Για κάθε ποδοσφαιρόφιλο, το τέλος του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της Super League φέρνει και μια μελαγχολία. «Τώρα τι κάνουμε;» είναι η πρώτη ερώτηση.
Οι μεταγραφές και οι ήρωες, που αποδεικνύονται είτε διαμάντια, είτε «κάρβουνο», είναι το καλοκαιρινό μας «φιξάκι».
Θυμόμαστε θρυλικές μορφές της Α' Εθνικής όπως τους γνωρίσαμε, και επιχειρούμε να βρούμε τα ίχνη τους στο Σήμερα.
Νικολά Ντικουμέ
Πού τον θυμάμαι: Στον Απόλλωνα Σμύρνης (στα 90s λεγόταν Απόλλων Αθηνών) εμφανίστηκε το 1996, σκόραρε 20 φορές σε 85 εμφανίσεις, κάνοντας πολλές «κηδείες» ακόμα και στις ομάδες του top 3 της Α' Εθνικής. Έπαιξε και σε Ξάνθη, Πανελευσινιακό, Παναχαϊκή,
Σήμερα; Σύμφωνα με τη σελίδα του στο Linkedin, έχει επιστρέψει στο Καμερούν και εργάζεται για τη στελέχωση των εθνικών ομάδων της χώρας του. Κοίτα που τελικά χρειάζεται να έχεις ένα Linkedin!
Πίτερ Οφορίκουε
Πού τον θυμάμαι: Ήταν 15 ετών όταν ο δαιμόνιος πρόεδρος της Καλαμάτας, Σταύρος Παπαδόπουλος, τον είχε φέρει για να στελεχώσει τη «Μαύρη Θύελλα» μαζί με τους Ντέρεκ Μπόατενγκ - Σάμιουελ Τζόνσον. Με τον Ολυμπιακό δοξάστηκε και έδειξε κατά καιρούς δείγματα του ταλέντου του, ενώ τον είδαμε σε καλές εμφανίσεις και με τον ΟΦΗ στα 00s. Το γεγονός ότι όποτε ταξίδευε στην Γκάνα με αφορμή αγώνες της εθνικής του ομάδας, ξεχνούσε να γυρίσει, αυτό μάλλον οι Ολυμπιακοι του το έχουν συγχωρήσει. Νερό κι αλάτι.
Σήμερα: Μια σελίδα στο Facebook που εικάζεται πως του ανήκει, αναφέρει πως ζει στην Άκκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνας. Ως εκεί.
Χουάν Χοσέ Μπορέλι
Πού τον θυμάμαι: Από τη Ρίβερ Πλειτ στον Παναθηναϊκό (1991). Ζορίστηκε με τον Ίβιτσα Όσιμ και βρέθηκε στην πόρτα της εξόδου, όμως με τον συμπατριώτη του, Χουάν Ραμόν Ρότσα στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, έκανε κορυφαίες εμφανίσεις με την φανέλα του Τριφυλλιού σε Ελλάδα και Ευρώπη. Έπαιξε μπάλα ακόμα και στον Ακράτητο (!) και ύστερα γύρισε στην πατρίδα του.
Σήμερα: Παραμένει κοντά στο ποδόσφαιρο και στην αγαπημένη του Ρίβερ.
Μπεντ Κρίστενσεν
Πού τον θυμάμαι: Αν είσαι πάνω από 37-38, αποκλείεται να μην έχεις απολαύσει το ραφιναρισμένο,δυναμικό στυλ παιχνιδιού αυτού του σέντερ φορ, που φόρεσε τα ερυθρόλευκα τη σεζόν 1993-94. Έπαιξε και στην ισπανική Σαντιάγο Κομποστέλα, για τρία χρόνια, μετρώντας 35 τέρματα σε περίπου 100 εμφανίσεις.
Σήμερα: Βρίσκεται στη Δανία και διδάσκει τα μυστικά της μπάλας στους νέους της Μπρόντμπι.
