Συμπληρώθηκαν σήμερα 15 χρόνια από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο «Μάγκας με το τρίκυκλο». Ο σπουδαίος ηθοποιός Σταύρος Παράβας. Ένας άνθρωπος που πέρασε μια ζωή δύσκολη, χωρίς να του χαριστεί τίποτα, από τα παιδικά του χρόνια ακόμα, αλλά εκείνος αρνήθηκε να το βάλει κάτω. Πάλεψε με νύχια και με δόντια, αντιστάθηκε, δούλεψε σκληρά, αρνήθηκε να σιωπήσει και τελικά, κέρδισε μια θέση στην αιωνιότητα.
Οι Μικρασιάτες γονείς του εγκαταστάθηκαν στα Τουρκοβούνια της Αθήνας, όπου γεννήθηκε ο Σταύρος, αν και μεγάλωσε τελικά στα «Προσφυγικά» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η φτώχεια μεγάλη και ο Σταύρος ο οποίος ήταν ο Βενιαμίν της επταμελούς οικογένειας Παράβα, βοηθούσε το «ταμείο» κάνοντας διάφορες δουλειές του ποδαριού.
Όσο δύσκολα και αν ήταν τα πράγματα, ωστόσο, ποτέ δε σταμάτησε να ονειρεύεται πως μια μέρα θα γίνει μεγάλος και τρανός ηθοποιός. Από το δημοτικό σχολείο ακόμα, κάθε φορά που του δινόταν η ευκαιρία συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις με συγγενείς, φίλους και δασκάλους να τον παροτρύνουν να μην εγκαταλείψει ποτέ τη μεγάλη του αγάπη.
«Θα τραβήξω τις κοτσίδες μου, θα ξεσκίσω τα προικιά μου»
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη. Πριν από αυτό, ωστόσο, πήρε τα πρώτα του μαθήματα υποκριτικής δίπλα στον Θεόδωρο Έξαρχο. Η πρώτη του επαφή με το θεατρικό σανίδι ήταν το 1955 με το θίασο της κυρίας Κατερίνας στο έργο «Πρώτο Ψέμα» του Γεώργιου Ρούσσου. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1960, στην ταινία «Χριστίνα» του Γιάννη Δαλιανίδη, με πρωταγωνιστές τον Ντίνο Ηλιόπουλο, την Τζένη Καρέζη και τον Ανδρέα Μπάρκουλη.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα η καριέρα του είχε μόνο ανοδική πορεία. Έπαιξε σε ταινίες όπως «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» (1963), «Κόσμος και κοσμάκης» (1964), «Ο εμίρης και ο κακομοίρης» (1964), «Ο ουρανοκατέβατος» (1965), «Φίφης ο αχτύπητος» (1966), «Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης» και «Η χαρτορίχτρα» (1967), «Οι μνηστήρες της Πηνελόπης» (1968), «Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας» (1971) και βέβαια «Ο μάγκας με το τρίκυκλο» (1972).
Ο Σταύρος Παράβας κατάφερε και «έχτισε» πάνω του δυο διαφορετικές περσόνες. Από τη μια ο... βαρύς, τραχύς και γνήσιος μάγκας και από την άλλη την gay καρικατούρα του Φίφη με ατάκες όπως «θα τραβήξω τις κοτσίδες μου, θα ξεσκίσω τα προικιά μου» που έγραψαν ιστορία.
Από το γάμο του με τη σύζυγό του Άννυ απέκτησε τρία παιδιά: Δύο κόρες, τη Μάρθα και τη Βανέσσα, και ένα γιο, τον Τζόναθαν. Την περίοδο της δικτατορίας, όμως, η σύζυγος και τα παιδιά του επέστρεψαν μόνιμα στην Αγγλία. Το 2002 ο γιος του πέθανε. Αυτή η απώλεια στοίχισε πολύ στον Σταύρο Παράβα. Το 2007 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας (καρδιακή ανεπάρκεια, πολλαπλά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια), τα οποία επιβάρυναν σημαντικά την υγεία του. Τον Φεβρουάριο του 2008 εισήχθη στον Ερυθρό Σταυρό με επιπλοκές στην καρδιακή λειτουργία. Έπειτα από πολύμηνη μάχη, άφησε την τελευταία του πνοή στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, από ανακοπή καρδιάς. Κηδεύτηκε δυο ημέρες αργότερα δημοσία δαπάνη.
