«Αυτές οι νύχτες είναι του Αλέξη». Αυτό είναι το σύνθημα που κυριαρχούσε εκείνον του Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα. Η εξέγερση που ξέσπασε, μια ημέρα σαν σήμερα έδειχνε σα να «σιγόβραζε» πολύ καιρό. Η δολοφονία του 15χρονου τότε Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα ήταν η σπίθα που άναψε το φιτίλι μιας πρωτόγνωρης έκρηξης ο ήχος της οποίας ακούστηκε, όχι απλά σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008 οδήγησε σε πρωτοφανούς έντασης ταραχές, κυρίως στη Αθήνα, τις «χειρότερες από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974», σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», ενώ για λίγο έλειψε να οδηγήσει την κυβέρνηση Καραμανλή να λάβει ακραία κατασταλτικά μέτρα.
Οι συγκρούσεις, τα πύρινα οδοφράγματα, η μυρωδιά της φωτιάς αλλά και του δακρυγόνου. Μια ολόκληρη γενιά ενηλικιώθηκε μέσα σε μια νύχτα και όσοι έζησαν από κοντά εκείνα τα γεγονότα, δύσκολα θα τα ξεχάσουν. Αυτά που μπορεί ήδη να έχουν ξεχαστεί από πολλούς, ωστόσο, είναι δυο περιστατικά που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει νέες τραγωδίες. Που θα μπορούσαν να έχουν κάνει την κατάσταση ανεξέλεγκτη και τις επιπτώσεις της τρομακτικές. Ήταν δυο στιγμές που τα όπλα βγήκαν και πάλι από τις θήκες τους.
Ο ματατζής που απείλησε με το όπλο του διαδηλωτές στη λεωφόρο Αλεξάνδρας
Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου του 2008, το ξέσπασμα της οργής ήταν αυθόρμητο. Ένα απλό κάλεσμα στο διαδίκτυο ήταν αρκετό, ώστε χιλιάδες να ξεχυθούν στους δρόμους του κέντρου με μοναδικό σκοπό και στόχο να συγκρουστούν με τις δυνάμεις της αστυνομίας. Οι συγκρούσεις κράτησαν ολόκληρη τη νύχτα. Την επόμενη ημέρα, Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, νωρίς το μεσημέρι, μετά από πρωτοβουλία των φοιτητών και πάλι χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν στο Μουσείο, στην οδό Πατησίων, προκειμένου να γίνει πορεία διαμαρτυρίας κατά της αστυνομίας βίας η οποία (υποτίθεται πως) θα κατέληγε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Όταν πλησίαζε προς τον Άρειο Πάγο, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εμπόδισαν την πορεία να προχωρήσει και τα επεισόδια γενικεύτηκαν.
Η συνάντηση των δυο αντιμαχόμενων πλευρών δημιουργεί μια κόλαση. Δύσκολα μπορούσε να αναπνεύσει κάποιος από τα δακρυγόνα και τα χημικά αλλά και από τις πολλές και μεγάλες φωτιές. Στις 16:36 το απόγευμα στη διασταύρωση της οδού Κυρίλλου Λουκάρεως με τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ένας αστυνομικός των ΜΑΤ τραβάει το όπλο του και σημαδεύει τους διαδηλωτές! Άπαντες «παγώνουν» μπροστά στην εικόνα του ένοπλου αστυνομικού λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Δίπλα στον ματατζή, ένας συνάδελφός του σχηματίζει με τα δάχτυλά του το όπλο και σημαδεύει κι αυτός σε μια επίδειξη ανωριμότητας. Οι διαδηλωτές προσπαθούν να προφυλαχθούν πίσω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα φοβούμενοι τα χειρότερα.
Στο σημείο βρίσκεται ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης ο οποίος απαθανατίζει το στιγμιότυπο. Μετά από φωνές και αφού έχει καταλάβει πως έγινε αντιληπτός ο αστυνομικός βάζει το όπλο στη θέση του, χωρίς ευτυχώς να πυροβολήσει και αποχωρεί μαζί με την υπόλοιπη διμοιρία από το σημείο της έντασης. Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατούσε εκείνες τις ημέρες είναι πως ο Κ. Τσιρώνης απολύθηκε από την εφημερίδα όταν συγκρούστηκε με τη διεύθυνσή της για τους λόγους που το συγκεκριμένο ντοκουμέντο δε δημοσιοποιήθηκε την αμέσως επόμενη ημέρα. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεώρησαν πως η εφημερίδα προσπάθησε να λογοκρίνει τον φωτογράφο προκειμένου να μη ρίξει «λάδι στη φωτιά». Η φωτογραφία διοχετεύτηκε σε μεγάλα φωτογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού και τελικά δύο ημέρες αργότερα δημοσιοποιήθηκε και στον Ελεύθερο Τύπο.
