Ταυτόσημο με το θάρρος, την κυριαρχία και τη μαχητικότητα, το λιοντάρι αποτελούσε από τα πρώτα χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας σύμβολο ισχύος και μάλιστα χαρακτηρίζεται στους περισσότερους πολιτισμούς ως «ο βασιλιάς της ζούγκλας».
Τι κάνει αυτό το εντυπωσιακό θηλαστικό τόσο ξεχωριστό. Γιατί έχει συνδεθεί με την κυριαρχία και την κορυφή της τροφικής πυραμίδας στην άγρια φύση;
Σημαντικό ρόλο, σύμφωνα με το steemit.com φαίνεται ότι παίζει η εμφάνιση του αρσενικού λιονταριού, που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, εξίσου επιβλητικά αιλουροειδή.
Η χαίτη θυμίζει στέμμα και δίνει στο αρσενικό λιοντάρι βασιλική εμφάνιση, ενώ παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να φαίνονται πολύ μεγαλύτερα από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Λιοντάρι: Η δύναμη της χαίτης
Η χαίτη, η οποία χρειάζεται περίπου δύο χρόνια για να αναπτυχθεί πλήρως, προστατεύει τον λαιμό τους από το τρύπημα των νυχιών ή των δοντιών κατά τη διάρκεια της μάχης στην άγρια φύση, κάτι που είναι ένα πρόσθετο πλεονέκτημα έναντι της τίγρης, που είναι ένα επιβλητικό αιλουροειδές, αλλά όχι ο βασιλιάς.
Επιπλέον, ο βασιλιάς της ζούγκλας θεωρείται ένα άκρως σκληραγωγημένο θηλαστικό, καθώς θα πρέπει να παλέψει μέχρι θανάτου σε ορισμένες περιπτώσεις με άλλα λιοντάρια για να υπερασπιστεί την περιοχή του. Αντίθετα, οι τίγρεις σε γενικές γραμμές αποφεύγουν τις αψιμαχίες για τα εδάφη στα οποία ζουν και κυνηγούν.
Ακόμα ένα στοιχείο που έχει συμβάλει στο να χαρακτηριστεί το λιοντάρι «βασιλιάς» είναι ο βρυχηθμός.
Πρόκειται για έναν από τους πιο ισχυρούς τρομακτικούς ήχους στην άγρια φύση.
Λιοντάρι: Τρομακτικός βρυχηθμός
Ο βρυχηθμός ενός λιονταριού μπορεί να φτάσει τα 114 ντεσιμπέλ, δηλαδή θόρυβος ισχύος έως και 25 φορές περισσότερο από ένα χλοοκοπτικό. Σύμφωνα με επιστημονικές μετρήσεις, κατά τη διάρκεια μιας ήσυχης νύχτας, ο βρυχηθμός μπορεί να ακουστεί από 7 έως και 8 χιλιόμετρα μακριά.
Περισσότερο από κάθε άλλο, ο λόγος για τον τίτλο του βασιλιά της ζούγκλας που έχει απονεμηθεί στο λιοντάρι είναι η στάση και η συμπεριφορά του.
Το λιοντάρι ζει στα λιβάδια και χρησιμοποιεί τη δύναμη της ομάδας του για το κυνήγι, ενώ αντίθετα η τίγρης είναι ένα μοναχικό θηλαστικό, που χτυπά χωρίς να γίνει αντιληπτό.
Επίσης, τα λιοντάρια δεν κυνηγούν για διασκέδαση, παρά μόνο για να τραφούν, ενώ εμπλέκονται σε μάχες όταν απειλείται η αγέλη τους.
Τα λιοντάρια ζουν σε ομάδες, με ηγέτη και ξεκάθαρους ρόλους. Ο αρχηγός απαιτεί τον σεβασμό και όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε αρχίζουν οι αιματηρές διαμάχες.
Λιοντάρια: Η κοινωνική δομή της αγέλης
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Βιολογικών Επιστημών της Μινεσότα, μια τυπική αγέλη λιονταριών αποτελείται από περίπου έξι θηλυκά, τα οποία έχουν συγγενική σχέση, τους απογόνους τους και έναν «συνασπισμό» 2-3 αρσενικών.
Κατά την ίδια έρευνα, οι περισσότερες «κόρες» στρατολογούνται στην αγέλη της μητέρας τους, αν και περίπου το ένα τρίτο διασκορπίζονται για να σχηματίσουν νέες ομάδες.
Τα νεαρά αρσενικά πάντα «φεύγουν από το σπίτι» και αναζητούν συντρόφους, με τις οποίες δεν θα έχουν συγγενική σχέση.
Το μέγεθος του συνασπισμού αρσενικών ποικίλλει από 1 έως 10 και αποτελούνται εξ ολοκλήρου από αρσενικά λιοντάρια που γεννήθηκαν στην ίδια αγέλη.
Όταν ένας αρσενικός συνασπισμός αναλαμβάνει για πρώτη φορά τα ηνία μια αγέλης, τα μικρά αποτελούν σημαντικό εμπόδιο στην αναπαραγωγική διαδικασία και συνήθως εξολοθρεύονται. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Οι λέαινες δεν ζευγαρώνουν έως ότου τα μικρά τους γίνουν τουλάχιστον 18 μηνών, αλλά το κάνουν εντός ημερών αν αυτά σκοτωθούν.
Έτσι, τα αρσενικά είναι απρόθυμα να γίνουν πατριοί και συνήθως σκοτώνουν όλα τα μικρά της νέα τους αγέλης. Η βρεφοκτονία ευθύνεται για το ένα τέταρτο των θανάτων των μικρών λιονταριών.
Οι λέαινες πάντως υπερασπίζονται τα μικρά τους από επιθέσεις αρσενικών και έχει παρατηρηθεί ότι υποκινούν τον ανταγωνισμό μεταξύ αντίπαλων αρσενικών, όταν υπάρχει κίνδυνος.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
