Την οριστική επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, μίας από τις μεγαλύτερες κλοπές ανυπέρβλητων μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ιστορία, ζητά με τον πλέον επίσημο τρόπο και στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο η χώρα μας από τη Μεγάλη Βρετανία. Το σχετικό αίτημα του Ελληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς τον Βρετανό ομόλογό του, Μπόρις Τζόνσον, 220 ολόκληρα χρόνια μετά την αρπαγή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από τον λόρδο Ελγιν, έχει πλέον τη μορφή διευθέτησης ενός διακυβερνητικού ζητήματος, όπως αποφάνθηκε πρόσφατα η UNESCO και όχι διεκδικήσεων της ελληνικής πλευράς έναντι του Βρετανικού Μουσείου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάντως, έχει πάρει προσωπικά το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στη χώρα μας, γνωρίζοντας ότι η μάχη που δίνει είναι δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο ότι μία μέρα πριν την επίσκεψή του στη Μεγάλη Βρετανία, το Βρετανικό Μουσείο έστελνε επιστολή, μέσω της οποίας ενημέρωνε ότι το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων δεν είναι πολιτικό. Ωστόσο, η δήλωση που έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός δίνει το στίγμα για τη διεκδίκησή τους: «Το αίτημά μας δεν είναι φωτοβολίδα», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η ελληνική πλευρά «θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να πετύχει τον σκοπό της». Από την άλλη, όμως, οι Βρετανοί έχουν δείξει χρονικά ότι αγνοούν την Ιστορία και αρνούνται να επιστρέψουν τα Γλυπτά στην πατρίδα μας. Αραγε αυτό θα πράξουν και τώρα; Θα φανεί το επόμενο διάστημα, πάντως η στάση που κρατά ο Τζόνσον κάτι δείχνει... Ο Βρετανός πρωθυπουργός, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, επανέλαβε την πάγια κυβερνητική θέση ότι το ζήτημα των Γλυπτών αφορά τους επιτρόπους του Βρετανικού Μουσείου και όχι την κυβέρνησή του.
«Είναι ένα θέμα πολύ υψηλού ενδιαφέροντος για μένα»
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Ελληνας πρωθυπουργός στη Financial Times αναφέρθηκε εκ νέου στο ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. «Είναι ένα θέμα πολύ υψηλού ενδιαφέροντος για μένα και όχι απλώς μια υποσημείωση στην επίσκεψή μου στο Ηνωμένο Βασίλειο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόμενος στα Γλυπτά που αποσπάστηκαν από τον Παρθενώνα της Αθήνας στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Λόρδο Έλγιν. «Υπάρχει ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για την επανένωση τους, πράγμα που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό».
«Αν βρισκόμουν στη θέση του πρωθυπουργού Τζόνσον και σκεφτόμουν “έξω από το κουτί” όσον αφορά την “Παγκόσμια Βρετανία” και την υποστήριξη αυτης της ιδέας, μιας Βρετανίας που διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στον κόσμο την εποχή μετά το Brexit, θα ήταν μία πολύ μεγάλη επίδειξη δημόσιας διπλωματίας εάν προσέγγιζε το ζήτημα από μία διαφορετική οπτική γωνία» ανέφερε ο πρωθυπουργός.
«Αν επισκεφτείτε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα καταλάβετε τι εννοώ. Εκεί πρέπει να δει κάποιος τα γλυπτά», δίπλα στα πρωτότυπα έργα που παραμένουν στην Ελλάδα, τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόμενος στο τμήμα των γλυπτών που φιλοξενείται τώρα στο Λονδίνο και αναπαρίσταται στο Μουσείο της Ακρόπολης από γύψινα εκμαγεία. Υπογράμμισε ότι τα κομμάτια που αποσπάστηκαν από τον Παρθενώνα είναι ένα πολύ σημαντικό μνημείο και όχι ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι κατανοεί τη θέση του Βρετανικού Μουσείου, πως ενδεχόμενη επιστροφή των γλυπτών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου «άπαντες ζητούν ό,τι εκτίθεται στο Μουσείο», αλλά επέμεινε ότι τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι μια «ειδική περίπτωση».
Όπως ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το 1986 η Μελίνα Μερκούρη, η Ελληνίδα υπουργός Πολιτισμού και ένθερμη αγωνίστρια για την επιστροφή των Γλυπτών, προσκλήθηκε από τον Μπόρις Τζόνσον στην Oxford Union για να μιλήσει για το θέμα κι ότι εκείνη την εποχή ήταν ένθερμος υποστηρικτής της επιστροφής των Γλυπτών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσέθεσε ότι θα συνεχίσει να επιμένει τόσο στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου όσο και στο Βρετανικό Μουσείο για το θέμα αυτό.
