Κάθε εβδομάδα, η Σταυρούλα Κουλίτση, γράφει στο reader.gr και στη στήλη Διαβάσεις για όσα έκανε ή δεν έκανε, για όσα σκέφτηκε και για όσα προέκυψαν χωρίς να τα έχει σκεφτεί. Όλα αυτά «στην καλύτερη πόλη του κόσμου», γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στην ουτοπία.
Το να προσπαθείς να ανακαλύψεις σχεδόν τυχαία αυτή την κρυφή παραλία που θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις ώστε να βγάλεις εκεί το Αθηναϊκό καλοκαίρι σου χωρίς άγχος είναι μια άσκηση στη ουτοπία. Ή μάλλον, μια άσκηση στη ματαιότητα, αφού κάθε μικρός κόλπος που φαίνεται από ψηλά ονειρικός καταλήγει πολύ σύντομα να είναι χειρότερη επιλογή από το να βουτάς στην γνωστή πλαστική πισίνα από τη γνωστή δισκογραφική εταιρεια - εεεε τη γνωστή εταιρεία πώλησης του οτιδήποτε εννοούσα - στο μπαλκόνι σου.
Το ψάξε-ανακάλυψε-κατέβα-απογοητεύσου-ανέβα είναι ένα άθλημα που θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει το ντεμπούτο του φέτος στο Παρίσι με μεγάλα φαβορί αγανακτισμένους Αθηναίους. Άλλωστε η αγανάκτηση για τέτοια θέματα είναι το αγαπημένο μας σπορ και φυσικά βρίσκει χώρο να υπάρξει, μιας που το να αγανακτήσεις με το ποσοστό της ακροδεξιάς στην ευρωβουλή είναι κάπως πασέ. Οπότε Αθηναίε, αγανάκτησε για το μπιτσόμπαρο που δεν κάνει καλό μοχίτο - σημασία έχει η εκτόνωση και τα κορναρίσματα δεν είναι ποτέ αρκετά.
Από τα μέσα Μαΐου και μετά, το τσιτ τσάτινγκ που αφορά καβάτζες πάρκινγκ στο κέντρο μετατρέπεται σε τσιτ τσάτινγκ που αφορά καβάτζες παραλίας. Τρέχει σε λούπα μέχρι η πόλη να γίνει για λίγο προσομοίωση καραντίνας και να βρίσκουμε όλοι να παρκάρουμε στην πλατεία Συντάγματος αλλά και μια θέση για την ομπρέλα μας στα βότσαλα. Ωστόσο, κανείς ποτέ δεν “έδωσε” την πραγματική του καβάτζα σε κανέναν και τα άρθρα για “ανάσες δροσιάς σε απόσταση μικρότερη από μια ώρα” καταλήγουν σχεδόν πάντα στο ΚΑΠΕ. Πόσους να χωρέσει πιά αυτό το ΚΑΠΕ χωρίς να βγάζει μπουρμπουλήθρες από τη δική του αγανάκτηση;!
Οι πιο μακρινές επιλογές, βλέπε Εύβοια, προσεγγίζουν το τετράωρο σε συνολικό οδηγικό χρόνο συν τον χρόνο που θα φας στα διόδια. Εν τω μεταξύ, ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι e-pass, αλλά ούτε mobile payment apps έχουν όλοι οπότε το ζητημα είναι βαθύ και δεν θα το αναλύσουμε τώρα πάνω στην αγωνία μας για τα εν δυνάμει κοντινά μακροβούτια.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η ΑΙ Αθήνα που μας παρουσιάζει η @athens_surreal στο γεμάτο υπέροχη τέχνη instagram account της - με παραλίες έξω από τα σπίτια μας, urban μπαλκόνια με θέα τη θάλασσα και σπίτια που αιωρούνται - δεν θα υπάρξει σύντομα και το instagram vs. reality stress μας γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην πιστευετε τις επεξεργασμένες φωτογραφίες με τα γαλαζοπράσινα νερά και τον ελάχιστο κόσμο που βλέπετε στο google. Λογικά είναι τραβηγμένες κάποια Αλκυονίδα μέρα του Γενάρη ή του Φλεβάρη - πότε πέφτουν πλέον οι Αλκυονίδες; - που θα είχε κρύο με ήλιο.
Σας τα λέω αυτά έχουντας επαναστατήσει για αρκετά συνεχόμενα χρόνια μην κάνοντας καμία προσπάθεια για Αθηναϊκό πλατσούρισμα και κυνηγώντας ηλιοβασιλέματα σε ταρατσες τύπου Bios. Αλλά η τύχη πέρυσι μου χαμογέλασε, έχω κάνει σωστές επιλογές σε φίλους και κάπως έτσι ο δικός μας παράδεισος εδρεύει στην Κινέττα παρότι δεν έχουμε δει ακόμα την ταινία του Λάνθιμου. Ακριβές λοκέισον δεν μπορώ να σας δώσω, αλλά μπορώ να σας δώσω την ελπίδα ότι κάπου θα υπάρχει και για εσάς αυτό το σημείο στο χάρτη που θα έχει πάντα μια θέση για την ομπρέλα και τα καρεκλάκια σας και θα περνάτε εκεί τις Κυριακές σας μέχρι να βραδιάσει.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
