Μενού
Μοσχοκάρυδο
Μοσχοκάρυδο | Shutterstock
  • Α-
  • Α+

Μερικές φορές μία ιδιοφυής αγορά μπορεί να μη μοιάζει ως τέτοια αρχικά, και χρειάζεται επιχειρηματικό δαιμόνιο για να ζυγίσεις σωστά τα υπέρ και τα κατά. Την περίοδο του εποικισμού της υφηλίου από τους Ευρωπαίους, οι Ολλανδοί έκαναν μία φαινομενικά απονενοημένη συμφωνία με τους Βρετανούς,

Το 1667, οι Ολλανδοί έκαναν μια εμπορική συμφωνία που φαίνεται γελοία χωρίς ιστορικό πλαίσιο: παραχώρησαν τον έλεγχο του Μανχάταν στους Βρετανούς, με αντάλλαγμα το νησί Ραν, που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του ινδονησιακού αρχιπελάγους. Θα πείτε, γίνεται μία ολόκληρη χώρα να δέχτηκε μία τόσο δυσανάλογη συναλλαγή; Φυσικά και όχι.

Το νησί Run μπορεί να μην ήταν κοινωνικοοικονομικό κέντρο, αλλά είχε ένα πλεονέκτημα. Ήταν ένα από τα λιγοστά μέρη στον κόσμο όπου φύτρωνε το πανάκριβο και πολύτιμο μοσχοκάρυδο, ένα μπαχαρικό που είχε ερωτευτεί η Ευρώπη. 

Γιατί οι Ολλανδοί επέλεξαν το μοσχοκάρυδο

Πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε πως μέσα στον 17ο αιώνα, το μοσχοκάρυδο ήταν ένα από τα πιο σπάνια μπαχαρικά στον κόσμο. Εκτός από τη γεύση του, εκτιμούνταν ιδιαίτερα και οι φαρμακευτικές του ιδιότητες. Πολλοί πίστευαν επίσης ότι ήταν γιατρικό για την πανούκλα

Καλλιεργούνταν όμως μόνο στα νησιά Banda (γνωστά και ως Spice Islands), μια μικρή ομάδα δέκα νησιών στο ινδονησιακό αρχιπέλαγος. Ο έλεγχος των νησιών ήταν μια συνεχόμενη αιτία σύγκρουσης, ειδικά μεταξύ των Άγγλων και των Ολλανδών, και αμφότεροι μάχονταν για το μονοπώλιό σε ορισμένα μπαχαρικά. Το νησί Run ήταν ένα μικρό, αλλά σημαντικό τμήμα της Banda και βρισκόταν υπό βρετανικό έλεγχο. 

Την ίδια περίπου εποχή, οι Ολλανδοί είχαν ισχυρή παρουσία στην ανατολική ακτή της Βόρειας Αμερικής. Το 1614, η επαρχία της Νέας Ολλανδίας ιδρύθηκε ως η πρώτη ολλανδική αποικία στην Αμερική. Εκτεινόταν σε μέρη των σημερινών Νέας Υόρκης , Νιου Τζέρσεϊ, Πενσυλβάνια, Μέριλαντ, Κονέκτικατ και Ντέλαγουερ

Το 1626, ο Peter Minuit, ο τότε ηγέτης της Νέας Ολλανδίας, πιστεύεται ότι «αγόρασε» το νησί του Μανχάταν για 24 δολάρια από τους ιθαγενείς της Αμερικής. Το νότιο άκρο του νησιού Μανχάταν ονομαζόταν Νέο Άμστερνταμ (αργότερα, Νέα Υόρκη) και χρησίμευσε ως έδρα της αποικιακής ολλανδικής κυβέρνησης.

Στις 31 Ιουλίου 1667, υπογράφηκε η Συνθήκη της Μπρέντα μεταξύ Ολλανδίας, Αγγλίας, Γαλλίας και Δανίας. Υπό τους όρους της, οι Ολλανδοί παραχώρησαν τον έλεγχο του Μανχάταν στους Άγγλους, ενώ κατέλαβαν το νησί Ραν, μια συμφωνία που άφησε και τις δύο πλευρές ικανοποιημένες.

Ωστόσο, το μονοπώλιο των Ολλανδών ιμπεριαλιστών που κατακτήθηκε με κόπο δεν κράτησε πολύ. Τον 18ο αιώνα, ένας Γάλλος βοτανολόγος ονόματι Pierre Poivre μετέφερε λαθραία χιλιάδες σπόρους και άλλα φυτά μπαχαρικών από την Ινδονησία στον Μαυρίκιο και τη Ρεϋνιόν, εγκαθιστώντας καλλιέργειες.

Τον 19ο αιώνα, τα νησιά Banda τέθηκαν υπό τον προσωρινό έλεγχο των Άγγλων, οι οποίοι συνέχισαν να μεταφυτεύουν δέντρα μοσχοκάρυδου σε άλλες αποικίες τους, συμπεριλαμβανομένης της Σρι Λάνκα και της Γρενάδας. 

Διαβάστε επίσης:

Το κόλπο με το κερί που μπορεί να μειώσει έως και 100 ευρώ τους λογαριασμούς στο σπίτι

Η πόλη που έχει γεμίσει με έρημες βίλες - Αγελάδες βόσκουν στα γκαράζ

Τα μέρη του κόσμου που έχουν ελληνικά ονόματα - Από την Τουρκία, μέχρι την Αφρική και την Αμερική

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.