Ο Γκράμσι έλεγε ότι, όταν ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιος παλεύει για να γεννηθεί, τότε το ενδιάμεσο που ζούμε είναι η εποχή των τεράτων. Θα μπορούσε κανείς να το επικαλεστεί βλέποντας τις εικόνες από την Ουάσιγκτον το βράδυ της Τετάρτης. Ακροδεξιοί, παράφρονες και εγκληματίες, άπαντες υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ, σύλησαν το Καπιτώλιο, τον φάρο της αμερικανικής Δημοκρατίας, την έδρα της Νομοθετικής Εξουσίας της χώρας. Έσπασαν τα παράθυρα, μπούκαραν κανονικά, μπήκαν στην αίθουσα της Ολομέλειας, εισέβαλαν στα γραφεία των γερουσιαστών, έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες, πήραν τρόπαια για να θυμούνται την ανατριχιαστική τους πράξη. Έδειξαν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως το θέλουν, όποτε το θέλουν. Κάτι που, μερικά χρόνια πριν, θα ήταν αδιανόητο.
Ο κόσμος αλλάζει και η Αμερική αλλάζει. Ο πόλος της Δύσης, ο πανίσχυρος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα είναι όμηρος της εσωτερικής του σύγκρουσης. Μιας σύγκρουσης υπαρξιακής. Η εκλογή Τραμπ διεύρυνε μια πληγή που είχε ήδη αρχίσει να σχηματίζεται τα προηγούμενα χρόνια. Άνθρωποι στην Αμερική αισθάνονταν να μένουν πίσω. Να μην τους αφορά η συζήτηση που γίνεται σε εθνικό επίπεδο. Και, όπως στις περισσότερες αντίστοιχες περιπτώσεις, αναζήτησαν βολικές και παρηγορητικές απαντήσεις. Η πλατφόρμα Τραμπ τους έδωσε την ευκαιρία να πιστέψουν ξανά στο μεγαλείο της Αμερικής, αλλά, στην πραγματικότητα, τους έδωσε την ευκαιρία να αισθανθούν οι ίδιοι ξανά σημαντικοί. Ότι μετρούν. Αλλά, όπως ανέμεναν οι ψύχραιμοι παρατηρητές, η προεδρία Τραμπ δεν έγινε καλύτερη στην πορεία. Και η πληγή άνοιξε κι άλλο, όσο δεν παίρνει, και έχει αρχίσει να κακοφορμίζει.
Η επίθεση στο Καπιτώλιο είναι ένα σύμπτωμα αυτού του κακοφορμίσματος. Μια παρενέργεια της ρητορικής του μίσους, του διχασμού, του ψέματος, των εναλλακτικών στοιχείων και της παράλληλης πραγματικότητας. Και ήταν μια επίθεση βαθιά συμβολική: δείχνει ότι κανένα από τα σύμβολα της παραδοσιακής, κατεστημένης Αμερικής δεν πρέπει να θεωρούνται ιερά και απαραβίαστα. Όλα μπορούν να γίνουν αλλιώς. Όλα να ιδωθούν υπό διαφορετικό πρίσμα. Οι άνθρωποι που εισέβαλαν στη Γερουσία ίσως και να πιστεύουν ότι μπορούν να ακυρώσουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Έφτασαν να πιστεύουν, άλλωστε, ότι μια τέτοιας εμβέλειας εκλογική διαδικασία μπορεί να αλλοιωθεί. Δεν έχει σημασία, αν ο Τραμπ πήρε 8 εκ. Ψήφους λιγότερες ή αν τα αποτελέσματα σε όλες τις πολιτείες τριπλομετρήθηκαν. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα πράγματα είναι αλλιώς.
Η εκλογή Μπάιντεν είναι ένα βήμα καταλλαγής. Ένα βήμα προς την κανονικότητα, υπό την έννοια ότι ένας κανονικός πολιτικός εξελέγη Πρόεδρος. Ένα βήμα μόνο όμως. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αμερικανική Δημοκρατία είναι ανθεκτική και έχει θεσμικά αντίβαρα απέναντι στις ακροδεξιές επιθέσεις που υφίσταται. Η δυστοπία, όμως, είναι μπροστά. Ένα έθνος βαθιά διχασμένο και τραυματισμένο από τις εικόνες απαξίωσης των θεσμών. Ένα έθνος, στο οποίο μερικά εκατομμύρια πολίτες πιστεύουν ότι οι εκλογές εκλάπησαν. Και κάποιοι είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα τους, προκειμένου να υπερασπιστούν τον «νόμιμο» πρόεδρό τους.
Η κακοφορμισμένη πληγή αρχίζει να φλερτάρει με τη σήψη. Γι’ αυτό, το πρώτο και κύριο πολιτικό στοίχημα Μπάιντεν είναι να ενώσει ξανά. Όλα τα άλλα έπονται. Δεν θα είναι εύκολο. Αν, όμως, αυτό δεν γίνει και η δυστοπία παγιωθεί, θα μιλάμε για μια άλλη πραγματικότητα. Έναν άλλο κόσμο, με τη Δύση πολιτικά γυμνή, αντιμέτωπη με ένα όλο και πιο πολυσύνθετο παγκόσμιο στερέωμα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
