Με την κατάθεση της Αικατερίνης Καββαδία, νοσηλεύτριας στο «Αγλαία Κυριακού», συνεχίστηκε σήμερα η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τη δολοφονία της κόρης της Τζωρτζίνας.
Η νοσηλεύτρια είχε βάρδια τις ημέρες που το παιδί νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο, τον Ιανουάριο του 2022, ενώ ήταν παρούσα και στο θανατηφόρο επεισόδιο που έκανε η Τζωρτζίνα.
«Ήμουν στη στάση των νοσηλευτών. Η μητέρα ήρθε προς το μέρος μου. Την έβλεπα. Δεν μου μιλούσε. Συνέχιζα να την παρατηρώ και κατάλαβα ότι κάτι ψάχνει. Τη ρώτησα αν θέλει κάτι και δεν μου απαντούσε. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι το επεισόδιο που έκανε το παιδί και τη ρώτησα "κάνει κάποιο επεισόδιο το παιδί'. Μου απάντησε "ναι". Σκέφτηκα να φωνάξω τα γιατρό που ήταν δίπλα. Φώναξα την κ. Κουρούση που εφημέρευε και εγώ πήγα με τη μητέρα προς το θάλαμο νοσηλείας του παιδιού. Φτάσαμε μαζί με τη γιατρό και μπήκαμε μαζί στο θάλαμο.
Αφήσαμε απ έξω τη μητέρα. Το παιδί το βρήκαμε όχι σε ένα επείγον επεισόδιο αλλά σε ένα σοβαρότερα επεισόδιο. Το πιο επείγον. Είχε μπλε χείλη και είχε στρίψει το κεφάλι της αριστερά. Μπαίνοντας ακούσαμε ένα ρόγχο. Είχε χαμηλές τιμές στο οξύμετρο που δεν συμβαδίσουν με τη ζωή. Άκουσα τη γιατρό να μου δίνει οδηγίες για ΚΑΡΠΑ. Ξεκίνησα συμπιέσεις και η γιατρός άκουγε με το στηθοσκόπιο το παιδί. Ξεκίνησα τις συμπιέσεις, είπα σε συνάδελφό μου "έλα αμέσως στη θέση μου να καλέσω τη μονάδα".
Έτρεξα στο γραφείο μας κάλεσα στη μονάδα και τους είπα "ελάτε τώρα έχουμε ανακοπή". Με του που μπήκα ξανά στο θάλαμο μπήκε και η μονάδα. Κάνουμε ένα βήμα πίσω όταν έρχεται η Μονάδα, αναλαμβάνουν εκείνοι. Έκατσα λίγο μέσα στο θάλαμο η συνάδελφος της Μονάδας μου ζήτησε κάποιες σύριγγες. Βγήκα από το θάλαμο και ενημέρωσα την υπεύθυνη βάρδιας.
Παρέμεινα έξω από το θάλαμο και θυμάμαι τον γιατρό να ενημερώνει τη μητέρα τι συμβαίνει. Είχε μεταφερθεί στο γραφείο των διευθυντών για ενημέρωση. Έμεινα πάνω μέχρι να φύγει η Μονάδα. Είχε τελείωσε η βάρδια μου και έκατσα λίγο μήπως χρειαστεί κάτι γιατί οι συνάδελφοι έπρεπε να ετοιμάσουν το παιδί για όλα τα υπόλοιπα.
Ο διάλογος Προέδρου και μάρτυρα
Πρόεδρος: Είναι σύνηθες να δίνει τα φάρμακα ο γονιός που συνοδεύει το παιδί;
Μάρτυρας: Οι νοσηλευτές μπορούν να χορηγούν όλα τα φάρμακα, όμως για τα παιδιά που έχουν γαστροστομία και πρέπει να πάνε σπίτι εκπαιδεύονται οι γονείς για να δίνουν τα φάρμακα και την τροφή και συνεχίζουν και όταν έρχονται στο νοσοκομείο. Ενδοφλέβια δεν τους επιτρέπεται. Η οδηγία αυτή άλλαξε την Παρασκευή το μεσημέρι και έλεγε να δίνουμε εμείς τα φάρμακα από γαστροστρομία. Η κ. Μαυρίκου έδωσε την εντολή γιατί ήθελε να είναι πιο σίγουρη ότι θα χορηγούνται σωστά τα φάρμακα γιατί το παιδί είχε κάνει κάποια επεισόδια
Πρόεδρος: Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε κάποιο κουμπί για ώρα ανάγκης που συνδέεται με τη στάση νοσηλευτών;
Μάρτυρας: Υπάρχει ένα κουμπί δίπλα στην πόρτα, που από την αρχή της κλινικής δεν είναι σε λειτουργία. Γενικά οι γονείς έρχονται να ειδοποιήσουν.