Η «μαντιναδα» κατά της χούντας που τον έστειλε στη Γυάρο
Στα χρόνια της δικτατορίας των Συνταγματαρχών κι ενώ η καριέρα του ήταν στο απόγειό της, ένα θεατρικό νούμερο στο «ΡΕΞ», στάθηκε η αιτία να φυλακιστεί στη Γυάρο και να βασανιστεί. Ο Παράβας δεν ήταν οργανωμένος σε κάποιο κόμμα. Κομμουνιστής δεν ήταν. Ήταν, όμως, Αριστερός και αυτό του προκαλούσε μια φυσική απέχθεια απέναντι στη Χούντα.
Εκείνη την εποχή, οι ασφαλίτες ήταν μόνιμοι θεατές σε όλα τα θέατρα. Παρακολουθούσαν τι έλεγαν οι ηθοποιοί, τι μουσική έπαιζε, τι αντιδράσεις είχε το κοινό κλπ.
Το 1974 και ενώ, πλέον, το καθεστώς είχε επιχειρήσει μια «δημοκρατική στροφή» με την ελπίδα να κρατηθεί στην εξουσία, ο Παράβας πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Επτά χρόνια φαγούρα». Ο τίτλος της παράστασης και μόνο ήταν προκλητικός. Βέβαια, η παράσταση δεν ήταν και τόσο προκλητική. Ο Παράβας, ωστόσο, ζήτησε να γίνει μια προσθήκη. Σε ένα από τα νούμερα που έκανε, ήταν ένας κρητικός λυράρης. Και εκεί, σε μια μαντινάδα, η οποία έλεγε: «Όποιος καλά μας κυβερνά, θα είναι και δικός μας. Γύψο, κοντούς, τρελούς και τανκς δε θέλει ο λαός μας. Είπα πολλά και λάλησα και πρέπει να το στρίψω, μην τύχει και με βάλουνε και εμένα μεσ' τον γύψο»!
Ο Παράβας είχε αιφνιδιάσει τους πάντες. Από τον απλό κόσμο, μέχρι και τους αγωνιστές της Αριστεράς. Όλοι έσπευσαν να τον προειδοποιήσουν να μην ξαναπεί αυτή τη μαντινάδα. Εκείνος τους υποσχέθηκε πως δε θα την ξαναπεί. Τελικά, βέβαια, την ξαναείπε!
Η χούντα δεν άργησε να αντιδράσει. Δυο στρατονόμοι της ΕΑΤ – ΕΣΑ, με πολιτικά, πήγαν στο «ΡΕΞ» και τον συνέλαβαν. Στη συνέχεια, ο ηθοποιός μεταφέρθηκε στα κρατητήρια της ΕΣΑ και από εκεί τον πήγαν στη Γυάρο. Πρώτα, όμως, έκαναν μια στάση στη Σύρο όπου ο Παράβας βασανίστηκε άγρια. Τα βασανιστήρια (σωματικά και ψυχολογικά) και οι άγριοι ξυλοδαρμοί συνεχίστηκαν και στο κολαστήριο της Γυάρου. «Δεν μπορούσα να διανοηθώ ποτέ ότι υπήρχαν τέτοια μέρη – τέρατα όπου φυλακίζουν και βασανίζουν ανθρώπινες ψυχές» είχε πει ο ίδιος ο Παράβας ο οποίος απελευθερώθηκε μαζί με τους τελευταίους 44 εξόριστους όταν έπεσε η χούντα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
