Ίσως τους έχεις πετύχει σε κάποιο βιντεάκι στο TikTok. Ίσως, σε κάποια λίστα του Spotify με νέες ελληνικές κυκλοφορίες. Οι Yama, ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε πριν τέσσερα χρόνια από τον Γιάννη και τον Μανώλη, έχουν προκαλέσει αίσθηση, φέρνοντας ένα νέο ήχο στην Ελλάδα. Έναν ήχο που, όπως εξηγούν, είναι «κάτι ανάμεσα σε τραπ και έντεχνο».
«Θα μπορούσα να σου δώσω μια ταμπέλα όπως indie ή alternative μουσική. Πιο πολύ alt pop, δηλαδή. Θεωρώ πως είμαστε κάτι ανάμεσα στην έντεχνη και τη new school μουσική που έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Είναι για τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τη μουσική ρομαντικά και γουστάρουν τον Παυλίδη, είναι, όμως, και για εκείνα που θα πάνε στο live του Saske και θα αρχίσουν να κοπανιούνται» λέει ο Γιάννης στο μπαλκόνι του σπιτιού στην Κυψέλη. Εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα το 2019.
Ο Γιάννης και ο Μανώλης γνωρίστηκαν στο Λύκειο και έγιναν αμέσως κολλητοί. Χωρίς να το καταλάβουν, ο συνδετικός κρίκος της σχέσης τους ήταν και παραμένει η μουσική. «Μεγάλωσα και ζω ακόμη στο Ολυμπιακό Χωριό. Ο πατέρας μου ήταν τεράστιος fan της μουσικής. Στα εφηβικά του χρόνια, όσα λεφτά μάζευε, τα ξόδευε για να αγοράσει δίσκους. Τώρα έχει μια τεράστια συλλογή, κυρίως με ροκ βινύλια» εξηγεί ο Μανώλης.
«Ξεκίνησα να παίζω πιάνο στην έκτη δημοτικού. Πέντε χρόνια αργότερα, όμως, σταμάτησα. Έπρεπε να αρχίσω να διαβάζω περισσότερο για το λύκειο, έπαιζα κιόλας παράλληλα ποδόσφαιρο σε μια ομάδα Α’ τοπικού. Στο πρώτο έτος, όμως, άρχισα να δημιουργώ λίστες με τραγούδια που θεωρούσα πως θα πήγαιναν καλά σε πάρτι. Ο Γιάννης, λοιπόν, με κάλεσε να παίξω ένα βράδυ εδώ στο σπίτι του στην Κυψέλη. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία των Yama» προσθέτει.
Η απόφαση να γίνουν μπάντα εν μέσω κορονοϊού
Μετά από ένα κοινό ταξίδι στην Ικαρία, είχαν πάρει την απόφασή τους: θα ξεκινούσαν τη δική τους μπάντα. Μέσα στους επόμενους μήνες κλείστηκαν μέσα στο σπίτι και άρχισαν να γράφουν το ένα τραγούδι πίσω από το άλλο. Κι όλα αυτά, ενώ ολόκληρος ο πλανήτης βρισκόταν υπό την σκιά της πανδημίας του κορονοϊού.
«Κάναμε πολλές βιντεοκλήσεις. Ερχόμουν αρκετές μέρες στο σπίτι. Καθόμασταν, γράφαμε μουσική και κοιμόμουν στον καναπέ» προσθέτει ο Μανώλης. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν αρκετά διασκεδαστική αλλά παράλληλα και εξαιρετικά επίπονη.
«Γράφαμε, γράφαμε, γράφαμε. Δεν είχαμε κανένα απλό. Επειδή, ήμασταν άσχετοι ακόμη μουσικά, το χτίζαμε» παρεμβαίνει ο Γιάννης. «Την πρώτη φορά, είχαμε ενθουσιαστεί να φανταστείς, που βάλαμε το πιο απλό μπιτάκι που μπορείς να σκεφτείς. Το ακούγαμε μια ώρα και λέγαμε “τι ωραίο που είναι”» λέει ο Μανώλης.
