Το θρίλερ με τους 38 μετανάστες σε νησίδα του Εβρου πέρα από την αχρείαστη πολιτική αντιπαράθεση σε ένα ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας ειδικά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι η υπενθύμιση ότι τα επικίνδυνα παιχνίδια της Τουρκίας με τους προσφυγικούς και μεταναστευτικούς πληθυσμούς συνεχίζονται βάσει ενός καλά οργανωμένου σχεδίου με στόχο να πλήξουν τη χώρα μας σε πολλά επίπεδα. Παρά τη μείωση της πίεσης στα χερσαία και θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα το τελευταίο διάστημα, εντείνεται η τουρκική προπαγάνδα κατά της Ελλάδας με αφορμή τη διαχείριση του μεταναστευτικού.
Διαβάστε ακόμη: Εβρος: Πώς βρέθηκαν οι 38 μετανάστες - Το βίντεο από τη στιγμή που τους εντοπίζει το drone
Είναι χαρακτηριστικό πως την ώρα ακριβώς, που τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και η κυβέρνηση αντάλλασσαν πυρά για το εάν οι 38 μετανάστες ήταν σε ελληνικό ή τουρκικό έδαφος, το τουρκικό υπουργείο Αμυνας δημοσιοποιούσε βίντεο από την περιοχή του Εβρου, με την Αγκυρα να ισχυρίζεται ότι εντόπισε και διέσωσε 108 παράτυπους μετανάστες «που υπέστησαν κακομεταχείριση από την Ελλάδα». Μάλιστα, βάσει των μαρτυριών των μεταναστών αυτών, σύμφωνα πάντα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς, η στάση, που επέδειξαν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός μετανάστη. Το βίντεο αυτό έρχεται σε συνέχεια αντίστοιχου εκτενούς οπτικού υλικού από drone, που έχει παρουσιάσει το υπουργείο Αμυνας της γείτονα το προηγούμενο διάστημα και το οποίο υποτίθεται ότι επιβεβαιώνει τις παράνομες πρακτικές των ελληνικών αρχών στις επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο.
Στο κενό η εκστρατεία δυσφήμισης της χώρας
Η αλήθεια είναι πως η εκστρατεία δυσφήμισης της χώρας μας με αφορμή το μεταναστευτικό από το καθεστώς Ερντογάν απευθύνεται σε ένα σαφώς μικρότερο ακροατήριο σε σχέση με τα πολυπληθή ευήκοα ώτα στις Βρυξέλλες πριν από το Μάρτιο του 2020. Τότε που οι Ευρωπαίοι ηγέτες πείστηκαν ότι ο πραγματικός σκοπός της Αγκυρας είναι η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας μέσω της προώθησης δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στα σύνορα στον Εβρο αλλά και ο μόνιμος εκβιασμός της ΕΕ την τελευταία δεκαετία με αντάλλαγμα συνεχή οικονομικά οφέλη για το τουρκικό κράτος. Βέβαια, παρά την αντιστροφή του κλίματος στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων η πραγματικότητα της φιλοξενίας στην Τουρκία του μεγαλύτερου πληθυσμού προσφύγων στον κόσμο με περισσότερους από 4 εκατ. ανθρώπους παραμένει.
Πρόκειται για περίπου 3,7 εκατ. Σύρους και περί τις 320.000 μετανάστες άλλων εθνικοτήτων. Οι περισσότεροι ζουν έξω από καταυλισμούς με περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η ΕΕ από το 2015 έχει υποστηρίξει 95 ανθρωπιστικά έργα στην Τουρκία. Στο πλαίσιο αυτό, έχει επενδύσει 2,4 δισ. ευρώ σε ανθρωπιστική βοήθεια μεταξύ 2016-2019 ενώ η ανθρωπιστική χρηματοδότηση των τουρκικών αρχών ανήλθε σε 531,7 εκατ ευρώ το 2020. Το ανθρωπιστικό πρόγραμμα της ΕΕ στην Τουρκία βοηθά τον προσφυγικό πληθυσμό να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες μέσω χρηματικής βοήθειας ενισχύοντας σχεδόν 1,5 εκατ ανθρώπους. Επιπλέον, οργανισμοί εταίροι που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ έχουν διανείμει περισσότερα από 700.000 ηλεκτρονικά κουπόνια, δέματα τροφίμων ή με άλλα είδη, που χρειάζονται επειγόντως. Μόνο το 2021, τα ανθρωπιστικά έργα, που χρηματοδοτήθηκαν από την ΕΕ έφτασαν σε περισσότερους από 2,7 εκατομμύρια ανθρώπους.
