Ήταν μία από τις πλέον ισχυρές προσωπικότητες, τόσο επιχειρηματικά όσο και πολιτικά, της Δεξιάς στην Ελλάδα για σχεδόν 30 χρόνια. Ο Τζώρτζης Αθανασιάδης ήταν από τους λίγους ανθρώπους που βρισκόντουσαν τόσο κοντά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ένας από τους ελάχιστους που μπορούσαν να επηρεάσουν τις αποφάσεις του. Η δολοφονία του ιστορικού εκδότης της «Βραδυνής», που έγινε μια ημέρα σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια, είχε σοκάρει το πανελλήνιο. Το έγκλημα αυτό ουδέποτε εξιχνιάστηκε. Παρέμεινε για πάντα στο σκοτάδι. Όπως και ο δράστης αλλά και τα κίνητρά του.
Ποιος ήταν ο «δαιμόνιος» εκδότης
Ο Τζώρτζης Αθανασιάδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912. Αυτός και η οικογένεια του ήρθαν στην Ελλάδα με την Μικρασιατική Καταστροφή. Τα παιδικά του χρόνια τα περνάει στον Πειραιά. Πηγαίνει φαντάρος και όταν επέστρεψε παράλληλα με τις σπουδές του στη γαλλική Σχολή Σαιν Πωλ, για κάποια χρόνια ασχολήθηκε με τη λογιστική τα οικονομικά. Ανήσυχο πνεύμα, ωστόσο, δεν άργησε να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό. Το 1934 άρχισε να εκδίδει το «Ναυτικόν και Εμπορικόν Δελτίον Πειραιώς» που, ουσιαστικά, είναι η πρώιμη μορφή μιας ιστορικής εφημερίδας. Της «Ναυτεμπορικής» την οποία έστησε με τον αδερφό του, τον Πάνο, οποίος ήταν αυτός που τους μετέδωσε το... μικρόβιο της έντυπης δημοσιογραφίας. Και έφτιαξε κι άλλες: Την «Ημέρα», πρωινή εφημερίδα, που μάλιστα δίπλα στον τίτλο έγραφε: «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Καραμανλή».
Το μεγαλύτερο στοίχημα, ωστόσο, του Αθανασιάδη ήταν η «Βραδυνή». Το Νοέμβριο του 1963 την αγοράζει από τη Νίνα Αραβαντινού, την αναδιοργανώνει και την εκσυγχρονίζει. Η εφημερίδας, έγινε σημείο αναφοράς των καραμανλικών την περίοδο της αυτοεξορίας του Καραμανλή. Στις 23 Απριλίου του 1973 δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδο της «Βραδυνής» τις δηλώσεις του Καραμανλή από το Παρίσι. Τα όργανα της χούντας κατάσχεσαν το φύλλο, κυνήγησαν δικαστικά τον Αθανασιάδη και έβαλαν «λουκέτο» στην εφημερίδα.
Το βράδυ της 23ης Ιουλίου 1974, μια ημέρα δηλαδή πριν επιστρέψει στην Ελλάδα από τη Γαλλία ο Καραμανλής, η «Βραδυνή» κυκλοφόρησε ξανά με το ιστορικό φύλλο το οποίο είχε βασικό τίτλο «ΕΡΧΕΤΑΙ» και ολοσέλιδη φωτογραφία του Καραμανλή. Η «Βραδυνή» τότε πούλησε 320.000 φύλλα - αριθμός ρεκόρ, που ακόμα παραμένει ακατάρριπτο!
Ήδη από τη δεκαετία του ’40 αναπτύσσει στενή φιλική σχέση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και γρήγορα γίνεται ένας από τους πιο έμπιστους του ανθρώπους. Η φιλία των δυο ανδρών ήταν ισχυρή. Ανθρώπινη αλλά και... πολιτική. Στην πρώτη πρωθυπουργία του Καραμανλή, το 1955, ο Αθανασιάδης τοποθετείται στη θέση του προέδρου του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Αθλητισμού, Εισηγείται τότε στον πρωθυπουργό την αναδιοργάνωση του Ελληνικού αθλητισμού και θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία του Ο.Π.Α.Π., του ΠΡΟ-ΠΟ και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.). Παράλληλα, συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία του Ολυμπιακού Σταδίου στον Καλογρέζα. . Το 1977 ο Αθανασιάδης έγινε πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (σ.σ. ήταν αντιπρόεδρος από το 1974), ενώ την ίδια χρονιά ανέλαβε και την προεδρία της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΙΗΕΑ).
Το χρονικό της (ανεξιχνίαστης) δολοφονίας
Σαββατόβραδο της 19ης Μαρτίου του 1983. Ο εκδότης της «Βραδυνής» Τζώρτζης Αθανασιάδης βρισκόταν στο γραφείο του στην εφημερίδα μαζί με τον φίλο του Βαγγέλη Κουρλιμπίνη. Συνήθιζαν να βρίσκονται εκεί οι δυο τους σε ώρες χαλαρές χωρίς την πίεση της έκδοσης της εφημερίδας προκειμένου να παίζουν τάβλι. Στο κτίριο της οδού Πειραιώς βρισκόντουσαν μόνο οι δυο τους και ο τηλεφωνητής Τάκης Αναγνωστόπουλος το γραφείο του οποίου ήταν στην είσοδο της εφημερίδας. Περίπου στις 8 το βράδυ εμφανίστηκε μπροστά του ένας άνδρας (κατά τις περιγραφές του ίδιου) χλωμός, με κοντό μαλλί, ύψους περίπου 1.75, ηλικίας 35 χρόνων που φορούσε ένα δερμάτινο σακάκι και είχε αργό και σταθερό βήμα. Ο άνδρας ζήτησε να δει τον Αθανασιάδη γιατί όπως είπε είχε ένα εξαιρετικά επείγον μήνυμα να παραδώσει, ένα ντοκουμέντο που θα ήταν χρήσιμο στην εφημερίδα. Δεν θέλησε να δώσει όνομα. Ο Αναγνωστόπουλος, είπε στον άγνωστο άνδρα να περιμένει μέχρι να ενημερώσει τον εκδότη. «Σαββατιάτικα» αναρωτήθηκε ο Τζώρτζης Αθανασιάδης αλλά τελικά δέχθηκε να τον δει.