Το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησαν σε επαγγελματικό στούντιο ήταν το Τι Να Κάνω. Ήταν το πρώτο τραγούδι που έπαιξαν ποτέ στην κιθάρα. Σήμερα συγκεντρώνει περισσότερες από 200 χιλιάδες streams στο Spotify. Το πρώτο session, όμως, δεν πήγε τόσο καλά όσο περίμεναν.
«Η πρώτη φορά ήταν πολύ δύσκολη. Και εγώ δεν είμαι ο καλύτερος τραγουδιστής του κόσμου. Δεν έχω την αγγελική φωνή. Δεν πατούσα καλά, θυμάμαι. Έκανα ασκήσεις για να ζεστάνω τη φωνή μου. Τίποτα, άγχος πολύ. Με βοήθησε πολύ ο παραγωγός, ο L Professor. Με χαλάρωσε. Τώρα πια είμαι πολύ άνετος στο στούντιο» δηλώνει ο Γιάννης.
Φτάνοντας στο Νο.3 των ελληνικών charts
Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις 7 Ιουλίου 2021. Ακολούθησε το Δεν Πειράζει και ύστερα το 10 Ταχύτητες. Και κάπου εκεί συνέβη η μεγάλη εκτόξευση. «Για μας είναι πολύ βασικό μαζί με τη μουσική να υπάρχει εικόνα. Έτσι, λοιπόν, και εμείς χρησιμοποιήσαμε πολύ το TikTok για promotion» λέει ο Μανώλης.
«Τα βίντεο που κάναμε με το 10 Ταχύτητες άρχιζαν να τραβάνε κόσμο. Ένα από αυτά έπιασε μέχρι και 70 χιλιάδες views, που για μας ήταν ακραία νούμερα». Λίγες μέρες αργότερα, το hype αυτό μεταφέρθηκε και στο Spotify.
Ξυπνούν, λοιπόν, μια μέρα και βλέπουν το κομμάτι να έχει μπει στη λίστα με τα 50 πιο viral κομμάτια της πλατφόρμας στην Ελλάδα. Οι εβδομάδες περνούν και το τραγούδι ανεβαίνει όλο και περισσότερο, φτάνοντας, μάλιστα, μέχρι τη θέση 3 της λίστας. Πια ήταν ένα από τα κομμάτια που άκουγαν όσοι χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα στην Ελλάδα.
Εκεί ένιωσαν για πρώτη φορά πως όλοι αυτοί οι κόποι χρόνων άρχισαν να ανταμείβονται. «Ξεκινήσαμε από το μηδέν. Όλα τα έξοδα τα βάλαμε από την τσέπη μας. Δεν είχαμε κάποια δισκογραφική από πίσω μας. Ο Μανώλης δούλεψε σε ένα κατάστημα ρούχων μόνο για αυτό. Για να πληρώσουμε το studio, τις ηχογραφήσεις, το promo» σημειώνει ο Γιάννης.
Έναν μήνα αργότερα κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των Yama με τίτλο Λουλούδια στο Μπαλκόνι. Η αισθητική όσο και η φιλοσοφία του ταυτίζεται απόλυτα με τον τρόπο που θέλουν να κάνουν μουσική.
«Μέσα από τη μουσική που κάναμε θέλουμε να αντιπροσωπεύσουμε μια στροφή προς τη θετικότητα. Να δείξουμε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς τον εαυτό σου, τους γύρω σου. Γενικά δεν μας αρέσει καθόλου η ματσίλα. Ούτε η φάση με τους στίχους που έχουν αναφορές σε μαχαίρια, όπλα, ναρκωτικά, πουτάνες. Δεν είμαστε έτσι ως άνθρωποι. Πιστεύουμε πολύ στην ευγένεια στην καλοσύνη».
