Παπακωνσταντίνου, Παύλος, Αγγελάκας: Οι μπάντες που άρχισαν οι Έλληνες ροκ σταρ

Όλα τα πρόσωπα που θα δείτε στη συνέχεια έχουν διαγράψει τη δική τους ξεχωριστή πορεία στη μουσική σκηνή της χώρας. Τραγουδιστές που έχουν στα βιογραφικά τους μεγάλες επιτυχίες, τραγούδια που πλέον θεωρούνται κλασικά και έχουν γεμίσει στάδια και μαγαζιά στις εμφανίσεις τους. Έχουν όμως όλοι ένα κοινό χαρακτηριστικό. Πριν ακολουθήσουν solo καριέρα άρχισαν από μπάντες!

Άλλοι ήταν μέλη μουσικών γκρουπ με τεράστια απήχηση ενώ άλλοι έκαναν απλώς τα πρώτα τους βήματα μέχρι να αρχίσει να λάμπει το δικό τους αστέρι. Ωστόσο οι ρίζες τους -όπως και των περισσοτέρων καλλιτεχνών της ροκ με την ευρύτερη έννοια- βρίσκονται στα συγκροτήματα. 

Η λίστα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερη, ωστόσο προσπαθήσαμε να ξεχωρίσουμε τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις και με μεγάλη χρονικό εύρος. Γιατί, ναι, πολλοί μπορείτε να πείτε πως για παράδειγμα είναι πολύ γνωστό πως ο Γιάννης Αγγελάκας ήταν στις Τρύπες. Ωστόσο 23 χρόνια μετά τη διάλυσή τους, πόσοι από τους «20άρηδες» που πηγαίνουν πλέον στις συναυλίες του το ξέρουν...

Οι κιθαρίστες Νταλάρας και Παπακωνσταντίνου

Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου αποτελούν από τους πιο πετυχημένους τραγουδιστές παραμένοντας στην κορυφή εδώ και πολλές δεκαετίες. Μάλιστα η συνεργασία τους στις αρχές της δεκαετίας του 1990 «χάρισε» και έναν από τους καλύτερους λάιβ δίσκους στην ιστορία της ελληνικής σκηνής, το «Ζωντανή ηχογράφηση στο Αττικόν». Πολύ πριν, όμως, αρχίσουν τις τεράστιες καριέρες τους πίσω από τα μικρόφωνα, σε εφηβική ακόμη ηλικία, είχαν κάνει τα πρώτα τους βήματα ως μουσικοί σε γκρουπ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ο Γιώργος Νταλάρας κάνει την εμφάνισή του, παίζοντας κιθάρα στα σχήματα Crazy Boys και Crummy Ones. Το 1966 θα πρωτεύσει σε διαγωνισμό τραγουδιού και κάπου εκεί να αρχίσει τη σόλο καριέρα του.

Από την άλλη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έκανε το πρώτα του βήματα επίσης στα μέσα των sixties και το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσε σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα κλαμπ, το ονόμασε CROSSWORDS όπου έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε. Με αυτό το σχήμα είχε πάρει μέρος το 1967 σε φεστιβάλ με τα δημοφιλέστερα ερασιτεχνικά συγκροτήματα, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση πίσω από τους Stars, τους Radishes και τους Riders. Λίγα χρόνια αργότερα, θα κάνει και την πρώτη του δισκογραφική παρουσία τραγουδώντας δύο κομμάτια στον δίσκο «Ελληνική Χώρα».

Διαβάστε ακόμη: Από τον Ξυλούρη ως τα Διάφανα Κρίνα: Το ελληνικό ποίημα που έχει μελοποιηθεί περισσότερες φορές

Η «Αγία Τριάδα» των 90s

Στα χρόνια της απόλυτης εκτόξευσης των ελληνικών ροκ συγκροτημάτων, στη δεκαετία του 1990, τρεις ήταν οι μπάντες που ξεχώρισαν και έφτασα στην κορυφή, έχοντας κάθε μία το δικό της ορκισμένο κοινό, και όλες μαζί «κοινούς» φαν. Ο λόγος φυσικά για τις Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά και τα Διάφανα Κρίνα. Μετά από τη διάλυση και των τριών γκρουπ οι frontmen ακολούθησαν σόλο καριέρα και κατάφεραν να αγαπηθούν και από τις επόμενες γενιές.

