Μενού
ann-leslie
Ανν Λέσλι | @Alan Davidson
  • Α-
  • Α+

Ίσως σας φανεί δύσκολο να πιστέψετε ότι οποιαδήποτε γυναίκα που δέχτηκε πυρά στη Βοσνία, κυνηγήθηκε από μπράβους των μυστικών υπηρεσιών στη Ζιμπάμπουε, δέχτηκε επίθεση από έναν επίδοξο βιαστή με μαχαίρι στον Κόλπο θα θεωρούσε ότι «τα είχε όλα». Αυτή ήταν η ζωή της Ανν Λέσλι, η οποία ήταν δημοσιογράφος της Daily Mail και έφυγε από τη ζωή την περασμένη Κυριακή (25/06).

Η βρετανική εφημερίδα θυμάται τη ζωή και το έργο μίας από τις πιο διάσημες δημοσιογράφους. Ποια άλλη εκτός από την Ανν θα μπορούσε να οργανώσει τη ζωή της έτσι ώστε να περνάει έξι μήνες του χρόνου με τον λατρεμένο σύζυγό της Μάικλ και την κόρη της και τους υπόλοιπους έξι μήνες μάρτυρας της παγκόσμιας ιστορίας;

Ο θάνατος της Ανν την Κυριακή σε ηλικία 82 ετών στερεί από τον καθένα μας μια φωνή την οποία έπρεπε να ακούσουμε. Επί μισό αιώνα ταξίδευε σε μερικά από τα πιο επικίνδυνα και ασταθή μέρη της γης, όπου συναντούσε γκάνγκστερ, εμπόρους όπλων, λαθρέμπορους ναρκωτικών και διεφθαρμένους πολιτικούς, καθώς και τους απλούς ανθρώπους που βρέθηκαν αντιμέτωποι με έκτακτα γεγονότα.

Οι συνεντεύξεις της ήταν ζωντανές και ασυμβίβαστες, αλλά ήταν επίσης αφοπλιστικές και συναρπαστικά ευανάγνωστες. Η Ανν βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο της δράσης.

Αν και δεν ήταν σε καμία περίπτωση εθισμένη στον κίνδυνο, την έλκυε και παραδέχτηκε ότι βίωνε την έξαψη που δημιουργούσε η οργή εναντίον εκείνων που προκαλούσαν πόνο σε άλλους.

Περιγράφεται ως μία από τις σπουδαιότερες δημοσιογράφους που έζησαν ποτέ. Ήταν ανάμεσα στο πλήθος στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Έχασε τα παπούτσια της στον συνωστισμό που περίμενε την αποφυλάκιση του Νέλσον Μαντέλα από τη φυλακή μετά από 27 χρόνια. Γρονθοκόπησε τον Μοχάμεντ Άλι όταν εκείνος δεν έδειχνε να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις ερωτήσεις της.

Το «όχι» στον Νταλί και η παρενόχληση από τον Ντέιβιντ Νίβεν

Κατάφερε να σταθεί δίπλα στους πιο σημαντικούς ανθρώπους, από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ μέχρι τον Σαλβαδόρ Νταλί. Ο Σοβιετικός ηγέτης εξήρε τον ευθύ τρόπο και την ευφυή περιέργειά της. Όταν πέρασε από τον Ισπανό σουρεαλιστή ζωγράφο Νταλί, εκείνος θέλησε να τη ζωγραφίσει γυμνή. Εκείνη αρνήθηκε να βγάλει τα ρούχα της γι' αυτόν.

Ο Νταλί, ένας άνθρωπος με ασυνήθιστες και εξωφρενικές σεξουαλικές ιδιοτροπίες, ξεκούμπωσε αμέσως το παντελόνι του για να της επιτρέψει να ρίξει το βλέμμα της σε αυτό που περιέγραψε ως «θεϊκότητά» του.

Ο Νταλί δεν ήταν ο μόνος άντρας που κατέβασε τα παντελόνια του για χάρη της. Ο Ντέιβιντ Νίβεν, τον οποίο είχε γνωρίσει ως νεαρή ρεπόρτερ του θεάματος, την προσκάλεσε στο δωμάτιό του στο ξενοδοχείο Connaught του Μέιφερ . «Κοίτα, σε πειράζει να έρθεις στη σουίτα μου για λίγα λεπτά;» τη ρώτησε. «Περιμένω ένα τηλεφώνημα από το Λος Άντζελες».