Μίκι Κουίν
Πού τον θυμάμαι: Κι όμως, κάποτε βλέπαμε παίκτες Α' Αγγλίας (προ Premier League) στην Ελλάδα. Ο ΠΑΟΚ της σεζόν 1995-96 είχε φέρει τον Μίκι Κουίν, έναν επιθετικό που είχε «ματώσει» τις φανέλες της Πόρτσμουθ και της Κόβεντρι στις αρχές των 90s, αλλά στα μέσα των 90s είχε ήδη αποφασίσει να σταματήσει την μπάλα και είδε τον ΠΑΟΚ μάλλον σαν ένα ταξίδι αναψυχής στην Ευρώπη.
Σήμερα: Είναι σχολιαστής αγώνων στο βρετανικό TalkSport, δηλαδή δεν περνάει κι άσχημα. Πρόσφατα είχε κάνει και μια «ε καλός είναι, όχι σαν κι εμένα όμως» δήλωση για τον Χάαλαντ, της Σίτι. Χαλάρωσε Μίκι. Σε θέλω ψύχραιμο.
Ζόραν Λόντσαρ
Πού τον θυμάμαι: Από την Μπέογκραντ Βελιγραδίου στον Άρη Θεσσαλονίκης, ένας τίμιος Σέρβος φουνταριστός, με 35 γκολ σε 100 αγώνες.
Σήμερα: Είναι πρόεδρος της Σμεντερέβο 1924, ομάδας τρίτης εθνικής του Σέρβικου πρωταθλήματος.
Γκρεγκ Μπρούστερ
Πού τον θυμάμαι: Μετά τον Μίκι Κουίν, το ποδόσφαιρο της Γηραιάς Αλβιόνας μας έδωσε άλλο ένα δυνατό πουλέν, τον χαλκέντερο (όλοι οι Έλληνες σπίκερς τον φώναζαν έτσι) Γκρέγκ Μπρούστερ. Που δοξάστηκε στον Ιωνικό των 90s κάπως σαν μεταμοντέρνος Braveheart.
Σήμερα: Δεν έφυγε ποτέ από το ποδόσφαιρο. Ο 57χρονος Γκρεγκ έκανε και τον παίκτη-προπονητή στην Ινβέρνες στα τέλη των 00s, ήταν και βοηθός προπονητή στην Πλύμουθ Αργκάιλ για λίγο, στα τέλη της περασμένης δεκαετίας, και σήμερα είναι τεχνικός διευθυντής στη Χόρσαμ, μια ημι-επαγγελματική ομάδα της Σκωτίας.
Έρικ Μίκλαντ
Πού τον θυμάμαι: Σημαντική παρουσία στον Παναθηναϊκό της «δύσης» της μεγάλης ομάδας του Ρότσα, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό για τρία χρόνια.
Σήμερα: Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 2004 ως παίκτης της Κοπεγχάγης, και ύστερα πέρασε ζόρικα χρόνια, με προβλήματα εθισμού με το αλκοόλ και ουσίες. Επιχείρησε μια επιστροφή στο ποδόσφαιρο στα 37 του, στην Ιντρετσκλούμπεν Σταρτ (ορκίζομαι, έτσι λέγεται η ομάδα), στην οποία και αγωνίστηκε σε εννέα παιχνίδια, για να «κρεμάσει» τα παπούτσια του το 2009. Πρόσφατα επανήλθε στην ίδια ομάδα ως μάνατζερ.
Ντράγκαν Τσίριτς
Πού τον θυμάμαι: Μεταγραφή αεροδρομίου στην ΑΕΚ του 1999, δανεικός από την Μπαρτσελόνα. Έμεινε μια σεζόν, δεν κατάφερε να γίνει κάτι σαν «τον Ζιοβάνι της ΑΕΚ» όπως πολλοί ονειρεύονταν.
