Η ιδέα για τα Παιχνίδια χωρίς Σύνορα (Jeux San Frontieres, γνωστά και ως JSF), ανήκε στον Στρατηγό Σαρλ ντε Γκωλ (1965) και είχε ως στόχο τη συμφιλίωση των νέων της μεταπολεμικής Ευρώπης, μέσα από ευρηματικά παιχνίδια στα οποία διαγωνίζονταν δήμοι και κοινότητες από διαφορετικές χώρες.
Στη δική μας γλώσσα, τα Παιχνίδια ήταν μια ακόμα διοργάνωση της EBU, μετά τη Eurovision, μια περίπτωση τηλεοπτικού διαγωνισμού στον οποίο η Ελλάδα ξεκίνησε να διαγωνίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '90.
Εκεί, οι περισσότεροι από εμάς παρακολουθούσαμε σουρεάλ παιχνίδια, με λαβύρινθους, ποδήλατα, βαρκούλες, αναρριχήσεις και άβολες στολές για όλους ανεξαιρέτως τους διαγωνιζόμενους.
Δεν τα πηγαίναμε καλύτερα απ' ό,τι στη Eurovision κατά γενική ομολογία, ενώ υπήρχε και μια κωμική νότα, μετά από κάθε μικρή συντριβή.
Αναφέρομαι φυσικά, στον Ντενί Πετιό, μια iconic μορφή κριτή, ένας ακροβάτης που φορούσε παρδαλά ρούχα και ήταν ό,τι πιο '90s μπορούσες να δεις στην τηλεόραση.
Οι παρουσιαστές
Ας είμαστε ειλικρινείς, δύο παρουσιαστές των Παιχνιδιών χωρίς Σύνορα θυμόμαστε, τον Κώστα Σγόντζο και τη Δάφνη Μπόκοτα. Αλλά για λόγους δεοντολογίας, θα τους αναφέρουμε όλους.
● Βέρα Στρατάκου (1993)
● Άντζελα Γκερέκου (1993)
● Γιώργος Τσιδίμης (1993)
● Φίλιππος Σοφιανός (1994-1995)
● Κώστας Σγόντζος (1996-1998)
● Δάφνη Μπόκοτα (1993-1997)
Ναι, αλλά πόσες φορές νικήσαμε;
Στο δικό μου μυαλό, ως ανήλικος, φανατικός θεατής των παιχνιδιών, δεν κερδίσαμε ποτέ, και συνήθως φτάναμε τελευταίοι, ή από τους τελευταίους. Η πραγματικότητα ήταν λίγο πιο περίπλοκη.
H Ελλάδα σημείωσε τρεις νίκες στα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα. Το 1995 με τη Ρόδο στο Μιλάνο, με 62 βαθμούς. Η Πάτρα, πάλι το 1995 στη Μάλτα, με 59 βαθμούς. Η τρίτη νίκη ήταν από την Κομοτηνή στο Τρέντο το 1998, με 83 βαθμούς.
Όταν διοργανώσαμε τα Παιχνίδια
Φυσικά ήμασταν κι εμείς διοργανωτές, όχι μόνο της Eurovision, αλλά και των JSF. Η αρχή έγινε το 1993 στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μαρούσι. Το θέμα της εκπομπής, «Οι 12 άθλοι του Ηρακλή».
Το 1994 τα Παιχνίδια έγιναν στον Πόρο με θέμα, τις «Περιπέτειες του Οδυσσέα». Το 1995 πραγματοποιήθηκαν δύο εκπομπές και οι δύο στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου.
Η πρώτη με θέμα «Μύθοι του Αισώπου» και η δεύτερη «Οι περιπέτειες του Θησέα». Δεν σηκώσαμε το τιμημένο, αλλά παίξαμε ξανά και ξανά σε τσουλήθρες, σε λάσπες, σε πισίνες, με μονόζυγα, με ποδήλατα, με τροχαλίες, με διαστημικά μπουφάν, σαν της εικονιζόμενης συμμετέχουσας.
Ήταν μια συλλογική τραγωδία τα Παιχνίδια για την Ελλάδα;
Νικήσαμε έστω σε ημιτελικό, σε μια παράξενη σκυταλοδρομία (στο παραπάνω video) και το πανηγυρίσαμε, και νικήσαμε ξανά, άλλες δύο φορές, και γελάσαμε με την πιο γλυκιά και έξυπνη προπαγάνδα για την εξάπλωση των ιδεωδών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στοιχηματίζω τα πάντα, πως κανείς δεν θυμάται την αναβίωση τους ως Eurogames με παρουσιαστή τον Θέμη Γεωργαντά, ίσως γιατί είχαμε πια μεγαλώσει, και βλέπαμε πια, ένα διαφορετικό, όχι τόσο «παιχνιδιάρικο» πρόσωπο της Ε.Ε.
Μεγαλώσαμε και έμεινε σαράκι μια νίκη σε τελικό των Παιχνιδιών, όπως επίσης και μια νίκη στη Eurovision, όπως επίσης και ένα «γιατί» συνέβαιναν κρίσεις και διαφωνίες, και διαξιφισμοί και οι Βόρειοι τσακώνονταν με τους Νότιους της Ευρώπης, γύρω από μνημόνια και άλλες σκληρές λέξεις που μάθαμε ως ενήλικες.
Μεγαλώσαμε και ξεχάσαμε την προαναφερθείσα γλυκιά προπαγάνδα, που έμοιαζε να έχει υπάρξει σε σύμπαν παράλληλο. Και αρκετοί από εμάς ψήφισαν «όχι» στο δημοψήφισμα του 2015, στην πιο σκληρή στιγμή της ενηλικίωσης όλων των millenials.
Ήταν κι αυτό ένα παιχνίδι; Ίσως, όπως το πάρει κανείς. Σίγουρα πάντως, αυτά που παρουσίαζε ο Ντενί Πετιό είχαν περισσότερη πλάκα.
Δείτε επίσης
Πάνος Σόμπολος: «Οι κακοποιοί με αγάπησαν και με αγαπούν ακόμη»
Ποια μέρη επιλέγουν για διακοπές φέτος το καλοκαίρι οι Έλληνες - Οι κρατήσεις στην Airbnb
Πέθανε ο Μιχάλης Φανουράκης σε ηλικία 97 ετών - Ήταν ο γηραιότερος φοιτητής στην Ελλάδα
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