Αλλά όπως έγραψε αργότερα με λύπη η Ανν: «Τα τηλεφωνήματα από το Λος Άντζελες δεν απαιτούν να απαντάς χωρίς παντελόνι ή εσώρουχο και σε κάθε περίπτωση το τηλέφωνο δεν χτύπησε ποτέ. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είχα πέσει θύμα αυτού του παλαιότερου τεχνάσματος».

Κάνοντας αυτό που νόμιζε ότι ήταν πνευματώδεις και αστικές δικαιολογίες, έφυγε και δεν το σκέφτηκε άλλο. Τότε όμως ο Niven, «ο τέλειος Άγγλος τζέντλεμαν, άρχισε να διαδίδει φήμες για μένα που κυμαίνονταν από το "α, η Ann Leslie, πάντα διαθέσιμη" μέχρι το "Ann Leslie, τυπικά γεροντοκόρη μοναστηριού. Την αποκαλώ θεία Άνι».

Η πρόταση γάμου από τον Τζέιμς Μέισον

Μια διάσημη φιγούρα που την κέρδισε, ωστόσο, ήταν ο βρετανός ηθοποιός Τζέιμς Μέισον. Είχαν μακροχρόνια σχέση στα πρώτα χρόνια της Ann Fleet Street, όταν εκείνη έγραφε για το Χόλιγουντ. Ο Μέισον, μάλιστα, της έκανε πρόταση γάμου.

Τα βραβεία για τη δουλειά της

Η Ανν Λέσλι έκανε ρεπορτάζ για τη Daily Mail από τουλάχιστον 70 χώρες. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της κέρδισε εννέα βραβεία του βρετανικού Τύπου, δύο βραβεία για το επίτευγμα της ζωής της καθώς και το βραβείο James Cameron για το διεθνές ρεπορτάζ. Το 2006 ανακηρύχτηκε κυρία για τις υπηρεσίες της στη δημοσιογραφία.

Η δουλειά της την ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αφρική, την Κεντρική Αμερική και τις ΗΠΑ.

Κάλυψε εννέα αμερικανικές προεδρικές εκστρατείες από το 1980 και το 2000 εξασφάλισε μια συνέντευξη με τον Τζορτζ Μπους, η οποία ξεκίνησε με την ανταλλαγή κουτσομπολιών για την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς.

Αναμφίβολα βοήθησε να λαδωθούν οι τροχοί της συγκεκριμένης αποστολής το γεγονός ότι ήταν μία από τους ελάχιστους δημοσιογράφους με τους οποίους ο τότε πρίγκιπας Κάρολος κάθισε να συζητήσει για τη ζωή του την παραμονή των 50ων γενεθλίων του μερικά χρόνια νωρίτερα. Με την αδιαφορία που την χαρακτηρίζει κατηγόρησε μάλιστα τον Μπους ότι «του λείπουν δύο σάντουιτς από ένα πικνίκ», ένα αστείο που είχε σκοπό να εκνευρίσει αλλά προκάλεσε μόνο προεδρική αμηχανία.

Παρεμπιπτόντως, εκείνη η συνέντευξη με τον Κάρολο περιλάμβανε την αξιοσημείωτη παρατήρησή του ότι η δημόσια έκρηξη θλίψης για τον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα τον έκανε να αισθάνεται «ξένος στην ίδια μου τη χώρα».

Το 1970 κάλυψε τη δίκη του Τσαρλς Μάνσον στο Λος Άντζελες και επέστρεψε στην ίδια πόλη 25 χρόνια αργότερα, όταν ο O.J. Simpson κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του Nicole και του φίλου της Ron Goldman. Η Ανν θεώρησε ότι η ετυμηγορία «αθώος» από τους κυρίως μαύρους και γυναίκες ενόρκους ήταν προσβολή για τη δικαιοσύνη.

Οι αποστολές της την οδήγησαν στις Φιλιππίνες, όπου αναφέρθηκε στην εμμονή της Ιμέλντα Μάρκος για τα παπούτσια, και στην Κούβα, όπου αποκάλυψε το σκοτεινό υπογάστριο του βάναυσου κομμουνιστικού καθεστώτος του Κάστρο.

Οι δύο κορυφαίες στιγμές στην καριέρα της

Όταν ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος στην κόρη της, βρέθηκε να κουβαλάει ένα οπλισμένο υποπολυβόλο στον πόλεμο των θάμνων της Ροδεσίας (σ.σ. η αποικιακή ονομασία της Ζιμπάμπουε). Την έστειλαν στο Μεξικό για να γράψει για τις επικίνδυνες συμμορίες των καρτέλ ναρκωτικών, κάλυψε πέντε συνόδους κορυφής των υπερδυνάμεων και ταξίδεψε με την Θάτσερ στην προεκλογική εκστρατεία της το 1979.

