Η σύνοδος των G7 αυτής της εβδομάδας στην Ιταλία μοιάζει περισσότερο με «τον Μυστικό Δείπνο» παρά με συνέλευση των ισχυρών του δυτικού τόξου, με τη Τζόρτζια Μελόνι να στέκεται η μόνη ηγέτης χωρίς...«πατερίτσες».
Αυτή την εικόνα σκετσάρει τουλάχιστον το Politico, παρατηρώντας την εξόφθαλμη έλλειψη...πολιτικής ισχύος στο φετινό lineup. Πέρα από τη Μελόνι, έχουμε τους Τζο Μπάιντεν (ΗΠΑ), Εμμανουέλ Μακρόν (Γαλλία), Όλαφ Σόλτς (Γερμανία), Τζάστν Τρουντό (Καναδάς), Ρίσι Σούνακ (Βρετανία) και Φουμίο Κισίντα (Ιαπωνία).
Για να δούμε τι έχουν να επιδείξουν...
Η Μελόνι και οι έξι «σακάτηδες»
Έτσι χαρακτηρίζει εύστοχα το μέσο τη φετινή επτάδα, που συνέρχεται αυτές τις ώρες στις εγκαταστάσεις του Borgio Egnazia στην Πούλια της Ιταλίας, εννοώντας πως μεταξύ των ηγετών, παρατηρείται μία ξεκάθαρη έλλειψη πολιτικής ισχύος.
Στον απόηχο της πανωλεθρίας που υπέστη στις ευρωεκλογές, ο Εμμανουέλ Μακρόν αναγκάστηκε να ανταποκριθεί στη λαϊκή εντολή, και να πάει σε εθνικές εκλογές απέναντι στη «Λερναία Ύδρα» της Μαρίν Λε Πεν.
Σημειώνεται πως το ακροδεξιό κόμμα της «Εθνικός Συναγερμός» «εξάλειψε» το κεντρώο κόμμα του Μακρόν, συγκεντρώνοντας το υπερδιπλάσιο ποσοστό (31,5% και 15,2% αντίστοιχα) στις ευρωκάλπες.
Τώρα για τον Ρίσι Σούνακ, πρέπει κανείς να θαυμάσει τον τρόπο με τον οποίο δηλώνει αισιόδοξος, μετά από τόσες θεσμικές «γκάφες», κορωνίδα των οποίων μάλλον αποτελεί το περιβόητο «νομοσχέδιο της Ρουάντα», για τον εκτοπισμό μεταναστών από τη Βρετανία στην Αφρική.
Και φυσικά οι μονάδες που τον χωρίζουν από τους Εργατικούς δίνουν μία απαισιόδοξη πρόβλεψη για τη μοίρα των Τόρις στις επερχόμενες εκλογές της 4ης Ιουλίου.
Από την άλλη, ο Τζο Μπάιντεν δηλώνει πως τα έχει «τετρακόσια», ενώ ο φακός των media έχει συλλάβει ουκ ολίγες φορές τον υπερήλικα ηγέτη να χάνει «επαφή» με την πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια δημόσιων εμφανίσεων.
Και στον τομέα της διακυβέρνησης, τίποτα το εξέχον. Αδιάφορος απέναντι στις ξενοφοβική μεταναστευτική πολιτική της Υπηρεσίας Μετανάστευσης, καμία πρόοδος στα εργασιακά με μηδενική υποστήριξη των συνδικάτων, και ακόμα πιο ανησυχητικό, χωρίς απάντηση στη ρητορεία του ανερχόμενου Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Όλαφ Σολτς ταπεινώθηκε επίσης από τους ακροδεξιούς εθνικιστές εγχώρια το περασμένο Σαββατοκύριακο, εκτοπισμένος στην τρίτη θέση από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ενώ η ανατροπή του προβάλλει απειλητικά στον ορίζοντα.
Ο Τζάστιν Τρουντό, πρωθυπουργός επί εννιαετίας στον Καναδά, έχει δηλώσει ανοιχτά πως πλέον τον έχει κουράσει ο πρωθυπουργικός θώκος, ενώ ο Φουμίο Κισίντα παλεύει με ιστορικά χαμηλές αξιολογήσεις από την ιαπωνική κοινή γνώμη.
Η μόνη «φωτεινή» εξαίρεση, είναι η εδώ και καιρό ανάρπαστη εγχώρια Τζόρτζια Μελόνι, η οποία «δεν μπορεί να σταματήσει να κερδίζει».
Δύο χρόνια αφότου ανήλθε στην εξουσία ως ηγέτης του ακροδεξιού μορφώματος Αδέλφια της Ιταλίας, αύξησε το μερίδιο ψήφων του κόμματός της στις ευρωπαϊκές εκλογές της Κυριακής.
Τώρα είναι έτοιμη να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της μελλοντικής κατεύθυνσης της πολιτικής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, μαζί με τις άλλες δύο «σιδηρές κυρίες» της δεξιάς, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν και Μαρίν Λε Πεν.
Σύμφωνα με Ιταλούς αξιωματούχους, η Μελόνι θα χρησιμοποιήσει τη σύνοδο κορυφής για να προωθήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας. Επίσης, πρόκειται να συμμετάσχει σε συνομιλίες με ηγέτες της ΕΕ σχετικά με τη στελέχωση των ανώτερων κλιμακίων της, όπως της θέσης της Φον ντερ Λάιεν ο προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Μεταξύ των κυβερνήσεων των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, είμαστε σίγουρα οι ισχυρότεροι. Δεν σκοπεύω να χρησιμοποιήσω αυτό το αποτέλεσμα για μένα, αλλά να χρησιμοποιήσω κάθε ψήφο για την κεντροδεξιά για να έχω αποτελέσματα για τους Ιταλούς», κόμπαζε η Ιταλίδα πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