Όταν ο μυστηριώδης άνδρας έμπαινε μέσα στο γραφείο του Αθανασιάδη το ρολόι έδειχνε 10 λεπτά πριν τις 8. Ο Κουρλιμπίνης που εκείνη την ώρα έβγαινε και συναντήθηκε μαζί του, έδωσε και αυτός την περιγραφή του στην αστυνομία. Είπε, επίσης, κάτι που μετέτρεψε την όλη υπόθεση σε θρίλερ. Πως λίγες στιγμές πριν τους πρώτους πυροβολισμούς άκουσε τον Αθανασιάδη, σχεδόν να φωνάζει στον άγνωστο άνδρα «δεν είναι δυνατόν, δε γίνονται αυτά»! Ο Κουρλιμπίνης προσπάθησε να μπει μέσα στο γραφείο του Αθανασιάδη αλλά ο άνδρας άρχισε να πυροβολεί και προς το μέρος του. Ο φίλος του εκδότη, όπως ήταν φυσικό, τρόμαξε και προσπάθησε να κρυφτεί. Αυτό έδωσε τον απαραίτητο χρόνο στον δράστη να εξαφανιστεί. Όταν ο Κουρλιμπίνης μπήκε μέσα στο γραφείο, είδε τον Τζώρτζη Αθανασιάδη νεκρό, μέσα σε μια λίμνη αίματος. Ήταν πεσμένος μπρούμυτα στο πάτωμα, χτυπημένος πισώπλατα.
Οι αστυνομικοί που άρχισαν να ερευνούν την υπόθεση προσπάθησαν να καταλάβουν πίσω από τη δολοφονία του στενού φίλου του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπήρχαν πολιτικά κίνητρα ή υπήρχε κάτι άλλο που εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαν να δουν. Το ότι ο Αθανασιάδης φάνηκε σα να έχει ένα μικρό διάλογο με το δολοφόνο του αλλά και το ότι ήταν χτυπημένος πισώπλατα δείχνει πως δεν μπήκε απλά και μόνο με σκοπό να τον δολοφονήσει. Αν ήθελε αυτό θα τον είχε πυροβολήσει την ώρα που ηταν καθιστός στην καρέκλα του.
Και ενώ οι έρευνες έδειχναν να έχουν βαλτώσει μια γυναίκα τηλεφώνησε στην αστυνομία και είπε πως μια προκήρυξη για τη δολοφονία του Αθανασιάδη βρίσκεται σε έναν κάδο απορριμμάτων στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Αιόλου, έδειξε έτοιμο να δώσει μια νέα πνοή στις έρευνες. Σύμφωνα με εκείνη την προκήρυξη η οργάνωση «Αντιστρατιωτική Πάλη» αναλάμβανε την ευθύνη. Την επόμενη μέρα, όμως τα πράγματα μπερδεύτηκαν και πάλι. Με προκηρύξεις της στην «Αυγή» και στην «Ελευθεροτυπία» η οργάνωση «Αντιστρατιωτική Πάλη» κατήγγειλε ως «προβοκάτσια» την «ανάληψη ευθύνης» και διαχώρισε πλήρως τη θέση της από τη δολοφονία. Άλλωστε, ποτέ στο παρελθόν η συγκεκριμένη οργάνωση δεν είχε στο ενεργητικό της κάποια βομβιστική ή άλλη επίθεση. Η δράση της περιοριζόταν στην κυκλοφορία ενός «αντικαθεστωτικού» περιοδικού μέσα στον στρατό.Τα πράγματα περιπλέχτηκαν ξανά. Η «Αντιστρατιωτική Πάλη» ουδέποτε χτύπησε ξανά. Η «17 Νοέμβρη» σε προκήρυξή της έγραψε πως η συγκεκριμένη ενέργεια ήταν «δουλειά» της CIA ή της ελληνικής Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Της ΚΥΠ!
Τυχαία ή όχι ο εποπτεύων της έρευνας, εισαγγελέας Γιώργος Θεοφανόπουλος, εκτελείτε την 1η Απριλίου του 1985 από την «Αντικρατική Πάλη» του Χρήστου Τσουτσουβή! Στις 13 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς η αστυνομία που ερευνούσε τις δυο δολοφονίες αλλά και τις περίφημες «ορφανές βόμβες» που τάραζαν την Αθήνα συχνά – πυκνά, συνέλαβε τον Ντάνο Κρυστάλλη στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν αδημοσίευτες προκηρύξεις της «Αντιστρατιωτικής Πάλης»! Ο ίδιος παραδέχθηκε πως ως «πράκτορας διείσδυσης» της ΚΥΠ, είχε καταφέρει να έρθει σε επαφή με την τρομοκρατική οργάνωση και έτσι έπεσαν στα χέρια του οι προκηρύξεις. Το δικαστήριο που έγινε τον αθώωσε για όλες τις υποθέσεις που φερόταν ως εμπλεκόμενος.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
