Συμπληρώθηκαν 27 ημέρες εχθροπραξιών στην Ουκρανία και το αύριο φαντάζει πιο δυσοίωνο και πιο αβέβαιο ακόμα και από την πρώτη ημέρα των εχθροπραξιών. Ολόκληρος ο πλανήτης, πλέον, βαδίζει σε ένα τεντωμένο σκοινί και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει τις επόμενες ώρες. Ρώσοι, Ουκρανοί και Αμερικάνοι (όπου ΗΠΑ «βλέπε» Δύση και κυρίως ΝΑΤΟ) έχουν επιδοθεί σε μια παρτίδα σκάκι για γερά νεύρα.
Οι αναλύσεις για τις επόμενες κινήσεις πολλές. Κάθε φορά, ωστόσο, που κάνει μια τέτοια ο Thomas Friedman, τρεις φορές βραβευμένος με Πούλιτζερ αρθρογράφος και πολιτικός σχολιαστής στους New York Times, αυτόματα λαμβάνει μια ιδιαίτερη αξία καθώς μέχρι σήμερα έχει πέσει ανατριχιαστικά μέσα σε όσα έχει προβλέψει για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Διαβάστε ακόμη: Πόσοι είναι τελικά οι νεκροί Ρώσοι στρατιώτες; Το δημοσίευμα εφημερίδας προσκείμενης στο Κρεμλίνο που «άναψε»... φωτιές στον Πούτιν
Ο Thomas Friedman, λοιπόν, σε πρόσφατο άρθρο του ανέφερε πως από την αρχή του πολέμου ο Πούτιν είχε στο μυαλό του τέσσερα πλάνα. Και αφού δεν του «βγήκε» το πρώτο, έχει ήδη προχωρήσει στο δεύτερο, με πιθανό το σενάριο αν κρατήσει λίγο ακόμα η ουκρανική αντίσταση να περάσει στο τρίτο. Όσο για το τέταρτο; Ακόμα και ίδιος ο αρθρογράφος λέει πως είναι καλύτερο να μην το... κουβεντιάζουμε!
Τα 4 πλάνα του Πούτιν
Όπως αναφέρει ο Thomas Friedman το πρώτο πλάνο του Πούτιν ήταν η αστραπιαία κατάληψη όλων των στόχων στην Ουκρανία, όπως είχε γίνει με την Κριμαία. Το πλάνο αυτό προφανώς και δεν το «βγήκε» αφού μετά από 27 μέρες εχθροπραξιών είναι κάτι περισσότερο από εμφανές πως απέτυχε!
Το δεύτερο πλάνο είναι αυτό που βρισκόμαστε τώρα. Περιλαμβάνει τυφλά φονικά χτυπήματα κατά αμάχων που θα προκαλέσουν μαζική προσφυγική κρίση (υπενθυμίζεται πως ήδη 3,3 εκατ. Ουκρανοί έχουν φύγει εκτός χώρας και άλλα 7 εκατ. έχουν μετακινηθεί εντός της επικράτειας, με τις προβλέψεις είναι πως αν συνεχιστεί ο πόλεμος θα φύγουν εκτός χώρας 11 εκατομμύρια πολίτες και άλλοι τόσοι θα μετακινηθούν εντός της επικράτειας. Μιλάμε δηλαδή περίπου για τον μισό πληθυσμό της χώρας). Τι θα κερδίσει από αυτό ο Πούτιν; Μα και βέβαια να προκαλέσει πίεση στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ εξαιτίας των έντονων προσφυγικών ροών καθώς οι πολίτες τους θ' αρχίσουν να διαμαρτύρονται και θα ζητούν την λήξη του πολέμου. Στη συνέχεια από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ η πίεση θα μεταφερθεί στον Ζελένσκι ο οποίος θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει.
«Ο Πούτιν πιθανότατα ελπίζει ότι, αν και αυτό το σχέδιο ενδεχομένως περιλαμβάνει τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου που θα μπορούσαν να καταστήσουν τον ίδιο και το ρωσικό κράτος μόνιμους παρίες, η ανάγκη για ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και σιτάρι - και για τη βοήθεια της Ρωσίας στην αντιμετώπιση περιφερειακών ζητημάτων όπως η επικείμενη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν- σύντομα θα ανάγκαζε τον κόσμο να επιστρέψει στις συναλλαγές με το «κακό παιδί Πούτιν», όπως συνέβαινε πάντα στο παρελθόν » αναφέρει χαρακτηριστικά ο Friedman.