Οι Τρύπες διαλύθηκαν ουσιαστικά το 2000 (διαβάστε εδώ το αφιέρωμα του Reader για το τέλος του ελληνικού ροκ των 90s) με τον Γιάννη Αγγελάκα να παραμένει ενεργός στη σκηνή και στη δισκογραφία, έχοντας σπουδαίες συνεργασίες. Μία από αυτές τις συνεργασίες, τα τελευταία χρόνια, είναι και με τον Παύλο Παυλίδη, που επίσης τράβηξε τον δικό του δρόμο έπειτα από τη διάλυση των Ξύλινων Σπαθιών. Νωρίτερα, ήταν μέλος ενός εκ των κορυφαίων γκρουπ της χώρας, καθώς έπαιζε κιθάρα στα Μωρά στη Φωτιά, έχοντας αντικαταστήσει το ιδρυτικό μέλος Δημήτρη Βασιλειάδη.

Τον δικό του, μικρό όμως καθώς έχασε τη ζωή του νικημένος από τον καρκίνο, ο Θάνος Ανεστόπουλος, η χαρακτηριστική φωνή σε όλη την πορεία των Διάφανων Κρίνων.

 

Τα παιδιά της «Αφροδίτης» και του «Σωκράτη»

Ακόμη και σήμερα, αν αναζητήσει κάποιος τις πιο επιτυχημένες ελληνικές μπάντες, εκτός Ελλάδας, δύσκολα δεν θα βρει (μόνο) τους Aphrodite's Child και τους Socrates Drank the Conium.

Οι πρώτοι, που κατάφεραν να κατακτήσουν την κορυφή των ξένων τσαρτς και κομμάτια τους να ταυτιστούν με το κίνημα του Μάη του '68 ήταν μία τριάδα από προσωπικότητες που απασχόλησαν την παγκόσμια μουσική για πολλά χρόνια μετά. Πρόκειται φυσικά για τον Ντέμη Ρούσο (στα φωνητικά και το μπάσο) που είχε περάσει και από τους Idols νωρίτερα, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου (στα πλήκτρα) που είχε κάνει τα πρώτα του βήματα στους Forminx και τον Λουκά Σιδερά (ντράμς και φωνητικά). Στην αρχική σύνθεση, όσο ήταν στην Ελλάδα, κιθάρα έπαιζε ο Αργύρης Κουλούρης.

Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στους Socrates. Με τον Αντώνη Τουρκογιώργη στο τραγούδι και το μπάσο, τον κορυφαίο κιθαρίστα, Γιάννη Σπάθα και τον ντράμερ Ηλία Μπουκουβάλα.

Τα... γκρουπ του Πρίγκηπα

O Παύλος Σιδηρόπουλος αποτελεί μία κατηγορία μόνος του. Υπήρξε ιδιαίτερα ανήσυχος και δημιουργικός από τα πρώτα του χρόνια στη μουσική μέχρι και να καθιερωθεί ως «Πρίγκηπας» και στα 20 χρόνια της παρουσίας του στη σκηνή, σχημάτισε ή (και) συμμετείχε σε αρκετές μπάντες.

Συστήθηκε με το σχήμα «Δάμων και Φιντίας» μαζί με τον Παντελή Δεληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) τον οποίο γνώρισε όταν ήταν στη Θεσσαλονίκη και σπούδαζε έχοντας ως συγκάτοικο τον Βαγγέλη Γερμανό. Μαζί συνεργάστηκαν για ένα διάστημα με τα Μπουρμπούλια όταν αποχώρησε ο Σαββόπουλος. Το 1978 άρχισε η συνεργασία με τους Σπυριδούλα από την οποία προέκυψε το Φλου, ακολούθησε ο σχηματισμός της Εταιρείας Καλλιτεχνών και τελικά η συνεργασία με τους Απροσάρμοστους που κράτησε μέχρι και το τέλος της ζωής του.

