Πλέον σε έναν βαθμό αμφιλεγόμενο, το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού είναι κάτι που περιμένουν πιστοί και αγνωστικιστές εξ' ίσου κάθε Πάσχα, αφού το φαγητό παραμένει κοινός τόπος «συνάντησης» για τους Έλληνες.
Οι καταβολές της πρακτικής αυτής έχουν ενδιαφέρον, αφού απλώνουν τις ρίζες τους σε δύο διαφορετικά έθιμα, τα οποία κατέληξαν ως ένα και το αυτό μέσω πολιτιστικών ζυμώσεων. Συγκεκριμένα, στους αρχαίους Έλληνες και στους Εβραίους.
Το σούβλισμα του αρνιού κατά κάποιους προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα, όταν ήταν συνδεδεμένο με τις επικήδειες τελετές.
Συγκεκριμένα, οι συγγενείς των νεκρών, για τα σαραντάμερά τους (που τηρούνται ως και σήμερα), έσφαζαν ένα ζωντανό, το σούβλιζαν και το έτρωγαν δίπλα στους τάφους τους, στην ύπαιθρο.
Το έθιμο μπορεί να προέρχεται επίσης και από το εβραϊκό Πάσχα, συνδεδεμένο με την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο. Πριν ο Μωυσής οδηγήσει τον λαό του στη Γη της Επαγγελίας, έπρεπε να περιμένει να παρέλθουν οι δέκα πληγές του δυνάστη Φαραώ.
Η τελευταία πληγή ήταν αυτή του αγγέλλου του θανάτου, που θα έπαιρνε τις ψυχές των νεαρών παιδιών το βράδυ πριν την έξοδο. Για να μην κινδυνεύσουν τα δικά τους παιδιά, κατά τον μύθο, ο θεός έδωσε εντολή να θυσιαστεί ένα αρνί, και με το αίμα του να σημαδευτούν οι πόρτες των εβραϊκών σπιτιών.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