Πρόεδρος: Την επόμενη ημέρα στις 27.1 που αναλάβατε σαν ενημέρωσαν αν είχε συμβεί κάτι;
Μάρτυρας: Δεν είχε συμβεί κάτι, θυμάμαι ότι το παιδί ήταν σταθερό.
Συνεχίζοντας η μάρτυρας είπε: «2:28 έγραφε το κινητό μου όταν ήρθε η μητέρα να μας ειδοποιήσει. Η μητέρα είχε κανονικό βήμα, σταθερό. Κοιτούσε προς εμάς. Κάποια στιγμή με είδε εκεί. Κοιτούσε γύρω - γύρω, κατάλαβα ότι μας ψάχνει.
Πρόεδρος: Την ακούσατε να φωνάζει
Μάρτυρας: Όχι.
Πρόεδρος: Όταν σας έφτασε;
Μάρτυρας: Όταν με έφτασε δεν μου μιλούσε. Της είπα εγώ «θέλετε κάτι». Τη ρώτησα αν κάνει το παιδί επεισόδιο και έκανε ένα καταφατικό νεύμα με το κεφάλι
Πρόεδρος: Ήταν ανήσυχη;
Μάρτυρας: Όχι. Από την αντίδραση της μητέρας δεν είχα καταλάβει ότι ήταν κάτι τόσο επείγον …
Πρόεδρος: Θυμάστε να σας λέει η μητέρα «τρέξτε»;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι να μας λέει κάτι τέτοιο.
Πρόεδρος: Εκείνη την ώρα που μπήκε στο θάλαμο θυμάστε να φώναξε κάτι σε εσάς ή στη γιατρό;
Μάρτυρας: Όχι δεν φώναξε κάτι. Στέκονταν. Αριστερά στο κομοδίνο βρίσκονταν η ΑΒU και έκανε κίνηση να μας τη δώσει. Επίσης θυμάμαι ότι έβγαλε ένα μικρό μηχάνημα σαν ποντίκι και το ακούμπησε στην καρδιά του παιδιού. Τη διέκοψε η γιατρός και της είπε να περάσει έξω.
Πρόεδρος: Μήπως φορούσε μάσκα και δεν μπορούσατε να καταλάβετε τι έλεγε;
Μάρτυρας: Την κρατούσε στα χέρια, δεν τη φορούσε.
Πρόεδρος. Θυμάστε αν ακούσατε κάποιον άλλο ήχο;
Μάρτυρας: Δεν ακούγαμε τίποτα. Συνειδητοποίησα μετά ότι δεν ακούγαμε το οξύμετρο. Που χτυπάει δυνατά όταν κάτι δεν πάει καλά
Πρόεδρος: Αυτό έχει κουμπάκι σίγασης;
Μάρτυρας: Ναι έχει ένα κουμπί που το πατάς για σίγαση αλλά επανέρχεται μετά από 2 λεπτά και πρέπει να το ξαναπατήσεις.
Πρόεδρος: Το οξύμετρο ήταν συνδεδεμένο;
Μάρτυρας: Ναι στο χεράκι ή στο πόδι του παιδιού.
Πρόεδρος: Αν δεν πιάνει καλά τι δείχνει το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Σφίξεις που δεν είναι αντιπροσωπευτικές, όμως εμείς μετράμε και με πιεσόμετρο και με ακουστικά και με ψηλάφιση για να δούμε αν πάει σωστά. Το πρωί που είχαμε πάει δούλευε κανονικά το οξύμετρο. Κάνει ένα ήχο που ακούγεται μέχρι τη στάση των νοσηλευτών.
Πρόεδρος: Όταν μπήκατε στο δωμάτιο θυμάστε να ακούτε τον κανονικό ήχο του οξυμέτρου;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι.
Πρόεδρος: κατά τη διάρκεια της ανάνηψης βγαίνατε έξω από τα θάλαμο; Η μητέρα που βρίσκονταν;
Μάρτυρας: Απέναντι από το θάλαμο ή περπατούσε στο διάδρομο. Εκεί έχει ένα χώρο αναμονής, είχε το κινητό στα χέρια και μιλούσε πολύ.
Πρόεδρος: Σας πλησίασε κάποια στιγμή να ρωτήσει;
Μάρτυρας: Εμένα όχι.
Πρόεδρος: Θυμάστε πως ήταν η κατάσταση της κατηγορούμενης καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι να μας ρώτησε κάτι. Μπήκα στο γραφείο των διευθυντών. Η μητέρα μιλούσε στο κινητό και έκλαιγε πιθανόν να μιλούσε στο πατέρα της γιατί άκουσα να λέει μπαμπά σε κλείνω. Τη ρώτησα αν χρειάζονταν κάτι και μου είπε όχι.».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
