«Γνώρισα τη Δήμητρα της Λέσβου όταν πήγα στο νησί να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες. Ηταν πριν από πέντε χρόνια». Αυτό θυμάται η Πάολα Ρεβενιώτη από την πρώτη στιγμή που είδε τον Δημήτρη Καλογιάννη, κατά κόσμον Δήμητρα της Λέσβου. Η ακτιβίστρια του ελληνικού ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος Πάολα Ρεβενιώτη περιγράφει σήμερα στο Reader.gr με κάθε λεπτομέρεια τη γνωριμία τους. Ήταν την περίοδο που το προσφυγικό βρισκόταν στο «ζενίθ» και κάθε μέρα πολλές βάρκες διέσχιζαν τη θάλασσα.
«Όταν είχαμε κάνει το ντοκιμαντέρ, ζήσαμε μαζί της για περίπου μια εβδομάδα και είχαμε συγκλονιστεί με την παρουσία της. Κλάψαμε, όταν μας εξιστορούσε τα γεγονότα της ζωής της. Από τα ψυχοφάρμακα που της έδιναν από μικρό παιδί για να την κάνουν "άνδρα" μέχρι και την απόρριψη και την περιθωριοποίησή της από τη μικρή κοινωνία του χωριού που κατοικούσε», είπε εμφανώς συγκινημένη η κυρία Ρεβενιώτη. Από εκείνη την περίοδο προσπάθησε αρκετές φορές να επικοινωνήσει μαζί της αλλά δεν κατέστη εφικτό, καθώς η Δήμητρα δεν είχε υπολογιστή και δεν την έβρισκε στα τηλέφωνα.
Διαβάστε ακόμη: Δήμητρα της Λέσβου: Ολιγωρία των αρχών καταγγέλλει η οικογένεια – Καταθέτει μήνυση
Ένα πράγμα που της είχε κάνει εντύπωση ήταν η αγάπη που έβγαζε για όλο τον κόσμο, παρόλο που την είχαν πικράνει πάρα πολύ και δεν είχε πει κακό λόγο για κανέναν και πάντα μίλαγε με ευγένεια. Ακόμα περιγράφει πως οι κινήσεις της και ο τρόπος της πρόδιδαν έναν άνθρωπο που πέρασε δύσκολα, αλλά ήταν γεμάτος αγάπη για τον διπλανό του. Η Δήμητρα έμενε μόνη της μέσα στη φτώχεια και η μοναξιά ήταν ο καημός της, διότι κανένας δεν ήταν δίπλα της, ούτε το χωριό, ούτε η οικογένεια. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι της επιτέθηκαν νεαροί αλλά η γνωστή ακτιβίστρια αποκαλύπτει γι' αυτό το περιστατικό πως «η Δήμητρα άνοιγε σε όποιον της χτυπούσε την πόρτα της. Βρέθηκαν κάποια παιδιά που έκαναν μερικές ενέργειες κατά της ίδιας αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μπούλινγκ ή κάτι πιο σοβαρό. Ήθελε παρέα και έπειτα από χρόνια είχε καταλάβει ποιος την ήθελε και ποιος την απέφευγε και γι' αυτό κράταγε τις αποστάσεις από μόνη της».
Φορτισμένη η Πάολα Ρεβενιώτη, συνέχισε την προσωπική της μαρτυρία λέγοντας πως η Δήμητρα ήταν ένας υπερήφανος άνθρωπος και ήξερε πολύ καλά την ταυτότητά της. «Δεν ήταν "η Δημήτρης" όπως γράφεται, Δήμητρα ήταν!», τόνισε και συμπλήρωσε πως «μετά τον θάνατο της μητέρας της έκανε αυτό που ποθούσε στη ζωή της και δεν έδωσε λογαριασμό στο χωριό και για αυτό αποφάσισε να κυκλοφορήσει με γυναικεία ρούχα. Αυτή ήταν η ευχαρίστησή της και το απωθημένό της». Ολοκληρώνοντας, εξέφρασε και το παράπονό της για τον τρόπο που της συμπεριφέρθηκαν λέγοντας πως δεν θα έπρεπε με τίποτα να την κλείσουν στο Δρομοκαΐτειο. «Θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος άνθρωπος ή κάποιος συγγενής, να είναι μαζί της και να φροντίζει, να της δίνει τα φάρμακά της» είπε χαρακτηριστικά.