Διαβάστε ακόμη: Το ελληνικό ροκ τραγούδι που τα έβαζε με τους influencers πριν καν δημιουργηθούν

Ο «one man show» Τζίμης Πανούσης

Ο Τζίμης Πανούσης είναι αναντίρρητα ο κορυφαίος Έλληνας τραγουδιστής «showman». Οι παραστάσεις τους μέχρι και το τέλος της ζωής του ήταν αριστοφανικές, το χιούμορ και η κριτική του αιχμηρά, ενώ τα τραγούδια του περνούσαν πάντα μηνύματα.

Ο «Τζιμάκος» όμως δεν άρχισε την πορεία του μόνος. Στα μέσα της δεκαετίας του σχημάτισε το συγκρότημα Μουσικές Ταξιαρχίες, στο οποίο ανέλαβε τα φωνητικά, τους στίχους και τη μουσική και πλαισιώθηκε από τους Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα), Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο) και Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), ενώ στη συνέχεια προστέθηκε στη σύνθεση του συγκροτήματος και ο Βαγγέλης Σβάρνας (σαξόφωνο). Μαζί θα βγάλουν τέσσερις ολοκληρωμένες δουλειές, μέχρι και το 1985, αλλά και μία συμμετοχή όχι ως Μουσικές Ταξιαρχίες, αλλά ως Alamana's Bridge όπως μετονομάστηκαν παρακάμψουν το συμβόλαιο με την ΕΜΙ και να βάλουν ένα τραγούδι σ' αυτή τη συλλογή της Polygram.

Πασχάλης και Παπάζογλου στους Olympians

Οι Olympians από τη Θεσσαλονίκη θεωρείται το πρώτο ελληνικό συγκρότημα στις αρχές των 60s που έπαιξε τραγούδια με ελληνικό στίχο αλλάζοντας τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι τότε και ήθελαν τα όλα τα γνωστά σχήματα να τραγουδούν αγγλικό στίχο. Τραγουδιστής της μπάντας ήταν ο Πασχάλης (Αρβανιτίδης) που ερμήνευσε τις μεγάλες επιτυχίες της εποχής ενώ στη συνέχεια - μέχρι και σήμερα - ακολούθησε σόλο καριέρα.

Στις αρχές του 1967 όταν ο Πασχάλης έπρεπε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, η θέση πίσω από τα μικρόφωνα των Olympians έμεινε κενή, μέχρι τελικά να καλυφθεί από τον Νίκο Παπάζογλου! Τότε ο Παπάζογλου συνέδεσε το όνομά του με την πιο ροκ περίοδο του γκρουπ τραγουδώντας μεταξύ άλλων κομμάτια των Beatles. Στη συνέχεια ο Παπάζογλου συμμετείχε και στο γνωστό γκρουπ, ειδικά στο κοινή της Θεσσαλονίκης, του Μακεδονομάχους, φαν των οποίων είχε δηλώσει ο Παύλος Σιδηρόπουλος.

Οι Poll των 70s

Οι Poll παρουσιάστηκαν στη δισκογραφία στις αρχές του 1970 και κατάφεραν να χαράξουν έναν δρόμο γεμάτο επιτυχίες με τα μέλη του στη συνέχεια να κερδίζουν το δικό τους χώρο στο μουσικό στερέωμα. Ο Κώστας Τουρνάς με τον αείμνηστο Ρόμπερτ Γουίλιαμς είχαν συνεργαστεί ξανά ως έφηβοι (στους Teenagers), στην πορεία ξανασυναντιούνται και μαζί με τον Κώστα Παπαϊωάννου σχηματίζουν τους Poll. Στην πρώτη ηχογράφηση συμμετέχει και ο νεαρός τότε - και επίσης αείμνηστος - Σταύρος Λογαρίδης και κάπως έτσι δημιουργείται το πιο επιτυχημένο γκρουπ ποπ της δεκαετίας.