Έζησε από πρώτο χέρι τους συζυγικούς καυγάδες της πριγκίπισσας Μάργκαρετ και του λόρδου Σνόουντον, τους οποίους συνάντησε στο σπίτι του εκδότη Τζόσελιν Στίβενς στις Μπαχάμες. Η Ανν λυπόταν τον Snowdon, τον οποίο τροφοδοτούσε με κουτσομπολιά της Fleet Street, αλλά θεωρούσε την πριγκίπισσα ματαιόδοξη και τεμπέλα.

Κάνοντας ρεπορτάζ από τη Μόσχα της εποχής της Σοβιετικής Ένωσης, διαπίστωσε ότι ο ταχύτερος τρόπος για να δημοσιεύσει τις ιστορίες της ήταν να πάρει μια πτήση για τη Φινλανδία. Χρόνια αργότερα επέστρεψε με τη βασίλισσα και στη συνέχεια, ως στέλεχος των βασιλικών περιοδειών, συνόδευσε την Αυτού Μεγαλειότητα στην ιστορική επίσκεψη στη Νότια Αφρική.

Θεράπευσε την κακή της πλάτη ένας ιερέας βουντού στην Αϊτή και συνομίλησε για το μακιγιάζ με δύο γυναίκες κρατούμενες στην αμερικανική πτέρυγα των θανατοποινιτών.

Με ένα τόσο ευρύ χαρτοφυλάκιο, ήταν δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποια θεωρούσε την καλύτερη δουλειά της. Αλλά όταν, με αφορμή την 125η επέτειό της, η Daily Mail έκανε ακριβώς αυτό, επέλεξε δύο κορυφαίες στιγμές: την πτώση του Τείχους του Βερολίνου όταν έκανε ρεπορτάζ από την Ανατολική Γερμανία το 1989 και τον επόμενο χρόνο όταν - χωρίς παπούτσια - βρέθηκε να παρακολουθεί τον Μαντέλα να περπατά αργά προς την ελευθερία.

Παρέμεινε αυτό που ήταν πάντα, μια δημοσιογράφος

Στην πρώτη γραμμή της ιστορίας, η Ανν ήταν μια ξεχωριστή φιγούρα, κομψά ντυμένη με μια μεγάλη τσάντα στο ένα χέρι - πάντα έτοιμη με ένα απατηλό χαμόγελο να εξουδετερώσει και τον πιο εχθρικό συνεντευξιαζόμενο.

Στα απομνημονεύματά της, Killing My Own Snakes, υπάρχει μια εντυπωσιακή φωτογραφία της Ανν εν ώρα εργασίας που τραβήχτηκε στο Πορτ Στάνλεϊ αμέσως μετά την ανακατάληψη των Νήσων Φόκλαντ από τις βρετανικές δυνάμεις.

Φοράει τζιν παντελόνι, μπλουζάκι, μπότες και ασημένιο παλτό από γούνα αλεπούς.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της γνώρισε τον Τζον Λένον, τον Τομ Τζόουνς και τον Μπιλ Κλίντον, μοιράστηκε ένα διαμέρισμα με την ηθοποιό Τζάνετ Σούζμαν και αρρώστησε βίαια στην τουαλέτα της Ίντιρα Γκάντι. Στα τελευταία χρόνια της ζωής της, η Ανν ήταν περιζήτητη στα chat shows και στο πάνελ των Any Questions και Question Time. Όμως, αν και τα ευθύβολα σχόλιά της και οι πνευματώδεις αντιπαραθέσεις της ήταν πάντα μια χαρά, η Ανν παρέμεινε αυτό που ήταν πάντα, μια δημοσιογράφος στην καρδιά.

Η Ανν Λέσλι γεννήθηκε στο Rawalpindi του σημερινού Πακιστάν, στις 28 Ιανουαρίου 1941, κόρη στελέχους πετρελαϊκής βιομηχανίας. Στα τέσσερα της χρόνια στάλθηκε σε ένα τοπικό οικοτροφείο και στα εννέα της σε ένα μοναστηριακό σχολείο στο Matlock του Derbyshire, το οποίο μίσησε και στη συνέχεια στο St. Leonards-Mayfield School στο East Sussex. Για το υπόλοιπο της παιδικής της ηλικίας σπάνια ξαναείδε τους γονείς της. «Η καρδιά μου είχε ραγίσει εντελώς» είχε πει κάποτε.