Η επανένωση των Μαρμάρων, που αποτελεί πάγιο εθνικό στόχο, τίθεται προς τη βρετανική κυβέρνηση σε νέα βάση μέσω της πρότασης δανεισμού στο Βρετανικό Μουσείο ελληνικών πολιτιστικών θησαυρών, που δεν έχουν φύγει ποτέ από τη χώρα μας. Πρόκειται για μία νέα προσέγγιση επίλυσης αυτού του ακανθώδους θέματος, που έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ελληνοβρετανικές σχέσεις, με στόχο την αναθεώρηση της σταθερής άρνησης της βρετανικής πλευράς να συνηγορήσει στην επιστροφή των μνημείων που αφαιρέθηκαν, στην Αθήνα. Των εξελίξεων αυτών έχει προηγηθεί η σθεναρή υποστήριξη του δίκαιου αιτήματος της Ελλάδας για τον επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα από την πλειοψηφία των μελών της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO για την Επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Xώρες Προέλευσης (ICPRCP) κατά τη διάρκεια της 22ης συνόδου της τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Για πρώτη φορά η επιτροπή, πέραν των γνωστών συστάσεων για το θέμα, ψήφισε ομόφωνα ένα επιπλέον κείμενο, που είναι απόφαση αποκλειστικά στοχευμένη στο ζήτημα της επιστροφής των μνημείων του Παρθενώνα. Στο κείμενο αυτό αφού αναγνωρίζεται η δίκαιη και νόμιμη ελληνική διεκδίκηση ζητείται η αλλαγή της βρετανικής στάσης και η έναρξη συνομιλιών με την Ελλάδα, καθώς το θέμα έχει διακυβερνητικό χαρακτήρα σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει η βρετανική πλευρά ότι η υπόθεση αφορά στο Βρετανικό Μουσείο.
Η Ελλάδα διεκδικεί τα Γλυπτά του Παρθενώνα από το 1842
Ο μισός γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνα αφαιρέθηκε από τον λόρδο Ελγιν, πρεσβευτή της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη μεταξύ των ετών 1801 - 1804, περίοδος, που άρχισαν και οι πρώτες αντιδράσεις για την πρωτοφανή κλοπή. Εως τότε, το μνημείο από την ολοκλήρωσή του και για περισσότερα από 2.000 χρόνια είχε παραμείνει αλώβητο πριν πληγεί από το βομβαρδισμό των Ενετών το 1687 κατά τη διάρκεια του ενετοτουρκικού πολέμου. Η σύσταση του νεοελληνικού κράτους σήμανε και την έναρξη του αναστηλωτικού προγράμματος του Παρθενώνα ενώ το 1842 καταγράφηκε η πρώτη επίσημη αιτίαση της Ελλάδας κατά του Ελγιν, προσδοκώντας την επιστροφή των γλυπτών.
Το αίτημα επαναλήφθηκε το 1924, με τη συμπλήρωση 100 ετών από τον θάνατο του λόρδου Βύρωνα. Το 1961 ο δήμαρχος της Αθήνας αλλά και η Ακαδημία Αθηνών, ζήτησαν από την Αγγλία τον επαναπατρισμό των Μαρμάρων του Παρθενώνα και το 1982 απετέλεσε έτος – σταθμός για το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, καθώς στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO για την Πολιτιστική Πολιτική στο Μεξικό, η τότε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών, Μελίνα Μερκούρη, προέβαλλε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Η ελληνική αντιπροσωπεία υπέβαλε σχέδιο Σύστασης υπέρ της επιστροφής του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα στην Ελλάδα, που υπερψηφίστηκε με 56 ψήφους υπέρ, 12 κατά και 24 αποχές. Τον Οκτώβριο του 1984 η Ελλάδα υπέβαλε επίσημο αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και τον Απρίλιο του ίδιου έτους η βρετανική πλευρά απέρριψε το ελληνικό αίτημα. Το ίδιο έτος, επίσης, η Ελλάδα κατέθεσε επίσημο αίτημα στην UNESCO, το οποίο εγγράφηκε στην ημερήσια διάταξη της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Χώρες Προέλευσής τους ή την Απόδοσή τους σε Περίπτωση Παράνομης Κτήσης. Από το 1987, το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα έχει ενταχθεί στην επίσημη ατζέντα των θεμάτων της UNESCO, συζητείται ανά διετία στις συνεδριάσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής και κάθε φορά υιοθετείται σύσταση από τα κράτη-μέλη για την προώθηση του ζητήματος.
