Μενού
Israel soldiers
AP Photos
  • Α-
  • Α+

Σοκαριστικές είναι οι μαρτυρίες δύο επιζώντων του μουσικού φεστιβάλ που αιματοκύλισε η Χαμάς στο Ισραήλ. Οι δύο άντρες ανακαλούν τις στιγμές που ο ήχος της μουσικής κόπηκε βίαια από τον αιχμηρό ήχο των σφαιρών.

Ο 30χρονος Τομέρ και ο 38χρονος Μάικλ περιγράφουν λεπτό προς λεπτό στο MEGA τις στιγμές τρόμου που βίωσαν κατά την επίθεση της Χαμάς στο rave party κοντά στα σύνορα της Γάζας.

«Στις 7.30 το πρωί ενημερωθήκαμε ότι οι τρομοκράτες πέρασαν τα σύνορα και ερχόντουσαν μέσα στο πάρτι», θυμάται ο Τομέρ Μαμπράκα και συνεχίζει: «Μπήκαν στο πάρτι και άρχισαν να πυροβολούν τους ανθρώπους έξω στο δρόμο».

Πώς επιβίωσαν από το μακελειό

«Βρήκαμε το εκδοτήριο εισιτηρίων και κοιτάξαμε μέσα από το παράθυρο και είδαμε να κρύβονται 4 άτομα, δύο κορίτσια και δύο αγόρια» περιγράφει ο Μάικλ και προσθέτει «Τους είπαμε να ανοίξουν την πόρτα, την άνοιξαν και κρυφτήκαμε μέσα».

«Ακούγαμε το πλήθος να φωνάζει, ακούγαμε φωνές νέων ανθρώπων, μεγάλων ανθρώπων. Ακούγαμε "ο Θεός είναι μεγάλος" και Αραβικά ονόματα»

Έβρεχε σφαίρες

Ο Τομέρ συνεχίζει περιγράφοντας τον τρόμο: «Άκουγες τις σφαίρες να πέφτουν δίπλα σου και μέσα στο εκδοτήριο. Καρφώθηκαν στην κοιλιά ενός αγοριού, στο άλλο παιδί έσκασε στο γόνατο και του το διαπέρασε».

«Καθόμασταν μέσα στα αίματα και δεν φωνάξαμε για να μη μας ακούσουν» ανακαλεί ο Τομέρ και συνεχίζει: «Ξαφνικά ένας τρομοκράτης κοίταξε από το παράθυρο και μας είδε. Αυτό ήταν το πιο τρελό. Μας κοιτάει και αρχίζει να λέει "τα λεφτά σας, τα λεφτά σας". Έτσι όλοι σηκώθηκαν και του έδωσαν τα λεφτά τους, μετά ζητούσε τηλέφωνα και του τα δώσαμε και αυτά».

Ξέραμε ότι θα πεθάνουμε

Ο Τομέρ συνεχίζει, λέγοντας για τις στιγμές που πίστευε ότι θα ήταν οι τeλευταίες του: «Κάθε είκοσι λεπτά κάποιος προσπαθούσε να ανοίξει την πόρτα. Κοιταζόμασταν και αγκαλιαζόμασταν. Ξέραμε ότι θα πεθάνουμε και είπαμε να κοιμηθούμε, για να μη νιώσουμε το θάνατο να έρχεται».

Όταν ήρθε η σωτηρία

«Περιμέναμε και δεν έβλεπα πια τρομοκράτες. Τότε είδα καταδρομείς ή στρατιώτες, δεν ήξερα τι είναι. Σήκωσα τα χέρια μου και που σήμαναν να ανοίξω την πόρτα. Μεταφέραμε το παιδί με τη σφαίρα στο πόδι, και μετά πέφταμε κάτω επειδή δεν είχαμε δυνάμεις. Αυτό που βλέπαμε έξω ήταν λες και μας είχαν επιτεθεί ζόμπι, για χιλιόμετρα έβλεπες πτώματα ανθρώπων» λέει ο Τομέρ για το εφιαλτικό σκηνικό του φονικού.

«Ήμασταν οι πρώτοι που κατάφεραν να φύγουν» καταλήγει.

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.