Ο θρύλος του στοιχειού αναβίωσε στη συνοικία της Χάρμαινας, στην Άμφισσα. Κάθε χρόνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, στους δρόμους της Χάρμαινας κυκλοφορεί το στοιχειό που βασίζεται σε μία ιστορία αγάπης με άσχημο τέλος.
Το θέαμα στην Χάρμαινα όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ήταν εντυπωσιακό με δεκάδες κατοίκους να κυκλοφορούν μεταμφιεσμένοι σε ξωτικά, νεράιδες και στην κεφαλή να βρίσκεται ένα τεραστίων διαστάσεων στοιχειό.
Το στοιχειό της Χάρμαινας
Σύμφωνα με την παράδοση, η Χάρμαινα για πολλούς αιώνες ήταν ξακουστή για τα βυρσοδεψεία της που ονομάζονταν Ταμπάκικα ή Ταμπακάρια. Σε ένα από αυτά δούλευε ο Κωνσταντής, με ελάχιστα χρήματα αλλά δεν τον ένοιαζε.
Ο Κωνσταντής ήταν ερωτευμένος με την Λενιώ η οποία βοηθούσε τον πατέρα της στα αμπέλια και τα ελαιόδεντρα. Μια μέρα ο Κωνσταντής έφυγε από την Χάρμαινα, να πάει να πουλήσει όσα περισσότερα δέρματα μπορούσε για να βγάλει χρήματα.
Πέρασαν αρκετές εβδομάδες μέχρι να καταφέρει να μαζέψει ένα ικανοποιητικό ποσό προκειμένου να αγοράσει δαχτυλίδι για την αγαπημένη του Λενιώ. Όταν γύρισε είδε το σπίτι της εγκαταλελειμμένο.
Η Λενιώ είχε πάει στην πηγή της Χάρμαινας να πάρει νερό και την χτύπησε κεραυνός, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία. Ο Κωνσταντής δεν άντεξε το χαμό της αγαπημένης του και αυτοκτόνησε με την ελπίδα ότι θα πήγαινε κοντά της. Η εκκλησία όμως δεν δέχθηκε να τον θάψει, επειδή είχε διαπράξει το αμάρτημα της αυτοκτονίας.
Έτσι, ο Κωνσταντής έμεινε να περιπλανιέται στους δρόμους της Χάρμαινας, στοίχειωσε την πηγή όπου πέθανε η Λενιώ και θρηνούσε για τα νιάτα του και το χαμένο του έρωτα.
Ο Κωνσταντής μεταμορφώθηκε σε ανθρωπόμορφο τέρας. Προστάτευε τους ταμπάκηδες από κάθε κακό και τα άλλα στοιχειά της πόλης. Τους ένιωθε δικούς του ανθρώπους αφού ήταν και αυτός κάποτε βυρσοδέψης.
Δεν έμενε όμως μόνο στην πηγή. Περιπλανιόταν στους δρόμους, ουρλιάζοντας και όταν κάποιος βυρσοδέψης ήταν ετοιμοθάνατος πήγαινε έξω από το σπίτι του και θρηνούσε.
Λέγεται ότι εκτός από τις άγριες φωνές ακουγόταν και το σύρσιμο των αλυσίδων που τον κρατούσαν δέσμιο στο κόσμο των ζωντανών. Το στοιχειό της Χάρμαινας έκανε πάντα την ίδια διαδρομή. Περνούσε από το σπίτι της Λενιώς, το πατρικό του και τα σπίτια των φίλων του.
Οι κάτοικοι κλείνονταν στα σπίτια τους μέχρι να φύγει το στοιχειό, το οποίο ήταν το πιο δυνατό και κέρδιζε πάντα στις μάχες του με τα άλλα στοιχειά της Άμφισσας.
Ύστερα από πάρα πολλά χρόνια το στοιχειό σταμάτησε να τρομάζει τους κατοίκους επειδή ο Θεός τον είχε συγχωρέσει. Παρ’ όλα αυτά πολλοί συνέχιζαν να λένε πως τα βράδια άκουγαν το σύρσιμο της αλυσίδας του.
Τα βυρσοδεψεία μπορεί να έκλεισαν και οι άνθρωποι να μην πιστεύουν σε θρύλους και τέρατα, αλλά από το 1995 κάθε τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, οι κάτοικοι ξαναζωντανεύουν την ιστορία του τόπου τους.
Από τα σκαλιά του Αϊ Νικόλα ξεκινάει η πορεία του «Στοιχειού της Χάρμαινας» και πίσω ακολουθούν δεκάδες μεταμφιεσμένοι σε ξωτικά, νεράιδες και άλλα... υπερφυσικά και τρομακτικά πλάσματα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