Το κόστος ζωής όμως και η έλλειψη πρόσβασης σε τακτικό εισόδημα δυσκολεύουν τις ευάλωτες οικογένειες προσφύγων και μεταναστών να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους καταφεύγοντας στη χαμηλά αμειβόμενη αδήλωτη ακόμα και παιδική εργασία ή την επαιτεία στο δρόμους. Και μπορεί ο Τούρκος πρόεδρος να επαίρεται για τις επιδόσεις της χώρας του στην υποδοχή προσφύγων κατηγορώντας τις δυτικές κυβερνήσεις ότι δεν κάνουν αρκετά για να βοηθήσουν τους ανθρώπους, που εγκαταλείπουν τις εστίες τους, όμως νέα δεδομένα επαναπροσδιορίζουν το προσφυγικό-μεταναστευτικό για την Τουρκία.
Ο επιχειρησιακός βραχίονας του καθεστώτος Ερντογάν
Ο απόλυτος έλεγχος των δικτύων διακίνησης υπήρξε ο επιχειρησιακός βραχίονας του καθεστώτος Ερντογάν ώστε να κατευθύνει τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές στα σημεία, που έκρινε ότι θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη πίεση στη χώρα μας φθείροντας ανθρώπινο δυναμικό και μέσα αποτροπής. Από την άλλη πλευρά, εκτός της πολύ σημαντικής οικονομικής ενίσχυσης, που έλαβε από τις Βρυξέλλες όλα αυτά τα χρόνια, η αιωρούμενη απειλή στις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ ότι η Αγκυρα ανά πάσα στιγμή έχει τη δυνατότητα να ανοίξει τα σύνορα με εκατομμύρια απελπισμένους ανθρώπους να περνούν σε ευρωπαϊκό έδαφος, απέφερε στον Τούρκο πρόεδρο πολύτιμη πολιτική ανοχή εάν όχι στήριξη στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του στην περιοχή μας.
Η εικόνα αυτή έχει διαφοροποιηθεί αρκετά καθώς η οικονομική κρίση στην Τουρκία έχει ενισχύσει το αντιμεταστευτικό κλίμα στην τουρκική κοινωνία. Η αυξανόμενη ένταση μεταξύ Σύρων και Τούρκων, που εκφράζεται με απανωτά περιστατικά βίας και εγκληματικότητας, έχουν δημιουργήσει μία νέα κατάσταση. Η εικόνα αυτή αποτυπώνεται και στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων καθώς το 54% των Τούρκων πολιτών εμφανίζεται να έχει την άποψη ότι οι πρόσφυγες δημιουργούν προβλήματα στη γειτονιά τους. Το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 60% στην Κωνσταντινούπολη με τη δυσχερή οικονομική κατάσταση και τις πολιτιστικές διαφορές να αποτελούν τις αποδιδόμενες κύριες αιτίες των τεταμένων σχέσεων Τούρκων και Σύρων. Τα φθηνά εργατικά χέρια χωρίς κοινωνική ασφάλιση, που προσφέρει η συριακή κοινότητα, έχουν εξοργίσει τους Τούρκους, που βλέπουν τα εισοδήματα τους να εξανεμίζονται από τον δυσθεώρητο πληθωρισμό.
Το γεγονός αυτό εντείνει την κοινωνική δυσαρέσκεια οδηγώντας πρόσφατα την τουρκική κυβέρνηση στη μείωση της ποσόστωσης διαμονής αλλοδαπών στις τουρκικές γειτονιές. Επιπλέον, θεσπίστηκε διαδικασία ελέγχου μέσω επίδειξης εγγράφων στα μέσα μεταφοράς ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει μαζική μετακίνηση μεταναστευτικών πληθυσμών εντός της τουρκικής επικράτειας. Σε αυτές τις συνθήκες, το προσφυγικό-μεταναστευτικό διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα ενόψει των προεδρικών εκλογών το 2023 με τη τουρκική αντιπολίτευση να πιέζει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αναγκάζεται να αυστηροποιήσει το διοικητικό πλαίσιο της συνύπαρξης ενός τόσο μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών στην τουρκική κοινωνία.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Κεμάλ Κιλιντσάρογλου έχει ζητήσει την επιστροφή στη χώρα τους 700.000 παιδιών, που γεννήθηκαν από Σύρους γονείς στην Τουρκία, με την ίδια στάση στο θέμα αυτό να τηρεί και η πρόεδρος του Καλού Κόμματος Μεράλ Ακσενέρ. Οι δηλώσεις αυτές υποδαυλίζουν την ξενοφοβία στους κόλπους της τουρκικής κοινωνίας φέρνοντας σε δύσκολη θέση την τουρκική κυβέρνηση, η οποία καλείται να διαχειριστεί ένα ακόμα πρόβλημα. Σε αυτές τις συνθήκες, οι ακραίοι κύκλοι στην Αγκυρα έχουν προχωρήσει ακόμα και στη χρηματοδότηση της παραγωγής ταινιών, που προβάλουν μία Τουρκία να διοικείται από Σύρους, προκαλώντας την οργή των εθνικιστικών αλλά και των πολιτών εκείνων, οι οποίοι ήδη θεωρούν ότι οι πρόσφυγες πρέπει να φύγουν από τη χώρα τους γιατί τους κλέβουν τις δουλειές στερώντας τους την ευκαιρία για μία καλύτερη ζωή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