Η αρχή της καριέρας της

Ήταν έξυπνη και κέρδισε μια θέση στο Lady Margaret Hall της Οξφόρδης. Εκεί γνώρισε τον Μάικλ, διευθυντή στούντιο στο BBC.

Η Ανν προσλήφθηκε ως μεταπτυχιακή ασκούμενη στο επαρχιακό γραφείο της Daily Express στο Μάντσεστερ και έμαθε το επάγγελμά της σε βροχερές πόρτες παίρνοντας συνεντεύξεις από αστυνομικούς, συνδικαλιστές και απεργούς εργάτες. "Ήταν μια απολύτως μακάβρια περίοδος. Το μισούσα τόσο πολύ", είπε αργότερα.

Δεν ήταν μια πολλά υποσχόμενη αρχή. Το πρώτο της αφεντικό "με μισούσε για κάθε λογής λόγους. Πρώτον, ήμουν γυναίκα, δεύτερον, ήμουν αριστοκράτισσα και πήγαινα στην Οξφόρδη, τρίτον, ότι ήμουν νέα".

Όπως όλοι οι καλοί δημοσιογράφοι, έφτιαξε μόνη της την τύχη της. Στην περίπτωσή της ήταν μια συνέντευξη με έναν νάνο που ήταν συμμαθητής του σταρ του Χόλιγουντ Κάρι Γκραντ. Τα πήγαιναν καλά σαν το σπίτι στη φωτιά, πίνοντας το ουίσκι που κρατούσε κρυμμένο από τη γυναίκα του σε έναν βραστήρα.

Η ιστορία που προέκυψε ήταν το διαβατήριό της από το Μάντσεστερ στο Λονδίνο, όπου της δόθηκε μια στήλη με τον τίτλο "Είναι νέα, είναι προκλητική και είναι μόλις 22 ετών".

Στην αυτοβιογραφία της, θυμάται ότι οδηγήθηκε από τον Steve McQueen με ένα Mini Cooper "με τρομακτική ταχύτητα πάνω και κάτω από την Park Lane στο κεντρικό Λονδίνο - κυρίως στο πεζοδρόμιο".

Παραιτήθηκε από τη στήλη της αφού επέμεινε να της επιτραπεί να κάνει "σωστό ρεπορτάζ". Και παραιτήθηκε από την εφημερίδα όταν η προσφορά της να διευθύνει το γραφείο της στη Νέα Υόρκη αποσύρθηκε από τον τότε εκδότη της Express, ο οποίος παρατήρησε με υπεροψία: "Οι γυναίκες δεν μπορούν να διευθύνουν γραφεία".

Έγινε ελεύθερη επαγγελματίας, και όταν ο David English, ο οποίος της είχε προσφέρει τη θέση στη Νέα Υόρκη, έγινε εκδότης της Daily Mail, υπέγραψε συμβόλαιο για να γράφει αποκλειστικά για την εφημερίδα.

Στα επόμενα 40 και πλέον χρόνια δημοσίευσε ιστορίες από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολλών πολέμων και καταστροφών: εμφύλιοι πόλεμοι στη Ζιμπάμπουε, το Ελ Σαλβαδόρ και την πρώην Γιουγκοσλαβία, ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου στο Ιράκ και η Μέση Ανατολή.

Στο Ισραήλ, αναφέρθηκε ότι γλίτωσε οριακά από τρεις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας μέσα σε μία μόνο ημέρα. Φόρεσε επίσης πλήρη ισλαμική ενδυμασία για να κάνει ρεπορτάζ μυστικά από το Ιράν και μια φορά έφυγε τρέχοντας από την πίσω πόρτα ενός καταστήματος στο Χαράρε για να ξεφύγει από τη μυστική αστυνομία του Ρόμπερτ Μουγκάμπε.

Ατρόμητη και τρομερή, ήταν επιφυλακτική απέναντι σε αυτό που μερικές φορές αποκαλούσε "τσιριχτές" φεμινίστριες. Οι γυναίκες πρέπει να σταματήσουν να κλαψουρίζουν, συνήθιζε να λέει. "Το θέμα είναι ότι πρέπει να είσαι σκληρή, και μαθαίνουμε να είμαστε σκληρές όταν μας προκαλούν".

Η Ανν Λέσλι ήταν η δημοσιογράφος που δεν είχε καμία φιλοδοξία πέρα από τη συγκίνηση να βλέπει πράγματα -και να γράφει γι' αυτά- που θα γίνουν ιστορία. Στα χρόνια του διακεκριμένου ρεπορτάζ της για την Daily Mail εξασφάλισε και τη δική της θέση στην ιστορία.

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο. 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.