Ο πρώτος στόχος ήταν η έντονη κριτική στη Νέα Δημοκρατία για μια σειρά από θέματα (πανδημία, δημοκρατία, οικονομία, ασφάλεια). Ο δεύτερος ήταν η προσέγγιση των «νοικοκυρέων», των εκπροσώπων δηλαδή της μεσαίας τάξης και του μεσαίου χώρου και ο τρίτος να «περάσει» μια σειρά από μηνύματα τόσο προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, όσο και στο εσωτερικό του κόμματος του.
Οι … νοικοκυρέοι και ο Κουφοντίνας
Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως σημειώνουν στελέχη του του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται δίπλα του, αισθάνεται πως βαδίζει σε ένα «τεντωμένο σκοινί». Από την μία επιθυμεί να εκφράσει την αγανάκτηση που νιώθει ή μαθαίνει πως συσσωρεύεται στον κόσμο από τα περιοριστικά μέτρα, την κατάσταση στην οικονομία, αλλά και την καταστολή. Από την άλλη επιχειρεί να δείξει πως η εικόνα του «αριστερού επαναστάτη» έχει πλέον αντικατασταθεί από αυτή του έμπειρου πολιτικού που ναι μεν έχει αριστερές καταβολές και πεποιθήσεις, όμως έχει τις ίδιες ανησυχίες και παραστάσεις με τον μέσο Έλληνα οικογενειάρχη και πως αυτή η κατηγορία των πολιτών αποτελεί και την προτεραιότητα του.
Σε αυτή του την προσπάθεια όμως υπάρχουν εμπόδια, τα οποία δεν εμφανίζονται μόνο από την πλευρά των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και από το εσωτερικό του κόμματος του. Το κάλεσμα σε διαδηλώσεις, (αν και δεν γίνεται επίσημα από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είτε από τη νεολαία, είτε μεμονωμένα από στελέχη του) αποτελεί ένα παράδειγμα για την «αντίφαση» αυτή που καλείται να διαχειριστεί. Η αντίφαση αφορά το γεγονός πως από την μία πλευρά με δική του ρητή εντολή γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια ώστε να τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας κατά γράμμα σε κάθε επίσημη εκδήλωση του κόμματος κι από την άλλη δίνεται η εικόνα πως τα μέτρα αυτά μπαίνουν στο… περιθώριο όταν πρόκειται για μαζικές διαμαρτυρίες.
Αυτός ο «γόρδιος δεσμός» δύσκολα θα λυθεί. Ιδιαίτερα όταν οι διαμαρτυρίες κρίνονται «απόλυτα δικαιολογημένες» από πληθώρα στελεχών του. Η θέση του Τσίπρα και ο στόχος του πάντως παραμένουν ξεκάθαροι: Το «Κοινό περί δικαίου αίσθημα», που στο παρελθόν δεν αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την θέση του ίδιου και συνεπώς του κόμματος του, τώρα λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν.
Η χθεσινή του ξεκάθαρη τοποθέτηση για την περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα ήταν επίσης ένα «μήνυμα» προς πάσα κατεύθυνση. «Να σταματήσετε να ταυτίζετε όλους όσοι έχουν αγωνία για το κράτος δικαίου και τα δημοκρατικά δικαιώματα, όλους όσοι δεν θέλουν να γίνει ήρωας ένας τρομοκράτης δολοφόνος, πεθαίνοντας από απεργία πείνας σε μια φυλακή, με ό,τι κινδύνους έχει αυτό για την άστοχη, φρενήρη ριζοσπαστικοποίηση μερίδας της ελληνικής νεολαίας.
Και να καταλάβετε ότι εμείς δεν είπαμε τίποτα περισσότερο αυτό που έχουν πει και οι βουλευτές σας. Ο κ. Τζαβάρας είπε: «Είναι αδιανόητο να έχουμε νεκρό απεργό πείνας στη χώρα μας. Η κυβέρνηση να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια προκειμένου να μην καταλήξει». Τι παραπάνω είπαμε εμείς; Γιατί διαρκώς το εργαλειοποιείτε;
Και εν τοιαύτη περιπτώσει, δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνετε. Έχετε μια μακρά ιστορία, ως παράταξη, σε αυτό. Θυμίζω τι έγραφαν οι εφημερίδες της παράταξής σας το 1988-1989. «Χτύπησε η Πασοκική ‘‘17Ν’’ στη δολοφονία Μπακογιάννη», «Στο ΠΑΣΟΚ ο εκτελεστής», «Όλοι δείχνουν ΠΑΣΟΚ», «Φίλοι του Λαλιώτη οι τρομοκράτες» είπε ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθαρίζοντας στη Νέα Δημοκρατία πως δεν θα τους… κάνει τη χάρη να ταυτιστεί με ένα καταδικασμένο εγκληματία.
Το μήνυμα προς τους «νοικοκυρέους», επίσης ξεκάθαρο, πως το κόμμα του αντιλαμβάνεται και ενστερνίζεται την άποψη τους για όσους καταπατούν τους νόμους και πως αποτελεί «τακτική» της ΝΔ να ταυτίζει τους αντιπάλους της με τους τρομοκράτες (εξου και η αναφορά στο ΠΑΣΟΚ). Το μήνυμα που έστειλε στο εσωτερικό του κόμματος του, επίσης ξεκάθαρο, ήταν πως πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις δηλώσεις τους και να λαμβάνουν σαφείς αποστάσεις από κάθε είδους… άκρο.
Ο εκνευρισμός με τον Γεραπετρίτη και οι προτάσεις
Όσον αφορά την «διαμάχη» με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε γενικές γραμμές τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το επιτελείο του ήταν αρκετά ικανοποιημένοι από την πορεία της συζήτησης, μιας συζήτησης μάλιστα με θέμα την αστυνομία και την ασφάλεια, θέματα που ο ΣΥΡΙΖΑ παραδοσιακά επιθυμεί να… αποφεύγει. Ο Αλέξης Τσίπρας στο τέλος της συζήτησης παρέμενε εκνευρισμένος με τον Γιώργο Γεραπετρίτη (εκνευρισμό που άλλωστε εξέφρασε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της δευτερολογίας του), όμως σε γενικές γραμμές η συζήτηση, έκριναν από την αξιωματική αντιπολίτευση πως «εξελίχθηκε πολύ θετικά για εμάς, με τον αμήχανο Μητσοτάκη να δείχνει για μία ακόμη φορά πως βρίσκεται… αλλού», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά οι συνεργάτες του κ. Τσίπρα.
Δεν είναι φυσικά τυχαίο πως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει αντιπαράθεση στη Βουλή, χωρίς να καταθέσει προτάσεις. Είτε αυτές αφορούν την οικονομία, την πανδημία, είτε την αστυνομία, καταθέτει τις προτάσεις του κόμματος του, δίνοντας παράλληλα στα στελέχη του την ευκαιρία να ασκούν κριτική με το επιχείρημα πως «δεν εισακούστηκαν».
Με την κατάθεση των προτάσεων ο Αλέξης Τσίπρας, όπως σημειώνουν οι συνεργάτες του, έχει και πάλι στόχο τον μέσο Έλληνα πολίτη-οικογενειάρχη: «Είμαστε εδώ με πρόγραμμα, με προτάσεις κι αν ήμασταν εμείς θα πηγαίναμε καλύτερα». Άπαντες στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πως το μήνυμα αυτό δεν έχει ακόμη εισακουστεί (γι’ αυτό άλλωστε κι αργεί η ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει εκλογές), αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει από το να κτίζει σιγά – σιγά το αφήγημα του.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
