Έτοιμοι για ένα ανέκδοτο; Ένας Καναδός μπαίνει σε ελληνικό εστιατόριο και παραγγέλνει πίτσα από τη Χαβάη. Καλά, δεν είναι και τόσο πετυχημένο, αλλά αξίζει περισσότερο ως η πραγματική ιστορία του Σαμ Πανόπουλος.
Όπως γράφει σε αφιέρωμα το BBC, η διαβόητη και αμφιλεγόμενη «χαβανέζικη» πίτσα με ανανά δεν προέρχεται ούτε από το νησιώτικο κρατίδιο του Ειρηνικού, ούτε από τη «μαμά» του πιάτου, την Ιταλία, αλλά από τον ανήσυχο νου ενός Έλληνα μετανάστη στον Καναδά.
Πόθεν έσχες, Σαμ Πανόπουλος;
Η σύγχρονη πίτσα που γνωρίζουμε σήμερα εξελίχθηκε από πιάτα που δημιουργήθηκαν στη Νάπολη της Ιταλίας τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Αλλά η χαβανέζικη πίτσα, με κύρια υλικά το ζαμπόν και τον ανανά, δεν ήταν ιταλική εφεύρεση.
Αυτή η πίτσα δημιουργήθηκε στον Καναδά το 1962 από έναν Έλληνα μετανάστη που ονομαζόταν Σαμ Πανόπουλος. Ο Πανόπουλος, μαζί με τα αδέρφια του, διατηρούσαν ένα εστιατόριο στο Οντάριο. Το φαγητό ήταν αρχικά πολύ ρουστίκ, τηγανίτες και μπιφτέκια και ούτω καθεξής.
Εμπνευσμένος όμως μετά από ένα ταξίδι του στη Νάπολη, ο δαιμόνιος σεφ αποφάσισε να εισάγει την πίτσα στο μενού. Ήταν γενικότερα μία φρέσκια εμπειρία για τους Καναδούς εκείνη την εποχή, οι οποίοι την απολάμβαναν κυρίως με έξτρα μανιτάρια, πεπερόνι ή μπέικον, αλλά ο Πανόπουλος μάλλον το «ξεχείλωσε» με την καινοτομία.
Μία ωραία πρωία του ήρθε να προσθέσει φέτες ανανά κονσέρβας σε μια πίτσα με ζαμπόν -χωρίς να γνωρίζει αν θα ήταν επιτυχία ή όχι- και σύντομα διαπίστωσε ότι ο συνδυασμός γλυκόξινου και αλμυρού ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους πελάτες του.
Όσο για το όνομα, η μάρκα του κονσερβοποιημένου φρούτου ονομαζόταν «Hawaiian», οπότε αποφάσισε να βαφτίσει έτσι την πίτσα του. Η ειρωνεία είναι ότι ο ανανάς δεν είναι καν φρούτο ενδημικό της Χαβάης, αλλά εκείνη την περίοδο είχε στερεοτυπικά σχετιστεί με το πρόσφατα προσαρτημένο στις ΗΠΑ νησί.
Η πίτσα που διχάζει έως σήμερα
Το ενδιαφέρον είναι ότι η χαβανέζικη παραμένει η πιο αμφιλεγόμενη πίτσα της οικουμένης, ακόμα και σε μία εποχή που βλέπουμε ψητά κοτόπουλα α λα κρεμ, τηγανητές πατάτες, χοιρινό γύρο, ακόμα και ολόκληρα Tex Mex γεύματα να πασπαλίζονται άτσαλα πάνω στην «ιερή» ιταλική ζύμη.
Εντούτοις, ένα από τα κύρια επιχειρήματα των «ανανοκλαστών» είναι η ασέβεια στην παράδοση, αλλά και στον γαστρονομικό ορθολογισμό.
Από την άλλη, ο έγκριτος πιτσαϊόλο (σεφ πίτσας) Franco Pepe, ιδιοκτήτης του επιτυχημένου Caiazzo, βόρεια της Νάπολης, τιμά αυτή την «εμπρηστική» πίτσα. Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος πιτσαδόρος στον κόσμο, αλλά δεν απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον ανανά ως επικάλυψη σε μία από τις παρασκευές του.
Ο ίδιος θεωρεί ότι το μίσος ενάντια στην πίτσα με ανανά οφείλεται κυρίως στην φτωχή επιλογή υλικών. Το πρώτο λάθος πολλών είναι να βάζουν ανανά σε πίτσα με σάλτσα ντομάτας. Αυτός ο συνδυασμός εκτοξεύει την οξύτητα της πίτσας, κάνοντας αφόρητη τη γεύση.
Ακόμα, χρησιμοποιείται συνήθως ανανάς κονσέρβας, ο οποίος περιέχει τεράστιες ποσότητες ζάχαρης, που καλύπτει τις λεπτές γεύσεις των τυριών και των μυρωδικών της πίτσας. Η χαβανέζικη του Pepe όμως, που έχει αναγνωριστεί από έγκυρους κριτικούς, περιέχει φρέσκα φρούτα που καλύπτονται από καλό προσούτο -μια προσέγγιση που επιτρέπει στη φυσική γεύση του ανανά να λάμψει.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
