουδούνια, φώναζα "Ανέστη"... τίποτα (...). Τον βρήκα στο μπάνιο και το όπλο μέσα στην μπανιέρα με το νερό να τρέχει. Μία χαρά παιδί ήταν. Ήταν καλά, δεν ξέρω γιατί το έκανε. Δεν μιλούσε για τα Τέμπη. Θεωρούσα ότι το είχε ξεπεράσει. Είναι τρομερά δύσκολα, έχασα το στήριγμα μου » είπε χαρακτηριστικά.

Ο «Γολγοθάς» του Ανέστη, ωστόσο, ήταν γνωστός τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα παιδιά που είχαν επιζήσει. Ο Ανέστης πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις. Τελείωσε το σχολείο, έπιασε δουλειά ως φύλακας αρχαιοτήτων αλλά οι βασανιστικές σκέψεις τον στοίχειωναν καθημερινά. Πάλεψε με νύχια και με δόντια προκειμένου να βγει ζωντανός από αυτή την περιπέτεια. Όσοι τον γνώριζαν έλεγαν πως ήταν πάντα κλειστός ως χαρακτήρας και μοναχικός. Δεν είχε παρέες και δεν ανοιγόταν σε κανέναν: «Λες και είχε μείνει για πάντα σε εκείνες τις στιγμές. Έκανε προσπάθειες και πολλές, όμως χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Είχε χάσει με τόσο βίαιο τρόπο την αθωότητα του, που ενώ η εικόνα του ήταν μια χαρά η ψυχολογία του ήταν ίδια με ζωντανό – νεκρό».

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.