Σίγουρα όλοι έχουμε δει ανδριάντες που είναι αφιερωμένοι σε σπουδαίους πολεμιστές. Πολλοί από αυτούς είναι έφιπποι. Λίγοι, ωστόσο, έχουν προσέξει πως τα άλογα πάνω στα οποία κάθονται αυτοί οι πολεμιστές δεν έχουν όλα την ίδια στάση. Κάποια είναι και με τα τέσσερα πόδια στη γη, κάποια άλλα έχουν το ένα πόδι όρθιο, ενώ υπάρχουν και εκείνα που τα άλογα έχουν τα δυο μπροστινά πόδια στον αέρα.
Προφανώς και ο κάθε καλλιτέχνης έχει τη δική του προσέγγιση στην απεικόνιση ενός ήρωα, ωστόσο, η σημειολογία με τα πόδια των αλόγων στους ανδριάντες είναι τεράστια και έχει και ιστορική αξία καθώς έτσι μπορούμε να αναγνωρίσουμε αμέσως το πώς πέθανε αυτός ο ήρωας.
- Όταν το άλογο στέκεται στα δύο πίσω πόδια, σημαίνει ότι ο αναβάτης είχε ηρωικό θάνατο στο πεδίο της μάχης.
- Όταν το άλογο στηρίζεται στα τρία πόδια, σημαίνει ότι ο αναβάτης πέθανε πρόωρα από ασθένεια.
- Όταν το άλογο πατά και στα τέσσερα πόδια του, σημαίνει πως ο αναβάτης πέθανε από φυσιολογικά αίτια.
Το παράδοξο με τους ανδριάντες του Κολοκοτρώνη και του Μ. Αλεξάνδρου
Οι τρεις αυτοί κανόνες, συνήθως ακολουθούνται πιστά από τους καλλιτέχνες καθώς όπως ήδη ειπώθηκε, αυτή η σημειολογία είναι κάτι σαν κώδικας αναγνώρισης της ιστορίας του τιμώμενου προσώπου. Υπάρχουν, ωστόσο, και μερικές εξαιρέσεις, δύο από τις οποίες είναι «τρανταχτες».
Η μία είναι στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου στην Αθήνα όπου το άλογο του αρχιστράτηγου των Ελλήνων στην Επανάσταση του 1821, δεν έχει και τα τέσσερα πόδια στο έδαφος, όπως θα έπρεπε, δεδομένου πως ο Γέρος του Μοριά πέθανε στο κρεβάτι του έπειτα από εγκεφαλικό τη νύχτα μετά το γάμο του γιού του. Επισημη τοποθέτηση από τον διακεκριμένο Έλληνα γλύπτη Λάζαρο Σώχο που το φιλοτέχνησε δεν υπάρχει καταγεγραμμένη, ωστόσο, εικάζεται πως με την μικρή αυτή «παρασπονδία» ήθελε να τιμήσει τον Κολοκοτρώνη που έζησε μια ολόκληρη ζωή πολεμώντας τους Οθωμανούς.
Η ίδια «παρασπονδία» υπάρχει με τον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη. Εκεί το άλογο του στρατηλάτη, ο θρυλικός Βουκεφάλας, είναι με τα δυο μπροστινά πόδια στον αέρα. Είναι γνωστό, ωστόσο, πως ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν πέθανε στη μάχη αλλά στο κρεβάτι του πόνου, χτυπημένος από (πιθανότατα καθώς οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει σε ένα κοινό συμπέρασμα) μια ηπατική νόσο που του προκάλεσε υψηλό πυρετό.
Ούτε ο δημιουργός του συγκεκριμένου ανδριάντα, γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας, είχε εξηγήσει την συγκεκριμένη του επιλογή, ωστόσο, και σε αυτή την περίπτωση, εικάζεται πως πρόκειται για μια «υπέρβαση» του καλλιτέχνη που ήθελε να αποτυπώσει τον ηρωισμό και τη δυναμική του στρατηλάτη.
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως τις ίδιες παρασπονδίες για τα ίδια ιστορικά πρόσωπα, συναντάμε και σε άλλους ανδριάντες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
