Το καλοκαίρι του 2023, στην Αθήνα, queer άτομα διατρέχουν κίνδυνο για τη ζωή τους. Σαν να μην άλλαξε τίποτα από τις σκοτεινές εποχές που η ομολογία μιας μη ετερόφυλης ταυτότητας, μπορούσε να σημάνει υπαρξιακή απειλή για κάθε άντρα και γυναίκα.
O Ρίτσαρντ Ρότζερς, ο άνθρωπος που παραμόνευε έξω από gay bars για να σκοτώσει queer άτομα, και παραμένει ως και σήμερα στη φυλακή, ενώ η ιστορία του έχει αποτελέσει έμπνευση για ένα ντοκιμαντέρ του HBO, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, είναι η απόδειξη ότι ο τρόμος και το μίσος για τη διαφορετικότητα, δύσκολα θα πάψει να υπάρχει. Αυτή είναι η ζωή του.
Τα πρώτα «ήρεμα» χρόνια»
Γεννήθηκε το 1950 στο Πλύμουθ και τα παιδικά του χρόνια δεν είχαν κάτι μεμπτό. Το 1972 όμως, ως φοιτητής πανεπιστημίου πια, έκανε την αρχή στο σερί του τρόμου και του αίματος.
Ο Ρότζερς χτυπούσε οκτώ φορές το συγκάτοικο του, Φρέντρικ Σπενσερ, με ένα σφυρί. Όταν έβλεπε ότι ο Σπένσερ ανέπνεε ακόμα, του έκοβε το νήμα της ζωής, προκαλώντας του ασφυξία με μια σακούλα γύρω από το κεφάλι. Στη συνέχεια κάλυπτε το σώμα του με μια σκηνή και το έβαζε στο πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου του, για να το πετάξει σε κοντινό ρυάκι. Το πτώμα τελικά βρέθηκε από δύο ποδηλάτες.
Κατά την αστυνομική έρευνα, βρέθηκε ανάμεσα στα υπάρχοντα του Σπένσερ ένα κλειδί, το οποίο ταίριαζε σε γραμματοκιβώτιο που είχε χρησιμοποιήσει ο Σπένσερ στον φοιτητικό κοιτώνα που ζούσε μαζί με τον Ρότζερς. Στον κοιτώνα, η αστυνομία χωρίς δυσκολία εντόπισε αιματοβαμμένα ίχνη από την πάλη των δύο αντρών, ακόμα και το ίδιο το σφυρί που χρησιμοποιήθηκε ως δολοφονικό όργανο.
Ο Ρότζερς αποδέχτηκε με ψυχραιμία τη σύλληψη του, για να δηλώσει λίγο αργότερα στο δικαστήριο πως είχε δράσει σε αυτοάμυνα, προσπαθώντας να αποφύγει τη «μανιακή» επίθεση του Σπένσερ. Κατάφερε να απαλλαγεί από κάθε κατηγορία, λόγω αμφιβολιών.
Καταφύγιο στη νοσηλευτική
Το 1973, ο Ρότζερς αποφασίζει να τα αφήσει όλα πίσω του και να σπουδάσει. Νοσηλευτική, έπειτα μάστερ στην ιατρική και από το 1978 ξεκινάει να δουλεύει στο νοσοκομείο Όρος Σινά ως νοσοκόμος.
Στη θέση αυτή θα παραμείνει ως τη συλληψή του, το 2001.
Προοίμιο σε δολοφονίες
Ήταν Ιούλιος του 1988, όταν ο Ρότζερς προσκάλεσε έναν άντρα που είχε γνωρίσει σε μπαρ του Στέιτεν Άϊλαντ, στο σπίτι του. Τον κέρασε ένα αναψυκτικό, και σχεδόν αμέσως, ο άντρας λιποθύμησε.
Όταν άνοιξε τα μάτια του, ο Ρότζερς τον είχε ξεγυμνώσει, τον είχε δέσει με αλυσίδες στο κρεβάτι του υπνοδωματίου του και με μια ένεση τον έφερε σε λήθαργο ξανά. Μερικές ώρες μετά, τον είχε ντύσει ξανά και τον είχε πετάξει έξω από το δωμάτιο. Ο άντρας μήνυσε τον Ρότζερς, αλλά εκείνος κατάφερε και πάλι να απαλλαγεί λόγω αμφιβολιών.
Οι φόνοι της «τελευταίας γύρας»
Μεταξύ 1991 και 1993, gay και bisexual άντρες παρασύρονται από άγνωστο άτομο, μέσα σε δημοφιλή μπαρ της Νέας Υόρκης, ώστε να περπατήσουν μαζί του. Λίγες ώρες μετά, τα σώματα τους βρίσκονται διαμελισμένα σε κάδους σκουπιδιών.
