Δεύτερη νύχτα που περνάμε στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Μαριούπολη. Η κατάσταση στην πόλη έχει αγριέψει. Ο ρωσικός κλοιός σφίγγει γύρω από την πόλη, με τα στρατεύματα να βρίσκονται κοντά στα περίχωρα. Από τα ανατολικά, η πόλη συγκλονίζεται από τους βομβαρδισμούς των αυτονομιστών ενώ πυροβολισμοί ακούγονται πλέον και στο κέντρο της πόλης.
Οι πολίτες έχουν την άδεια να οπλοφορούν και οι δρόμοι μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπούν σε πεδία μάχης. Με το ρίσκο της επιστροφής στο ξενοδοχείο να είναι πολύ μεγάλο, όλοι οι συνάδελφοι αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε στο υπόγειο του Γενικού Προξενείου με τα αλεξίσφαιρα και τα κράνη μας σε ετοιμότητα. Είναι το ασφαλέστερο καταφύγιο και πλέον η βάση των δικών μας «επιχειρήσεων».
Διαβάστε ακόμη: Πόλεμος στην Ουκρανία: Παιδιά στα καταφύγια τραγουδούν τον εθνικό ύμνο
Με το πρώτο φως, κάναμε μια διερευνητική έξοδο για να βεβαιωθούμε πως υπάρχει ασφάλεια. Η πόλη είναι άδεια, μια πόλη μισού εκατομμυρίου κατοίκων που έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη. Το βράδυ οι κάτοικοι κατεβαίνουν στα υπόγεια και σβήνουν τα φώτα στα σπίτια τους για να μη δίνουν στόχο. Το πρωί, ελάχιστοι κυκλοφορούν έξω για προμήθειες. Μετρητά, καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Όλοι όμως, περπατούν βιαστικά κοιτώντας συνεχώς γύρω τους. Το πρώτο «θύμα» του ουκρανικού πολέμου είναι η εμπιστοσύνη.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
