Για την καριέρα του, τους γονείς του, την ψυχανάλυση αλλά και την σύζυγό του, μίλησε ο Ορφέας Αυγουστίδης στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω.
Ο πρωταγωνιστής της σειράς «Σασμός» είπε για τα πρώτα βήματα της καριέρας του: «Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός, ο πρώτος μου στόχος ήταν η σκηνοθεσία. Κάπως ήρθε η υποκριτική και μάλιστα αντιστεκόμουν. Έλεγα θα δώσω στο Εθνικό και αν περάσω πέρασα, δεν πέρασα. Μετά έλεγα θα πάω σε μια δραματική γιατί έπαιζα σε κάτι ταινιάκια και ήμουν τόσο κακός. Μετά ήρθαν οι “Σειρήνες στο Αιγαίο”! Από την αρχή έβαζα όρια στους γονείς μου να μην επεμβαίνουν. Ήθελα την ανεξαρτησία που θέλει ένα παιδί και δεν ήθελα και να μιλάω γι’ αυτούς. Δεν μπορώ να πω ότι δεν επηρεάστηκα, σου είναι οικεία αυτά τα πράγματα».
«Μπορεί να έκανα κριτική μικρότερος στους γονείς μου. Τώρα πια, κρατάω ένα κομμάτι που βλέπω σε αυτούς… Η μαμά μου είναι πολύ ενεργή, ο μπαμπάς μου δεν ασχολείται πλέον, δεν θέλει, κρατάω ένα κομμάτι και το έχω εκεί για να το θαυμάζω. Θαυμάζω αυτό που κάνει η μαμά μου, σε αυτή τη δουλειά που μοιραζόμαστε, τρία χρόνια τώρα. Στο DNA μου βρίσκω πολλές ομοιότητες και με συγκινεί βαθιά, γιατί είμαι κομμάτι τους. Τώρα πια δέχομαι κριτική, σαν Ορφέας. Οι ίδιοι πια δεν μου κάνουν» συμπλήρωσε ο Ορφέας Αυγουστίδης.
Ορφέας Αυγουστίδης: Η εξομολόγηση για την σύζυγό του
Έπειτα, ο ηθοποιός μίλησε με συγκίνηση για τη γνωριμία του με την σύζυγό του, Γεωργία Κρασσά και για το παιδί τους. «Είναι πολύ ωραίο που η οικογένεια ξεκίνησε από την σχέση μου με την Γεωργία και την ανάγκη μας να θεωρεί ο έναν τον άλλον οικογένεια. Γιατί και μένα η Γεωργία μου το ενέπνευσε αυτό. Με έκανε να θέλω να είναι αυτή το στήριγμα μου, γιατί ένιωσα, όχι μόνο ότι μπορεί, αλλά ότι κάπως έχουν νόημα τα πράγματα. Να εμπιστευθείς δηλαδή στον άλλον και κάτι από σένα», ανέφερε.
«Δίνω χρόνο και παίρνω από τον ύπνο μου αν χρειαστεί για να είμαστε μαζί. Ήθελα να βρω και άλλο χρόνο, να έχει η μέρα 44 ώρες. Είχα άγχος γιατί δεν ήθελα να αλλάζω μόνο πάνες, ήθελα να τον βλέπω. Ειδικά τον πρώτο χρόνο που είχε έρθει ο Αχιλλέας στη ζωή μας και ήμασταν τρεις πια. Μάλιστα επέτρεψα για πρώτη μου φορά να με επισκεφθεί το στρες γιατί ήθελα να βρω κι άλλο χρόνο μέσα στην ημέρα. Άρχισα να σφίγγομαι γιατί ήθελα, όχι μόνο να αλλάζω πάνες, να τον βλέπω και να είμαι παρών για να βοηθάω την Γεωργία. Ήθελα να βλέπω την Γεωργία, πώς αναπνέει πια ως μητέρα» είπε.
Και πρόσθεσε: «Βρίσκω χρόνο, φέτος έχω άλλα όρια από πέρσι και πρόπερσι οπότε τον βλέπω ακόμα περισσότερο και περνάμε κάθε μέρα λίγο χρόνο μαζί. Όσο περνάνε τα χρόνια θα προσαρμόζομαι και εγώ γύρω από τις ανάγκες της οικογένειας. Η Γεωργία πια είναι τα περισσότερα πόδια του τραπεζιού, εκεί που ήθελα πάντα να είμαι εγώ το τραπέζι και όλα τα πόδια να είναι δικά μου. Ήθελα δηλαδή να μην μπορεί κανένας να πάρει κάτι που να μην έχω εγώ τον έλεγχο. Πια, γενναιόδωρα της έχω δώσει ένα κομμάτι από αυτό, γιατί θέλω να φοβάμαι να μην πάθει κάτι» είπε έπειτα ο Ορφέας Αυγουστίδης.
