«Οποιαδήποτε εργασία με σκοπό το κέρδος, είναι πορνεία» έγραφε στο εξώφυλλο του το περιοδικό Κράξιμο, το οποίο αυτοπροσδιοριζόταν ως περιοδικό επαναστατικής ομοφυλόφιλης έκφρασης.
Το «Κράξιμο» ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά έντυπα με queer χαρακτήρα. Εμφανίστηκε το 1981, σε μια εποχή που η πολιτική σκηνή της χώρας βροντοφώναζε για «Αλλαγή», που όμως δεν αφορούσε ούτε στο ελάχιστο την περιθωριοποίηση των ομοφυλοφίλων/τρανς ατόμων, που συνέχιζαν να ζουν υπό την απειλή ξυλοδαρμών,«παρεμβάσεων» της αστυνομίας (που οδηγούσαν σε προφυλακίσεις) και πλήρους κοινωνικού αποκλεισμού.
Αντιγράφω λίγα λόγια για το Κράξιμο, από τον Νίκο Λέκκα, του biblioteque.gr:
«Το Κράξιμο που πέρασε από 40 κύματα, χωρίς καμιά απολύτως επιχορήγηση από το κράτος, έχοντας ως μοναδικό αρωγό στα έξοδα τα λεφτά που έβαζε η εκδότης του, λεφτά προερχόμενα αποκλειστικά από βίζιτες της κυρίας Ρεβενιώτη, έχοντας για σλόγκαν την ρήση ότι “Κάθε επάγγελμα με σκοπό το κέρδος είναι πορνεία”.
Συνεργάτες του περιοδικού (και στα 14 τεύχη) ετερόκλητοι άνθρωποι. Από την ποιήτρια Κατερίνα Θεοφίλη, από τον πρόωρα χαμένο σκηνοθέτη Αλέξη Μπίστικα, ενός ανθρώπου που με τα φοιτητικά του “Μάρμαρα” άνοιξε μια νέα σελίδα του ελληνικού σινεμά, από την δικηγόρο Κατερίνα Ιατροπούλου και άλλους-ες πολλούς-ες.
Φυσικά έγραφε και η ίδια η Πάολα. Κείμενά της όπως το “Κορίτσια ο Κατακουζινός” θα μείνουν στην ιστορία για το πώς ο σκηνοθέτης παρουσίασε με χυδαίο γλαφυρό τρόπο το έγκλημα πάθους που διέπραξε τη δεκαετία του 70, ο κατασκευαστής κοσμημάτων Χρήστος Ρούσος».
Kαι δεν ήταν μόνο αυτοί που αναφέρει ο Λέκκας οι άνθρωποι που συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο Κράξιμο. Ο ποιητής Νίκος Χριστιανόπουλος, ο Γιώργος Χρονάς, η Μαλβίνα Κάραλη, ο Κώστας Ταχτσής, ο Χρόνης Μίσσιος, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου ήταν μεταξύ εκείνων που έδωσαν συνεντεύξεις ή έγραψαν θέματα στο περιοδικό.
Μερικά αποσπάσματα από το Κράξιμο:
«Εμείς της συντακτικής επιτροπής θα θέλαμε το Κράξιμο να διαβαστεί απ' όσους έχουν κοινές ανησυχίες με εμάς, απ' όλους όσους θέλουν να μάθουν και να πουν για την ομοφυλοφιλία, αλλά και για τις φυλακές, την καθημερινή αποξένωση, και την καταπίεση στην οικογένεια, στη δουλειά, στο σχολείο» - Πάολα Ρεβενιώτη.
Γιάννης: «Όλοι ξέρουν στη γειτονιά πως είσαι ομοφυλόφιλος και πως έχεις σχέση με τον Αντρέα. Μέσα στο σουβλατζίδικο φιλιόσαστε και οποίος σου πιάνει κουβέντα του αποκρίνεσαι κοιτώντας τον στα μάτια».
Αντώνης: «Ναι, μόνο που δεν με κοιτάζουν στο βλέμμα. Ξέρεις, όποιος έχει κάποιο μυστικό, συνήθως χαμηλώνει το βλέμμα, από ντροπή. Νομίζω πως άθελα μου τους έδειξα πως εκείνοι έχουν μυστικά και όχι εγώ» - συνέντευξη με έναν 23χρονο άντρα που έχει κάνει δημόσιο coming out.
«Η ΥΕΝΕΔ, σε οποιοδήποτε πρόγραμμα της αναφέρεται η λέξη «ομοφυλόφιλος» την μεταφράζει ως «τοιούτος» ή την αποσιωπάει τελείως! Ο καινούριος διευθυντής της τηλεοράσεως να το προσέξει αυτό!» - μικρά παραλειπόμενα καθημερινότητας από τη στήλη «Τσουτσουνοπνίχτρα η Κουτσομπόλα».
«Ομοφυλόφιλε, δηλαδή, μανάβη, κομμώτρια, αθλητή, διανοούμενε, μπετατζή, φοιτητή, δημοσιογράφε, ηθοποιέ, στις προσεχείς εκλογές ψήφισε τον εαυτό σου! Θέλουμε να πούμε, σαν καλός νάρκισσός που είσαι, στάσου στον προσωπικό σου καθρέφτη και πες ψήφισα!» - ανυπόγραφο.
Η Πάολα Ρεβενιώτη για το Κράξιμο:
«Το διαβάζω τώρα και λέω πώς το έγραψα αυτό; Πώς τα έγραψα αυτά; Ούτε ο Στάλιν σε τρανς... Θυμάμαι είχα τυπώσει 3.000 αντίτυπα. Τότε ήταν μεγάλη δουλειά. Το να βγάλεις ένα περιοδικάκι δεν ήταν καθόλου απλό. Τότες έπρεπε να τα γράψεις όλα αυτά, να μαζέψεις κειμενάκια από εδώ και από εκεί. Να κάτσεις να τα γράψεις σε καμιά παλιά γραφομηχανή. Να τα δώσεις σε ένα μηχάνημα που θα τα βγάλει σε ρολά μακριά. Να τα ξαναπάς για διορθώσεις.
Μετά, να διαλέξεις τα κείμενα, τα γράμματα, τα στοιχεία, να είναι πλάγια, να είναι αλλιώς. Και μετά, να πάρεις ένα ρυζόχαρτο. Μου είχε φτιάξει και ο Λεωνίδας ο Χρηστάκης μια μονταζιέρα. Και εσύ ήσουν αναγκασμένη να πιάσεις να τα κόψεις και να τα κολλήσεις με κόλλα. Σε ένα παλιό τεύχος, που το κοίταζα πρόσφατα για πλάκα, έλεγε: «Ρε τσόγλανε, σ’ αγαπώ».
Υπήρχε ένα κενό και πώς να το γεμίσω; Ε, έγραψα αυτό και το θυμούνται όλοι»
(Συνέντευξη στον Θεοδόση Γκελτή, για την Εφημερίδα των Συντακτών)
Το Κράξιμο ως το τέλος
Όπως ήταν αναμενόμενο, το περιοδικό κρίθηκε από την Ασφάλεια Αθηνών ως πορνογράφημα και ότι διαφθείρει τα ήθη και έθιμα.
Η Πάολα καταδικάστηκε σε φυλάκιση και πρόστιμο, όμως με τις παρεμβάσεις οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων (αναφέρονται και παρεμβάσεις της Διεθνούς Αμνηστίας) το περιοδικό συνέχισε να εκδίδεται, με την οικονομική βοήθεια φίλων της Πάολας, επωνύμων και μη. Το Κράξιμο σταμάτησε να βγαίνει το 1993.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
