Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο, όπως έκανε γνωστό στις 13 Μαρτίου του 1781 ο Βρετανός αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ.
Ο Τζον Φλάμστηντ υποστηρίζεται ότι τον παρατήρησε πρώτος, όμως νόμισε ότι παρατηρούσε κάποιον κομήτη. Την ίδια αρχική εντύπωση είχε και ο Χέρσελ, όταν ξεκίνησε τις παρατηρήσεις του ουράνιου σώματος.
Πρόκειται για τον έβδομο πλανήτη σε απόσταση από τον Ήλιο, τον τρίτο μεγαλύτερο και τον τέταρτο σε μάζα, στο ηλιακό μας σύστημα. Λόγω της μεγάλης του απόστασης από τη Γη δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι.
Κατά τη διάρκεια προσέγγισης του Ουρανού από τον Voyager 2 το 1986, ανακαλύφθηκε ότι ο πλανήτης έχει ένα σύστημα από δακτυλίους καθώς και ακόμα δέκα δορυφόρους, συνολικά 28.
Ο Ουρανός έχει έναν πετρώδη πυρήνα, στο μέγεθος της Γης, που καλύπτεται από έναν βαθύ ωκεανό νερού και αμμωνίας, ο οποίος περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα που αποτελείται από υδρογόνο, ήλιο και μεθάνιο.
Τα χαρακτηριστικά του Ουρανού
Το χαρακτηριστικό που κάνει τον Ουρανό να ξεχωρίζει από τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, είναι ότι ο άξονας περιστροφής γύρω από τον εαυτό του βρίσκεται σχεδόν πάνω στην εκλειπτική, το επίπεδο δηλαδή πάνω το οποίο βρίσκεται η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο.
Αυτό σημαίνει ότι ο Ουρανός περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο και τον εαυτό του και μοιάζει σαν να «κυλά» πάνω στην τροχιά του.
Η δομή του Ουρανού αποτελείται από τρία στρώματα: τον βραχώδη πυρήνα στο κέντρο, ένα παγωμένο μανδύα στη μέση και μια εξωτερική στιβάδα αέριου υδρογόνου ή ηλίου.
Καθώς οι δορυφόροι και οι δακτύλιοί του περιστρέφονται κάθετα στον ισημερινό του πλανήτη, το όλο σύστημα μοιάζει σαν ένας «στόχος». Κάθε πόλος έχει πολύ μεγάλη περίοδο νύχτας και μια πολύ μεγάλη περίοδο ημέρας, 42 γήινα έτη.
Το χαρακτηριστικό αυτό του Ουρανού έχει επιπτώσεις και στη μαγνητόσφαιρά του, που μοιάζει με τιρμπουσόν που συστρέφεται στην πλευρά του πλανήτη που είναι στραμμένη μακριά από τον Ήλιο.
Αυτή η απόκλιση από τα όσα ισχύουν για τους υπόλοιπους πλανήτες δεν έχει εξηγηθεί μέχρι σήμερα. Είναι πιθανό να είναι το αποτέλεσμα κάποιου συμβάντος πρόσκρουσης στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη.
Οι δορυφόροι του Ουρανού
Οι δορυφόροι του Ουρανού παίρνουν τα ονόματά τους από ήρωες των θεατρικών έργων του Σαίξπηρ.
Αρκετοί από τους δορυφόρους του Ουρανού παρουσιάζουν ιδιομορφίες που τους κάνουν εξαιρετικά ενδιαφέροντες για τους ειδικούς επιστήμονες, όπως η Μιράντα, που μοιάζει να έχει διαλυθεί από κάποιο συμβάν πρόσκρουσης και τα κομμάτια της να επανασυγκολλήθηκαν.
Αξίζει να σημειωθεί πως το 1986, η NASA, με το Voyager 2 επισκέφθηκε τον Ουρανό. Η επίσκεψη αυτή είναι η μόνη απόπειρα να διερευνηθεί ο πλανήτης από μικρή απόσταση.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