Ο Ορφέας Αυγουστίδης μίλησε με τρυφερά λόγια για την σύζυγό του: «Με την Γεωργία συναντηθήκαμε μέσα από την ανάγκη μας να είμαστε ξέγνοιαστοι, να παίζουμε, να μιλάμε. Είδα στα μάτια της έναν άνθρωπο, ο οποίος δονείται και συγκινείται από την Τέχνη, ακόμα και αν είναι έξω από τη δική μας δουλειά. Συγκινείται από τη μουσική, από την ποίηση, με τρόπο που εγώ πρέπει να κάνω προσπάθεια».
«Η Γεωργία έχει αυτό που θέλω και εγώ να ξαναγίνω. Έχει μια παιδική αθωότητα ανεπιτήδευτη, που πια εγώ προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτή την περιοχή προκειμένου να είμαι έτσι επάνω στη σκηνή και θέλω να είναι πια αυτός ο στόχος μου. Η Γεωργία μου δείχνει τον δρόμο. Οπότε αυτά είναι πράγματα που ήταν εκεί και είχα ευτυχώς την ψυχραιμία να τα δω. Ταυτόχρονα με ανακουφίζει, με κάνει και γελάω, μου αρέσει να κάνω ό,τι μου άρεσε να κάνω και μόνος μου, αλλά πια θέλω να τα κάνω μόνο με την Γεωργία και αυτό είναι τέλειο. Είναι αυτό που θες όλα αυτά να τα κρατήσεις και να είσαι με τον άλλο για πάντα» είπε ο Ορφέας Αυγουστίδης.
«Όταν τον είδα στο θέατρο έκλαιγα με λυγμούς»
Στην εκπομπή εμφανίστηκε και η Μαρία Τζομπανάκη, μητέρα του Ορφέα Αυγουστίδη. Η ίδια αποκάλυψε πως την πρώτη φορά που τον είδε στο θέατρο έκλαιγε με λυγμούς.
«Εξαιτίας της μητρικής αγάπης όφειλα να προστατεύσω στο παιδί μου, στην περίπτωση που ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά του μπορεί να είναι γεμάτος παγίδες, όχι εκ των άλλων αλλά λόγω έλλειψης ταλέντου, ανθεκτικότητας, λογικής, καλλιέργειας. Ήμουν σιωπηλή, περίμενα. Ο Ορφέας ήθελε να γίνει σκηνοθέτης όχι ηθοποιός», είπε η Μαρία Τζομπανάκη.
«Πήγα στο θέατρο, στην πρώτη παράσταση που έκανε με την Ελένη Ράντου. Είχα πολύ μεγάλη αγωνία, δεν ήθελα να εκτεθεί το παιδί μου. Ήθελα να βιώσει την αντικειμενική πραγματικότητα του εκτίθεμαι. Όταν έχεις μπροστά σου τους θεατές, δεν είναι παίξε, γέλασε. Είσαι εσύ ο ίδιος με τη ψυχή σου. Όταν τέλειωσε η παράσταση έκλαιγα με λυγμούς, γιατί είδα το ταλέντο του. Ακόμη άγουρο, αλλά το είδα, δεν ξεγελιέμαι. Ήξερα ότι τον περιμένει μια διαδρομή αφοσίωσης, συνεχούς εκπαίδευσης, θα ζούσε της δικής του εποχής τα μικρά ή μεγάλα αγκάθια. Μιλάω αντικειμενικά. Ο Ορφέας είναι ένας ηθοποιός που θα αφήσει αποτύπωμα στον χώρο μας, που θα το θυμούνται. Είναι φοβερό, έχει μεγάλη σημασία» ανέφερε.
«Από μικρό παιδί είχε μια παράξενη ψυχραιμία για την ηλικία ενός παιδιού. Ήταν πολύ τρυφερός, πολύ τακτικός, του άρεσε να διαλέγει τα ρούχα του. Είχε και μεγάλη τρυφερότητα και μεγάλη αποφασιστικότητα και ταυτόχρονα ήταν πολύ διεισδυτικός. Έτσι είναι και ο γιος του. Ήταν τόσο ωραία αυτά που έζησα με τον γιο μου. Θα τα ξαναπερνούσα όλα. Δεν ήταν δύσκολο παιδί. Είναι τίμιος άνθρωπος και ψυχή, είναι ξεκάθαρο. Τον αγαπώ ρε Νίκο» συμπλήρωσε η ηθοποιός.
