Χρήστος Κυριαζής: Το άγνωστο τραγούδι του που απογείωσε με την ερμηνεία του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Το Βράδυ Σαββάτου είναι ένα υπέροχο τραγούδι που συγκινεί τους ακροατές κάθε φορά που θα το ακούσουν. Οι περισσότεροι το έχουν συνδέσει με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου αφού αυτός είναι που το έκανε ευρέως γνωστό. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το έγραψε και το τραγούδησε για πρώτη φορά ο Χρήστος Κυριαζής το 1991. Δυστυχώς το τραγούδι δεν είχε την ανταπόκριση που περίμενε και έτσι αποφάσισε να το «δώσει» στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ο Χρήστος Κυριαζής πέθανε σήμερα μετά από μάχη με τον καρκίνο στα 68 του χρόνια. 

«Το «Βράδυ Σαββάτου» γράφτηκε στο λιμάνι του Πειραιά ένα Σάββατο βράδυ. Το κυκλοφόρησα στη Λύρα αλλά το τραγούδι δεν ακούστηκε. Κάποια στιγμή με πήρε ο Βασίλης και με ρώτησε αν θέλω να το πει. Και βέβαια είπα ναι. Η πορεία του είναι γνωστή, το θεωρώ από τα καλύτερά μου», έχει πει ο Χρήστος Κυριαζής σε συνέντευξή του. Πράγματι, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το απογείωσε με την ερμηνεία του. Βάζει τόση ψυχή όταν το τραγουδάει που δεν μπορείς να μην δακρύσεις όταν το σιγοτραγουδήσεις..

Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου

άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες

περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος

κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες

Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του

και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς

βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του

σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς

Άδεια η πόλη πού πήγαν όλοι

κι όλοι ‘σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις

άδεια η πόλη τι γίναν όλοι

αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες

Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του

να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές

βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του

να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις

«Αυτό που με κάνει να συνεχίζει να τραγουδάω είναι σαν ψυχική ανάγκη να τα πω, να τα βγάλω από μέσα μου, σαν εξομολόγηση», είχε δηλώσει ο Χρήστος Κυριαζής, στην τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη τον Ιανουάριο του 2020 στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» της Ζήνας Κουτσελίνη στο Star.

Η τεράστια επιτυχία που γνώρισε ο Χρήστος Κυριαζής δεν τον άλλαξε στο παραμικρό γιατί όπως εξήγησε στην ίδια συνέντευξη και στον Χάρη Λεμπιδάκη, ο ίδιος είχε «βάσεις και δεν ήταν τα μυαλά του στον αέρα».Μάλιστα, με μεγάλη δόση αυτοσαρκασμού είχε παραδεχτεί πως δεν χρειαζόταν την επιτυχία για να έχει περισσότερες κατακτήσεις στο ωραίο φύλο αφού «από μικρός ήταν καλά τα πράγματα. Μου αρέσαν τα κορίτσια. Χωρίς τις γυναίκες, δε θα είχαμε τα τραγούδια», εξομολογήθηκε τότε.

Η πορεία του στο τραγούδι ξεκίνησε σε ηλικία 8 ετών όταν ο αδερφός του έφερε μια κιθάρα στο σπίτι και εκείνος άρχισε να τη γρατζουνάει. «Έχω λόξα με τις κιθάρες. Είναι τα κορίτσια μου», παραδέχτηκε.