Αν δεν πετύχει ούτε αυτό το πλάνο, σύμφωνα, πάντα με τον Thomas Friedman, ο Πούτιν θα περάσει στο τρίτο το οποίο είναι οι επιθέσεις στην Πολωνίας και συγκεκριμένα αεροπορικές ή πυραυλικές επιθέσεις σε γραμμές ανεφοδιασμού του ουκρανικού στρατού. Βασικός στόχος αυτού του πλάνου του Πούτιν θα ήταν η διάσπαση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ με δεδομένο πως η μια ρωσική επίθεση σε χώρα μέλος της Συμμαχίας θα σήμαινε την εμπλοκή των υπολοίπων χωρών στον πόλεμο, ο ρώσος πρόεδρος θα πόνταρε στον δισταγμό κάποιων χωρών να ξεκινήσουν τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο κάτι που αμέσως θα προκαλούσε ρήγμα στις τάξεις του ΝΑΤΟ, εξέλιξη εξαιρετικά σημαντική.
Σε ότι αφορά το τέταρτο πλάνο, ο Thomas Friedman, δεν διστάζει να το παρουσιάσει με τα μελανότερα χρώματα και όχι άδικα. «Αν τα σχέδια Α, Β και Γ του Πούτιν αποτύχουν, όμως, φοβάμαι ότι θα ήταν σαν ένα ζώο που έχει στριμωχτεί στη γωνία και θα μπορούσε να επιλέξει το σχέδιο Δ – χρήση είτε χημικών όπλων, είτε της πρώτης πυρηνικής βόμβας μετά το Ναγκασάκι. Αυτές είναι δύσκολες λέξεις για να γράψει κανείς, και ακόμη πιο δύσκολο να τις συλλογιστεί. Αλλά θα ήταν ακραία αφελές να το αγνοήσουμε ως πιθανότητα» γράφει χαρακτηριστικά.
Η «απάντηση» από Ουκρανία και ΗΠΑ
Αν κάποιος δει τις τελευταίες εκτιμήσεις πηγών του ΝΑΤΟ που δημοσιεύονται στον παγκόσμιο Τύπο θα δει πως τίποτα απ' όλα αυτά που έγραψε ο Thomas Friedman δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ήδη πηγές της Συμμαχίας έχουν αρχίσει και διακινούν σενάρια περί εμπλοκής της Λευκορωσίας στον πόλεμο και ταυτόχρονη τοποθέτηση από τον Πούτιν στη χώρα πυρηνικών όπλων έτοιμων προς χρήση. Το ίδιο το ΝΑΤΟ διαβλέπει, μάλιστα, πως όσο ο Πούτιν βλέπει πως βρίσκεται σε αδιέξοδο, με δεδομένο πως μέχρι τώρα οι στόχοι του δείχνουν να έχουν «βαλτώσει», τουλάχιστον στο επιχειρησιακό κομμάτι, τόσο πιο επικίνδυνος και απρόβλεπτος θα γίνεται.
Ο Thomas Friedman, πάντως, στο άρθρο του αναφέρει πως για την ώρα η απάντηση από τις ΗΠΑ και την Ουκρανία είναι να μένουν προσηλωμένες στο Πλάνο Α που έχουν. Ο μεν Μπάιντεν στις κυρώσεις και την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, πρακτική που μέχρι τώρα του «βγαίνει» αφού η συμμετοχή στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας είναι τεράστια, ο δε Ζελένσκι να συνεχίσει μέχρις εσχάτων την αντίσταση η οποία συσπειρώνει τον λαό και τον στρατό γύρο από τον ίδιο με τελικό στόχο μια «ισοπαλία» στα πεδία των μαχών που θα ανάγκαζαν τον Πούτιν να συρθεί σε μια ειρηνευτική συμφωνία.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