Το χρονικό της υπόθεσης
Η άτυχη Δήμητρα βρήκε τον θάνατο όταν την χτύπησε ένα αυτοκίνητο στις 9 Απριλίου και την εγκατέλειψε. Από τότε μέχρι και τις 14 Ιουνίου ένα θρίλερ εκτυλίχθηκε αφού η Δήμητρα Καλογιάννη δεν είχε αναγνωριστεί για πάνω από δύο μήνες. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν ερωτήσεις σχετικά με την υπόθεση και με τη διαδικασία που ακολούθησαν οι Αρχές προκειμένου να την ταυτοποιήσουν.
Η Δήμητρα Καλογιάννη εξαφανίστηκε στις 6 Απριλίου από το Δρομοκαΐτειο, οπού και νοσηλευόταν και μετά από τρεις μέρες χτυπήθηκε και εγκαταλείφθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Η σορός της από τη στιγμή του ατυχήματος μέχρι και τις 18 Μαΐου βρισκόταν στο Τζάνειο νοσοκομείο και στη συνέχεια κηδεύτηκε στο 3ο νεκροταφείο. Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι το Silver Alert είχε εκδώσει σήμα εξαφάνισης στις 26 Μαΐου και μέχρι τις 3 Ιουνίου δεν γνώρισε κανείς ότι ή άτυχη 64χρονη ήταν νεκρή. Ο πρόεδρος της ΓραμμήςΖωής - Silver Alert, Γεράσιμος Κουρούκλης, σε δήλωσή του στο Reader.gr ανέφερε ότι υπήρξε ολιγωρία από τη μεριά των Αρχών και ότι θα κινηθεί νομικά κατά των υπευθύνων αυτής της τραγωδίας που σύμφωνα με τον ίδιο δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή και δεν διαχειρίστηκαν όπως θα έπρεπε την υπόθεση.
Το 2015, όταν το προσφυγικό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, το νησί της Λέσβου είχε γεμίσει δημοσιογράφους και συνεργεία από όλον τον κόσμο. Τότε ήρθαν και οι πρώτες εικόνες της Δήμητρας στη δημοσιότητα και πολλοί άνθρωποι πήγαν στο νησί για να τη βρουν και να μάθουν την ιστορία της.
Ποια ήταν η Δήμητρα της Λέσβου
Γεννημένη στη Σκάλα Συκαμιάς της Λέσβου, η Δήμητρα συνειδητοποίησε από πολύ μικρή ηλικία πως δυσφορούσε στο βιολογικό της φύλο, καθώς ένιωθε κορίτσι. Όταν έφτασε στα 14, ανακοίνωσε στους γονείς του ότι ήταν κορίτσι. Tους ζήτησε, μάλιστα, να υποβληθεί σε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Εκείνοι, όμως, αντέδρασαν κλείνοντας τη σε ίδρυμα για να «αλλάξει μυαλά», ενώ όταν βγήκε - και για πολλά χρόνια έκτοτε - της έριχναν κρυφά στο φαγητό της χάπια. Σε δηλώσεις της η ίδια είχε περιγράψει τη μητέρα της ως βαθιά θρησκευόμενη και πιστή γυναίκα, και πηγή αληθινής και ανιδιοτελούς αγάπης για το παιδί της. Μάλιστα της έκανε υπόσχεση ότι «θα αλλάξει μυαλά».
Η εξέλιξη μετά είναι γνωστή καθώς η Δήμητρα έφυγε για την Αθήνα όπου έζησε άστεγη για χρόνια, αλλά τελικά επέστρεψε στο χωριό της για να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της για 25 χρόνια. Οι γονείς της έφυγαν από την ζωή με έξι μήνες διάφορα. Με τον θάνατο της μητέρας της απελευθερώθηκε και από την υπόσχεση που είχε δώσει, και η Δήμητρα ξεκίνησε να ντύνεται με γυναικεία ρούχα.Στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, είχε δεχθεί ενοχλήσεις και εισβολές, μέσα στο σπίτι της, από ανήλικους στη Σκάλα Συκαμιάς της Λέσβου.
Η ζωή της Δήμητρας είχε καταγραφεί στο ντοκιμαντέρ του 2020 της, Τζέλης Χατζηδημητρίου με τίτλο «Mr. Dimitris and Mrs. Dimitroula». Εκεί στην ερώτηση «νιώθεις αν χρειαστείς κάτι ότι έχεις κάποιον δίπλα σου»; εκείνη είχε απαντήσει «Κανείς δεν με βοήθησε. Ούτε τα αδέρφια μου. Κανένας. Μόνος τα δύσκολα όλα τα πέρασα αλλά δεν κρατάω σε κανέναν κακία. Δεν τους θέλω πια στη ζωή μου».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
