Η ιστορία του Χαρίλαου Βασιλάκου είναι μια πραγματικά ιδιαίτερη ιστορία. Ήταν ένας αθλητής στίβου. Για την ακρίβεια δεν ήταν ένας απλός αθλητής στίβου. Ήταν ο αθλητής που μια ημέρα σαν σήμερα κέρδισε τον πρώτο σύγχρονο Μαραθώνιο. Όλοι πίστευαν πως αυτός θα είναι και ο χρυσός ολυμπιονίκης, λίγες ημέρες αργότερα, όταν η Αθήνα θα φιλοξενούσε τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τελικά, ο Βασιλάκος τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον Σπύρο Λούη τη νίκη του οποίου αμφισβήτησε αφού όπως είχε πει, ποτέ δεν τον προσπέρασε!
Ποιος ήταν ο Χαρίλαος Βασιλάκος
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1875. Η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη. Όταν ήταν μικρός ακόμα έχασε τον πατέρα του σε ατύχημα και την ανατροφή του, ουσιαστικά, ανέλαβε ένας θείος του μαζί με τη μητέρα του. Όταν ακόμα ο Χαρίλαος ήταν μικρός όλοι διέκριναν ένα ιδιαίτερο χάρισμα που είχε. Έτρεχε και έτρεχε και πολύ και γρήγορα. Στην πραγματικότητα ήταν το μοναδικό πράγμα που τον ευχαριστούσε να κάνει. Όπως θα λέγαμε χαριτολογώντας σήμερα ο Βασιλάκος έτρεχε διαρκώς... σα να μην υπάρχει αύριο. Πολύ αργότερα, εκτιμήθηκε πως ο πανύψηλος Βασιλάκος, έτρεχε τόσο πολύ και τόσο γρήγορα επειδή είχε μεγαλύτερα του φυσιολογικού πνευμόνια!
Σε ηλικία 19 χρονών ο Βασιλάκος είναι ένας άνθρωπος που κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα και τα κάνει καλά. Εργάζεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών για να βοηθάει την οικογένειά του, είναι φοιτητής της Νομικής και ταυτόχρονα είναι αθλητής του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου. Ο αθλητής Βασιλάκος έχει έναν μεγάλο στόχο. Να γίνει ο αθλητής που θα κερδίσει τον μαραθώνιο στους πρώτους σύγρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μια ημέρα σαν σήμερα, το 1896, οι προσπάθειες του Βασιλάκου, ανταμείβονται. Γίνεται ο πρώτος σύγχρονος αθλητής στον κόσμο που κερδίζει μαραθώνιο αγώνα (40 χιλιομέτρων) και ο πρώτος που τερματίζει στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας με χρόνο 3 ώρες και 17 λεπτά. Ο Βασιλάκος τερμάτισε πρώτος ανάμεσα σε 25 αθλητές (αρχικά είχαν δηλώσει συμμετοχή 33).
Μετά τους πολυθρύλητους Ολυμπιακούς Αγώνες στους οποίους θα αναφερθούμε αργότερα, ο Βασιλάκος αν και απογοητευμένος συνέχισε για λίγο την αθλητική του καριέρα και έγινε ο άνθρωπος που «φέρνει» το αγώνισμα του βάδην στην Ελλάδα. Ο ίδιος, στις 18 Μάη του 1900 θα είναι ο νικητής στον πρώτο αγώνα βάδην 1000 μέτρων που θα γίνει στη χώρα.
Ο πολίτης Βασιλάκος αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή και διορίστηκε στο υπουργείο Οικονομικών όπου εργάστηκε για πάνω από 40 χρόνια ως τελωνιακός φτάνοντας ακόμα και στη θέση του διευθυντή. Τιμήθηκε πολλές φορές από την πολιτεία για τις επιδόσεις τους στον αθλητισμό αλλά και τις υπηρεσίες του στη χώρα. Ο Χαρίλαος Βασιλάκος πέθανε στον τόπο που γεννήθηκε, στον Πειραιά, την 1η Δεκεμβρίου 1964.
«Δεύτερος; Μα δεν με προσπέρασε κανείς!»
Ο Βασιλάκος με την επίδοση που είχε κάνει κερδίζοντας τον πρώτο σύγχρονο μαραθώνιο ήταν σίγουρος πως θα κέρδιζε και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί, όμως, τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον χρυσό ολυμπιονίκη Σπύρο Λούη. Όταν ο Βασιλάκος τερμάτισε και ενημερώθηκε πως δεν είχε κερδίσει εκείνος, είπε: «δεύτερος; Μα δεν με προσπέρασε κανείς»!