«Αν είχα ένα παιδί θα ήθελα να ήταν ο Ορφέας»
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Ορφέας Αυγουστίδης δέχτηκε μια έκπληξη από την αγαπημένη του φίλη και νονά του παιδιού του, Ελένη Ράντου. Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια γύρισε πίσω στον χρόνο και μίλησε με τα ομορφότερα λόγια για την πρώτη του θεατρική συνεργασία. «Μετά από τόσα χρόνια νιώθω μεγάλη συγκίνηση που έχει γίνει ένας από τους νεότερους θιασάρχες και ονειρεύεται θεατρικά, είμαι πάρα πολύ περήφανη για αυτό. Νιώθω ότι έχω βάλει και εγώ λιθαράκι στο να αγαπήσει το θέατρο».
«Είναι το καμάρι μου ο Ορφέας! Καμαρώνω και ξέρω ότι έχει διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, αυτό είναι σπουδαίο. Εννοώ πως θα μπορούσε να κάνει μια εύκολη επιλογή και καριέρα. Είναι πάρα πολύ εμφανίσιμος και αρέσει πάρα πολύ στα κορίτσια, έχει ένα γκελ σκηνικό φοβερό και θα μπορούσε να κάνει την καριέρα του σταρ. Δεν την κάνει όμως, κάνει δύσκολα πράγματα, ψάχνει πάρα πολύ και μου είχε κάνει εντύπωση η κρίση του από όταν τον γνώρισα και ήταν 20 κάτι χρονών. Έχει μια νηφαλιότητα και μια ωριμότητα σκέψης που τροφοδοτούν εξαιρετικά το ταλέντο του», ανέφερε.
Πριν το τέλος της σύνδεσης, η Ελένη Ράντου συγκίνησε τον Ορφέα Αυγουστίδη με ένα της ιδιαίτερο σχόλιο:. «Δεν ξέρω, είναι το πρότυπο μου. Αν είχα ένα παιδί θα ήθελα να ήταν ο Ορφέας».
Αμέσως μετά ο Ορφέας Αυγουστίδης σημείωσε χαρακτηριστικά: «Αν έκανε και άλλο παιδί, εννοεί. Έχει την Νικολέττα, εννοείται. Η Ελένη δεν έβαλε απλώς λιθαράκι, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με εμπιστεύθηκε στο θέατρο αλλά πρέπει να πω και το εξής. Επειδή ακόμα δεν ήξερα, γιατί άφησα τα χρόνια και την γνωριμία μου με το θέατρο, αν δεν ήταν η Ελένη και δεν είχε αυτό το προστατευμένο περιβάλλον, με αυτή την αγάπη και τον τρόπο που συνδέεται με αυτό που κάνει, νομίζω ότι θα είχα φύγει τρέχοντας εάν έπεφτα σε άλλους θιάσους, με άλλους ανθρώπους και άλλον θιασάρχη, σε άλλα είδη. Αν έμεινα στο θέατρο, ήταν επειδή η Ελένη είχε τόση αγάπη και αφοσίωση που σκεφτόμουν ότι και γω κάπως έτσι ήθελα να συνδεθώ με αυτή την δουλειά».
«Έκανα χρόνια να αποδεχτώ τον εαυτό μου»
Ο Ορφέας Αυγουστίδης μίλησε για την ψυχανάλυση που έκανε, αποκαλύπτοντας πως δεν αποδεχόταν τον εαυτό του για χρόνια. «Ακούω κάτι που έχω πει πριν από καιρό και λέω “ωραίο που συναντιέσαι με τον προηγούμενο εαυτό σου και κάποια πράγματα εξακολουθούν και έχουν μια συνέπεια". Τραύμα είναι. Ως τραύμα το αντιμετωπίζεις. Γιατί αν το έχεις πάθει πολλές φορές μετά δεν δίνεις σημασία σε αυτό το αίμα που κυλάει».
Και συνέχισε λέγοντας ότι: «Εγώ θυμάμαι τις πρώτες γρατζουνιές παιδί να με πιάνει πανικός και να νομίζω ότι χάνω το πόδι μου. Οπότε είναι τραύματα γιατί όταν έχεις την ανάγκη στην ηλικία των 22 ετών να μιλήσεις με έναν άνθρωπο που θα σου βάλει κάποια πράγματα σε τάξη για να σε ηρεμήσει, να σε καθησυχάσει, γιατί αυτή είναι η διαδικασία… Δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Μάλιστα έκανα χρόνια… Δηλαδή μετά από χρόνια και ενώ το ζητούμενο δεν ήταν αυτό και αφού ολοκλήρωσα έναν κύκλο και σταμάτησα και άφησα λίγο τα πράγματα να καταλαγιάσουν στο ποιος είμαι εγώ, άρχισα να προσπαθώ να συνδεθώ τον Ορφέα τον προ-έφηβο».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