«Κιθαρίστες ή ντράμερ»

Ο Γιάννης Γιοκαρίνης (που έχει γράψει ιστορία με το Κιθαρίστας ή ντράμερ) για πολλά χρόνια πριν από τη σόλο καριέρα του, έπαιζε πλήκτρα σε γνωστές μπάντες. Έχει δισκογραφήσει με το ιστορικό γκρουπ Αγάπανθος ενώ έχει συνεργαστεί με τους (ακόμη ενεργούς) 2002GR.

Ο Βαγγέλης Γερμανός, πριν γίνει γνωστός με κομμάτια όπως η Κρουαζιέρα, είχε πορεία ως κιθαρίστας. Άρχισε να παίζει στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον συμφοιτητή του και συγκάτοικο του, Παύλο Σιδηρόπουλο, σε διάφορες σκηνές, και στη συνέχεια συνεργάστηκε με τα Μπουρμπούλια και τον Διονύση Σαββόπουλο. Μάλιστα στον δίσκο του 1972 Βρώμικο Ψωμί, τον συναντάμε τόσο στην κιθάρα όσο και στα φωνητικά.

Ο «Νιόνιος» από την πλευρά του, έγινε γνωστός με την μπάντα Μπουρμπούλια, πριν αποχωρήσει και ακολουθήσει σόλο καριέρα που κρατά πέντε δεκαετίες!

Μέσα από μπάντα, και μάλιστα ως μουσικός και όχι τραγουδιστής, συστήθηκε και ο Βλάσης Μπονάτσος. Ήταν το «ΜΠΟ» των Πελόμα Μποκιού και έπαιζε κρουστά και συμμετείχε στον πρώτο δίσκο με το θρυλικό πλέον «Γαρύφαλλε-Γαρύφαλλε». Το συγκεκριμένο τραγούδι ερμηνεύει ο Νίκος Δαπέρης (το... "ΠΕ" του ονόματος) με τον Μπονάτσο να κάνει επανεκτέλεσή του πολλά χρόνια αργότερα στη διασκευή των Goin' Through.

Παρουσία σε σχήμα είχε στην αρχή της καριέρας του και ένας από τους κορυφαίους μουσικούς μας, ο Θάνος Μικρούτσικος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 έχει έρθει στην Αθήνα ως φοιτητής και μετά από κάποια χρόνια αποδέχεται πρόταση από την μπάντα Shooting Stars, την οποία αποδέχεται και μαζί της συμμετέχει σε αρκετές συναυλίες, μέχρι και το 1973, όταν και το σχήμα διαλύθηκε με τα μέλη του να τραβούν τις δικές τους πορείες.

Διαβάστε ακόμη: Τα «Τραγούδια της Φωτιάς», ο Ξυλούρης και ο Σιδηρόπουλος - Οι συνεργασίες του Μαρκόπουλου που έγραψαν ιστορία

Τα πρώτα βήματα των Καρβέλα, Ρακιντζή

Τα πρώτα τους βήματα μέσα από ερασιτεχνικά σχήματα έκαναν και δύο μουσικοί που έμελλε να επηρεάσουν με τις δημιουργίες τους τα μουσικά δεδομένα για πολλά χρόνια, αν και στην πορεία ακολούθησαν διαφορετικούς ήχους. Ο Νίκος Καρβέλας άρχισε τη μουσική του σταδιοδρομία, μαθητής ακόμη, ως ντράμερ του συγκροτήματος Lovely Kids που έπαιζαν ξένες επιτυχίες σε κινηματογράφους, πριν διαλυθούν μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας.

Λίγα χρόνια αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, θα κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις πάνω στην σκηνή και ο Μιχάλης Ρακιντζής. Το πρώτο «γνωστό» γκρουπ που σχημάτισε και στους οποίους έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε ήταν οι Weight Object το 1972. Με τους τελευταίους σημείωσε επιτυχία με το τραγούδι «Helen» όταν έλαβαν μέρος σε μια συναυλία για τον διαγωνισμό νέων ελληνικών συγκροτημάτων στο θέατρο «Μίνωα».