Για τη νίκη του Λούη και κυρίως την ήττα του Βασιλάκου έχουν γραφτεί πολλά αλλά τίποτα δεν μπορεί να αποδειχθεί δεδομένου πως ούτε κάμερες υπήρχαν τότε, ούτε κάποιο άλλο μέσο για να αποδειχθεί τι πραγματικά συνέβη. Οι αντίπαλοι του έλεγαν πως ο Λούης μέχρι και τα μισά της διαδρομής ήταν από τους τελευταίους και ξαφνικά τους προσπέρασε στα τελευταία χιλιόμετρα πριν το Στάδιο. Κανείς από τους αθλητές που τερμάτισαν στην πρώτη πεντάδα δεν τον είδαν να τους προσπερνά!
Η επίδοση του Βασιλάκου ήταν 3:06.03 στη διαδρομή που τότε ήταν χιλιόμετρα με πρώτο τον Σπύρο Λούη και επίδοση 2:58.50. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά κάτι που φούντωσε ακόμα περισσότερο τις φήμες οι οποίες ξεκινούσαν από ένα πραγματικό γεγονός το οποίο ήταν πως ο Λούης δεν έπρεπε να τρέξει στον μαραθώνιο αφού δεν είχε πιάσει το όριο στους προκριματικούς! «Στους προκριματικούς των Ολυμπιακών ο Λούης είχε καταλάβει τη 17η μόλις θέση και η συμμετοχή του στον τελικό οφείλεται στον παλαιό Διοικητή του, τον ταγματάρχη και επόπτη του αγώνα, Γεώργιο Παπαδιαμαντόπουλο, ο οποίος ως επικεφαλής της Επιτροπής του Μαραθωνίου Δρόμου, αλλά και ως Αφέτης, έπεισε ''με την γροθιά του στο τραπέζι'' να αυξήσει τον αριθμό των συμμετοχών από 16 σε 18», αναφερόταν σε ένα παλαιότερο αφιέρωμα στον «νερουλά του Αμαρουσίου, από τον Σύνδεσμο Μετόχων Εθνικής Τράπεζας.
Ο Χαρίλαος Βασιλάκος δε σταμάτησε ποτέ να λέει πως ο Λούης εμφανίστηκε στον τερματισμό... «ουρανοκατέβατος». Ακόμα και τριάντα χρόνια αργότερα έλεγε πως: «Ο Λούης δε με νίκησε. Έκανε τη μισή διαδρομή πάνω σε κάρο. Τότε, μετά τον αγώνα, μπήκα στα αποδυτήρια και είπα στον Λούη: ''Αυτό που έκανες ήταν άτιμο. Επειδή όμως δε θέλω να χαλάσω τους πανηγυρισμούς δεν θα κάνω ένσταση. Ας σε κρίνει ο Θεός''».
Ο τότε προεδρεύων της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, Νίκος Μπαλτατζής θεωρούσε την ανακήρυξη του Λούη ως νικητή... πεπλανημένη. «Μην τα σκαλίζεις, ό,τι έγινε, έγινε. Τέτοια ανακίνησις μόνο ζημία θα κάνει στον ελληνικό αθλητισμό» είχε πει στον συγγραφέα Ντόναλντ-Γεώργιο ΜακΦαίηλ που έγραψε βιβλίο σχετικά με εκείνον τον αγώνα. Ο Θάνος Κουτσικόπουλος, κριτής Ολυμπιακών Αγώνων (στη Μόσχα, στη Ρώμη, στο Λος Αντζελες, στο Μόναχο κ.α.), έγραφε πως: «από έρευνα το 1946 στα γραφεία της Ελληνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων ανακάλυψα αυτά που υποπτευόμουν. Μου ζητήθηκε όμως να μην κοινοποιήσω τα στοιχεία που αμφισβητούσαν τη νίκη του Λούη ''για να μη γίνει ζημία στον ελληνικό αθλητισμό''». Φυσικά, τίποτα δεν μπόρεσε ποτέ να αποδειχθεί. Ο Σπύρος Λούης διατήρησε το μετάλλιο και τον τίτλο του χρυσού ολυμπιονίκη και ο Χαρίλαος Βασιλάκος έμεινε για πάντα στη σκιά του.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