Αυτή την αισθητική θέλουν να περνούν και στα lives τους. Για να γίνει, όμως, το πρώτο έπρεπε να περάσουν από σαράντα κύματα. «Γυρίσαμε από μαγαζί σε μαγαζί στου Ψυρρή στο κέντρο. Χτυπάγαμε πόρτες. Φάγαμε πολλοί πακέτα. Μας ρωτούσαν “ποιοι είστε εσείς;”».
Για μια στιγμή πέρασαν και από το Faust. Ήταν οι μόνοι που τους καλοδέχτηκαν. Για να γίνει, όμως, η παρουσίαση του δίσκου έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον drums και μπάσο. Έτσι επιστρατεύτηκε ένας φίλος από το σχολείο, κι ένας ξάδερφος ενός άλλου φίλου. «Όλα DIY» λέει γελώντας ο Γιάννης.
Τα εισιτήρια για το live ξεπουλήθηκαν σε μόλις μερικά λεπτά. Κανείς από τους δύο δεν μπορούσε να το πιστέψει. Δύο παιδιά που ξεκίνησαν να μαθαίνουν μουσική σε ένα καναπέ στην Κυψέλη, μάζευαν πια για πλάκα τετρακόσια άτομα. Πρόκειται, όπως εξηγούν και οι δύο για το live που δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ. Όπως κι εκείνο που έδωσαν στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια του Pride.
Το live στο Pride της Θεσσαλονίκης και οι «ρομαντικοί κάγκουρες»
«Ήταν ένα πολύ όμορφο σκηνικό. Δεν μας αρέσει γενικότερα να βάζουμε πλαίσια στη μουσική μας. Θέλουμε όποιος ακούει τα κομμάτια μας, να τον εκφράζει με τον δικό του τρόπο. Μας εκφράζει πολύ αυτός ο θεσμός και μακάρι να βάλουμε και εμείς όσο μπορούμε το λιθαράκι μας να αλλάξει αυτός ο κόσμος».
Ο Γιάννης ενθουσιάζεται όταν στο κοινό βρίσκονται πολύ διαφορετικά άτομα μεταξύ τους. Queer αγόρια, κορίτσια, ακόμη και κάγκουρες που τους άκουσαν πρώτη φορά στο 10 Ταχύτητες. Αυτούς τους ονομάζει «ρομαντικούς κάγκουρες».
«Μπορεί να τους τράβηξε αυτό το κομμάτι που έχει την καγκουριά μέσα του αλλά βλέπεις πως κόλλησε ο τύπος. Δεν έψαχνε να ακούσει μόνο για ταχύτητα. Κι ας το παίζει ιστορία. Αυτή είναι η απόδειξη του ότι ο τρόπος με τον οποίο ντύνεται κάποιος, δε σου λέει απαραίτητα το τι άνθρωπος είναι».
Μέχρι το τέλος του φετινού φθινοπώρου σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ. Όλο αυτό το διάστημα θα συνεχίζουν να γράφουν μουσική, όσο παράλληλα δουλεύουν για να βγάλουν τα προς το ζην τους.
«Για την ώρα τα έσοδα που έχουμε από τα streams και τα lives δεν μας επιτρέπουν να ζούμε αποκλειστικά από αυτό. Εγώ για παράδειγμα δουλεύω σε μια εταιρεία τεχνολογίας. Οι συνάδελφοί μου έρχονται στα lives και τους αρέσει. Ο Μανώλης είναι DJ» σημειώνει ο Γιάννης, καταλήγοντας:
«Είμαστε ακόμη, θεωρούμε, στο 5% αυτών που θέλουμε να δώσουμε. Τώρα έχουμε 10 χιλιάδες μηνιαίους ακροατές στο Spotify. Ελπίζουμε να φτάσουμε τους 100 χιλιάδες και γιατί όχι το 1 εκατομμύριο. Το ξέρω, ίσως, είναι αδύνατο, αλλά θα το προσπαθήσουμε».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
