«Ζούμε για πάντα», άρα δεν υπάρχει θάνατος; Αυτή η ιστορία θέτει κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Πριν από 30 χρόνια, ο Μπιλ Λέτσον, ο οποίος τότε εργαζόταν ως πυροσβέστης με βαθμό αξιωματικού, επιχειρούσε στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, μια περιοχή η οποία το χειμώνα του 1994 μαστιζόταν από μια επιδημία βαριάς γρίπης, με αρκετές απώλειες ζωών.
Ο Λέτσον βρέθηκε σε επαφή με φορείς του ιού κατά την διάρκεια επιχειρήσεων της πυροσβεστικής, και κατέληξε στο νοσοκομείο. Υποφέροντας από προβλήματα στην αναπνοή, έντονη εφίδρωση και αδυναμία, ενώ είχε λάβει και το ακατάλληλο φάρμακο Narcan, ο Λέτσον έκλεισε τα μάτια.
Όταν ο γενναίος πυροσβέστης άνοιξε τα μάτια του ξανά, ένιωσε παράξενα. Σαν ο κόσμος να είχε αλλάξει συχνότητα, κι από εκείνη των ανθρώπων, να βρέθηκε ξαφνικά, σε ένα διαφορετικό «πεδίο» με παράξενα, έντονα χρώματα.
Σε αυτό το νέο «κόσμο» ο Λέτσον άνοιγε τα μάτια και ένιωθε μια απόλυτη χαρά να τον πλημμυρίζει, σαν όλο το μέσα του να αναβλύζει από μέλι. Ο Καλιφορνέζος τότε είδε κάποιες φιγούρες, που έμοιαζαν ανθρώπινες, να τον πλησιάζουν.
Φορούσαν μαύρες κάπες, όμως μέσα, τα πρόσωπα τους ήταν γεμάτα χαρά και γέλιο. Τους ρώτησε, αν θα ήθελαν κάτι από αυτόν, να τους διηγηθεί τη ζωή του, σαν ανασκόπηση.
Τον άφησαν να μιλήσει. Αναφέρθηκε στα παιδιά του, στη γυναίκα του, και ως εκεί. Τον κοίταξαν με χαμόγελο, κι εκείνος το είχε πάρει απόφαση, ότι μέσα σε αυτή τη λάμψη «μεταζωής» θα ήθελε να ζήσει. Του είπαν ότι θα γυρίσει πίσω. Με δάκρυα στα μάτια, τους ρώτησε «γιατί;». Δεν ήταν ακόμα η ώρα του.
Ο Λέτσον ξεκίνησε το ταξίδι για τον κόσμο που γνώριζε από τότε που άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του. Έφτασε ξαφνικά σε ένα «στοπ», μια δέσμη σκοταδιού, που τον πλημμύρισε από φόβο και μοναξιά. Τότε τρόμαξε. Όταν προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια του ξανά, κατάλαβε πως βρισκόταν σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, πως η πίεση του βρισκόταν στο 40, στο 50, κι ανέβαινε. «Μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας» του είπε μια φωνή. Ήταν και πάλι ζωντανός.
Ο Μπιλ Λέτσον έζησε για να διηγηθεί την ιστορία του. Επιστημονικά, η παραπάνω αφήγηση δεν επιβεβαιώνει κάτι, μοιάζει περισσότερο με ένα «ταξίδι παραισθήσεων» που βιώνουν άτομα που βρίσκονται σε κόμμα. Ο ίδιος όμως, μαζί και άλλοι ασθενείς που έζησαν σχεδόν ταυτόσημες εμπειρίες, μέχρι και σήμερα υπερασπίζεται την αλήθεια όσων βίωσε, και τονίζει «ο κόσμος, η ζωή που βιώνουμε, η συνείδηση μας, είναι ένα σύνολο από συχνότητες». Ζούμε σε διαφορετική συχνότητα, μια νέα ζωή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
