Οι μικρές και ατομικές επιχειρήσεις της χώρας αποτελούν αναπτυξιακή τροχοπέδη για τις μεγάλες και εξωστρεφείς, καθώς τους στερούν πόρους, σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα.
Η ιδεοληψία αυτή, πάνω στην οποία στηρίζεται και ολόκληρος ο σχεδιασμός της διανομής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, εκφράζεται μέσα από την υλοποίηση της «έκθεσης Πισσαρίδη», κατά την οποία η αυξημένη παρουσία αυτοαπασχολούμενων, μικρών και ατομικών επιχειρήσεων στο επιχειρηματικό υπόδειγμα της Ελλάδας αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα αίτιο της χαμηλής παραγωγικότητας και εξωστρέφειας της οικονομίας.
Πρώτη γεύση πήραμε με το φορολογικό σχέδιο που ψηφίστηκε το περασμένο φθινόπωρο. Η κυβέρνηση χρεώνει στους μικρούς σε μέγιστο βαθμό την έκταση της παραοικονομίας και της άτυπης εργασίας στην χώρα μας. Επιστρέψαμε στη λογική του κεφαλικού φόρου, μιας ρύθμισης που μας γυρίζει πίσω στο 1836 όταν και πρωτοεφαρμόστηκε. Πού είναι το σύγχρονο κράτος που μέσω του MyData και των πληροφοριακών συστημάτων θα μπορεί να φορολογεί δίκαια;
Για όλα τα δεινά της ελληνικής οικονομίας, λοιπόν, ευθύνονται οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εμείς πιστεύουμε πως δεν έχουμε ανάγκη για μια ακόμη διαίρεση στην κοινωνία μας.
Η «έκθεση Πισσαρίδη» προτείνει να λυθεί το πρόβλημα της ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας χρησιμοποιώντας τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης κατά τα πρότυπα του «σχεδίου Μάρσαλ». Κατανομή, δηλαδή, κονδυλίων σε επιμέρους οικονομικούς τομείς, μια κίνηση χωρίς κανέναν πολιτικό ορίζοντα και κανένα σχέδιο ριζικής ανασυγκρότησης του παραγωγικού τομέα της χώρας μας.
Ο αποκλεισμός της ΜμΕ από τα χρηματοδοτικά εργαλεία του Ταμείο Ανάκαμψης είναι μια πραγματικότητα. Το 50% των ενισχύσεων χρηματοδοτείται από τις εγχώριες τράπεζες και τους ιδιώτες επιχειρηματίες με ίδια κεφάλαια.
Σήμερα στην χώρα μας και σύμφωνα με στοιχεία του ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ, μία στις δύο επιχειρήσεις έχει άδεια ταμεία ή τα διαθέσιμα της αρκούν το πολύ για ένα μήνα. Επίσης, μόλις 49.500 επιχειρήσεις θεωρούνται αξιόχρεες από τις τράπεζες (τραπεζικός αποκλεισμός), μόλις των 6,5% των επιχειρήσεων έχουν πρόσβαση στο ΕΣΠΑ, ενώ το Ταμείο Ανάκαμψης έχει αποκλείσει μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η πλατφόρμα του υπουργείου Οικονομικών μας ενημερώνει 14 από τα 25 δις αναμένουν τις εγκρίσεις των πιστωτικών συμβουλίων των τραπεζών και τις αξιολογήσεις των ανεξάρτητων εκτιμητών που αντιπροσωπεύουν τις ευρωπαϊκές αρχές.
Η ΕΛΣΤΑΤ κάνει λόγο για αστοχία του επενδυτικού πλάνου, επενδυτικό κενό, έλλειμμα και τρύπες στο Ταμείο Ανάκαμψης.
Το αποτέλεσμα της διαχείρισης; Μηδενικά επενδυτικά σχέδια από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μηδενική υποστήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και μειωμένη ανταγωνιστικότητα αυτής.
Προχωράμε ως κράτος λοιπόν στην εφαρμογή της θεωρίας της φυσικής επιλογής στο πεδίο της οικονομίας, επιδιώκοντας την εξαφάνιση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας.
Εκτός από τα δύο γνωστά υποκείμενα, το κράτος και την αγορά, υπάρχει και η κοινωνία των πολιτών. Οι κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες ως υπαρκτή πραγματικότητα αγνοούνται στον κυβερνητικό σχεδιασμό.
Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας αγνοεί και την ιστορική εξέλιξη της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, μη λαμβάνοντας υπόψη τις πολλαπλασιαστικές συνέπειές της στο ελληνικό παραγωγικό σύστημα και τη συμβολή τους στην απασχόληση.
Η κυβέρνηση με λίγα λόγια αγνοεί τη συμβολή της ΜμΕ στην κοινωνική συνοχή και στην οικονομική Δημοκρατία.
Αν το οικοσύστημα της ελληνικής οικονομίας καταρρεύσει για δεύτερη φορά από το 2010, τότε οι συνέπειες θα είναι ακόμα μεγαλύτερες από την τραγική εμπειρία της μνημονιακής περιόδου.
Για μας, είναι σαφές πως η αύξηση του μεγέθους των ελληνικών επιχειρήσεων θα πρέπει να είναι σταθερός στόχος της αναπτυξιακής πολιτικής σε συνθήκες αυξανόμενου διεθνούς ανταγωνισμού. Η προώθηση συγχωνεύσεων και συνεργασιών μεταξύ μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων με παροχή οικονομικών κινήτρων αποτελούν κλασικό εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Αποτελεί δε και τον οδικό χάρτη αντιμετώπισης του δημογραφικού αλλά και του brain drain, ειδικά στην ελληνική περιφέρεια.
Καλούμε την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα σε διαρκή διάλογο, μια μόνιμη και σταθερή διαβούλευση. Της ζητάμε να οχυρωθεί πίσω από την οργάνωση και την διαρκή εκπαίδευση κι εμείς θα γίνουμε η φωνή αυτής της προσπάθειας στο ευρωκοινοβούλιο.
Ποια είναι η υποψήφια ευρωβουλευτής Μαρινίκη Θεοδώρου
Η Μαρινίκη Θεοδώρου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1985 και κατάγεται από τον Πύργο Ηλείας. Είναι δικηγόρος από το 2016 σε θέματα κυρίως εμπορικού και φορολογικού δικαίου με διεθνές πελατολόγιο εντός και εκτός Ευρώπης.
Είναι κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και κάτοχος πτυχίου Νομικής από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Καταρτίστηκε και εξειδικεύτηκε σε θέματα φορολογικού δικαίου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Συνέχισε την ακαδημαϊκή της πορεία λαμβάνοντας μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών σε θέματα Διακυβέρνησης (Governance) από την Διεθνή Σχολή Ευρωπαϊκού Δικαίου και Διακυβέρνησης (ELGS) στην Αθήνα. Έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια με θέματα οικονομίας, διεθνών και ευρωπαϊκών σχέσεων, βιώσιμης ανάπτυξης και γεωπολιτικού ενδιαφέροντος.
Παράλληλα έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε ημερίδες με θέματα διαμόρφωσης πολιτικών, νομικών ζητημάτων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μιλάει άπταιστα αγγλικά και γαλλικά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
