Τον απόλυτο εφιάλτη πολλών από εμάς έζησαν χθες οι επιβάτες της πτήσης Α3 560 της Aegean η οποία ταξίδευε από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό τη Βαρκελώνη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης σήμανε συναγερμός στην καμπίνα με αποτέλεσμα ο πιλότος να προβεί σε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο της Νάπολι.
Το Reader μίλησε με τον Κ., έναν εκ των επιβατών της συγκεκριμένης πτήσης ο οποίος μας αφηγήθηκε τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε μέσα σε αυτά τα 5-7 λεπτά κατά τα οποία, όπως μου εκμυστηρεύτηκε, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν τα παιδιά του, καθώς και ότι όλα τα σενάρια που έκανε από το μυαλό του είχαν να κάνουν με τις ταινίες που έχει δει.
Πώς ξεκίνησαν όλα; Πότε καταλάβατε ότι πήγαινε κάτι στραβά;
«Έγιναν όλα πάρα πολύ ξαφνικά. Στην αρχή τα πάντα έμοιαζαν καλά. Ο καιρός ήταν ιδανικός, είχαμε μόλις φάει. Ξαφνικά όμως πέφτουν οι μάσκες και βλέπω την αεροσυνοδό να τρέχει πάνω-κάτω αρκετά ανήσυχη. Μας φώναζαν «βάλτε τις μάσκες». Εγώ κατάλαβα ότι κάτι πάει στραβά όταν ο πιλότος έδωσε εντολή για emergency descent (κάθοδο) και όχι landing (προσγείωση).
Ίσως το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ότι πήγαινε στραβά ήταν ότι λίγο πριν από όλα αυτά είχαν αρχίσει να πονάνε τα αυτιά μας και απορούσαμε γιατί μπορεί να συνέβαινε αυτό».
Στη συνέχεια, τι έγινε;
«Με το που βάλαμε τις μάσκες, νιώθαμε το αεροπλάνο να κατεβαίνει απότομα. Το κατέβασμα έγινε ξαφνικά οπότε έφευγαν μπουκάλια, ποτήρια που τα έβλεπες να κυλάνε στον διάδρομο. Μία κοπέλα από το προσωπικό πρέπει να λιποθύμησε από την υπερπροσπάθεια. Αυτή η γυναίκα έδειξε αυτοθυσία, πήγαινε πάνω-κάτω, έβαζε σε όλους τις μάσκες. Δεν είχε κάτσει στη θέση της για να έχει τη μάσκα».
Υπήρχε όμως ψυχραιμία στην καμπίνα;
«Στην καμπίνα για κάποιον λόγο οι περισσότεροι ήταν ψύχραιμοι. Δεν άκουγες φωνές κτλ. Ίσως κανένα κλάμα αλλά γενικά δεν υπήρχε πανικός. Βοηθούσε πολύ και ο επαγγελματισμός του προσωπικού».
Eσύ τι σκεφτόσουν;
«Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σου λένε τι συμβαίνει, γιατί αυτό είναι το πρωτόκολλο. To μυαλό σου πάει σε διάφορα. Για παράδειγμα, είχε κλείσει το air-condition και το μυαλό σου πήγαινε στο χειρότερο. Ανέβαινε δηλαδή η θερμοκρασία στην καμπίνα και σκεφτόμασταν «τι γίνεται εδώ; θα καώ;».
Μετά άρχισαν οι σκέψεις από τις τόσες ταινίες που έχεις δει. Τι συμβαίνει τώρα; Θα χαθώ; Θα καρφωθώ στη θάλασσα; Θα πέσω στο βουνό; Θα πεθάνω εδώ μέσα; Δεν κράτησε πολύ αυτό το πράγμα, 5-7 λεπτά αλλά ήταν πολύ έντονα όλα.
Πάντως εκείνη τη στιγμή, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τα παιδιά μου. Είχαμε wi-fi και έστελνα σε έναν φίλο μου ότι κάτι πάει στραβά, κάτι γίνεται. Του έστελνα να πει στα παιδιά μου τι έγινε και ότι τα αγαπώ πολύ. Εκείνη τη στιγμή δεν ξέρεις τι γίνεται».
Πότε αρχίσατε να ηρεμείτε λίγο;
«Όταν είπε ο πιλότος «preparing for regular landing» ηρεμήσαμε λίγο, σκέφτηκα ότι δεν θα ζήσουμε αυτό που βλέπουμε στις ταινίες. Και πάλι βέβαια κρατούσες μία πισινή.
Με το που πατάει κάτω το αεροπλάνο και φρενάρει ακολούθησαν πανηγύρια και χαρές. Όταν πια ο πιλότος το πάρκαρε και βγήκε από το πιλοτήριο πήγαμε όλοι και τον αγκαλιάσαμε και του δώσαμε συγχαρητήρια. Αυτός ο άνθρωπος έλεγε ότι απλά έκανε τη δουλειά του. Γενικά το προσωπικό ήταν εξαιρετικό σε όλα.
Η αδρεναλίνη ήταν τόσο ψηλά που όλο έγινε λίγο σουρεάλ. Σκεφτόμασταν ότι σώθηκε η ζωή μας».
Τώρα, πώς είσαι;
«Πώς να είμαι; Όσο περνάνε οι ώρες και τα σκέφτεσαι, τόσο φοβάσαι και περισσότερο, κάνεις σενάρια με το μυαλό σου. Σου δίνει και μία οπτική για το τι χαζομάρες σε ανησυχούν στη ζωή σου. Θα ξανανέβω πάντως σε αεροπλάνο, είναι η δουλειά μου. Τι άλλο μπορώ να κάνω;».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
