Είναι δεδομένο πως αν κάποιος βρεθεί σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, στο Σύνταγμα, μπροστά από τη Βουλή και ρωτήσει τους Αθηναίους πώς μπορεί να πάει στο λόφο της Μπουμπουνίστρας, η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων θα τον κοιτάξει με τα μάτια γουρλωμένα και θα του πει πως δεν γνωρίζει την απάντηση.
Το θέμα, ωστόσο, είναι πως αν σταθείς μπροστά από τη Βουλή τότε στέκεσαι ακριβώς πάνω στο λόφο της Μπουμπουνίστρας! Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 25 Ιανουαρίου 1836, θεμελιώνεται το κτίριο των ανακτόρων. Το εμβληματικό κτίριο που σήμερα είναι η Βουλή των Ελλήνων.
Η ιστορία ενός εμβληματικού κτιρίου
Το επιβλητικό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων έχει μακρά ιστορία που συνδέεται άμεσα με την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Αρχικά ανάκτορα του Όθωνα και του Γεωργίου, μετατράπηκε έναν αιώνα μετά την κατασκευή του σε κτίριο της Βουλής και της Γερουσίας. Σήμερα είναι η Βουλή των Ελλήνων
Όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων, στρατός και τεχνίτες, Γερμανοί αρχιτέκτονες, Γερμανοί, Έλληνες και Ιταλοί μάστορες συνεργάστηκαν στην κατασκευή. Με την ευκαιρία αυτή ξαναλειτούργησαν και τα αρχαία λατομεία στην Πεντέλη! Με σεβασμό στην κληρονομιά της αρχαίας Αθήνας και εδραιώνοντας τις αρχές της αναγέννησης του αστικού κλασικισμού, ο διευθυντής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου και επίσημος αρχιτέκτονας της βαυαρικής αυλής Φρίντριχ φον Γκαίρτνερ, σχεδίασε ένα λιτό, λειτουργικό και συμπαγές κτήριο. Είχε πρόσβαση από όλες τις πλευρές του, με τέσσερις εξωτερικές πτέρυγες που η καθεμία διέθετε τρεις ορόφους, μια μεσαία πτέρυγα με δύο πατώματα και δύο αυλές και κλιμακοστάσια που διευκόλυναν την επικοινωνία μεταξύ των ορόφων.
Οι πρώτοι βασιλείς, ο Όθωνας και η Αμαλία, εγκαταστάθηκαν στην νέα τους κατοικία στις 25 Ιουλίου 1843. Στο υπόγειο στεγάζονταν οι αποθήκες. Στο ισόγειο συνυπήρχαν η Γραμματεία και το Ανακτορικό Ταμείο με τους βοηθητικούς τους χώρους, το καθολικό παρεκκλήσιο του βασιλιά, το θησαυροφυλάκιο και τα μαγειρεία. Στον πρώτο όροφο βρίσκονταν η Αίθουσα του Θρόνου, η Αίθουσα Τροπαίων, η Αίθουσα των Υπασπιστών, σε γραμμική αλληλοδιαδοχή η Αίθουσα Χορού, η Αίθουσα Παιγνίων και η Τραπεζαρία και τα βασιλικά διαμερίσματα, τα οποία επικοινωνούσαν μεταξύ τους και ήταν οι πολυτελέστεροι χώροι του κτηρίου. Το δεύτερο όροφο καταλάμβαναν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα των διαδόχων, του αυλάρχη και του προσωπικού των Ανακτόρων.
Παράλληλα με τα σχέδια κατασκευής του κτιρίου, ο Γκαίρτνερ μελέτησε αναλυτικά και προχώρησε στο σχεδιασμό και της εσωτερικής διακόσμησης διαφόρων χώρων του κτιρίου. Συνολικά σώζονται 247 σχέδιά του, τα οποία φυλάσσονται στο Αρχιτεκτονικό Μουσείο του Πολυτεχνείου του Μονάχου.
Τον εξαιρετικού πλούτου και τέχνης διάκοσμο των Ανακτόρων που σχεδίασε ο Γκαίρτνερ, φανερώνουν τα ελάχιστα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία που διασώζονται έως σήμερα, όπως είναι το μεγαλοπρεπές μαρμάρινο κλιμακοστάσιο και οι Αίθουσες Τροπαίων και Υπασπιστών με την εικονογράφησή τους. Στις αίθουσες αυτές, που σήμερα αποτελούν την Αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου, διατηρείται ζωφόρος (ύψους 1.22 μ. και μήκους 78 μ.), όπου αποτυπώνονται γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης και προσωπογραφίες αγωνιστών, σε σχέδια του γλύπτη Λούντβιχ Μίκαελ φον Σβαντάλερ (Ludwig Michael von Schwanthaler) και με τη συνεργασία των ζωγράφων Φίλιππου και Γεώργιου Μαργαρίτη.
Πώς προέκυψε το όνομα «Μπουμπουνίστρα»
Το κτίριο των Ανακτόρων χτίστηκε στο λόφο της Μπουμπουνίστρας. Έτσι αποκαλούσαν μια πηγή τα νερά της οποίας… μπουμπούνιζαν, έκαναν δηλαδή δυνατό θόρυβο, βρόντο καθώς κατέβαιναν με ορμή από τους Αμπελόκηπους, ακολουθώντας το υδραγωγείο του Αδριανού.
Το ίδιο όνομα είχε επίσης και η πύλη της Μπουμπουνίστρας ή αλλιώς μεσογείτικη πόρτα. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια πύλη στα ανατολικά τείχη της Αθήνας κοντά στην Πύλη του Αδριανού. Πρόκειται για το σημείο εκείνο που σήμερα βρίσκεται η γωνία της λεωφόρου Αμαλίας με την οδό Όθωνος, στην πλατεία Συντάγματος. Από εκείνο το σημείο ξεκινούσε η πρόσβαση προς τα χωριά στα Μεσόγεια και προς την Κηφισιά, την Πεντέλη και τον Μαραθώνα. Η περίφημη πύλη της Μπουμπουνίστρας ήταν κατασκευασμένη από τρεις μαρμάρινους λίθους ενός αρχαίου υδραγωγείου. Ειχε επάνω της γραμμένη και μια λατινική επιγραφή. Αποτελούσε στην ουσία μία από τις επτά πύλες στα τείχη ύψους περίπου τριών μέτρων και πάχους 30 εκατοστών οι οποίες περιέβαλαν τότε την πόλη των Αθηνών.
Στην ίδια τοποθεσία, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρχε επίσης και η κρήνη της Μπουμπουνίστρας. Η συγκεκριμένη κρήνη λάμβανε νερά από τον ποταμό Ηριδανό ποτάμι της αρχαίας Αθήνας και παραποτάμου του Ιλισού. Το ποτάμι αυτό πήγαζε από τον Λυκαβηττό και διέσχιζε την αρχαία πόλη των Αθηνών από ανατολικά προς τα δυτικά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