Το 1999 ανατέθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση στην ειδική επιτροπή του βρετανικού κοινοβουλίου για τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό και τα ΜΜΕ η μελέτη όλων των θεμάτων της βρετανικής πολιτιστικής πολιτικής. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και τα ζητήματα επιστροφής πολιτιστικής κληρονομιάς, με κυριότερο το αίτημα για τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα υπέβαλε σχετικό υπόμνημα. Το 1999 επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λαμβάνοντας υπόψη ότι «ο Παρθενώνας της Ακροπόλεως και τα Γλυπτά του αποτελούν αναπόσπαστο και ανεκτίμητο τμήμα της ευρωπαϊκής πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς», έλαβε την ακόλουθη δεσμευτική απόφαση:
- Θεωρεί ότι η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα θα αποτελούσε μια καίρια ενέργεια για την προώθηση της κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Καλεί την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να εξετάσει θετικά το αίτημα της Ελλάδας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο φυσικό τους χώρο.
- Αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη δήλωση αυτή στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ελλάδας, στα κοινοβούλια των δύο αυτών χωρών, καθώς και στην UNESCO και στον Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε.
Η ιστορική ομιλία της Μελίνας Μερκούρη ενώπιον του Μπόρις Τζόνσον
Κεντρικό πρόσωπο της εθνικής προσπάθειας διεκδίκησης της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα υπήρξε αναμφίβολα η Μελίνα Μερκούρη. Από τη θέση της υπουργού Πολιτισμού διεθνοποίησε τη δεκαετία του ’80 με δυναμικότητα το θέμα της αφαίρεσης των μνημείων αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα της επανένωσής τους για τον ελληνικό λαό αλλά και για την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Η συγκλονιστική ομιλία της το 1986 στην Οξφόδρη για το ζήτημα των Μαρμάρων του Παρθενώνα ενώπιον του βρετανικού κοινού με παριστάμενο μάλιστα και τον σημερινό Βρετανό πρωθυπουργό, Μπόρις Τζόνσον, αποδόμησε όλα τα βρετανικά επιχειρήματα περί μη επιστροφής των μνημείων και παρουσίασε στους Βρετανούς πολίτες όλες τις λεπτομέρειες της μεγάλης κλοπής.
Η Μελίνα Μερκούρη ξεκίνησε λέγοντας τα ακόλουθα: «Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. Όπως υπάρχει ο Δαβίδ του Michael Angelo. Yπάρχει η Αφροδίτη του Da Vinci. Υπάρχει ο Ερμής του Πραξιτέλη. Υπάρχουν οι Ψαράδες στη θάλασσα του Turner. Υπάρχει η Capella Sixtina. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. Ξέρετε, λένε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ένας θερμόαιμος λαός. Να σας πω κάτι, είναι αλήθεια. Και είναι γνωστό πως δεν αποτελώ εξαίρεση. Γνωρίζοντας τι σημαίνουν τα γλυπτά αυτά για τον ελληνικό λαό, δεν είναι εύκολο να μιλήσω ψύχραιμα για το πώς πάρθηκαν τα Μάρμαρα από την Ελλάδα, αλλά θα προσπαθήσω... Για να αφηγηθώ όλη την τερατωδία χρειάζεται αρκετός χρόνος και αρκετή ψυχραιμία. Οι λέξεις "λεηλασία", "ερήμωση", "αχαλίνωτη καταστροφή", "αξιοθρήνητη συντριβή και συμφορά" δεν είναι δικές μου για να χαρακτηριστεί το γεγονός. Ειπώθηκαν από τους σύγχρονους του Ελγιν».
Ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε την ομιλία της στην Οξφόρδη πριν από 35 χρόνια είναι πιο επίκαιρος από ποτέ: «Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν για μας τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Είναι η υπερηφάνεια μας, είναι οι θυσίες μας. Είναι το ευγενέστερο σύμβολο τελειότητας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι οι φιλοδοξίες μας και το ίδιο το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητας. Είμαστε έτοιμοι να πούμε ότι θεωρούμε όλη την πράξη του Ελγιν σαν άσχετη προς το παρόν. Λέμε στην βρετανική κυβέρνηση: Κρατήσατε αυτά τα γλυπτά για δύο σχεδόν αιώνες. Τα φροντίσατε όσο καλύτερα μπορούσατε, γεγονός για το οποίο και σας ευχαριστούμε. Ομως τώρα στο όνομα της δικαιοσύνης και της ηθικής παρακαλώ δώστε τα πίσω. Ειλικρινά πιστεύω ότι μια τέτοια χειρονομία εκ μέρους της Μεγάλης Βρετανίας θα τιμούσε πάντα το όνομά της».