Σήμερα: Την περασμένη δεκαετία προσπάθησε να γίνει τεχνικός διευθυντής της Παρτιζάν Βελιγραδίου και έμεινε στη θέση αυτή μόλις δύο μήνες, «αηδιασμένος» για τα τεκταινόμενα του ποδοσφαίρου στη χώρα του. Σήμερα το μόνο στοιχείο που έχουμε για εκείνον, είναι μια μίζερη φωτό που εμφανίζεται πρώτη στο Google Images.
Φαμπιάν Εστογιανόφ
Πού τον θυμάμαι: Κραταιά δύναμη στο κέντρο για τον Πανιώνιο των 00s, χόρτασε το μάτι μας μπάλα με αυτόν τον σπουδαίο winger από την Ουρουγουάη.
Σήμερα: Είναι 41 ετών, και συνεχίζει να βρίσκεται στο ποδόσφαιρο, παίζοντας με τα χρώματα της Σέντρο Ατλέτικο Φοίνιξ.
Κάρλος Γκαμάρα
Πού τον θυμάμαι: Στο πάρα πολύ μικρό κεφάλαιο του ελληνικού ποδοσφαίρου με τίτλο «αμυντικοί που ήρθαν από τη Λατινική Αμερική και έκανα αμέσως τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα». Τίμησε τα χρώματα της ΑΕΚ στις αρχές της δεκαετίας των 00s.
Σήμερα: Περνάει μια χαλαρή ζωή στην Παραγουάη ως συνταξιούχος/σχολιαστής αγώνων στη δημόσια τηλεόραση.
Ζίζι Ρόμπερτς
Πού τον θυμάμαι: Ζωή σαν παραμύθι έζησε ο Λιβεριανός στράικερ! Εμφανίστηκε στη Μίλαν το 1997, έκανε καλές εμφανίσεις σε φιλικά ματς, και ύστερα εξαφανίστηκε ως δανεικός σε μικρότερες ομάδες. Το 1999 βρέθηκε στον Ιωνικό και δεν πέρασε απαρατήρητος. 2000 ο Πανιώνιος τον έκανε δικό του, και με 13 γκολ σε 30 αγώνες, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως «έβγαλε μάτια», αν και ο ίδιος ήθελε μάλλον να ξεχάσει τις περιπέτειες που πέρασε με τα πλαστά συμβόλαια που είχε υπογράψει. Στο Ολυμπιακό του Τάκη Λεμονή, μαζί με Ζιοβάνι, Πόρσε (Λάμπρος Χούτος), Αλέκο Αλεξανδρή, δεν κατάφερε να κάνει πολλά.
Σήμερα: Το 2003 έφυγε για την Αμερική και τους Κολοράντο Ράπιντς και δεν ξαναγύρισε. Σήμερα εκτελεί χρέη μάνατζερ στην ομάδα της Ατλάντα.
Μαχμούντ Αμπντέλ Ράζιεκ Σικαμπάλα (ή απλώς, Σικαμπάλα)
Πού τον θυμάμαι: «Μάθε στο Ριβάλντο λίγη μπάλα, Σικαμπάλα, Σικαμπάαααλα»). Ήρθε από την αιγυπτιακή Ζάμαλεκ στον ΠΑΟΚ με περγαμηνές γκολτζή, αλλά τον είδαμε μόλις σε 23 αγώνες, στους οποίους σημείωσε 4 τέρματα. Έφυγε, προσπάθησε να καθιερωθεί στη Σπόρτινγκ Λισαβώνας, με φτωχά αποτελέσματα.
Σήμερα: Επανεμφανίστηκε στην Ελλάδα και στον Απόλλωνα Σμύρνης, πάλι χωρίς επιτυχία, και επέστρεψε στη Ζάμαλεκ, στην οποία και παίζει ακόμα. Άγνωστο αν έμαθε τελικά, λίγη μπάλα στον Ριβάλντο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