Οι πυροβολισμοί, από «ΖΗΤΑδες» λίγο μετά την κηδεία του Γρηγορόπουλου
Η Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008 ήταν ίσως η πιο δύσκολη ημέρα από πλευράς συναισθημάτων. Ήταν η ημέρα που χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου προκειμένου να συνοδεύσει τον Αλέξη στην τελευταία του κατοικία. Δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεχάσει τη μητέρα του 15χρονου να θρηνεί για την απώλεια του γιου της αλλά και το Νίκο Ρωμανό, το φίλο του Γρηγορόπουλου, στα χέρια του οποίου ξεψύχησε, να είναι ένας από αυτούς που κρατούσαν το λευκό φέρετρο.
Το προηγούμενο βράδυ είχαν σημειωθεί τα πιο έντονα και άγρια επεισόδια εκείνης της πολυήμερης εξέγερσης. Οι συγκρούσεις σκληρές και κράτησαν πολλές ώρες. Είναι ίσως η μοναδική φορά που η αστυνομία δεν μπορούσε να προσεγγίσει συγκεκριμένα σημεία στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν ξεκάθαρο πως δεν μπορούσε σε εκείνο το σημείο να αντιμετωπίσει την οργή του κόσμου. Κάπως έτσι για την ημέρα της κηδείας είχε δοθεί εντολή στους αστυνομικούς για μηδενική ανοχή.
Μηδενική ανοχή, ωστόσο, έδειξαν και οι χιλιάδες που βρέθηκαν στην περιοχή του νεκροταφείο στο Παλαιό Φάληρο. Μολότοφ, πέτρες, οδοφράγματα, χημικά, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης δημιουργούν για μια ακόμα ημέρα ένα πολεμικό σκηνικό. Αυτή τη φορά το πεδίο της μάχης δεν είναι το κέντρο της Αθήνας ή τα Εξάρχεια αλλά το Π. Φάληρο. Στη διασταύρωση των οδών Αχιλλέως και Αμφιθέας, μια ομάδα περίπου 200 ατόμων (στην πλειονότητά τους μαθητές) πετούσε πέτρες στις δυνάμεις των ΜΑΤ που απαντούσαν με περιορισμένη χρήση δακρυγόνων. Τότε, ξαφνικά από την οδό Αχιλλέως εμφανίστηκαν μοτοσυκλέτες της Ομάδας «Ζ». Οι οδηγοί σταμάτησαν, κατέβηκαν από αυτές πλησίασαν το συγκεντρωμένο πλήθος και έβγαλαν τα όπλα τους. Μετά την αρχική «παγωμάρα» ο συγκεντρωμένος κόσμος αντέδρασε έντονα σε αυτή την εικόνα την ημέρα της κηδείας ενός παιδιού που έπεσε νεκρό από σφαίρες αστυνομικού, και κινήθηκε εναντίον των «Ζητάδων».
Τότε, προς γενική έκπληξη, οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα. Και αυτό το περιστατικό καταγράφηκε αλλά αυτή τη φορά όχι από φωτογράφο αλλά από την κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού Mega που βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά από το σημείο. Όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό το συγκεντρωμένο πλήθος προσπάθησε να προφυλαχτεί και σε αυτή την περίπτωση, ενώ αμέσως μετά οι αστυνομικοί που πρωταγωνίστησαν στο επεισόδιο, επιβιβάστηκαν και πάλι στις μοτοσυκλέτες τους και έφυγαν από την περιοχή.
Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα που είχε αναλύσει το τι είχε συμβεί στο κεντρικό δελτίο του Mega συνολικά τέσσερις αστυνομικοί της «Ζ» πυροβόλησαν πάνω από 15 φορές στον αέρα. Η αστυνομία αρχικά έκανε λόγο για έναν πυροβολισμό, από έναν αστυνομικό της Ομάδας «Ζ», ωστόσο, λίγο αργότερα αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως πιθανότατα δεν ήταν μόνο ένας που πυροβόλησε αλλά περισσότεροι και διατάχθηκε η πραγματοποίηση Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης προκειμένου να διαπιστωθεί τι ακριβώς είχε συμβεί. Για την ιστορία και μόνο, πρέπει να αναφερθεί, πως και για τις δυο αυτές περιπτώσεις διενεργήθηκε έρευνα από το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, χωρίς να προκύψουν ευθύνες για κάποιον αστυνομικό.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