Πώς ο Λόρδος Ελγιν άρπαξε τα Γλυπτά του Παρθενώνα
Το 1799 ο Λόρδος Έλγιν διορίστηκε πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη στην Κωνσταντινούπολη. Το 1800 έστειλε τεχνίτες του στην Αθήνα, η οποία αποτελούσε τότε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το συνεργείο είχε αρχικώς την αποστολή να σχεδιάσει τα μνημεία και να λάβει εκμαγεία για τη διακόσμηση της έπαυλης του λόρδου στη Σκωτία. Την εποχή εκείνη ο Έλγιν δεν είχε διανοηθεί τη δυνατότητα αφαίρεσης γλυπτών από την Αθηναϊκή Ακρόπολη. Όταν τα διεθνή πολιτικά γεγονότα οδήγησαν την Τουρκία σε συμμαχία με τη Μεγάλη Βρετανία εναντίον της Γαλλίας, ο Σουλτάνος έδειξε την εύνοιά του στον Ελγιν ως Βρετανό πρεσβευτή, ο οποίος και άδραξε την ευκαιρία για να ωφεληθεί προσωπικά και να αποκτήσει μια τεράστια συλλογή από αρχαιότητες. Τότε έστρεψε την προσοχή του στα μνημεία της Ακρόπολης, στα οποία ήταν πολύ δύσκολο να πλησιάσει κανείς και από τα οποία δεν είχε δοθεί ποτέ άδεια αφαίρεσης γλυπτών.
Ταυτόχρονα, με δώρα προς τους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας και με δωροδοκίες και εξαπατήσεις ο Ελγιν έπεισε τους Τούρκους αξιωματούχους στην Αθήνα να σιωπήσουν όσο τα συνεργεία του αφαιρούσαν τα τμήματα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα, που είχαν επιλέξει. Ο λόρδος ποτέ δεν εξασφάλισε επίσημη άδεια από τον ίδιο το Σουλτάνο για την αφαίρεση του γλυπτού και αρχιτεκτονικού διακόσμου του μνημείου, αφού μόνο εκείνος είχε τη δικαιοδοσία να παραχωρήσει τέτοια άδεια.
Αντιθέτως χρησιμοποίησε με έντεχνο τρόπο μια φιλική επιστολή του Καϊμακάμη, Τούρκου αξιωματούχου, ο οποίος εκείνη την εποχή αντικαθιστούσε τον Μέγα Βεζίρη στην Κωνσταντινούπολη. Η επιστολή που του δόθηκε ανεπίσημα ως χάρη, προέτρεπε τις τουρκικές αρχές στην Αθήνα να επιτρέψουν στα συνεργεία του Ελγιν να σχεδιάσουν, να λάβουν εκμαγεία και να διενεργήσουν ανασκαφή γύρω από τα θεμέλια του Παρθενώνα, όπου ίσως βρισκόταν θαμμένη κάποια επιγραφή ή ανάγλυφο, με τον όρο ότι δεν θα βλάπτονταν με κανένα τρόπο τα μνημεία.
Από το 1801 έως το 1804 τα συνεργεία του Ελγιν δρούσαν στην Ακρόπολη, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στα γλυπτά και το ίδιο το μνημείο, αποσπώντας και διαμελίζοντας ένα σημαντικό μέρος από το σωζόμενο γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα, μαζί με ορισμένα αρχιτεκτονικά μέλη, όπως ένα κιονόκρανο και ένα σπόνδυλο από κίονα. Από τους 97 σωζόμενους λίθους της ζωφόρου του Παρθενώνα, οι 56 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 40 στην Αθήνα. Από τις 64 σωζόμενες μετόπες, οι 48 βρίσκονται στην Αθήνα και οι 15 στο Λονδίνο. Από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων, οι 19 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 9 στην Αθήνα.