Ο Ρότζερς θα ενοχοποιηθεί μόνο για τους φόνους των Άντονι Μανέρο και Τόμας Μαλκάχι και θα συνδεθεί με τέσσερα ακόμα περιστατικά ως βασικός ύποπτος, χωρίς όμως να αποδειχθεί η ενοχή του. Και θα συνδεθεί επίσης, με την θλιβερή ιστορία του Πίτερ Άντερσον.
Ο Άντερσον ήταν το πρώτο θύμα αυτού του κύκλου αίματος. Ο 54χρονος επιχειρηματίας σύχναζε σε μπαρ της λεωφόρου Λέξινγκτόν στην Πενσυλβάνια. Δεν είχε κρύψει την σεξουαλική του ταυτότητα, αν και προτιμούσε να εκδηλώνει τα συναισθήματα του τις πρώτες πρωινές ώρες. Μια τέτοια ώρα, στις 5 Μαΐου 1991, ανακάλυψε το πτώμα του ένας εργάτης τοπικής καθαριότητας, διαμελισμένο μέσα σε κάδους σκουπιδιών και ευνουχισμένο.
Η αστυνομία άργησε να βρει τα γεννητικά τού όργανα. Ο δολοφόνος τα είχε τοποθετήσει στο στόμα του (αποκεφαλισμένου) κρανίου του Άντερσον.
Ο Τόμας Μαλκάχι ήταν 57 ετών, πατέρας τεσσάρων παιδιών. Απολάμβανε την οικογενειακή θαλπωρή, ίσως περισσότερο απ' όσο οι άντρες της ηλικίας του, και ίσως με αυτή τη διέξοδο να προσπαθούσε να «θάψει» μέσα στο μυαλό του, αυτό που πραγματικά επιθυμούσε ερωτικά. Τον Ιούλιο του 1992 είχε βρεθεί στη Νέα Υόρκη για δουλειές. Ίσως και λίγο φλερτ.
Τα ξημερώματα της 12ης Ιουλίου, το πτώμα του βρισκόταν διαμελισμένο σε έξι σακούλες, μαζί με χειρουργικά υλικά τομής. Κανείς δεν έμαθε αν πόνεσε, ή αν ήταν ακαριαίο όλο αυτό.
Ο Άντονι Μανέρο το καλοκαίρι του 1993, αναζητούσε απλώς πελάτες για να καλύπτει τα έξοδα του. Η ζωή στη Νέα Υόρκη γινόταν ακριβή, ανυπόφορη και συχνά επικίνδυνη για μεσήλικες εκδιδόμενους άντρες όπως εκείνος. Ο "Μαρκ", ο άντρας που του συστήθηκε ως νοσοκόμος, φαινόταν καλή παρέα για το βράδυ και το διασκέδαζε να πίνει ποτά μαζί του. Λίγες ώρες μετά, το σώμα του Άντονι βρισκόταν κι αυτό, κομματιασμένο σε τέσσερις σακούλες.
Η αποκάλυψη
Με την βοήθεια της τεχνικής εξακρίβωσης στοιχείων VMD, η οποία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του `90, η αστυνομία κατάφερε να επαληθεύσει την ταυτότητα των αποτυπωμάτων που βρίσκονταν στις σακούλες με τα πτώματα των ομοφυλόφιλων αντρών. Στις αρχές του 2001 ο Ρότζερς προσεγγίστηκε από την αστυνομία, με τη δικαιολογία ότι χρειάζεται η βοήθεια του σε μια υπόθεση με πλαστογραφίσεις στοιχείων σε πιστωτικές κάρτες.
Κάπως έτσι ο Ρότζερς βρέθηκε στο δωμάτιο της ανάκρισης, εκεί όπου του ανακοινώθηκε πως υπήρχαν αποτυπώματα που τον ενοχοποιούσαν.
Η έφοδος της αστυνομίας στο σπίτι του, έφερε στο φως, φωτογραφίες με μαχαιρωμένους άντρες, φάρμακα που χρησιμοποιούνται από βιαστές με σκοπό τη νάρκωση, πορνογραφικό υλικό και όπλα.
Το Νοέμβριο του 2005, μετά από μια εξαντλητική ακροαματική διαδικασία, ο Ρότζερς καταδικάστηκε σε δις ισόβια. Ο ίδιος έδειξε ανέκφραστος κατά την ανακοίνωση της ποινής του. Ακόμα και σήμερα, που η ιστορία του έχει γίνει ντοκιμαντέρ από το HBO και η δημοφιλία του έχει ανέβει στα ύψη, αποφεύγει να πει την παραμικρή λέξη για το λόγο για τον οποίο βρίσκεται στη φυλακή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
