Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να διασαφηνιστεί το τοπίο αναφορικά με ένα πάγιο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στην Ελλάδα, αυτό του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών αλλά και της τεκνοθεσίας. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα ανοίξει τα «χαρτιά» του την Τετάρτη (10/1), ενώ έχουν ήδη κυκλοφηρήσει πληροφορίες για το νομοσχέδιο, που θα παρέχει - εάν περάσει από τη Βουλή - ένα θεμελιώδες δικαίωμα στους ομοφυλόφιλους.
«Ο γάμος μεταξύ ομοφύλων θα γίνει κάποια στιγμή και είναι μέρος της στρατηγικής μας» είχε αναφέρει προ ημερών ο κ. Μητσοτάκης, κρίνοντας πως «η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο έτοιμη και ώριμη».
Το νομοσχέδιο θα επιτρέπει σε ομόφυλα ζευγάρια να αποκτούν παιδί μέσω υιοθεσίας αλλά δεν θα επιτρέπεται η απόκτηση παιδιού μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Λόγος του τελευταίου, κατά πηγές, ότι ο πρωθυπουργός δεν κρίνει την κοινωνία έτοιμη να δεχθεί αυτή την πτυχή.
Στην Τήλο οι πρώτοι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών
Το ζήτημα του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι κάτι που συζητείται - στη δημόσια σφαίρα, από πολιτικούς, και όχι ιδιωτικά - για σχεδόν δύο δεκαετίες.
Ήταν Απρίλιος του 2006 όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, είχε καταθέσει πρόταση στη Βουλή για την αναγνώριση των ανύπαντρων ομόφυλων είτε ετερόφυλων ζευγαριών. Το εγχείρημά του, ωστόσο, δεν είχε γίνει δεκτό - ούτε από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα καθώς κρίθηκε πως δεν επέφερε κανένα όφελος στα δικαιώματά τους, μιας και απαγορευόταν η υιοθεσία παιδιών.
Δύο χρόνια αργότερα, τελέστηκαν στην Τήλο οι πρώτοι πολιτικοί γάμοι ομοφυλόφιλων, με τις αντιδράσεις να φτάνουν μέχρι και τον Άρειο Πάγο.
Ο πρωτοπόρος δήμαρχος Τάσος Αλιφέρης, που είχε εκλεγεί με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλεύτηκε την απουσία διευκρίνισης στον Αστικό Κώδικα σχετικά με το φύλο των μελλονύμφων σε έναν πολιτικό γάμο για να προχωρήσει στη διαδικασία.
Οι μελλόνυμφοι ήταν στο σύνολό τους ακτιβιστές της «Οµοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδος» (ΟΛΚΕ), που από την ίδρυσή της το 2004, είχε θέσει ως κεντρικό στόχο τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Τότε είχαν αναζητηθεί ζευγάρια πρόθυμα να προχωρήσουν στη διαδικασία, αλλά η έκθεση ήταν αναμενόμνη και ο φόβος στοχοποίησης αποθάρρυνε σημαντικά.
Ο κ. Αλιφέρης, παρά τις πιέσεις, πάντρεψε τους Δημήτρη Τσαμπρούνη, Θέμη Κατσαγιάννη, Ευαγγελία Βλάμη και Όλγα-Μαρία Καποδίνη.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από πλευράς του τότε υπουργού Δικαιοσύνης, Σωτήρη Χατζηγάκη, ο οποίος χαρακτήρισε τους γάμους ανυπόστατους και ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου, σε συνεργασία και με τον Άρειο Πάγιο, προχώρησε στην ακύρωσή τους.
Η κατακλείδα μπήκε χρόνια αργότερα, όταν το 2017 ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε το εξής: «Υπό το καθεστώς του Αστικού Κώδικα θεωρείται αυτονόητη η διαφορά του φύλου των μελλονύμφων. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι ο Αστικός Κώδικας αντιλαμβάνεται το γάμο μόνο μεταξύ ετεροφύλων, η δε αναφορά των διατάξεων του ΑΚ πλέον σε "συζύγους" και "μελλονύμφους", ουδόλως οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έγινε για να καταδείξει ότι εφεξής "αναγνωρίζει" πολιτικό γάμο και μεταξύ ομοφύλων».
Νομοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης
Ο Αλέξης Τσίπρας, από το πρώτο διάστημα που είχε αναλάβει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, είχε αναφερθεί στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ωστόσο πέρασαν χρόνια μέχρι να μπορέσει να προχωρήσει στις κινήσεις που επιθυμούσε - και αυτές όχι ολοκληρωμένες.