Η μεταφορά με πλοία αυτών των ανεκτίμητης αξίας αρχαιοτήτων στην Αγγλία αντιμετώπισε δυσκολίες, αφού γινόταν από λιμάνι σε λιμάνι. Ένα πλοίο βούλιαξε και τα γλυπτά, ύστερα από παρατεταμένη έκθεση στην υγρασία των διάφορων λιμανιών, έφτασαν τελικά στη Βρετανία. Στο Λονδίνο μεταφέρθηκαν σε διάφορες αποθήκες, αφού ο Ελγιν είχε χάσει την περιουσία του εξαιτίας των τεράστιων ποσών που δαπάνησε για τα συνεργεία του, τη μεταφορά των γλυπτών και τις δωροδοκίες των Τούρκων αξιωματούχων, έτσι ώστε να του είναι αδύνατο να τα στεγάσει σε δικό του χώρο. Ετσι ύστερα από την υποθήκευση της συλλογής του από το βρετανικό κράτος αναγκάστηκε να πουλήσει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στη βρετανική κυβέρνηση, η οποία και τα μετέφερε το 1816 στο Βρετανικό Μουσείο.
Πριν από αυτήν την τελική συναλλαγή είχε ανατεθεί σε ειδική εξεταστική επιτροπή να μελετήσει τα στοιχεία της υπόθεσης και τα πορίσματά της τέθηκαν υπόψη του βρετανικού κοινοβουλίου. Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συνεδρίας ακούστηκαν πολλές φωνές, που εξέφρασαν σκεπτικισμό και απόρριψη για τις ενέργειες του Ελγιν. Ακόμα και σκέψεις για την επιστροφή των Μαρμάρων διατυπώθηκαν τότε για πρώτη φορά ενώ ισχυρές ενστάσεις ακούστηκαν και εκτός κοινοβουλίου με θερμότερο υποστηρικτή τους το Λόρδο Βύρωνα.
Από την Μελίνα Μερκούρη στον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα Γλυπτά του Παρθενώνα
30 Ioυλίου 1982, Μεξικό: Η Μελίνα Μερκούρη που ήθελε να επιστρέψουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα και έδωσε μάχη γι' αυτό από τη Γενική Διάσκεψη της Επιτροπής Πολιτιστικής Επιτροπής της UNESCO, υπέβαλε αίτημα επιστροφής των Γλυπτών, μαζί με σχέδιο κειμένου, το οποίο υπερψηφίστηκε. Για πρώτη φορά υπήρξε σοβαρή αντίδραση και μάλιστα κάτω από την ομπρέλα του οργανισμού.
Οκτώβριος 1984: Κατατέθηκε το πρώτο επίσημο αίτημα της Ελλάδας προς την Μεγάλη Βρετανία για την Επανένωση των Γλυπτών. Το αίτημα απορρίφθηκε, η διεκδίκηση όμως των Γλυπτών είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή. Από το 1987 η UNESCO συζητά τακτικά, στις ανά διετία συνεδριάσεις της το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα.
17 Ιουνίου 1999 στις Βρυξέλλες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε δεσμευτική απόφαση, σημειώνοντας ότι θεωρεί πως η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα είναι υψίστης σημασίας για την κοινή ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά. Καλούσε μάλιστα τη βρετανική κυβέρνηση να εξετάσει θετικά το αίτημα της Ελλάδας.
Ιούνιος 2002 στη Θεσσαλονίκη: Οι υπουργοί Πολιτισμού και Αθλητισμού των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συμφώνησαν μεταξύ άλλων πως η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα είναι «υποχρέωση της σύγχρονης ανθρωπότητας απέναντι στο κορυφαίο μνημείο του κλασικού πολιτισμού». Οι Βρετανοί, όμως, αγνοούσαν πολλές φορές το αίτημα των Ελλήνων για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στη χώρα μας. Το 2003 ο Ευάγγελος Βενιζέλος έφτασε στο σημείο να θέσει το ζήτημα του μακροχρόνιου δανεισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα. Αυτό σήμαινε να επιστραφούν τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Αθήνα και στη θέση τους η Ελλάδα να αναλάβει να δανείζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα σημαντικές αρχαιότητες.
16 Νοεμβρίου 2021: Επί τάπητος ξανά τα Γλυπτά του Παρθενώνα στη συνάντηση που είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Μπόρις Τζόνσον. Στον φάκελο του Ελληνα πρωθυπουργού είναι αναμφίβολα τα Μάρμαρα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πήγε αδιάβαστος στο Λονδίνο. Η συζήτηση με τον Μπόρις Τζόνσον έγινε σε πολύ καλό κλίμα. Στις δηλώσεις του, μάλιστα, ο Ελληνας πρωθυπουργός επανέλαβε ότι «το αίτημά μας δεν είναι φωτοβολίδα». Μένει να φανεί τι θα γίνει με τα Γλυπτά του Παρθενώνα...
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