Στις 23 Δεκεμβρίου του 2015, η Βουλή υπερψήφισε το νομοσχέδιο για επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για ζευγάρια του ιδίου φύλου, σε μία σπάνια στιγμή ενότητας και ισότητας. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από περίπου 20 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν θεσμοθετήθηκε τίποτα σε σχέση με την τεκνοθεσία, το πλέον πάγιο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Κατά πληροφορίες, η συγκυβέρνηση με το ΑΝΕΛ αποτέλεσε το «τροχοπέδη» στην επέκταση του νόμου και στην τεκνοθεσία καθώς κρίθηκε πως το κόμμα δεν θα στήριζε την πρωτοβουλία, με αποτέλεσμα να ανοίξει κύκλος πολιτικής αβεβαιότητας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, από το 2016 έως και το 2021 είχαν συναφθεί περί τα 1.500 σύμφωνα συμβίωσης από ομόφυλα ζευγάρια στην Ελλάδα.
Εκκλησία και σκοταδισμός
Παρότι στο ελληνικό Σύνταγμα υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ εξουσιών, η Εκκλησία έχει παίξει καίριο ρόλο στο πόσο αργά προχωρούσε και προχωρά η διαδικασία της θεσμοθέτησης του δικαιώματος των ομοφυλόφιλων.
Προ των ανακοινώσεων περί του νομοσχεδίου, η Ιερά Σύνοδος, με εγκλύκλιό της, τάσσεται και πάλι κατά του γάμου και της τεκνοθεσίας.
«Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν τάσσεται ειδικά κατά του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου γενικώς» σημειώνεται στο σχετικό κείμενο, ενώ κρίνεται πως το θέμα του γάμου στοχεύει βασικά στο δικαίωμα της υιοθεσίας, που είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του γάμου και του συμφώνου συμβίωσης (που προβλέπεται και υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών).
«Η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος παραμένει ότι τα παιδιά έχουν έμφυτη ανάγκη και συνεπώς δικαίωμα να μεγαλώνουν με άνδρα πατέρα και γυναίκα μητέρα. Κανένας κοινωνικός εκσυγχρονισμός και καμία πολιτική ορθότητα δεν μπορεί να ξεγελάσει τη φυσική ανάγκη των παιδιών για πατέρα και μητέρα με υποκατάστατες λύσεις, όπως άτομα του ιδίου φύλου που υποδύονται τον γονέα Α και τον γονέα Β (δύο μητέρες, δύο πατέρες). (...) Τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια ζώα συντροφιάς για όποιον θέλει να νιώσει κηδεμόνας, ούτε "αξεσουάρ" που θα επισημοποιήσουν ή θα καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή μια ομόφυλη συμβίωση».
Στο αδιάλλακτο αυτό πλαίσιο, έρχονται να προστεθούν - πολλές και αρκετά σκοταδιστικές και αντιεπιστημονικές απόψεις - περί της ομοφυλοφιλίας και των δικαιωμάτων των gay.
Χαρακτηριστικά τα όσα δήλωνε προ διαστήματος ο μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ, που σημείωνε πως «για εμάς η ομοφυλοφιλία είναι μία μεγάλη αμαρτία. Είναι μία παράχρηση του ανθρώπινου σώματος που εμπεριέχει τρομακτικές ασθένειες, όπως καρκίνο και θάνατο».
Τι ισχύει στην Ευρώπη για τους γάμους των ομοφυλόφιλων
Και την ώρα που η Ελλάδα πασχίζει να κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, η Ευρώπη βρίσκεται σημαντικά μπροστά.
Επί του παρόντος, 33 από τις 50 χώρες και τα 8 εξαρτημένα εδάφη της Ευρώπης αναγνωρίζουν κάποιο είδος ένωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Εντός αυτών, 24 από τα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. Περίπου το 41% του ευρωπαϊκού πληθυσμού ζει σε χώρες όπου ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι νόμιμος.
Οι γάμοι είναι νόμιμοι σε: Ανδόρα, Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Ηνωμένο Βασίλειο. Σε άλλες 11 χώρες, αναγνωρίζεται κάποιοι είδους νομική ένωση: Κροατία, Κύπρος, Τσεχία, Ουγγαρία, Ιταλία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Μονακό, Μαυροβούνιο, Σαν Μαρίνο και Ελλάδα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
